Η έκταση των συζητήσεων για το θέμα της εξόρυξης των πετρελαίων, και τα στοιχεία που βγαίνουν στην επιφάνεια, δεν αφήνουν πλέον καμιά αμφιβολία: Στα ανοικτά της Κύπρου υπάρχουν τεράστια αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, ικανά να βάλουν την Κύπρο στον χάρτη των πετρελαιαγωγών χωρών. Όσο λοιπόν κι αν η κυβέρνηση αποφεύγει επιμελώς να απαντήσει στις τουρκικές προκλήσεις, το σίγουρο είναι ότι δεν θα μπορεί έπ' άπειρον να αποφεύγει τα αναπόφευκτα. Από την στάση της στο θέμα των πετρελαίων θα κριθεί τελικά, όχι μόνον αν θα εκμεταλλευτεί η Κύπρος τον φυσικό της πλούτο, αλλά και κατά πόσο η Κύπρος θα συνεχίσει να θεωρείται ένα κυρίαρχο κράτος, που μπορεί να λαμβάνει μόνο του τις αποφάσεις του.
Με βάση τα όσα αποκάλυψε με έγγραφο ντοκουμέντο η εφημερίδα «Σημερινή» στο ρεπορτάζ της στις 25.2.07, οι βρετανοί αποικιοκράτες γνώριζαν για την ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου από το 1936. Αυτό και μόνο το στοιχείο, καταρρίπτει τα όσα ατεκμηρίωτα εκστόμιζαν κατά καιρούς τα ιερά τέρατα της πολιτικής στην Κύπρο, προσπαθώντας να κατακεραυνώνουν τους αντιτιθέμενους στην υποχωρητική πολιτική τους: «…συμπεριφέρονται κάποιοι ωσάν να είναι η μικρή Κύπρος ο ομφαλός της γης…» «… η Κύπρος είναι μια σπιθαμή γης, δεν φαίνεται καν στον παγκόσμιο χάρτη…», «…κανείς δεν ξέρει που είναι η Κύπρος…». Με περισπούδαστο, γεμάτο ειρωνεία ύφος, πάσχιζαν ανέκαθεν να πείσουν, ότι η Κύπρος, εκτός από μικρή, είναι και ασήμαντη (για να κάμψουν την αγωνιστικότητα, και να στηρίξουν την ηττοπαθή πολιτική τους)..
Προέκυψαν όμως κι άλλα, πιο πρόσφατα, που αποδεικνύουν την πλήρη διάψευση τους. Είναι η άνευ προηγουμένου προσπάθεια, που αναλήφθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη (υποτίθεται), για την ‘επίλυση' του Κυπριακού με βάση το σχέδιο Ανάν, και αυτά που βγήκαν στην επιφάνεια για τα ‘χωρικά ύδατα' των αγγλικών βάσεων (με την υπογραφή της ‘λύσης' εκτός από το ότι θα παραδίδαμε την Κύπρο στην Τουρκία, θα παραδίδαμε τα πετρέλαια μας στους Άγγλους).
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδήμων στα γεωπολιτικά συμφέροντα, για να αντιληφθεί ορισμένα πράγματα. Η Κύπρος δεν είναι ο ομφαλός της γης. Είναι όμως ο ομφαλός της μέσης Ανατολής. Γεωγραφικά, βρίσκεται στο σταυροδρόμι των ηπείρων, και όπως διδάσκει η ιστορία, ανέκαθεν με τεράστια στρατηγική σημασία. Είναι το αβύθιστο αεροπλανοφόρο, όπως συνηθίζεται να λέγεται, κοντά στην νευραλγική περιοχή των πετρελαίων. Επιπλέον, είναι σύγχρονο κράτος, μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με ακμάζουσα οικονομία, με αξιόπιστο χρηματοπιστωτικό σύστημα, εξελισσόμενο σε διεθνές κέντρο επενδύσεων, με ψηλό βιοτικό και μορφωτικό επίπεδο. Εκτός αυτών, προκύπτει ότι είναι και μια χώρα, πλούσια σε κοιτάσματα πετρελαίου.
Δεν νομίζω λοιπόν ότι αιθεροβατούμε αν πούμε ότι ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Κύπρου είναι πλέον αναβαθμισμένος. Αν όμως αυτό δεν αξιοποιηθεί, και αν οι ηγέτες δεν αλλάξουν γραμμή πλεύσης, η Κύπρος (αλλά και η Ελλάδα), χάνει τις τελευταίες της ελπίδες για να ορθοποδήσει. Εξυπακούεται ότι η πορεία του Κυπριακού συνδέεται άμεσα με τους χειρισμούς που θα γίνουν στο θέμα των πετρελαίων. Μέσω των προκλήσεων, η Τουρκία επιχειρεί με την γνωστή μέθοδο της τρομοκρατίας, να απαγορεύσει την ανόρυξη του πετρελαίου. Πως απαντά ο ελληνισμός; Μας έρχεται στον νου η ρήση του Κωνσταντινουπολίτη σύμβουλου του Ελευθέριου Βενιζέλου (ειπώθηκε στις διαπραγματεύσεις της Λωζάνης): «Εάν δείξεις στον Τούρκο τον ανδρισμό σου, επιδεικνύει τα οπίσθιά του. Αν του δείξεις τα οπίσθιά σου, δείχνει τον ανδρισμό του»
Και σήμερα, αν ο Ελληνισμός συνεχίσει να απαντά στις προκλήσεις, με επίδειξη των οπισθίων του, σύντομα θα βρεθεί ενώπιον νέων δυσάρεστων εξελίξεων. Αν δηλαδή υποκύψουμε στα ‘CASUS BELLI' των Τούρκων (το ίδιο ισχύει δυστυχώς για την Ελλάδα με τα πετρέλαια του Αιγαίου), θα πείσουμε διεθνώς ότι είμαστε έθνος που δεν μπορεί να ασκήσει κυριαρχικά δικαιώματα (ένα ‘έθνος προτεκτοράτο'). Σε τέτοια περίπτωση, πως να μην αξιώνει η Τουρκία την διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, και την μοιρασιά στο Αιγαίο; Απευχόμαστε μια τέτοια εξέλιξη, που θα τροφοδοτήσει την βουλιμία των Τούρκων, που θα μας δείξουν, τι άλλο…, τον ανδρισμό τους.
Πανίκος Ελευθερίου
Άσσια – Κατεχόμενη Αμμόχωστος, Κύπρος
