Γράφει ο Πολίτης Βάιος Φασούλας
Απογοήτευση και πικρία, ηττοπάθεια και μαρασμός είναι τα κύρια χαρακτηριστικά που επικρατούν στον κόσμο του Πασόκ μετά την εκλογική του ήττα της 16ης Σεπτεμβρίου του 2007. Το μεγάλο θέμα είναι η αναζήτηση των αιτιών της ήττας και εξακολουθεί να υφίσταται, αλλά κατά τη γνώμη μας, άσκοπα και μάταια, εφόσον τη γνωρίζουν. Παρά το γεγονός της προηγούμενης εκλογικής νίκης της ΝΔ του 2004 με τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις της, οι Πολίτες επέλεξαν και πάλι τη ΝΔ αφήνοντας το Πασόκ να «αιμορραγεί». Κι αυτή του η… αιμορραγία -που το σταμάτημά του, εάν και εφόσον καταστεί δυνατό θα κοστίσει ακριβά- είναι δικό του δημιούργημα των τελευταίων ιδιαίτερα κυβερνήσεών του.
Το μεγάλο κακό που ζει το Πασόκ σήμερα δεν είναι που έχασε τις εκλογές, αλλά το ρεζίλη των «άπλυτων» που οι ίδιοι βγάλανε στη φόρα, οι αλληλοκατηγορίες και αλληλοσυγκρούσεις μεταξύ των «συντρόφων», οι αντιπαραθέσεις νυν και μελλοντικών προέδρων και βεβαίως από τις μεγάλες πίτες των κυβερνήσεων των Πασόκων (τώρα τους λείπει) που κάποιοι «τσιμπήσανε» (καλή ώρα στην πρώην υπουργό κ. Β. Παπανδρέου που κάποια στιγμή δήλωσε ότι έγιναν πολλοί πλούσιοι στο Πασόκ!!) και εν πάση περιπτώσει, παρόλα αυτά εμείς απορούμε από πού το Πασόκ από τις 12 Νοεμβρίου και μετά θα αρχίσει την «περισυλλογή» της χαμένης του δύναμης.
Λυπούμαστε βέβαια γι' αυτό τους το κατάντημα και λυπούμαστε για κάποια προοδευτικά και αξιόλογα στελέχη που έχουν δώσει τον καλλίτερο εαυτό τους αλλά μάταια και άδικα. Ελπίζουμε μετά την ευρω-ατλαντική-πασοκική κρίση να βρουν το δρόμο τους. Όσο για την παρούσα προεδρο-προεκλογική κατάσταση που ήδη ξεκίνησε δες μας αφορά όσο η ιδεολογικοπολιτική του δε μας αγγίζει. Εν κατακλείδι επιλέξαμε ένα παλιό μας σχόλιο διαχρονικό κατά την άποψη μας όσο και επίκαιρο όσο αφορά τα… αίτια της ήττας του Πασόκ. Από Γερμανία γράφαμε λοιπόν στις 07 Ιουνίου του 2003 το παρακάτω σχόλιο:
«Στις, 07.07.2003, ορκίστηκε η νέα σύνθεση της κυβέρνησης του Πασόκ (ανασχηματισμός) με νέα πρόσωπα της παράταξης αλλά και πέραν αυτής -αριστεροί και δεξιοί- οι οποίοι υπόσχονται πολλά, όπως άλλωστε και οι προηγούμενοι ανασχηματισμοί υπόσχονταν πολλά, αλλά κάπου στην… εκσυγχρονιστική τους πορεία χάνανε το τρένο. Κατά την άποψή μας ο συνεχής «εκσυγχρονισμός» και η σημερινή… ανανέωση του Πασόκ, όπως είπαμε κι άλλες φορές, είναι μεν «οικογενειακή» υπόθεση των «συντρόφων»,… όπως συχνά ο κ. Σημίτης χρησιμοποιεί στους λόγους του προϊόντα λαϊκής κατανάλωσης ή καλλίτερα προϊόντα εμπαιγμού και ειρωνείας: «σύντροφοι και συντρόφισσες»,… αλλά δεν παύει να είναι και υπόθεση του λαού, ο οποίος τα προβλήματα που αντιμετωπίζει δεν είναι λίγα. Επί πλέον ούτε σύντροφος ούτε σοσιαλιστής είναι ο κ. Σημίτης και η παρέα του κι αυτό απορούμε πώς οι πασόκοι δεν το έχουν ακόμα αντιληφθεί. Μέχρι πότε θα ανέχονται αυτό το κομματικό «άρμεγμα», η λογική μας δε μπορεί να το συλλάβει.
Με τον σημερινό ανασχηματισμό, πλαισιωμένος με καβγαδάκια και αποπομπές, αλχημείες και αντιπερισπασμούς, το σημιτικό Πασόκ υπό την αιγίδα του Προέδρου του, του υπουργού εξωτερικών και του νέου γραμματέα του, περνά πλέον στην τελευταία φάση του και μαζί του και ο ελληνικός λαός.
Ο πασοκικός… σοσιαλισμός ό,τι είχε να δώσει τα έδωσε όλα. Από κει και μετά το θέμα είναι αν οι ψηφοφόροι του -μέλη, φίλοι, οπαδοί και βεβαίως και τα στελέχη του- το αποδέχονται ακόμα. Έπ' αυτού ο νέος γραμματέας θα παίξει το ρόλο του δείχνοντας κατά πόσο θα μπορέσει να χαλιναγωγήσει τα μέλη του κινήματος προς την κατεύθυνση της «νέας εποχής»…
Πασοκικός ανασχηματισμός σημαίνει αλλαγή μεταχειρισμένων- μεταποιημένων υποκαμίσων, τα οποία η νοικοκυρά προτίθετο να τα μοιράσει ή να τα πετάξει αλλά κατέληξε και πάλι να τα χρησιμοποιήσει φορώντας τα στον κόσμο του. Η εκφύλιση του «σοσιαλιστικού» κινήματος σε κόμμα αυταρχικό, σε κόμμα δεξιότερο και από τη δεξιά και αμερικανόφιλο περισσότερο και από τους Αμερικανούς, δένει ακόμα περισσότερο την Ελλάδα στους ιστούς των μονοπωλίων και στο σιωνιστικό κεφάλαιο, κι αυτό η «τριανδρία» των ψευτοσοσιαλιστών, το λέει, πρόοδο και ευημερία.
Απ' τη μια οι ευρωάτλαντες ακροβάτες, χάρη στους στημένους θιάσους της κομματικής Ελλάδας, αναρριχήθηκαν στο σβέρκο της Χώρας μας φράζοντας την αναπνοή. Ο ιδεολογικοπολιτικός πλουραλισμός – προϋπόθεση ομαλής και σωστής δημοκρατικής λειτουργίας- περνά στα «χειρουργεία» της «σύγχρονης» εποχής. Μεταμοσχεύοντας με ανθελληνικά «όργανα» τη λογική, στη θέση της φυτεύουν κρετινισμό, αποβλάκωση, πασοκικό σοσιαλισμό και κοινωνικοπολιτική αποσάθρωση
Και απ' την άλλη ο πασοκικός «εγκέλαδος», (βάση του κινήματος) η «ταϊσμένη» από αγανάκτηση και ποικίλους εμπαιγμούς, να …κουνήσει το «εκσυγχρονιστικό» κατεστημένο, με αποτέλεσμα να γίνονται άλλα απ' ό,τι πίστευε, όπως η «ανασυγκρότηση» του εκσυγχρονιστικού κινήματος σε μια νέα δομή, όπως η Νέα Τάξη Πραγμάτων υπαγορεύει. Κι ούτε είναι τυχαίο ότι το «νέο» Πασόκ των κ. κ Σημίτη, Παπανδρέου και Χρυσοχοϊδη γεννήθηκε την 4η Ιούλη, την ίδια ημέρα της ανεξαρτησίας της Αμερικής!!
Τη …μαγνητική έλξη που εκπέμπει το πασοκικό κατεστημένο, επικρότησαν αλλά και άρπαξαν καιροσκόποι και αχταρμάδες, «αριστεροί» και «κεντροδεξιοί», που έχουν κατά νου την καριέρα της καρέκλας και της δόξας, νομίζοντας πως έτσι θα ξεπεραστεί η κρίση των πασόκων και να εξελιχτεί η μεγάλη βαβούρα σε ενότητα και νίκη… Για τις εσωτερικές του ανωμαλίες και αναταραχές, οι οποίες προέκυψαν και προκύπτουν από την τελευταία Σύνοδο της Χαλκιδικής, την προεδρεύουσα Ελλάδα στην Ε.Ε. και την εσωτερική κατάσταση της Χώρας αντίστοιχα, η νέα σύνθεση δείχνει πως νοιάζεται να αποτρέψει.
Κλείνοντας, θυμούμαστε παλιούς ηγέτες σοσιαλιστικών συστημάτων, που εξαρθρώθηκαν από τη Δύση, σκεφτόμαστε εάν σήμερα εξακολουθούσαν να ασκούν εξουσία, δεν θα μπορούσαν να ανταγωνιστούν ή να συγκριθούν στην αυταρχικότητα και στον δεσποτισμό και στην επιβολή μεγάλων διαστάσεων ξενόφερτης πολιτικής που εφάρμοσε και εφαρμόζει το Πασόκ στην Ελλάδα.
Πολιτικές που συγκρούονται με τις κατακτήσεις των λαών, που αφαιρούν τα δικαιώματα και διώκονται από σοσιαλιστικά κόμματα και κυβερνήσεις, αντί να προστατεύονται και να ενισχύονται, είναι πολιτικές αυταρχικές και αντιδημοκρατικές. Αυτό έκανε στην Ελλάδα το Πασόκ. Δούλεψε σαν ηλεκτρονικός δορυφόρος στα εξωτερικά του(Ε.Ε., Βαλκάνια, Μέση Ανατολή, Κύπρος κλπ) σαν Δούρειος Ίππος και σαν κατασταλτικός μηχανισμός στα εσωτερικά του ενάντια σε κάθε κοινωνική κατάκτηση.
Το μεγάλο εμπόδιο και πρόβλημα για ακόμα μεγαλύτερα «άλματα» ήταν ο τίτλος και τα σύμβολά του. Και, απ' όσο θυμούμαστε, έτσι έχουν λειτουργήσει και άλλα πολιτικά συστήματα. Δεν είναι της στιγμής να αναφερθούμε κι ούτε μας αφορά μια νέα ονομασία, αλλά έτσι έγινε. Πρώτα εκμεταλλεύτηκαν τις προοδευτικές δυνάμεις και αντί «ευχαριστώ» εισέπραξαν το: «κύριοι δεν σας χρειάζομαι άλλο…» Ε.Ε.-Γερμανία, Ιούνιος 07 2003 http://www.fasoulas.de/ vaios@fasoulas.de
Ε.Ε. Ελλάδα, Τρίκαλα -Οκτώβριος 10 2007 pelasgos@fasoulas.de
