Μακρόθεν
Της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη
Και ξαφνικά ένα μικρό χωριό του Κεμπέκ που βρίσκεται στο πουθενά έγινε παγκόσμια είδηση. Το άγνωστο ακόμη και σε μάς Ερουβίλ μονοπωλεί την παγκόσμια ειδησεογραφία επειδή τόλμησε να νομοθετήσει υπέρ του εξωστρακισμού ξένων και παράξενων συνηθειών.
Το δημοτικό συμβούλιο του μικρού και άγνωστου Ερουβίλ, το οποίο κατοικείται απο ομοιογενή καθολικό γαλλόφωνο πληθυσμό, αποφάσισε να κλείσει τις πόρτες του στα πολιτιστικά σύμβολα διαφόρων θρησκειών απαγορεύοντας τα τουρμπάνια,τις μπούρκες, και την γυναικεία περιτομή. Ταυτόχρονα κατοχυρώνει με ένα νέο νόμο το παραδοσιακό χριστουγεννιάτικο δέντρο στη μέση της πλατείας του.
Στην αρχή ο πρωθυπουργός του Κεμπέκ Ζάν Σαρέ δεν έδωσε σημασία δηλώνοντας πως πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό, που δεν αντικατοπτρίζει τη βούληση των κατοίκων του Κεμπέκ. Ωστόσο, την προηγούμενη εβδομάδα κι άλλα δημοτικά συμβούλια των γύρω χωριών δήλωσαν πως πρόκειται να προχωρήσουν σε ανάλογους νόμους που θα προστατεύουν την κουλτούρα και τη θρησκεία του Κεμπέκ, αποκλείοντας απο τις μικρές κοινωνίες τους τα οφθαλμοφανή παραδοσιακά στοιχεία άλλων πολιτισμών, προπάντων του μουσουλμανικού κόσμου.
Φυσικά, η γενίκευση του κακού άρχισε να δημιουργεί τριγμούς στην πολιτική σκηνή της επαρχίας κινητοποιώντας τους εκλεγμένους κυβερνητικούς και αντιπολιτευτικούς παράγοντες σε μια ρητορεία κατά της ξενοφοβίας που εξελίσσεται σε κύμα εδώ στην γαλλόφωνη γειτονιά της φυσικής ομορφιάς.
Θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι το Κεμπέκ και ολόκληρος ο Καναδάς είναι γνωστοί λιμένες του πολυπολιτισμού. Τόσο οι επαρχιακοί όσο και οι ομοσπονδιακοί νόμοι ενθαρρύνουν τη μετανάστευση, παρέχοντας στους νεοεισαγόμενους εν δυνάμει πολίτες της χώρας πολλά προνόμια για την ένταξη και την διευκόλυνσή τους στην κοινωνία του Καναδά και του Κεμπέκ.
Απο επιδοτημένα μαθήματα στην γαλλική και αγγλική γλώσσα, μέχρι ασφάλεια υγείας, οικονομική ενίσχυση και ευκαιρίες εργασίας, η μεταναστευτική νομοθεσία αγκαλιάζει θεσμικά τους μετανάστες προσφέροντας στηρίγματα στη νέα τους ζωή. Ταυτόχρονα, η πολιτική του πολυπολιτισμού προβλέπει οικονομικά κονδύλια προκειμένου κάθε εθνική κοινότητα να αναπτύσσει την ιδιαιτερότητα της γλώσσας και της κουλτούρας της.
Γιατί λοιπόν, η μέχρι πρότινος ανοιχτή κοινωνία του Κεμπέκ αρχίζει να κουμπώνεται κατοχυρώνοντας με δημοτικούς νόμους μια πρωτοφανή ξενοφοβία; Ποιοί ευθύνονται για την έκρηξη αυτή στα απομακρυσμένα χωριά του βορρά;
Σίγουρα, οι Κεμπεκιώτες βαθειά καθολικοί βλέπουν τις παραδόσεις τους να τρίζουν κάτω απο τη βαρειά επέλαση της ανοχής και προώθησης των άλλων πολιτισμών στην ίδια τους την πατρίδα. Οι πρόσφατες επιθέσεις ενάντια στις χριστιανικές τους παραδόσεις (αποκαθηλώσεις χριστουγεννιάτικων δέντρων ανά τα αεροδρόμια και τις δημόσιες πλατείες πόλεων, απαγόρευση της προσευχής στα σχολεία, απαγόρευση των χριστιανικών συμβόλων στους δημόσιους χώρους εν γένει), προκάλεσαν την οργή τους. Οι διαρκείς προσβολές του θρησκευτικού πολιτισμού τους έφεραν σε ανοιχτή σύγκρουση με τους ξένους.
Στην πραγματικότητα οι δημοτικές αρχές του Ερουβίλ και των γύρω χωριών προσπάθησαν να θεσμοθετήσουν ένα κοσμικό καθεστώς στα χωριά τους, (μήπως δεν είχε πράξει έτσι ο Κεμάλ Ατατούρκ για τον εξευρωπαϊσμό της Τουρκίας;) προστατεύοντας την κατακτημένη ισότητα των δύο φύλων, την ομοιογενή εμφάνιση των ανθρώπων στις απλές καθημερινές τους συνήθειες.
Οι κάτοικοι του Ερουβίλ δεν πετροβόλησαν συναγωγές ή τζαμιά για να κατηγορηθούν ως ξενόφοβοι. Ορθωσαν το ανάστημά τους στους λαούς που αμφισβητούν την γηγενή πολιτιστική κληρονομιά του Κεμπέκ.
Είναι ενοχλητικό για όλους μας και, προπάντων για τις κοινωνίες υποδοχής μεταναστών, να τελούμε διαρκώς εν αμύνη επειδή συνεχίζουμε να τηρούμε τις συνήθειές μας. Επιτέλους οι μετανάστες που ήρθαν ως εδώ με τη θέλησή τους στο κυνήγι της ευημερίας, ας δεχθούν ότι ζούν σε μια κοσμική κοινωνία ίσων ευκαιρών, όπου οι γυναίκες δεν κρύβουν τα πρόσωπά τους, όπου οι Ινδοί δεν χρειάζεται να διατυμπανίζουν με τα σαρίκια την καταγωγή τους και όπου τα Χριστουγεννιάτικα δέντρα στολίζουν και θα στολίζουν τα κεντρικά σημεία της χώρας.
