Του Δημήτρη Κωνσταντάρα
Η απλή Κοινοβουλευτική Ερώτηση είναι ένα, από τα πιο διαδεδομένα και αποτελεσματικά μέσα/ όπλα άσκησης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου για τους απλούς βουλευτές. Υποβάλλεται γραπτώς, αφορά έναν ή περισσότερους Υπουργούς της κυβέρνησης αναφορικά με συγκεκριμένη ενέργεια, απόφαση ή έλλειψη ενέργειας και οι ερωτώμενοι οφείλουν να απαντήσουν μέσα σε λίγες ημέρες στον ερωτώντα.
Δεν νοείται, ούτε επιτρέπεται άρνηση απάντησης σε γραπτή ερώτηση και εάν το περιεχόμενο της απάντησης δεν ικανοποιεί τον βουλευτή, μπορεί να επανέλθει.
Δεδομένου ότι στην 4ετή κοινοβουλευτική μου θητεία υπέβαλα 104 απλές Ερωτήσεις σε διάφορους υπουργούς – κακοχαρακτηρίστηκα μάλιστα λόγω του μεγάλου αριθμού που δεν συνηθίζεται για καινούργιο βουλευτή της συμπολίτευσης- γι αυτό και γνωρίζω το ύφος, την έκταση, και τη διατύπωση αφού διάβαζα κάθε εβδομάδα, για να ενημερώνομαι, δεκάδες ερωτήσεις και απαντήσεις άλλων. Ακόμη και οι κρισιμότερες, και «αντιπολιτευτικότερες» ερωτήσεις, συντάσσονται με σεβασμό στο Κοινοβούλιο, στον θεσμικό ρόλο του Υπουργού και τους κανόνες. Είναι αιχμηρά, αυστηρά, κρίσιμα ΠΟΛΙΤΙΚΑ κείμενα. Χωρίς ύβρεις και χαρακτηρισμούς, χωρίς μεγαλοστομίες, χωρίς αγοραίες εκφράσεις, χωρίς ακρότητες και υπερβολές.
Τον τελευταίο καιρό, μια ομάδα βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, έχει καταργήσει αυτή την πολιτισμένη λειτουργία άσκησης του κοινοβουλευτισμού , προς χάριν της δημοσιότητας και του «καννιβαλισμού» που έχει κατακτήσει το σύνολο σχεδόν των Μ.Μ.Ε. Αντί να υποβάλουν μια επερώτηση ή μια επίκαιρη ερώτηση η οποία προυποθέτει «ζωντανή» παρουσία του επερωτώμενου στο Κοινοβούλιο και διάλογο, την υποβάλλουν γραπτώς, χρησιμοποιώντας οξύτατες, υβριστικές, ακραίες φράσεις και εκφράσεις και βαρύτατες καταγγελίες και ταυτόχρονα, τις στέλνουν στα «ανθρωποφάγα» Μ.Μ.Ε.
Τα Μ.Μ.Ε. – άλλο που δεν θέλουν- τις δημοσιοποιούν χωρίς καν να περιμένουν ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ αυτή η ερώτηση στον ερωτώμενο ώστε, να προλάβει να τη διαβάσει.
Μέχρι τότε, τα ΜΜΕ έχουν «ξεσκίσει» τους υπουργούς, έχουν «αναδείξει» ΜΟΝΟ τις ερωτήσεις, έχουν ανοίξει τον ασκό του Αιόλου και έχουν αφήσει το θέμα να «κυκλοφορεί».
Το μεσημέρι της Δευτέρας, 29 Σεπτεμβρίου, στις 12.16, είδα ήδη ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΗ στο Internet – ίσως …πέταξε μόνη της- μια ομαδική ερώτηση βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, με την υποσημείωση «Πριν από λίγο, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ Μ. Μπόλαρης, Ι. Δριβελέγκας, Μ. Τιμοσίδης, Χρ. Αράπογλου και Μ. Καρχιμάκης κατέθεσαν ερώτηση προς τον Υπουργό Οικονομίας»…
Το ομολογούν: «Πριν από λίγο…κατέθεσαν». Δηλαδή οι βουλευτές έδωσαν στη δημοσιότητα το κείμενο της ερώτησης την οποία ο υπουργός οφείλει να απαντήσει σε εύλογο χρονικό περιθώριο ΚΑΠΟΙΩΝ ΗΜΕΡΩΝ, πριν ακόμη το κείμενο ΦΤΑΣΕΙ στο Υπουργείο. Τίτλος;
«Ενσυνείδητη και δόλια η πολιτική εντολή για κατάργηση της δίκης μεταξύ Ελληνικού Δημοσίου και Μονής Βατοπεδίου ενώ μάλιστα εκκρεμούσε η έκδοση απόφασης: τα επιχειρήματα της Μονής είχαν κονιορτοποιηθεί και η κατάργηση της δίκης συνιστά παράνομη πράξη, η οποία ζημίωσε το Δημόσιο! – Κακουργηματικής τάξης οι ευθύνες!»
Μπορεί νάχουν δίκιο οι βουλευτές, μπορεί να πρέπει να απαντήσει πολλά ο Αλογοσκούφης αλλά οι βουλευτές παίζουν «βρώμικα». Ο υπουργός – αθώος ή ένοχος ή αμέτοχος δεν έχει σημασία- δεν ξέρει ότι τον ερωτούν αντισυναδελφικά και «πονηρά» μόνο και μόνο για δημοσιότητα.Λοιπόν; Είναι σωστό;
Που πρέπει να γίνεται ο «Κοινοβουλευτικός Έλεγχος»; Και με ποιον τρόπο;
Διότι οι βουλευτές πρέπει να δώσουν στη δημοσιότητα την καταγγελία τους. Και ο υπουργός, πρέπει να απαντήσει. Όχι όμως μέσα από κοινοβουλευτικά μέσα που έχουν ΚΑΝΟΝΕΣ.
