Επίκαιρα – Ανεπίκαιρα
Του Χρύσανθου Λαζαρίδη
Με αυτούς που υποστηρίζουν το διαβόητο «σχολικό βοήθημα» της ΣΤ΄ Δημοτικού δεν χρειάζεται να ασχοληθούμε άλλο: Ο Μίκης Θοδωράκης, τα είπε όλα σε προχθεσινό άρθρο του, καταγγέλλοντας, με το μοναδικό δικό του τρόπο, τον «ψεύτικο μανδύα της δήθεν προοδευτικότητας»…
Το πιο ανησυχητικό, ωστόσο, είναι ότι καθόμαστε και το …«διαπραγματευόμαστε»! Τι ακριβώς «διαπραγματεύεται» ο ελληνικός λαός, η κυβέρνησή του, η Πολιτεία; Την αλλαγή ενός σχολικού εγχειριδίου; Και με ποιούς το διαπραγατεύεται; Με τη «συγγραφική ομάδα» του; Είμαστε στα καλά μας;
Η κα. Γιαννάκου παραδέχθηκε ότι πολλές «αστοχίες» επισημάνθηκαν πριν εκδοθεί το βιβλίο, αλλά η συγγραφική ομάδα αρνήθηκε να τις διοθρώσει!
Άραγε, οι αστοχίες περιλαμβάνουν και την φράση ότι οι Έλληνες …«συνωστίζονταν» στο λιμάνι της Σμύρνης τον Αύγουστο του 1922;
Αν τέτοιες «αστοχίες» επισημάνθηκαν εγκαίρως, αλλά δεν διορθώθηκαν, τότε δεν πρόκειται για αστοχίες. Πρόκειται για συγκροτημένη άποψη που διαπερνά ολόκληρο το «βοήθημα». Το οποίο, είναι ακατάλληλο και πρέπει να αποσυρθεί αμέσως.
Τι νόημα έχει να λέμε ότι «μόνη αρμόδια να αλλάξει το βιβλίο είναι η συγγραφική ομάδα του», όταν παραδεχόμαστε ότι μέχρι τώρα αρνήθηκε κάθε αλλαγή;
Η ελληνική κυβέρνηση ξέρουμε τι εκπροσωπεί: το λαό και την συντεταγμένη πολιτεία, άρα και το Σύνταγμα (που επιτάσσει την εμπέδωση εθνικής συνείδησης στους νέους). Η συντακτική ομάδα τι ακριβώς εκπροσωπεί;
Συμπαθής η κα Γιαννάκου, αλλά τι θέλει να πεί; Μήπως ότι δεν υπάρχει πια υπουργείο Παιδείας κι ολόκληρος ο ελληνικός λαός είναι στο έλεος μιας ομάδας ημιμαθών «φωταδιστών», απέναντι στους οποίους ξεσηκωθήκαμε όλοι – μικροί, μεγάλοι, αριστεροί, κεντρώοι και δεξιοί – από το Μίκη Θοδωράκη μέχρι τον Κώστα Ζουράρη κι από την Ακαδημεία Αθηνών μέχρι τον σκιτσογράφο Στάθη;
Η συντακτική ομάδα προσπαθεί να υποβαθμίσει το εθνικό στοιχείο από την την αυτοσυνειδησία των παιδιών μας. Μήπως η κα Γιαννάκου ομολογεί ότι έχει καταλυθεί και η λαϊκή κυριαρχία στο πολίτευμά μας;
Στα νιάτα μας κατεβήκαμε στο «Πολυτεχνείο» γι' αυτά ακριβώς: Για Εθνική Ανεξαρτησία και Λαϊκή Κυριαρχία. Αναρωτιέμαι: μήπως είναι ώρα να ξανακατέβουμε στους δρόμους, αυτή τη φορά για να φύγη η «χούντα» της «ψευτο-προοδευτικής διανόησης» που είναι «εχθρός του λαϊκού και καρικατούρα διανόησης», όπως καταγγέλλει ο Θοδωράκης;
Ξέρετε, εμείς όταν κατεβαίνουμε στους δρόμους, δεν παίζουμε «κυνηγητό» με τους αστυνομικούς, δεν κατεβαίνουμε για συντεχνιακά αιτήματα…
Και δεν κρύβουμε τα πρόσωπά μας…
ΕΔΩ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_18/03/2007_219766
