«Ανατροπές» δε γίνονται με «κούκους»…

Γράφει ο Πολίτης Βάιος Φασούλας

Επονείδιστη η μετά την πυρά κομματική κατάσταση στην Ελλάδα. Στάχτη η μισή Ελλάδα και οι «εταιρίες» των κομμάτων υπόσχονται την ανοικοδόμησή της. Επαμφοτερισμός σε ότι αφορά κόμματα και Πολίτες. Ο πλουραλισμός βάλλεται από βάναυση λοιδορία, ιδιαίτερα από το χώρο των …συντρόφων. Ποικίλουν οι εξωμότες πολλαπλών αποχρώσεων κι όλα τα κόμματα μιλούν για δημοκρατία, ευημερία, πρόοδο. Ο κομματικός επαμφοτερισμός πλαισιωμένος και από άλλα σύνδρομα, όπως του μαξιμαλισμού και της νομενκλατούρας, διευρύνεται με την επιδιωκόμενη ή ποθητή συνέπεια, όπως ένα μεγάλο μέρος των Πολιτών να απομακρυνθεί και να μη συμμετέχει στις κάλπες .

 

Δεν είναι λίγοι οι αγανακτισμένοι ψηφοφόροι που βαδίζουν σκεφτικοί και αποσβολωμένοι με βήματα που σηκώνουν καπνούς και στάχτες από απανθρακωμένους συμπολίτες και αδιανόητες εκτάσεις δασών και καλλιεργειών.

Θα ψηφίσουν; Ποιον και γιατί; Ποιο είναι το κόμμα που θα φροντίσει γι' αυτούς και τα υπάρχοντά τους; Ποιο είναι το κόμμα, που πόνεσε για το πρωτοφανές κακό που έγινε και ποιο είναι το κόμμα, που θ' αποτρέψει ένα ίδιο ενδεχόμενο στο μέλλον, αν βέβαια μπορούμε να μιλούμε για μέλλον; Βέβαιο είναι πως τα κόμματα των τζακιών επανειλημμένως δοκιμάστηκαν και απέτυχαν σφόδρα. Μαζί με αυτά απέτυχαν και οι επιλογές των ψηφοφόρων.

Λοιπόν από τη μια έχουμε αγανακτισμένους ψηφοφόρους από την απουσία του Κράτους, της κρατικής μηχανής και της δημοκρατίας κι αυτή η αγανάκτησή τους, ενδεχομένως -δεν το ευχόμαστε- να εκδηλωθεί με τη δική τους απουσία από τις κάλπες με «άκυρο» ή «λευκό». Ίσως έτσι αποβάλλουν την αγανάκτησή τους και νιώσουν, ποιος ξέρει, κάποια ανακούφιση ή ικανοποίηση από τον «εκδικητικό» τρόπο τους προς τα κόμματα που εμπιστεύθηκαν, κυρίως τα κόμματα της ΝΔ και του Πασόκ, ως υπεύθυνα για την τραγικά απερίγραπτη κατάντια της χώρας μας.

Από την άλλη, αυτούς τους δυσαρεστημένους, τους απογοητευμένους που έχουν βγει από τα ρούχα τους, με έντεχνο κομματικό κομπασμό, άλλα κόμματα θα προσπαθήσουν να τους πάρουν με το μέρος τους και άλλα θα χαρούν πολύ αν τελικά ψηφίσουν «άκυρο» ή «λευκό». Στο «άκυρο» ή «λευκό» έχει μερτικό παρότρυνσης και η «συντροφική» «αντιπαράθεση» η οποία έχει πάρει τα ανάλογα πόστα της, όπως θα δούμε παρακάτω.

Στο δια ταύτα: Η καθολική συμμετοχή των ψηφοφόρων επιβάλλεται όσο ποτέ. Δεν επιτρέπεται ούτε η αποχή, ούτε το λευκό, ούτε το άκυρο. Ψηφίστε, Πολίτες, Ο Λ Α  τα κόμματα για να έχουμε και μια πραγματική Α ν τ ι π α ρ ά θ ε σ η . Πολλαπλασιάστε την ψήφο σας στα μικρά κόμματα αδυνατίζοντας τα μεγάλα. Φέρτε τον Πλουραλισμό, καταδικάστε τον διπολισμό! Ανατρέψτε το διπολισμό που οδηγεί τη χώρα στην αφάνεια, στην περιθωριοποίηση, στα κοντέινερ, στις σκηνές και στην εγχώρια μετανάστευση.

Πριν κλείσουμε, μιας και αναφερθήκαμε σε «αντιπαραθέσεις» και «ανατροπές», θα επισημάνουμε εντυπωσιακές «ατάκες» μεταξύ των κομμάτων τής Αριστεράς που, παραδόξως, ενώ ο Πλουραλισμός υποστηρίζεται, παράλληλα βάλλεται από βάναυση λοιδορία, ιδιαίτερα από το χώρο των …συντρόφων.

Δε θα 'ναι υπερβολή να καταγράψουμε σαν ισοπεδωτική την «κριτική» από πλευράς της ηγεσίας του ΚΚΕ ιδιαίτερα προς το ΣΥΝ όπως διαβάζουμε τις τελευταίες μέρες στον Τύπο. Ούτε λίγο ούτε πολύ φαίνεται πως ο κυριολεκτικός αντίπαλος του ΚΚΕ είναι ο ΣΥΝ. Οι επιδόσεις του σε σφόδρα «κριτική» (και όχι μόνο προς το ΣΥΝ) αποτελεί σφήνα-στάση-αποδεκατισμό ή μόνιμη «αναπηρία» για ολόκληρο το φάσμα της Αριστεράς, το οποίο, καταδιαλυμένο, σκόρπιο φάσμα της Αριστεράς, που θέλει να έχει άποψη, έστω κι αν αυτή, η άποψη, δε βρίσκει σύμφωνο το ΚΚΕ. Ωστόσο θα μπορούσε να νερώσει το «ηγετικό» κρασί του όχι μόνο έναντι διάφορων «δραπετών» που κατά καιρούς «δραπέτευσαν» από το ΚΚΕ, αλλά γενικότερα για το καλό της Χώρας.

Δε θα φωτογραφίσουμε πρόσωπα και εποχές, εποχές που μας θυμίζουν και τον κινηματογράφο όπου οι άνθρωποι, πατώντας ο ένας τον άλλον στριμώχνονταν να πάρουν σειρά, το ίδιο συμβαίνει και σήμερα με την Αριστερά που πατώντας τους δικούς της ανθρώπους, προσπαθεί να πάρει εισιτήριο για την… πρώτη θέση.

Η «ανατροπή» του κατεστημένου δε γίνεται με «κούκους», αλλά με συμμαχίες, έστω και αν αυτές είναι αναγκαστικές. Ας προσγειωθούμε και λίγο στην πραγματικότητα, μήπως αυτή η πραγματικότητα, μας οδηγήσει στην ανατροπή του διπολισμού και αποτροπή του χαμένου χρόνου. Από κει και μετά η στείρα κριτική από τα ηγετικά άνδρα του ΚΚΕ προς τα κόμματα της Αριστεράς, αυτό που κάνει είναι να συντηρεί το κατεστημένο στο οποίο εντάσσεται και το ΚΚΕ και το μόνο που το ενδιαφέρει είναι η κομματική του παρουσία στο Κοινοβούλιο με τους μετρημένους «κούκους» του.

Θα κλείσουμε με μια ταπεινή άποψη με αναφορά στην Αριστερά όπως και αν αυτή λέγεται: Κανένα πολιτικό κόμμα δε μπορεί κι ούτε θα μπορέσει ποτέ να καθορίζει τις τύχες (προγράμματα, ιδεολογίες κλπ) των άλλων κομμάτων κι ούτε μπορεί να παροτρύνει τους Πολίτες προς την άλφα ή βήτα κατεύθυνση. Κόμματα που έχουν σαν στόχο την ισοπεδωτική και όχι οικοδομητική «κριτική» είναι κόμματα αυταρχικά που συντηρούν τον εσωτερικό φασισμό και επίσης συντηρούν το κατεστημένο όποια μορφή και αν έχει.

Ψυχραιμία, αυτοσυγκράτηση, αλληλοσεβασμός, σύντροφοι του ΚΚΕ και αφήστε τους «δραπέτες»να τους κρίνει ο λαός και η ιστορία. Μονόδρομος  έχει καταστεί πλέον η πολυφωνία, ο πλουραλισμός και η δυνατότητα υπάρχει όσο ποτέ. Εκμεταλλευτείτε την.

Ε.Ε. Ελλάδα, Τρίκαλα -Σεπτέμβρης 05 2007 pelasgos@fasoulas.de  http:\\www.fasoulas.de