ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ Ένταση -τεχνητή ή όχι, καθώς και ποιες σκοπιμότητες υποκρύπτονται θα φανεί στη συνέχεια- μεταξύ του προέδρου του ΣΑΕ Στέφανου Ταμβάκη και των Παμμακεδονικών Ενώσεων μελών του ΣΑΕ κυοφορούταν εδώ και μέρες μέχρι που επισημοποιήθηκε και με επιστολή διαμαρτυρίας που απέστειλαν οι Παμμακεδονικές Ενώσεις προς τον πρόεδρο του ΣΑΕ στις 23 Απριλίου 2008. Επισήμως, ως αφορμή των αντιδράσεων από τους υπογράφοντες την επιστολή που κοινοποιείται στους Υφυπουργό Θεόδωρο Κασσίμη, στον κ. Κυπαρισσίδη και τα μέλη του ΣΑΕ φέρεται να είναι η καταχώρηση του ΣΑΕ στις 2 Απριλίου στις εδημερίδες " The Washington Post" και "The New York Times" η οποία δημοσιεύθηκε στον Αμερικανικό και Ευρωπαϊκό Τύπο χωρίς την έγκριση και σύμφωνη γννώμη τους επί του συγκεκριμένου ζητήματος. Το θέμα ήταν γνωστό εδώ και μέρες στους κύκλους της Ομογένειας -τουλάχιστον στις ΗΠΑ- από την προσπάθεια που γίνονταν εκ μέρους ανθρώπων της Παμμακεδονικής Ένωσης Αμερικής να πείσουν άλλες ενώσεις να συνυπογράψουν την επιστολή διαμαρτυρίας προς τον πρόεδρο του ΣΑΕ. Ποια είναι η αλήθεια όμως πίσω από αυτή την ενέργεια;
Όπως αποκαλύπτει σήμερα το Greek American News Agency που γνώριζε πολύ καλά το ζήτημα καθώς και το σκοτεινό παρασκήνιο αυτής όλης της υπόθεσης- αλλά και της πλεκτάνης που συστηματικά εξυφαίνεται για ακόμα μια φορά προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι προσωπικές φιλοδοξίες του κ. Σπυρόπουλου εν όψει και των επερχόμενων εκλογών στο ΣΑΕ- σύμφωνα και με όσα μας αποκάλυψε σε τηλεφωνική μας επικοινωνία ο πρόεδρος του ΣΑΕ Στέφανος Ταμβάκης ήδη από τις 4 Απριλίου ο πρώτος που ενημερώθηκε τηλεφωνικά για την πρόθεση δημοσιόποιησης μέσω καταχώρησης εκ μέρους του ΣΑΕ των επίσημων ελληνικών θέσεων στον Αμερικανικό και Ευρωπαϊκό Τύπο ήταν ο Συντονιστής του ΣΑΕ Αμερικής Θεόδωρος Σπυρόπουλος!
Το ποιος είναι ο κ. Σπυρόπουλος το έχουμε γράψει και το έχουμε κατ' επανάληψη αποκαλύψει με στοιχεία και ντοκουμέντα! Πολλές φορές τον έχουν καταγγείλει αλλά συνέχισε -και συνεχίζει- την αυτο-καταστροφική του πορεία. Αυτή την πορεία που τον οδηγούν οι γνωστοί κύκλοι που επίσης έχουν διαλύσει και άλλους θεσμούς οι οποίοι τον περιβάλλουν κολακεύοντας την ματαιοδοξία και φιλοδοξία του να αυτοπροβάλλεται ως ο ηγέτης του Ελληνισμού της Αμερικής!
Μεταξύ Ταμβάκη και Σπυρόπουλου λίγο πριν δοθεί το κείμενο καταχώρησης προς τις εφημερίδες που θα το φιλοξενούσαν υπήρξε εκτενής τηλεφωνική συζήτηση επί του θέματος χωρίς ποτέ ο τελευταίος να εκφράσει οποιαδήποτε ένσταση! Γνώριζε δηλαδή εξ αρχής ο κ. Σπυρόπουλος από τον ίδιο τον πρόεδρο του ΣΑΕ Στέφανο Ταμβάκη, όπως και οι υπόλοιποι περιφεριάρχες τα πάντα{ προηγούμενη συνεννόηση με Υπουργείο Εξωτερικών, κείμενο κτλ}!
Ο κ. Σπυρόπουλος όμως την δεδομένη στιγμή που ήξερε με κάθε λεπτομέρεια τις ενέργειες του κ. Ταμβάκη δεν έφερε καμία απολύτως αντίρρηση προφανώς για να είναι αρεστός και στην Ελληνική κυβέρνηση πέραν της επιχειρηματολογίας που του ανέπτυξε τηλεφωνικά ο πρόεδρος του ΣΑΕ Στέφανος Ταμβάκης σχετικά με την συγκεκριμένη πρωτοβουλία της καταχώρησης, αν και προηγούμενα από τις 25 Φεβρουαρίου είχε αποστείλει επιστολή προς τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας και τον Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή ως περιφεριάρχης του ΣΑΕ και εν συνεχεία λίγες ημέρες αργότερα στις 8 Μαρτίου ήρθε αντίστοιχη επιστολή με συνυπογράφοντες μέλη των Παμμακεδονικών Ενώσεων!
Ο κ. Σπυρόπουλος όμως όχι μόνο δεν είπε τίποτα, αλλά όπως προκύπτει και από το ρεπορτάζ δια της περίεργης και καθόλα ύποπτης συμπεριφοράς του, φαίνεται πως κυρίως για να είναι αρεστός προς την Ελληνική κυβέρνηση -την εκτίμηση της οποίας ποτέ του δεν κατάφερε να κερδίσει από την περίοδο ακόμα που ήταν (ισόβιος) πρόεδρος του Ελληνομαερικανικού Εθνικού Συμβουλίου- δια της καθόλα περίεργης στάσεως του έδωσε σιωπηρώς και την συγκατάθεση του για την δημοσιοποίηση της συγκεριμένης καταχώρησης! Αυτή είναι η αλήθεια όπως προκύπτει μέσα από τα στοιχεία που σας παρουσιάσαμε. Τρανή απόδειξη περί αυτού η ένοχη σιωπή μέχρι σήμερα…
Ωστόσο, και παρά όλη αυτή την έντονη δραστηριότητα, η οποία ήταν σε γνώση του κ. Σπυρόπουλου (και της ομάδος που τον συμβουλεύει και τον κατευθύνει) όχι μόνο δεν αντέδρασε αλλά και σήμερα ακόμα δεν έχει υπάρξει καμία επίσημη αντίδραση εκ μέρους του, ακριβώς διότι τότε -στις αρχές Απριλίου και πριν την δημοσιοποίηση της επίμαχης καταχώρησης- έδωσε την συγκάταθεση του!
Από την άλλη ο πρόεδρος του ΣΑΕ Στέφανος Ταμβάκης, ο οποίος ορθώς και ως όφειλε ήταν σε πλήρη ευθυγράμμιση με την ελληνική κυβέρνηση ανέλαβε αυτή την "πρωτοβουλία" διότι την δεδομένη εθνικά κρίσημη στιγμή για την Ελλάδα- αν παρελπίδα εμφανιζόνταν οποιαδήποτε "επίσημη ή άλλη φωνή" δια άλλης καταχωρήσεως όπως προφανώς φαίνεται να επιθυμούν κάποιοι- την κρίσημη ώρα της Συνόδου του ΝΑΤΟ θα εμφανιζόταν να έχει δυο απόψεις! Άρα διχασμένη και με μειωμένη αξιοπιστία και ευάλωτη προς τους εταίρους της στο ΝΑΤΟ και την διεθνή κοινή γνώμη! Οπότε είναι αυτονόητο ότι αν το μέτωπο δεν ήταν εθνικά αραγές ο πρωθυπουργός δεν είχε την άνεση των κινήσεων και των πρωτοβουλιών και τότε αυτοί που σήμερα κόπτονται για εκείνη την καταχώρηση σήμερα θα φώναζαν για την ολέθρια ήττα που η Ελλάδα θα είχε υποστεί!
Αντιθέτως χάρη στην συνεννόηση-για πρώτη φορά- χάρη στις κινήσεις του Έλληνα Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή ο οποίος την τελευταία στιγμή την ώρα που η πρόεδρος της Παμμακεδονικής Ν. Γκαζτούλη, δήλωνε πλήρως απογοητευμένη από τους χειρισμούς της Υπουργού εξωτερικών Ν. Μπαγκογιάννη, φάνηκε πως πήρε την κατάσταση και την αποκλειστική ευθύνη της διαχείρισης του εθνικού ζητήματος στα χέρια του η Ελλάδα πέτυχε για πρώτη φορά στην πρόσφατη διπλωματική και πολιτική ιστορία της μια -έστω και πρόσκαιρη- νίκη!
Το ερώτημα όμως που εύλογα τίθεται προς όλους αυτούς που σήμερα φαίνεται να παίζουν το εθνικά επιζήμιο και επικίνδυνο προσωπικό παιχνίδι του Θεόδωρου Σπυρόπουλου(και της ομάδος του) εναντίον του Στέφανου Ταμβάκη, προς χάρη και τέρψη των προσωπικών φιλοδοξοξιών του Θ. Σπυρόπουλου ο οποίος δε διστάζει να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο -θεμιτό και αθέμιτο- εν όψει των επερχόμενων εκλογών για την ανάδειξη νέου προέδρου στο ΣΑΕ, είναι τι θα γινόταν και τι θα έλεγαν σήμερα αν η Ελλάδα εμφανιζόνταν με δυο ή και τρεις φωνές στο διεθνές πολιτικό προσκήνιο εκείνη την δεδομένη στιγμή;
Ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα αν η Ελλάδα δεν εμφανιζόνταν για πρώτη φορά ενωμένη; Και εν πάση περιπτώσει στο δεδομένο θέμα από τη στιγμή που δημιουργήθηκε, με τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας του Τίτο στις αρχές της δεκαετίας του 1990 μέχρι σήμερα τι πετύχαμε ως χώρα με τις ακρότητες;
Και αν θέλουμε να πάμε ακόμα πιο πέρα -επειδή από την Αμερική ξεκινά η όλη αντίδραση- από το 1949 που ιδρύθηκε η Παμμακεδονική Ένωση Αμερικής τι πέτυχε τελικά (;)
Αν εξαιρέσει κάποιος καλόπιστος παρατηρητής μεμονωμένες περιπτώσεις ανθρώπων -και εν προκειμένω σε ότι αφορά την Παμμακεδονική- όπως η κ. Ν. Γατζτούλη ή αντίστοιχα η κ. Περοπούλου που εργάστηκαν ανύστακτα και που όντως προσέφεραν στην υπόθεση με το έργο και την συνολική συνεισφορά τους- το τελικό και συνολικό αποτέλεσμα σήμερα ποιο είναι από το 1949 μέχρι σήμερα;
Το παράδοξο της όλης υπόθεσης είναι ότι αντί με κάθε μέσο όλες αυτές Παμμακεδονικές Ενώσεις και κυρίως αυτή της Αμερικής να πιέζουν την Αμερική πολίτες της οποίας είναι, πιέζουν την Ελλάδα να είναι σκληρή!
Αντί να προσπαθήσουν να βελτιώσουν τη δική τους εσωτερική οργάνωση, ώστε να είναι αποτελεσματικοί στις δράσεις και τις ενέργειες τους, και ουσιαστικός αρωγός της Ελλάδος εξακολουθούν να κάνουν, εκ του ασφαλούς, υποδείξεις προς κάθε κατεύθυνση και κυρίως προς την Ελλάδα!
Αντί να προσπαθήσουν να αλλάξουν όλους αυτούς του καρεκλοκένταυρους οι οποίοι αλλάζουν θέσεις και αξιώματα εδώ και 30 χρόνια κάνουν υποδείξεις και παρατηρήσεις!
Αντί να επιχειρήσουν να οργανώσουν επίτέλους ένα σωστό και αποτελεσματικό lobby όπως κάνουν οι άλλες εθνικές κοινότητες γίνονται έρμαια του κάθε Σπυρόπουλου και των σκοτεινών τυχοδιωκτικών και τυχάρπαστων ενέργειων του κάθε "ηγέτη" και ηγετίσκου!
Αντί να δουν πως θα οργανωθεί η Ελληνική Κοινότητα στις ΗΠΑ, η οποία αν και οικονομικά εύρωστη, ισχυρή και ανερχόμενη σε προσωπικό επίπεδο -προκαλώντας μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις και αισθήματα υπερηφάνειας- εν τούτοις επί της ουσίας εξακολουθεί να παραμένει αναποτελεσματική και χωρίς φωνή αφού δεν έχει ψήφο στην πλειοψηφία της!
Αντί να οργανώνουν καμπάνιες ώστε οι Έλληνες να πολιτογραφούνται σε κάθε πολιτεία για να έχουν φωνή και δύναμη κάνουν παρατηρήσεις και υποδείξεις! Σε ποιον; Στην Ελλάδα! Αντί να παραμερίζουν τα μίση και τα πάθη και να μη διώχνουν τους νέους από τις οργανώσεις όπου υποκριτικά τους προσκαλούν και ύστερα τους διώχνουν όπως συνέβη με την καραυγαλέα περίπτωση του Θεόδωρου Τόσκου άξιο παιδί της Παμμακεδονικής-και άλλων κατά το παρελθόν σε άλλες μεγάλες οργανώσεις- όπου αποχώρησαν απογοητευμένοι από τις δράσεις ανθρώπων που νομίζουν ότι οι ομογενειακές οργανώσεις είναι τσιφλίκι τους!
Αντί να πιέζουν τους δήθεν ηγέτες και ηγετίσκους για ουσιαστικό εκδημοκρατισμό των ήδη υπαρχόντων θεσμών όπου οι ίδιοι και οι ίδιοι αυτοναγορεύονται σε ηγέτες και αυτοδαφνοστεφανώνονται, αντί πινακίου φακής προς λιγοστά ΟΜΜΕ, καταφεύγουν σε ακραίες ενέργειες και δράσεις επιζήμιες για τον εθνικό κορμό του απανταχού Ελληνισμού.
Εθνικό κορμό του Ελληνισμού που αηδιασμένος παραμένει αμέτοχος -κακώς και κάκιστα – αφήνοντας δυστυχώς το περιθώρειο της επίπλευσης στα δημόσια πράγματα της ομογένειας και του Ελληνισμού, κάθε σαθρού και φελοειδούς υποκειμένου που μπορεί ακριβώς λόγω της φαιδρότητας και αβάσταχτης ελαφρότητας του να επιπλέει! Αυτή δυστυχώς είναι η αλήθεια! Η αλήθεια που ο εκφέρει κάθε αγνός έλληνας πατριώτης που πονά όταν βλέπει κάποιοι να φέρονται αλόγιστα.
Το είπαμε και θα το ξανά πούμε: Λείπει το σχέδιο. Η στρατηγική. Η επικοινωνία! Ο διάλογος! Η συννενόηση! Η ενότητα και η ομοψυχία! Μόλις δούν κάποιον που αξίζει και ξεχωρίζει το κατεστημένο της καθεστικίας τάξης των ολίγων και ανικάνων, τότε και μόνο τότε, δραστηριοποιείται όχι προς το κοινό όφελος αλλά με μοναδικό κίνητρο το πώς θα περισωθεί ότι έχουν και θεωρούν ως κεκτημένο στο μικρό γκετοποιημένο βασίλειο τους αυτοί οι λίγοι και εθνικά επιζήμιοι!
