EΙΡΗΣΘΩ

Π Ρ Ι Ν ΑΠΟ τρία ακριβώς χρόνια, ημέρα Πέμπτη 6η Οκτ. 2005, ήταν το περίφημο συν γυναιξί δείπνο που ο κ. Ταλάτ παρέθεσε στον κ. Αναστασιάδη, στο «ιδιόκτητό» του στη σκλαβωμένη Κερύνεια. Με «άρωμα γιασεμιού» και με κατανάλωση καττιμερκών, όπου ο πρόεδρος του ΔηΣυ προσφωνούσε τον επικεφαλής της πολιτικής πτέρυγας του Αττίλα ως «φίλο και συμπατριώτη», για λύση… «εντός δωδεκαμήνου», αφού προηγουμένως τον χειροκροτούσε στον σκλαβωμένο Αϊ-Μάμαντα κι αργότερα, αρκετά πρόσφατα, του απένειμε δημοσίως και εύσημα «αντιστασιακού» κατά του… τουρκικού στρατού!
Π Ρ Ι Ν ΑΠΟ δέκα μήνες, στον προεκλογικό της, η ηγεσία του ΑΚΕΛ αναδείκνυε, ως το άπαν της πολιτικής της, τον Ακρογωνιαίο Λίθο που διαλαλούσε ότι: «Η συνεργασία με τους Τ/κ είναι ο ακρογωνιαίος λίθος, πάνω στον οποίο θα στηριχθούμε για να απευθυνθούμε στη διεθνή κοινότητα και στην Τουρκία για να επιδιώξουμε λύση» («Χαραυγή» 23.1.08). Ο κ. Χριστόφιας δήλωνε μάλιστα και την ετοιμότητά του να βοηθήσει τον «σύντροφο και φίλο» κ. Ταλάτ να… «κάμει την… επανάστασή του κατά του Αττίλα»!

Β Ε Β Α Ι Α πριν, κατά και μετά, από όλες αυτές τις αυταπάτες, τις ψευδαισθήσεις, τους ευσεβείς πόθους και τα όνειρα θερινής νυκτός, προϊόντα της ημετέρας πανσόφου πολιτικής ηγεσίας ήταν και είναι κατ' επανάληψιν διακηρυγμένος και ανελλιπώς υλοποιούμενος εμπράκτως ένας άλλος Ακρογωνιαίος Λίθος. Εκείνος της Τουρκίας: «Η Κύπρος αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της ασφάλειας της Τουρκίας στην ανατολική μεσόγειο, δηλώνει ο αρχηγός των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, στρατηγός Χιλμί Οζγκιόκ» («Φιλελεύθερος 3.1.06). Το λένε, το επαναλαμβάνουν, το ΠΡΑΤΤΟΥΝ και το αποδεικνύουν, από την εποχή των Εκθέσεων Νιχάτ Ερίμ 1956, ΟΛΕΣ οι διαδοχικές κυβερνήσεις της Άγκυρας. ΟΛΕΣ οι διαδοχικές ηγεσίες του τουρκικού στρατού. ΟΛΟΙ οι διαδοχικοί εδώ εντολοδόχοι τους, Κιουτσούκ, Ντενκτάς και Ταλάτ. Όστις απαιτεί, πλέον, ως εκ των ων ουκ άνευ της «λύσης», τη διάλυση της Κ.Δ. Πλην όμως, οι ημέτεροι «βολονταριστές», όπως θα έγραφαν και οι παλαιο-λενινιστικές σοφίες του πάνσοφου ΑΚΕΛ, επιμένουν καβάλα στο καλάμι της δήθεν «κοινής γλώσσας» και της «συναντίληψης» και της – αποδεδειγμένης επί τρεις δεκαετίες πολιτικής ανεπάρκειας – της «επαναπροσέγγισης». Πολιτική η οποία, όμως, προσφέρει ΜΟΝΟ στην επιτυχία της Άγκυρας: Να κρατάει το Κυπριακό αιχμάλωτο στις διακοινοτικές διαδικασίες, διαιώνισης και εμπέδωσης της διχοτόμησης. Και την Κ.Δ., κράτος μέλος της ΕΕ, στις χειροπέδες των «διακοινοτικών συνομιλιών». Στη δε Αγγλία, τη συνέχιση χρησιμοποίησης της Κύπρου ως στρατηγικού ορμητηρίου στην περιοχή, καθάπερ εξήγησε στο ΡΙΚ, 1η Οκτωβρίου 2008, ο Ύπατος Αρμοστής κ. Πίτερ Μίλετ.