11 ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΤΗΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΧΗΡΕΣ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΕΣ ΖΟΥΝ ΜΕ ΦΑΓΗΤΟ ΓΑΤΑΣ ΚΑΙ ΠΕΤΑΜΕΝΑ ΚΡΕΑΤΑ ΟΠΩς ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ Νέα Υόρκη Οκτώβριος 2005
Αίσθηση έχει προκαλέσει σε όλη την ομογένεια το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του Εθνικού Κήρυκα στο φύλλο του Σαββατοκύριακου (8 &a mp; 9 Οκτωβρίου 2005) για κληρικούς που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας και για να ζήσουν προμηθεύονται κονσέρβες για ζώα!! Την συγκλονιστική αποκάλυψη που θίγει όχι μόνο ολόκληρη την πάλαι ποτέ πανίσχυρη και οικονομικά εύρωστη αρχιεπισκοπή Αρχιεπισκοπή Αμερικής αλλά και προσωπικά τον ίδιο τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο έκανε ο δημοσιογράφος Θεόδωρος Καλμούκος. Η αποκάλυψη έρχεται σε μια ευαίσθητη περίοδο για την αρχιεπισκοπή Αμερικής η οποία φαίνεται να αναζητά το δρόμο προς το ποίμνιο της, αυτό δείχνει μυστική έρευνα που διενεργείται αυτή τη περίοδο προς όλα τα ανώτατα στελέχη της Ι.Αρχιεπισκοπής με μυστικό ερωτηματολόγιο που μοιράστηκε προς όλες τις κοινότητες με πολύ σοβαρές ερωτήσεις που δείχνουν και το μέγεθος της εσωτερικής κρίσης που μαστίζει την πάλαι ποτέ ισχυρή Αρχιεπισκοπή Αμερικής. Το αποκλαυπτικό ρεπορτάζ ήρθε σε μια κρίσιμη στιγμή για το ιερό καθίρδυρμα τη στιγμή μάλιστα που δαπανώνται εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια σε άλλα κονδύλια, με ασύστολες δαπάνες όπως κατ’ επανάληψη έχει αποκαλυφτεί, και πάσχει η ελληνική παιδεία σε ολόκληρη την Αρχιεπισκοπή Αμερικής και με ένα έλλειμμα μεγαλύτερο της τάξεως των 12.000.000 τώρα αποκαλύπτεται ότι η πανίσχυρη οικονομικά Αρχιεπισκοπή αντιμετωπίζει και σωρεία άλλων προβλημάτων με σαφώς κοινωνικές προεκτάσεις. Ολόκληρο το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της εφημερίδας με όλες τις λεπτομέρειες όπως τις δημοσίευσε η εφημερίδα με ανταπόκριση από τη Βοστώνη του γνωστού δημοσιογράφου-Θεολόγου Θεόδωρου Καλμούκου έχει ως εξής: «Οκτώ συνταξιούχοι ιερείς και πέντε χήρες πρεσβυτέρες βρίσκονται κάτω από τα όρια της πείνας, καθότι το ποσό της σύνταξής τους δεν αρκεί ούτε και γι’ αυτό τους ακόμα το φαγητό. Σε τέτοιο σημείο μάλιστα ανέχειας έχουν βρεθεί μερικοί εξ’ αυτών, που αναγκάζονται «να ζουν τρώγοντας φαγητά για γάτες ή κρέατα τα οποία πετούν στα σκουπίδια οι υπεραγορές τροφίμων, επειδή έχει περάσει η ημερομηνία λήξεως», όπως αναφέρεται επί λέξει, στο επίσημο φυλλάδιο του Συνδέσμου Συνταξιούχων Κληρικών της Αρχιεπισκοπής Αμερικής, «Η Επιστολή», του μηνός Οκτωβρίου 2005. Σήμερα υπάρχουν συνολικά διακόσιοι ένδεκα συνταξιούχοι ιερείς, «εκ των οποίων το 25% εξακολουθούν να υπηρετούν σε κοινότητες, μικρές κατά κανόνα, ή να στέλνονται τα Σαββατοκύριακα ως αναπληρωματικοί σε κοινότητες που δεν έχουν ιερέα, συμπεριλαμβανομένου και εμού που πλησιάζω τα ογδόντα», είπε ο πρωτοπρεσβύτερος Κωνσταντίνος Ράπτης από το Λας Βέγκας, αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Συνταξιούχων Κληρικών της Αρχιεπισκοπής Αμερικής. Ο π. Ράπτης, ο οποίος διευκρινίζεται δεν αντιμετωπίζει οικονομικό πρόβλημα, ανάλαβε να αναπληρώσει το διάστημα αυτό τον πρόεδρο του Συνδέσμου Συνταξιούχων Κληρικών, πρωτοπρεσβύτερο Βασίλειο Γιαννακάκη ή Γκέϊνς, από τη Νέα Ορλεάνη, του οποίου η οικία υπέστη ζημιές από τον τυφώνα «Κατρίνα» και μέχρι πρόσφατα έμεινε στο σπίτι του γιου του στο Τέξας. Ο π. Γιαννακάκης θα επανέλθει στα καθήκοντά του άμα τη επιστροφή του στην Νέα Ορλεάνη. Ο Σύνδεσμος Συνταξιούχων Κληρικών της Αρχιεπισκοπής Αμερικής, ιδρύθηκε το 1998, από μία ομάδα ιερέων, οι οποίοι αν και είχαν συνταξιοδοτηθεί, εξακολουθούσαν να είναι χρήσιμοι στην Εκκλησία την οποία αγάπησαν και υπηρέτησαν. Την ιδρυτική ομάδα αποτέλεσαν οι εξής ιερείς: Ιωάννης Ζανέτος, Δημοσθένης Μέκρας, Εμμανουήλ Βουγιούκας, Τιμόθεος Ανδρέου, και Γεώργιος Παπαδέας. Ο Σύνδεσμος σημειώθηκε ως μη κερδοσκοπικός Οργανισμός στην πολιτεία της Φλόριδας, ενώ από μία μικρή ομάδα που ήταν στην αρχή, σήμερα έχει πάνω από διακόσια μέλη. Πριν δέκα τέσσερα χρόνια, ο Σύνδεσμος ξεκίνησε το δικό του όργανο επικοινωνίας, με το όνομα «Επιστολή», το οποίο φέρει το έμβλημα του Συνδέσμου, το οποίο φιλοτέχνησε ο π. Νικόλαος Βιέρον και το οποίο στην περιφέρεια αναγράφει «Ελληνορθόδοξοι Συνταξιούχοι Ιερείς» και εντός της σφραγίδας αναγράφεται η φράση «Ιερεύς εις τον αιώνα». Ο π. Βιέρον επιμελείται την έκδοση και την αποστολή της «Επιστολής», την οποία παράγει στην κοινότητα του Ευαγγελισμού του Μέμφις του Τενεσί όπου υπηρέτησε επί πενήντα χρόνια: «Έχω όλα τα καλά του Θεού εδώ», είπε και πρόσθεσε «η κοινότητα μου έχει παραχωρήσει γραφείο και ο πατήρ Πόλ Κρίστι είναι μάλαμα, μάλιστα σήμερα πήραμε πρωινό μαζί», είπε για τον ιερέα που τον διαδέχθηκε. Ο πρωτοπρεσβύτερος Ευαγόρας Κωνσταντινίδης από την Ινδιάνα, πρώην πρόεδρος του Συνδέσμου, «ήταν ο πρώτος ο οποίος ξεκίνησε την προσπάθεια συλλογής χρημάτων και βοηθούσε τους ιερείς που αντιμετωπίζουν ακόμα και πρόβλημα επιβίωσης και τώρα που είμαι εγώ ο ταμίας του Συνδέσμου έπεσε ο κύβος σε μένα», είπε στον Ε.Κ. ο πρωτοπρεσβύτερος Νικόλαος Σωτηρόπουλος εκ Νέας Υόρκης, ταμίας του Συνδέσμου σήμερα και ο οποίος δεν θέλησε να αναφερθεί σε συγκεκριμένα ονόματα ιερέων και πρεσβυτερών εν χηρεία που δεν έχουν ούτε και αυτά ακόμα τα προς το ζείν, για λόγους ευαισθησίας. Πριν τρεις εβδομάδες ο π. Σωτηρόπουλος πήγε στην Αρχιεπισκοπή και συναντήθηκε με τον Πρωτοσυγκελλεύοντα, Επίσκοπο Τρωάδος Σάββα, στον οποίον εξέθεσε το θέμα. Σύμφωνα με τον π. Σωτηρόπουλο, ο κ. Σάββας του είπε ότι «λόγω των οικονομικών προβλημάτων που έχομε στην Αρχιεπισκοπή δεν μπορούμε να βοηθήσουμε». Στο φυλλάδιο του Οκτωβρίου, ο π. Σωτηρόπουλος έγραψε, στην δεύτερη σελίδα, ένα άρθρο με τίτλο «Ενδιαφέρεται Κανείς Πραγματικά»; Ανάμεσα στα άλλα ο π. Σωτηρόπουλος σημείωσε: «Η ερώτηση αυτή ίσως σας εκπλήξει. Ίσως διερωτηθείτε γιατί υποβάλλεται. Η απάντηση είναι: Υπάρχουν δέκα τρεις συνταξιούχοι ιερείς και χήρες πρεσβυτέρες, οι οποίοι σήμερα ζουν στην εξαθλίωση. Αυτοί είναι οι πρωτοπόροι μας, οι οποίοι άρχισαν να υπηρετούν την Εκκλησία στην περίοδο του 1940 και οι οποίοι τώρα έχουν συνταξιοδοτηθεί και έχουν βρεθεί, έχοντας δώσει τα πάντα στην υπηρεσία του Θεού και του ανθρώπου, να ζουν τα χρυσά τους χρόνια μέσα στην ανέχεια». Ο π. Σωτηρόπουλος αποκάλυψε στο άρθρό του την συνταρακτική μαρτυρία, πως, «μου είπε μία χήρα πρεσβυτέρα ότι ζει με φαγητό γάτας ή από κρέατα που πετούν οι υπεραγορές τροφίμων επειδή έχει περάσει η ημερομηνία λήξεως. Ελπίζει ότι την Ημέρα των Ευχαριστιών κάποια ομάδα θα προσφέρει κάποιο δείπνο γαλοπούλας». Ο π. Σωτηρόπουλος είπε στον Ε.Κ. ότι «το έγραψα αυτό το άρθρο διότι έφυγα από την Αρχιεπισκοπή αποκαρδιωμένος. Δεν μιλώ εναντίον κανενός, το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να δω τι θα κάνω με αυτούς τους ανθρώπους». Ο π. Σωτηρόπουλος είπε ακόμα «πώς θα καθίσω την Ημέρα των Ευχαριστιών να φάω ξέροντας ότι υπάρχουν ιερείς που δεν έχουν να φάνε»; Την Πέμπτη 6 Οκτωβρίου, ο Επίσκοπος Φασιανής Αντώνιος, κάλεσε τον π. Σωτηρόπουλο σε συνάντηση στην Αρχιεπισκοπή και τον ρώτησε σχετικά με το θέμα: «Επειδή έγραψα αυτό το άρθρο, ο Αρχιεπίσκοπος έβαλε τον Επίσκοπο Αντώνιο και μου τηλεφώνησε. Συναντηθήκαμε στην Αρχιεπισκοπή, του έδωσα όλες τις πληροφορίες και του είπα ότι μέχρι τα Χριστούγεννα θα τα βρω χρήματα για να στείλω, αλλά από εκεί και πέρα τι θα γίνει»; Ο Επίσκοπος Αντώνιος είπε ότι «κάτι θα προσπαθήσουμε να κάνουμε». Εν τω μεταξύ κάθε μήνα ο Σύνδεσμος στέλνει επιταγές εκ 400 και 500 δολαρίων σ’ αυτούς τους δέκα τρεις κληρικούς, οι οποίοι χωρίς αυτή την οικονομική υποστήριξη δεν έχουν ούτε το βασικό τους φαγητό για επιβίωση. Ο π. Κωνσταντίνος Ράπτης, ο οποίος πριν γίνει αντιπρόεδρος του Συνδέσμου, ήταν ο ταμίας του και ήταν εκείνος ο οποίος έστελνε κάθε μήνα το οικονομικό βοήθημα στους συναδέλφους του ιερείς, είπε στον Ε.Κ., πως, «τα χρήματα τα μαζεύαμε από φίλους και μεταξύ μας οι ιερείς». Επισημαίνεται ότι στο παρελθόν είχαν συμβάλει η Φιλόπτωχος και η Ηγεσία των 100. Ο π. Ράπτης, ο οποίος εξακολουθεί να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην Εκκλησία και ιδιαίτερα στην κοινότητα του Αγίου Ιωάννη του Λας Βέγκας ως βοηθός, ετοιμαζόταν να ταξιδέψει αεροπορικώς στο Κολοράντο για να παρευρεθεί αυτό το Σαββατοκύριακο στον εορτασμό των εκατό χρόνων από την ίδρυση της κοινότητας του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή στην πόλη Πουέμπλο, στην οποία «πήγαινα αεροπορικώς δύο φορές τον μήνα επί έξι χρόνια και ιερουργούσα διότι δεν είχαν ιερέα, είναι μικρή κοινότητα», είπε. Απαντητικά στην ερώτηση του Ε.Κ. τι λέτε μεταξύ σας οι συνταξιούχοι ιερείς, ο π. Ράπτης είπε ότι «το παράπονό μας είναι να βρεθεί κάποιο πρόγραμμα να βοηθηθούν αυτοί οι αδελφοί μας ιερείς» και πρόσθεσε, πως, «μιλούμε για τα επόμενα πέντε ή έξι χρόνια γιατί μετά όλοι μας θα πεθάνουμε. Οι νέοι ιερείς οι οποίοι παίρνουν υψηλούς μισθούς θα συνταξιοδοτηθούν με δύο και δυόμισι χιλιάδες δολάρια το χρόνο και επί πλέον το σόσιαλ σεκιούριτι».Στην ερώτηση του Ε.Κ. πώς πάμε ως Εκκλησία σήμερα, ο π. Ράπτης είπε, πως, «αυτό πρέπει να το ρωτήσετε στον Σεβασμιότατο (Αρχιεπίσκοπο)». Μεγαλύτερη ακόμα αίσθηση και προβληματισμό προκάλεσαν και οι προτάσεις της εφημερίδας την επομένη των αποκαλύψεων. Αναφορικά με την απήχηση που είχαν οι αποκαλύψεις ο δημοσιογράφος κ. Θεόδωρος Καλμούκος σε επόμενο δημοσίευμα του, την επομένη ακριβώς 10 Οκτωβρίου, αναφέρει τα εξής χαρακτηριστικά καταθέτωντας και τις σχετικές προτάσεις του με έντονα καυστικό τρόπο. Αναφέρει λοιπόν η εφημερίδα τα εξής : «Τεράστια ήταν το ενδιαφέρον και από παντού στη χώρα, για το πρωτοσέλιδο δημοσίευμα του Ε.Κ. του Σαββατοκύριακου, για τους συνταξιούχους ιερείς και πρεσβυτέρες. Το εντυπωσιακό του πράγματος είναι ότι ακόμα και εν ενεργεία ιερείς που επικοινώνησαν μαζί μας, δεν γνώριζαν καν την ύπαρξη του προβλήματος, γεγονός που σημαίνει ότι υπάρχει έντονο πρόβλημα επικοινωνίας ακόμα και μεταξύ των ιερέων. Δεν θα επιθυμούσα να αναφερθώ στα σχόλια που έκαναν πολλοί, ακόμα και ιερείς, μερικοί επώνυμα μάλιστα, για τον Πρωτοσυγκελλεύοντα της Αρχιεπισκοπής, Επίσκοπο Τρωάδος Σάββα και συγκεκριμένα για την απάντησή του στον ταμία του Συνδέσμου Συνταξιούχων Ιερέων, π. Νικόλαο Σωτηρόπουλο, πως, «η Αρχιεπισκοπή δεν μπορεί να βοηθήσει λόγω οικονομικών προβλημάτων». Έχω την αίσθηση πως ο κ. Σάββας απλώς επιβεβαίωσε ότι είμαστε μια Αρχιεπισκοπή όχι μόνο οικονομικά σε πτώχευση, μα το πιο τραγικό, πνευματικά. Έδωσε ανάγλυφη μια γενικότερη νοοτροπία που υπάρχει και η οποία φαίνεται να χαρακτηρίζει τους καλώς βολεμένους σε εκκλησιαστικές θέσεις και αξιώματα. Αυτό μόνο. Το ερώτημα ωστόσο είναι, άραγε οι ιερείς εκείνοι οι οποίοι μου τηλεφώνησαν ή έστειλαν ηλεκτρονικά μηνύματα, θα ξεφύγουν από τα λόγια και τις επισημάνσεις και θα περάσουν στην πράξη ή απλώς θα μείνουν στις καλές προθέσεις; Άλλωστε με λόγια, ευχές και στηλιτεύσεις δεν γεμίζει το στομάχι αυτών των οκτώ εμπερίστατων ιερέων και των πέντε πρεσβυτερών, αλλά μόνο με την πράξη. Ιδού λοιπόν μερικές ιδέες για πρακτικές συνδρομές: 1) Ιερείς εν ενεργεία να οργανώσουν μία εκδήλωση στην κοινότητά τους και να στείλουν τα έσοδα της στους έχοντας ανάγκη συνταξιούχους ιερείς. 2) Να μαζευτούν εκατό κληρικοί των οποίων οι μισθοί υπερβαίνουν κι αυτούς ακόμα τους μισθούς προέδρων μεγάλων εταιριών (μάλιστα υπάρχουν και τέτοιοι) και να πουν πως δίνουν από δέκα χιλιάδες ο καθένας τους. 3) Να βγουν οι Μητροπολίτες και οι βοηθοί Επίσκοποι μιας που λογίζονται Μοναχοί, με πρώτον τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο και να πουν ότι δίνουν από τον μισθό τους δέκα χιλιάδες ο καθένας. Τότε μπορούμε να μιλούμε για Εκκλησία, για αγάπη Χριστού και αλληλεγγύη, διαφορετικά τα κηρύγματα είναι κενά λόγια δίχως αντίκρισμα και περιεχόμενο. 4) Να περιαχθεί στους ναούς ολόκληρης της Αρχιεπισκοπής ένας έκτακτος δίσκος αποκλειστικά γι’ αυτό θέμα. 5) Η Ηγεσία των 100 να δείξει εδώ το φιλάνθρωπο πρόσωπό της. 6) Η Φιλόπτωχος να δείξει εν προκειμένω την ουσία της ύπαρξής της. 7) Οι εκατομμυριούχοι της Εκτελεστικής Επιτροπής και του Αρχιεπισκοπικού Συμβουλίου να δώσουν αφειδώλευτα για να μην υπάρχει καμία χήρα πρεσβυτέρα που να αναζητά κρέας «στα σκουπίδια των υπεραγορών τροφίμων». 8) Οι σύλλογοι, οι Ομοσπονδίες και οι Ενώσεις να δείξουν εδώ την ανθρωπιά τους. 9) Κι όσοι διαβάσατε το σχετικό δημοσίευμα του Σαββατοκύριακου και σήμερα τούτο το σχόλιο, στείλτε ό,τι μπορείτε στον Σύνδεσμο Συνταξιούχων Ιερέων, γράφοντας την επιταγή σας ως εξής: [RCA Benevolent Fund] και στείλτε την στην εξής διεύθυνση: [The Greek Orthodox Retires clergy Association] c/o Fr. Nicholas Soteropoulos, Treasurer 162-41 Powells Cove Blvd Beech Hurst, N.Y. 11357.”
