Του Κωνσταντίνου Χολέβα, Πολιτικός Επιστήμων
Στις 30 Νοεμβρίου 2008 η εφημερίδα ΝΟΒΑ ΜΑΚΕΝΤΟΝΙΑ που εκφράζει τις εθνικιστικές απόψεις των αυτοαποκαλουμένων «Μακεδόνων» στα Σκόπια ανακοίνωνε με δυσάρεστη έκπληξη την ακόλουθη είδηση: Ο Αλί Αχμέτι, αρχηγός του μεγαλυτέρου αλβανικού κόμματος DUI (Κόμμα για την Δημοκρατική Ένταξη) εγκαινίασε στην πόλη των Σκοπίων το Μουσείου του -παρανόμου από το 2001- Αλβανικού Εθνικού Στρατού και ονόμασε τα Σκόπια πρωτεύουσα της Δαρδανίας και κοιτίδα των Αλβανών. Όπως σχολίασε θυμωμένος «Μακεδόνας» σε φιλοσκοπιανή ιστοσελίδα, ουσιαστικά η κυβέρνηση των Σκοπίων αρνείται το όνομα «Μακεδονία», δεδομένου ότι το κόμμα του Αχμέτι συγκυβερνά μέ το ΒΜΡΟ-ΔΠΜΗΕ του Πρωθυπουργού Γκρούεφσκι. Προφανώς ο Αλί Αχμέτι δεν συνεννοήθηκε με τον Πρωθυπουργό πριν προβεί σε αυτή την δήλωση-βόμβα και τούτο δείχνει πόσο μεγάλος είναι ο εθνοτικός διχασμός και πόσο σημαντικά είναι τα διαλυτικά φαινόμενα στούς βορείους γείτονές μας.
Για καθαρά δικούς του λόγους ο Αλί Αχμέτι, ο οποίος πρωταγωνίστησε στην ένοπλη εξέγερση των Αλβανών της ΦΥΡΟΜ το 2001, χρησιμοποιεί τον όρο Δαρδανία, ο οποίος εκφράζει την αρχαία ονομασία της περιοχής, όπως άλλωστε έχουν υποδείξει και Έλληνες ιστορικοί. Παράλληλα θυμίζει ότι και οι Αλβανοί διεκδικούν μερίδιο της ιστορίας των Σκοπίων, διότι στην πόλη αυτή οργανώθηκε μία από τις πρώτες παναλβανικές συνελεύσεις στα τέλη του 19ου αιώνος, όταν άρχισε η αλβανική εθνική αφύπνιση επί Οθωμανοκρατίας. Το χειρότερο για τους Σλάβους των Σκοπίων είναι η ανάξεση μνημών της ένοπλης εξέγερσης του 2001, όταν οι Αλβανοί προσπάθησαν να αποσχίσουν τις δυτικές επαρχίες. Έκτοτε η αλβανική κοινότητα που αριθμεί τουλάχιστον το 30% του πληθυσμού δεν αρκέσθηκε στην Συμφωνία της Αχρίδος, αλλά ζητεί όλο και περισσότερα δικαιώματα. Ουσιαστικά θέτει το δίλημμα :Ή συγκυβέρνηση ή απόσχιση!
Και άλλοι Αλβανοί ηγέτες έχουν προκαλέσει πονοκεφάλους στην σλαβική ηγεσία των δήθεν Μακεδόνων. Ο Άρμπεν Τζαφέρι δήλωσε το 2007 σε Έλληνες δημοσιογράφους ότι δεν τον ενδιαφέρει και τόσο το όνομα «Μακεδονία», αλλά προτιμά το όνομα «Δημοκρατία της Αχρίδος». Εξ άλλου ο Νεβζάτ Χαλίλι, ηγέτης του αλβανικού Δημοκρατικού Κόμματος για την Ευημερία (PDP) τον Οκτώβριο του 2008 ανακοίνωσε σε κομματικό συνέδριο την πρότασή του για την αυτονόμηση των αλβανικών περιοχών της ΦΥΡΟΜ με το όνομα Ιλλυρίδα. Πιθανόν να πρόκειται για το πρώτο βήμα πριν από την οριστική απόσχιση. Η πρόταση του Χαλίλι προκάλεσε επίσης μεγάλο πονοκέφαλο στον Γκρούεφσκι και βασίζεται στα ακόλουθα σημεία:
-Διακριτά σύνορα μεταξύ Ιλλυρίδας και σλαβικού τομέως της ΦΥΡΟΜ με ελεύθερη διακίνηση προσώπων.
-Κυβέρνηση, Κοινοβούλιο, Διπλωματική υπηρεσία ξεχωριστά για την αλβανική κοινότητα.
-Διαφορετικό νόμισμα για την αλβανική Ιλλυρίδα.
-Δύο στρατοί και δύο αστυνομίες, οι οποίες θα συνεργάζονται.
-Τα αλβανικά ισότιμη επίσημη γλώσσα με τα «μακεδονικά» των Σλάβων.
-Δικαίωμα σε διεθνή εκπροσώπηση κλπ.
Είναι προφανές ότι οι Αλβανοί των Σκοπίων βλέπουν με καλό μάτι το ενδεχόμενο της απόσχισής τους και της ένωσης με το Κοσσυφοπέδιο. Ιδιαιτέρως τούς ενοχλεί η παράταση της διαμάχης Γκρούεφσκι και Ελλάδος, εξ αιτίας της οποίας η ΦΥΡΟΜ θα αργήσει πολύ να ενταχθεί στην Ευρ. Ένωση και στο ΝΑΤΟ. Με τις διάφορες δηλώσεις τους οι Αλβανοί ηγέτες καθιστούν σαφές ότι δεν έχουν διάθεση να στηρίξουν τον σκοπιανό μακεδονισμό και μεγαλοϊδεατισμό. Το παράδειγμα του de facto ανεξαρτήτου Κοσσόβου τους δελεάζει . Τώρα μάλιστα που δίπλα στον νέο Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμα θα βρεθούν στελέχη με σαφή φιλοαλβανική στάση (Τζων Κέρρυ, Μάντλιν Ολμπράϊτ) οι αλβανικές φιλοδοξίες θα ενθαρρυνθούν. Ας μην λησμονούμε ότι η νέα ΥΠΕΞ των ΗΠΑ είναι σύζυγος του πρώην Προέδρου Κλίντον, ο οποίος βομβάρδισε την Σερβία και νομιμοποίησε τον Αλβανικό Απελευθερωτικο Στρατό. Δεν αποκλείεται η νέα αμερικανική διοίκηση να «θυσιάσει» την ενότητα και την ίδια την ύπαρξη του σκοπιανού κράτους για να ικανοποιήσει τον αλβανικό εθνικισμό, τον οποίο βλέπει με θετική ματιά.
Φυσικά για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα η οποιαδήποτε ενθάρρυνση του αλβανικού εθνικισμού μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες. Όμως, αν χειρισθούμε έξυπνα το ζήτημα, μπορεί να έχει και ορισμένες θετικές. Τα διαλυτικά φαινόμενα που προκαλούν οι Αλβανοί στα Σκόπια σε συνδυασμό με την αύξηση του αριθμού των Σκοπιανών πολιτών που αποκτούν βουλγαρική υπηκοότητα μάς θέτουν ενώπιον του κρισίμου ερωτήματος: Άραγε σε λίγα χρόνια θα υπάρχει το κράτος της ΦΥΡΟΜ με την σημερινή του μορφή ή θα έχει διασπασθεί μεταξύ Αλβανίας –Κοσσόβου αφ’ ενός και Βουλγαρίας αφ’ ετέρου; Και αν τελικά επιβιώσει ως κράτος μήπως θα έχει πλέον μορφή Συνομοσπονδίας δύο κρατικών οντοτήτων, όπου οι Αλβανοί θα έχουν ισχυρότερο λόγο και δεν θα τους ενδιαφέρει το όνομα «Μακεδονία»; Με άλλα λόγια αντί να ακούμε διάφορες σειρήνες στη Αθήνα που υποδεικνύουν τρόπους συνεχών υποχωρήσεων του Ελληνισμού, μήπως πρέπει να αλλάξουμε άρδην την διαπραγματευτική μας θέση; Μήπως πρέπει επιτέλους να συνειδητοποιήσουμε ότι η ΦΥΡΟΜ έχει εγγενή και εμφανή τα διαλυτικά φαινόμενα, άρα τώρα είναι η ευκαιρία να την πιέσουμε περισσότερο;
Μέχρι σήμερα παρακολουθώ διάφορες άσκοπες συζητήσεις σε τηλεοπτικά πάνελ με το ερώτημα αν μάς συμφέρει η διάσπαση του σκοπιανού κράτους. Πρέπει να καταλάβουμε ότι, αν γίνει κάτι τέτοιο, δεν θα ερωτηθεί η Ελλάς. Πάντως θα απαλλαγούμε από τον σκοπιανό αλυτρωτισμό. Ένας εθνικισμός λιγότερος στην περιοχή μας.
