Εμείς οι Έλληνες
Της Νίκης Πλάτωνος
Όλα τα είδαμε μέχρι τώρα, αλλά τούτο δω δεν καταπίνεται με τίποτα. Ο λόγος για το Εθνικό μας Σύστημα Υγείας που για άλλη μια φορά, και δυστυχώς με τραγικό τρόπο, αποδεικνύεται ανεπαρκές έως ανύπαρκτο, με απώλειες ότι χειρότερο μπορεί κανείς να ζήσει, το θάνατο ενός νεογέννητου στο Τζάνειο Νοσοκομείο!
Τι να πει κανείς στους τραγικούς γονείς, με τι λόγια ν' απαλύνει το πόνο και την αγωνία τους , όταν την περασμένη εβδομάδα λόγω έλλειψης του ΕΚΑΒ σε ασθενοφόρα κατάλληλα για τη διακομιδή νεογνών, το Κέντρο Επιχειρήσεων έκανε τη «μοιραία» επιλογή, αφού έπρεπε ταυτόχρονα να διαχειριστεί δυο κρίσιμα περιστατικά με νεογνά, αλλά διέθετε μόνο ένα ασθενοφόρο.
Το Κέντρο Επιχειρήσεων του ΕΚΑΒ έλαβε δύο επείγουσες κλήσεις για μεταφορά νεογνών, όμως εκείνη τη στιγμή μπορούσε να διαθέσει μόνο το ένα από τα δύο ασθενοφόρα με θερμοκοιτίδα, ειδικών για τη διακομιδή νεογνών, που έχει για τη περιοχή της Αττικής. Το μοναδικό διαθέσιμο όχημα αποφασίζεται να σταλεί πρώτο στο αεροδρόμιο της Ελευσίνας για να παραλάβει νεογνό που μεταφέρθηκε με C130 από την Κέρκυρα (δεν υπάρχει Μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών στην Δυτική Ελλάδα).
Το αποτέλεσμα ήταν να καταλήξει το άλλο νεογνό, που μόλις είχε γεννηθεί με καρδιολογικό πρόβλημα στο Τζάνειο Νοσοκομείο και μάταια περίμενε ασθενοφόρο για να διακομιστεί στο «Αγία Σοφία».
Με το περιστατικό αυτό έρχεται πάλι στο προσκήνιο ο «χορός» των παράνομων υπηρεσιακών μετακινήσεων, μετατάξεων και μεταθέσεων που έχει στηθεί στο ΕΚΑΒ, όπου μόνο τον τελευταίο μήνα έχουν εγκριθεί 28 μετατάξεις πληρωμάτων ασθενοφόρων σε θέσεις…λούφας ( διοικητικές και λογιστικές θέσεις), για να μη πω γι' αυτές που εκκρεμούν και αφορούν όλες προσωπικό ασθενοφόρων.
Κι ενώ σε ολόκληρη Αθήνα υπάρχουν μόνο δύο ασθενοφόρα για μωρά, εκ των οποίων το ένα χαλασμένο, το κράτος-φονιάς βρίσκει αεροπλάνο για τον Πρωθυπουργό και άλλα 80 άτομα για να κάνουν «πολιτικό τουρισμό» στην Αυστραλία. Και μόνο από αυτό το ταξίδι θα μπορούσαν να είχαν βρει τα χρήματα για ένα ακόμα ασθενοφόρο. Και βέβαια δεν αναφέρομαι μόνο στους νυν αλλά και στους πριν και βεβαίως δεν έχω λόγους να ελπίζω ούτε στους μετά. Ποιος έπραξε ποτέ ουσία σε τούτο το τόπο; Ποιος είδε ποτέ πέρα από τη πάρτη του;
Όταν όμως χάνεται έτσι μια ψυχούλα πριν καλά-καλά δει το φως της μέρας, τότε συνειδητοποιείς για τα καλά το μέγεθος της κοροϊδίας όλων τους. Και τότε είναι η ώρα που επιβάλλεται να αποδώσεις ευθύνες και στον εαυτό σου, γιατί είσαι ηθικά συνυπεύθυνος, αφού τους ψηφίζεις τόσα χρόνια ελπίζοντας σε ένα καλύτερο μέλλον, όχι για σένα πια, μα για τα παιδιά σου, για να έχουν ένα δίκαιο μέρισμα σε τούτη τη ζωή, για να μην είναι καταδικασμένα πριν ακόμα γεννηθούν σε τούτο το κράτος της ντροπής!
