Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2006 στη Νέα Υόρκη η απονομή τιμητικών διακρίσεων από την Παγκρητική Ένωση Αμερικής σε δυο προσωπικότητες των οποιων η προσφορά στον τομέα τους αγγίζει το κοινωνικό σύνολον.
Σε γκαλά βραδιά στο «Terrace on the Park» την οποία τίμησαν με την παρουσία τους περισσότερα από 1000 άτομα, η Παγκρητική Ένωση απένειμε το «Βενιζέλειο» βραβείο στον πρώην πρωθυπουργό και επίτιμο πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και το «Καζαντζάκειο» βραβείο στο γνωστό επιχειρηματία και φιλάνθρωπο κ. Άγγελο Τσακόπουλο. Πριν την εκδήλωση, δόθηκε συνέντευξη Τύπου όπου μίλησαν οι τιμώμενοι, ο πρόεδρος της ΠΕΑ κ. Μανώλης Βεληβασάκης καθώς και η υπουργός Εξωτερικών, Ντόρα Μπακογιάννη. Ο κ. Μητσοτάκης ευχαρίστησε την Παγκρητική για τη «μεγάλη τιμή» που του έγινε, σημειώνοντας: «Είμαι παλαιός πολιτικός, ο παλαιότερος και ο μόνος ίσως που απέμεινε από τη γενιά μου ακόμα στην ενεργό πολιτική. Έχω πίσω μου παραπάνω από εξήντα χρόνια πολιτικής δραστηριότητας. Συνδέομαι στενά με την Ομογένεια της Αμερικής και πολλές δεκάδες χρόνια με τους Κρητικούς της Αμερικής. Ως Κρητικός και ως μέλος της οικογένειας Ελευθερίου Βενιζέλου συγκινούμαι ιδιαίτερα για την τιμή που μου γίνεται να απονεμηθεί σ’ εμένα το βραβείο του Ελευθερίου Βενιζέλου που πράγματι ήταν ο μεγαλύτερος πολιτικός άνδρας της σύγχρονης Ελλάδας». Συγχαρητήρια μηνύματα για την απονομή των βραβείων έστειλαν μεταξύ άλλων ο πρόεδρος Τζορτζ Μπους, ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος, οι ελληνοαμερικανοί γερουσιαστές Πολ Σαρμπάνης και Ολυμπία Σνόου και ο κυβερνήτης της Νέας Υόρκης, Τζορτζ Πατάκι, ο Δήμαρχος Νεας Υόρκης Μάϊκλ Μπλούμπεργκ καθώς επίσης πολλοί παράγοντες απο την τοπική αυτοδιόικηση και Εκκλησία της Κρήτης. Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν ο Περιφερειάρχης της Κρήτης κ. Σεραφείμ Τσόκας, ο πρέσβης της Ελλάδας στα Ηνωμένα Έθνοι κ. Αδαμάντιος Βασιλάκης, οι γενικοί πρόξενοι της Ελλάδας και της Κύπρου στη Νέα Υόρκη, Αικατερίνη Μπούρα και Μάρθα Μαυρομμάτη, ο υποψήφιος βουλευτής Τζων Σαρμπάνης, ο πρόεδρος του H.A.N.C. Θ. Σπυρόπουλος, ο πρόεδρος το ΣΑΕ κ. Άντυ Άθενς, ο πρόεδρος του Πανεπηστημίου Drexel Κ. Παπαδάκης, πολλοί προέδροι ελληνο-αμερικανικών οργανώσεων και πλήθος άλλων προσωπικοτήτων. Το καλωσόρισμα έγινε απο τον υπεύθυνο της εκδήλωσης, Κωνσταντίνο Τραβαγιάκη, που με τη συζυγό του Κάρολ και την οργανωτική επιτροπή κέρδισαν το μεγάλο στοίχημα διοργάνωσης της εκδήλωσης, τοποθετώντας την σε μια θέση καθοριστικής αναφοράς για το μέλλον. Tην εκδήλωση παρουσίασε ο πρώην πρόεδρος της Παγκρητικής κ. Γιώργος Χρύσης. Χαιρετισμό και αναφορά στην πορεία 77 χρόνων της Παγκρητικής έκανε ο πρόεδρος της κ. Μανώλης Βελιβασάκης και σημείωσε μεταξί αλλων οτι τα δυο βραβεία είναι οι σημαντικότερες τιμητικές διακρίσεις της Ένωσης. Ανέφερε επήσης πως η Εκδήλωση Βράβευσης της Παγκρητικής Ένωσης ήταν ένα πολύ σπουδαίο γεγονός, σχεδιασμένο να τονίσει και να γνωστοποιήσει σε όλους τους Ελληνο-Αμερικανούς, μα ιδιαίτερα στη νέα γεννιά και στο ευρύτερο Αμερικανικό κοινό, την Ιστορία και την επιτυχημένη πορεία της Παγκρητικής Ένωσης Αμερικής, στα 77 χρόνια ζωής της. Ετόνισε ακόμη πως ένας άλλος στόχος, ήταν να κάνει τη νέα γεννιά περήφανη για τις ρίζες και την ιστορία της και να τους φέρει πιο κοντά στον Οργανισμό μας. Κλείνωντας εδήλωσε πως, η εκδήλωση Βράβευσης έδειξε στον κόσμο ότι «εμείς οι Κρητικοί της Αμερικής, ξέρουμε να τιμούμε και να αναγνωρίζουμε αυτούς που έχουν προσφέρει πολλά για το καλό και την πρόοδο του Ελληνισμού, σε παγκόσμιο επίπεδο αλλά και στην Ομογένεια μας». Το «Βενιζέλειο» βραβείο απονέμεται σε προσωπικότητες που έχουν συμβάλλει και διακριθεί στους τομείς της πολιτικής και διπλωματίας και το «Καζαντζάκειο» σε προσωπικότητες που έχουν συνεισφέρει στις Τέχνες και τα Γράμματα. Yπενθυμίζεται ότι η προηγούμενη απονομή του Βενιζέλειου βραβείου πραγματοποιήθηκε το 1988 με αποδέκτη τον υποψήφιο τότε για την προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών Μάϊκλ Δουκάκη. Το Καζαντζάκειο βραβείο έλαβε το 2004 ο καθηγητής Βασίλης Λαμπρόπουλος, πρόεδρος της έδρας Ελληνικών Σπουδών στο πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. Από την πλευρά της , η υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη εξέφρασε τη συγκίνηση και την χαρά της που είχε την δυνατότητα να παραβρεθεί στην τιμητική εκδήλωση, προσθέτοντας: «Είμαι πάρα πολύ περήφανη που ήρθαμε εδώ, σ’ αυτή την καταπληκτική τελετή που η Παγκρητική Ένωση τιμά τον πατέρα μου, πιστεύω ένα μεγάλο πολιτικό, και τον Αγγελο Τσακόπουλο ένα άνθρωπο που προσφέρει πάρα πολλά. Ίσως, περισσότερα απ’ ότι οι άνθρωποι στην Ελλάδα γνωρίζουν. Ένας άνθρωπος που ξεκίνησε από την Αρκαδία και είναι συνέχεια παρών, κρατώντας το ελληνικό πνεύμα ζωντανό σε τόσα πανεπιστήμια και σε τόσες άλλες προσπάθειες». Ο κ. Τσακόπουλος, τον οποίο παρουσίασε ο εκτελεστικός διευθυντής του Ιδρύματος Ωνάση στη Νέα Υόρκη και πρώην πρέσβης Λουκάς Τσίλας, ευχαρίστησε την Παγκρητική Ένωση για τη διάκριση που του έγινε, και κάλεσε τους ομογενείς να στηρίξουν, έστω και με 10 δολλάρια όπως είπε, τους νέους Ελληνοαμερικανούς που διεκδικούν κάποιο δημόσιο αξίωμα. Ο μεγιστάνας του κτηματομεσιτικού τομέα μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες στα 15 του χρόνια και άρχισε να αποκομίζει τα προς τα ζην γυαλίζοντας παπούτσια στο Σικάγο πριν μετακομίσει στην Καλιφόρνια όπου ζει σήμερα. Ο Ελληνοαμερικανός επιχειρηματίας έχει κατ’ επανάληψη ενισχύσει ελληνοαμερικανούς πολιτικούς όπως ο Μάικλ Δουκάκης και ο Πολ Σαρμπάνης και πιο πρόσφατα τον υποψήφιο για τη θέση του κυβερνήτη της Καλιφόρνια, Φιλ Αγγελίδη. Μαζί με την οικογένειά του εχουν ενισχύσει πολλά ιδρύματα και έχουν ιδρύσει πανεπιστημιακές έδρες σε Αμερικανικά πανεπιστήμια. Τον κ. Μητσοτάκη παρουσίασε ο πρέσβης της Ελλάδας στην Ουάσιγκτον, Αλέξανδρος Μαλλιάς. Ο πρέσβης ανακοίνωσε επίσης ότι με απόφαση της υπουργού Εξωτερικών θα στηθεί προτομή του Ελευθερίου Βενιζέλου στην είσοδο του νέου κτιρίου της ελληνικής πρεσβείας στην Ουάσιγκτον Στην περισσότερα απο 60 έτη πολιτική του ζωή αναφέρθηκε ο πρώην πρωθυπουργός που ξεκίνησε ως απλός βουλευτής το 1946, συμμετείχε στην Eνωση Kέντρου, πρωτοστάτησε στα Iουλιανά το 1966, διέφυγε στο εξωτερικό στη διάρκεια της δικτατορίας, προσχώρησε το 1977 στη N.Δ., της οποίας ανέλαβε την ηγεσία το 1984, και τελικώς έγινε πρωθυπουργός το 1990. Το 2004 ανακοίνωσε την απόφασή του να μην είναι υποψήφιος στις επόμενες εκλογές ενω συχνά παρεμβαίνει στην πολιτική ζωή με δηλώσεις και συνεντεύξεις του. «Η αλήθεια πολλές φορές είναι πικρή και ποτέ δεν μετάνιωσε για τα όσα είπα ή έπραξα», δήλωσε ο κ. Μητσοτάκης. «Ο πολιτικός», είπε χαρακτηριστικά, « πρέπει να είναι χρήσιμος και όχι ευχάριστος». Σε ερώτηση για το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων και αν δεκατέσσερα χρόνια μετά από την εποχή της πρωθυπουργίας του πιστεύει ότι έχει δικαιωθεί με τη δήλωσή του ότι δέκα χρόνια αργότερα αυτό το θέμα θα έχει ξεχαστεί στην Ελλάδα, ο πρώην πρωθυπουργός, τόνισε: «Θα σας πω ένα πράγμα πάρα πολύ απλό. Την εποχή εκείνη, εγώ είχα επιδιώξει μια μεσαία λύση. Δεν έγινε δυστυχώς δυνατή και νομίζω ότι ήταν λάθος και ζημιά. Σήμερα, πιστεύω πάλι ότι μια μεσαία λύση είναι αυτή η οποία επιβάλλεται, μια κοινώς αποδεκτή λύση. Επίσης, σήμερα δεν είμαστε τόσο ζωηρά ενδιαφερόμενοι όσο ήμασταν τότε. Εάν οι Σκοπιανοί το αποφασίσουν έχει καλώς. Ένα πράγμα πάντως είναι βέβαιο, ότι δεν υπάρχει Ελληνική Βουλή για να δεχθεί το κράτος αυτό να μπει στο ΝΑΤΟ και στην Ευρώπη, αν δεν έχει λυθεί εν τω μεταξύ το πρόβλημα του ονόματος. Από κει και πέρα, δικό μας δεν είναι το πρόβλημα. Ας το λύσουν αυτοί που έχουν το πρόβλημα». Στη συνέχεια, ο κ. Μητσοτάκης απάντησε σε ερώτηση για το αν η σημερινή πολική είναι πιο φτωχή στην Ελλάδα μετά το θάνατο του Κωνσταντίνου Καραμανλή και του Ανδρέα Παπανδρέου. «Από τα νιάτα μου, από την εποχή της αντίστασης, κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, υποστήριζα φανατικά την άποψη ότι πρέπει να ενδιαφερόμαστε για το επίπεδο των πολιτικών μας αντιπάλων», υπογράμμισε χαρακτηριστικά, σημειώνοντας ότι «είναι καλό για ένα τόπο να είναι υψηλό το επίπεδο της πολιτικής ζωής. Είναι καλό για ένα τόπο να υπάρχουν σημαντικές πολιτικές προσωπικότητες σε όλες τις πολιτικές παρατάξεις. Εγώ θέλω να σας πω ότι με το θάνατο αυτών των δυο και εγώ προσωπικά αισθάνθηκα φτωχότερος, αλλά αισθάνθηκε φτωχότερη και η πολιτική μας ζωή». Η βραδιά έκλεισε με μουσικούς: λυράρηδες, λαουτιέρηδες, κτλ. Καθώς επήσης και χορευτικά συγκροτήματα από τη νέα γενιά των Κρητών της Αμερικής.
