Του Παναγιώτη Ν. Κρητικού*

Ο ψυχρός πόλεμος έχει αρχίσει. Τον άρχισαν και τον συνεχίζουν  μεθοδικά οι Αμερικανοί οι οποίοι, το ίδιο μεθοδικά επιδιώκουν να τον χρεώσουν σε άλλους.  Ο Καύκασος, με τη μεθοδευμένη εισβολή του φερέφωνου τους, του γκανγκστερίσκου Σαακασβίλι είναι μια ακόμα φάση αυτού του πολέμου. Είχαν προηγηθεί ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία και ενδιάμεσα η αναγνώριση του Κοσσυφοπεδίου. Μια αναγνώριση μονομερής, κόντρα στον ΟΗΕ, μια αναγνώριση στην οποία συνέπραξαν και χώρες της Ε.Ε. οι οποίες τώρα κόπτονται κατά της επίσης εκτός διεθνών κανόνων αναγνώρισης της Ν. Οσετίας και Αμπχαζίας από την Ρωσία. Δύο μέτρα και δύο σταθμά. Αυτά συμβαίνουν, όταν δεν γίνεται σεβαστό σε κάθε περίπτωση και από όλους το διεθνές δίκαιο. Και αυτό το διεθνές δίκαιο παραβιάστηκε πρώτα από την Δύση. Οι Αμερικανοί, για να διευρύνουν το «ιμπέριουμ», μεθοδεύουν τις κινήσεις τους στην ευρωασιατική σκακιέρα. Μετακινούν τα πιόνια αριστοτεχνικά. Στόχος τους, η ανερχόμενη, ως μια ακόμα παγκόσμια δύναμη οικονομικοστρατιωτικά, Ρωσία χάρις κυρίως στα τεράστια ενεργειακά της αποθέματα τα οποία αξιοποιεί με όρους αμοιβαιότητας, πρωτίστως με την Ε.Ε., μια Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία  μέσα από τις αντινομίες της  επιδιώκει την οικονομικοστρατιωτική της ανάπτυξη,  την ενιαία της έκφραση και την ανάδειξή της σε μια ακόμα δύναμη στην  παγκόσμια ισορροπία. Αυτό όμως δεν συμφέρει την παγκοσμιοκράτειρα,  τις ΗΠΑ. Θέλουν και την Ρωσία σε αποδυνάμωση και την Ευρωπαϊκή Ένωση, σύμμαχο μεν, αλλά σε υποτελή σχέση.

 Θέλουν την τελευταία, όπως σημειώναμε ακόμη από το 1999 στο βιβλίο «Η Απειλή» εκδόσεις Καλέντη,   μία ελεύθερη αγορά και τίποτε περισσότερο. Και σημειώναμε τότε, στο ίδιο βιβλίο, ότι ο πόλεμος στην Γιουγκοσλαβία στον οποίο ενέπλεξαν και την Ε.Ε. στρεφόταν και εναντίον της, γιατί αφ' ενός μεν την αποδυνάμωνε, αφ'ετέρου  δε επιβράδυνε την προέκτασή της. Ενεργούν λοιπόν και πράττουν οι ΗΠΑ, ώστε να αποδυναμωθούν οι όροι και οι προϋποθέσεις οι οποίες οδηγούν στην ανάπτυξη και των δύο αυτών ευρωπαϊκών δυνάμεων. Άλλωστε, η μακρόπνοη και οξυδερκής εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, η οποία χαράσσεται ύστερα  από βαθιές και μακράς πνοής αναλύσεις των παγκόσμιων δεδομένων, οδήγησε εγκαίρως στη μετατροπή της δομής του ΝΑΤΟ και του αμυντικού του δόγματος ώστε να καταστεί παγκόσμιος μοχλός βίαιης επιβολής της Υπερδύναμης. Και αυτό έγινε  με τη νέα συνθήκη   στην περίφημη Διάσκεψη Κορυφής στην Ουάσιγκτον τον Απρίλιο του 1999, κάτω από την οποία, άκριτα, οι Ευρωπαίοι ηγέτες έβαλαν την υπογραφή τους. Δηλαδή έβαλαν τη θηλιά στο λαιμό τους και τον χειρισμό του σχοινιού έδωσαν στην ηγεσία των ΗΠΑ. Και αυτήν την επισήμανση κάναμε τότε από την ίδια στήλη , την επόμενη της υπογραφής.

 Η επόμενη φάση του ψυχρού πολέμου περνάει και πάλι μέσα από τους νέους στόχους του ΝΑΤΟ που είναι, αφ' ενός μεν η λεγόμενη αντιπυραυλική ομπρέλα στην Πολωνία (ήδη οι πρώτες υπογραφές «έπεσαν») καθώς και η προέκτασή του με την ένταξη στις δομές του, της Γεωργίας και της Ουκρανίας.

 Τα πάντα είναι υποταγμένα στο δόγμα της επεκτατικής πολιτικής των ΗΠΑ η οποία δεν άλλαξε ποτέ την εποχή του απελευθερωτικού της αγώνα, από τότε δηλαδή που οι πρώτοι ηγέτες της επεξέτειναν την κυριαρχία τους με την απόσπαση από τη ναπολεόντεια κυριαρχία της γαλλικής Λουϊζιάνας, μια επεκτατική πολιτική η οποία είναι στο DNA της υπερδύναμης και την οποία φαίνεται δεν έχει αναλύσει κανείς.

Την βλέπει όμως η Ρωσία αυτή την επαναστατική πολιτική με τη θηλιά που θέλει να περισφίξει η υπερδύναμη ακόμα πιο πολύ στο λαιμό της, τόσο με την επέκταση του ΝΑΤΟ στις δύο όμορες με αυτή χώρες, όσο και με την αντιπυραυλική βάση στην Πολωνία και την Τσεχία. Δεν αντιλαμβάνονται οι Αμερικανοί ότι αυτό αποτελεί λόγο φυσικού θανάτου για τη Ρωσία και ως εκ τούτου, και μόνο με το ένστικτο της αυτοσυντήρησης θα αντιδράσει; Προσωπικά, πιστεύουμε ότι όχι μόνο το αντιλαμβάνονται, αλλά και το επιδιώκουν.

Την κλιμάκωση του ψυχρού πολέμου, για  γεωστρατηγικούς λόγους, τη θέλουν τώρα. Όμως, αυτό δεν το αντιλαμβάνονται οι Ευρωπαίοι ημιϋποτελείς σύμμαχοί τους ώστε να τους αποτρέψουν; Η Πολωνία, η οποία τόσα δεινά έχει υποστεί και η οποία θα είναι το πρώτο θύμα τοπικής επίθεσης (μάλλον ολοκαύτωμα) τόσο δύσκολο είναι να το καταλάβει ώστε να εκλογικεύσει τα βήματά  της; Επίσης, εκείνα τα πετεινάρια της Βαλτικής, που τόσα έχουν υποφέρει στο παρελθόν και που οι γειτονιές τους είναι γεμάτες ρωσικές αλεπούδες δεν αντιλαμβάνονται την τύχη που τα περιμένει; Τα σημειώνουμε αυτά γιατί διαβλέπουμε ότι οι ΗΠΑ είναι ικανές να συμμαχήσουν ακόμα και με το φονταμενταλιστικό Ισλάμ τροφοδότη και γεννήτορα  της τρομοκρατίας για να υποκινήσει, πέραν των άλλων, και μουσουλμανικές μειονότητες εντός της Ρωσίας αλλά και στον περίγυρό της.

Αν δεν πρυτανεύσει η λογική, να μην εκπλαγούμε αν δούμε, όχι πολύ αργά, άνω-κάτω τον κόσμο. Και τη λογική την περιμένουμε από την Ε.Ε., η οποία θα πληγεί καίρια.

 Εν όψει όλων αυτών των διαφαινόμενων εξελίξεων, επισημαίνουμε τη δυσχερή θέση της χώρας μας η οποία, πρέπει να επαναπροσδιορίσει την στρατηγική της στη βάση της εθνικής συνεννόησης λαμβάνοντας υπόψη και την εξίσου δυσχερή, αν όχι δυσχερέστερη,  θέση της Τουρκίας, την οποία πρέπει να αξιοποιήσει η χώρα της επωφελώς. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να σπαταλάμε τις πενιχρές μας δυνάμεις σε εσωτερικές κοκορομαχίες. Να συνέλθουμε όσο είναι καιρός.

*Ο Παναγιώτης Ν. Κρητικός είναι πρ. Αντ/ος της Βουλής και Πρόεδρος του Πολιτικού και Κοινωνικού Συνδέσμου «Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΟΡΜΠΑΣ»