| Του Άριστου Μιχαηλίδη |
|
Η αμερικανική πρεσβεία δεν θέλει να μπει σε διελκυστίνδα για τις χρηματοδοτήσεις «στην παρούσα φάση που βρίσκεται το Κυπριακό και ειδικά λίγες μέρες πριν την έναρξη των απευθείας συνομιλιών», μας ενημερώνει ελληνοκυπριακή εφημερίδα, που ανέλαβε να εξηγήσει στον κυπριακό λαό ότι η αμερικανική πρεσβεία αγαπά την Κύπρο περισσότερο από τον Φιλελεύθερο και τον Μιχάλη Ιγνατίου. Μας εκπλήσσει κάθε φορά η ευκολία με την οποία μερικοί δημοσιογράφοι αναλαμβάνουν να εξηγούν στον κυπριακό λαό, πόσο καλή είναι η αμερικανική πρεσβεία και πόση φιλανθρωπία κρύβεται πίσω από τα δολάρια, που μοιράζονται στην Κύπρο όλα αυτά τα χρόνια, που μας έπνιξαν με την αγάπη και τη βοήθεια τους. Στην «παρούσα φάση» λοιπόν, ο Μιχάλης Ιγνατίου έφερε στο φως ακόμα ένα έγγραφο της αμερικανικής πρεσβείας με το οποίο αποκαλύπτει ότι για να αποφύγουν την ενημέρωση της κυπριακής κυβέρνησης για τον τρόπο που θα διοχέτευαν και τους παραλήπτες εκατομμυρίων δολαρίων, οι Αμερικανοί ήθελαν να υπαχθεί η διαχείριση σε πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών. |
|
Η αμερικανική πρεσβεία αποφάσιζε ποιος θα έπαιρνε τα χρήματα και ο επικεφαλής των Καλών Υπηρεσιών του Γ.Γ. του ΟΗΕ, τα μοίραζε στους ιθαγενείς ως ανθρωπιστική βοήθεια στα δικοινοτικά τους προγράμματα. Στο έγγραφο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, αναφέρεται απροκάλυπτα ότι : «Το μεγάλο ποσό της ετήσιας χορηγίας – 10 εκατομμύρια δολάρια ετησίως – αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό νέο εργαλείο άσκησης πολιτικής» για τις ΗΠΑ και τον ΟΗΕ. Αυτή και μόνο η αναφορά θα έπρεπε να κάνει όσους Κύπριους διατηρούν ακόμα ίχνος αξιοπρέπειας να ξεσηκωθούν και να ζητήσουν εξηγήσεις. Να απαιτήσουν να ξεκαθαρίσει μια και καλή τόσο εκ μέρους της αμερικανικής πρεσβείας όσο και εκ μέρους της κυπριακής κυβέρνησης όλο το φάσμα των χρηματοδοτήσεων και γενικά των ξένων παρεμβάσεων στην πολιτική ζωή της Κύπρου. Αντί αυτού όμως, εμφανίζονται δημοσιογράφοι, που θίγονται (τις περισσότερες φορές αδικαιολόγητα) και σπεύδουν να υπερασπιστούν την αμερικανική πρεσβεία, σε βαθμό που σε κάνουν να διερωτάσαι τι διάολο συμβαίνει μαζί τους. Αντί να θίγονται οι Αμερικανοί και να προσπαθούν να σκεπάσουν τα βρόμικα παιχνίδια τους, θίγονται Ελληνοκύπριοι δημοσιογράφοι, οι οποίοι μανιωδώς (αρωστημένα) αγωνίζονται να πλήξουν την επαγγελματική ακεραιότητα του Μιχάλη, με υπονοούμενα για τις πολιτικές του θέσεις. Δεν σκέφτονται ότι αποδεδειγμένα πια και με δημοσιογραφικές επιτυχίες, όχι με δημοσιογραφικές λουβάνες, αν έλειπε ο Μιχάλης από την Ουάσιγκτον θα γνωρίζαμε πολύ λιγότερα, ελάχιστα, από όσα παρασκήνια παίζονται σε βάρος μας όλα αυτά τα τελευταία χρόνια. Αλλά, ακόμα κι αν θέλουν να υποβαθμίσουν τα αμερικανικά έγγραφα, ποια άλλη μαρτυρία χρειάζονται από αυτήν που έκανε ο ίδιος ο επικεφαλής του Τμήματος Δημοσίων Υποθέσεων της αμερικανικής πρεσβείας στη Λευκωσία, Τομ Μίλερ, ο οποίος σε συνέντευξη στην Άννη Χαραλάμπους, στον Φιλελεύθερο (8 Ιουνίου 2008) είπε χωρίς περιστροφές ότι «αν δεν ήταν και τα δικοινοτικά προγράμματα το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος του 2004 θα ήταν 90% υπέρ του ΟΧΙ». Δηλαδή, σε ποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα θα τους έλεγαν κατάμουτρα οι Αμερικανοί ότι παρενέβησαν και επηρέασαν την ελεύθερη βούληση του λαού και αντί να αισθάνονται προσβεβλημένοι, σπεύδουν να υποβάλλουν τα σέβη τους σ΄ αυτούς που τους πατρονάρουν; Φιλελεύθερος,6/8/2008 |
