Ο Δημήτρης Γιάνναρος , ένας άνθρωπος που συγακαταλέγεται μεταξύ εκείνων των λίγων ΕλληνοΑμερικανών που εργάζεται αθόρυβα, υπεύθυνα, σοβαρά και προ πάντων χωρίς τυμπανοκρουσίες, για τον οποίο με αίσθημα ευθύνης και υπερηφάνιας έχουμε γράψει ήδη από τον Ιούλιο του 2007 αρκετές φορές και παρουσιάσει κατ επανάληψη και μέσα από συνεργαζόμενα ΜΜΕ, παραχώρησε συνέντευξη στην καλή συνάδελφο Στέλλα Μεϊμάρη-η οποία παρακολουθεί αδιάλλειπτα τα ζητήματα της ομογένειας και πάντα βρίσκει εκείνον που ξεχωρίζει- για το διακεκριμένο και πετυχημένο περιοδικό ΕΨΙΛΟΝ {σελ 38 σελ 40 της εφημερίδας ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ . Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε την Κυριακή 7 Δεκεμβρίου αξίζει όμως τον κόπο να την διαβάσουμε κι εμείς εδώ στις ΗΠΑ γιατί με διακριτικότητα λέει με μεστό λόγο λίγα αλλά με ιδιαίτερο νόημα… Στην Συνέντευξη του ο κ. Γιάνναρος όπως πάντα ειλικρινής και ρεαλιστής μεταξύ άλλων τονίζει τα εξής:
«ΤΟ ΣΚΟΠΙΑΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΕΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΗΠΑ»
ΤΙ «ΚΑΛΟΥΔΙΑ» ΘΑ ΦΕΡΕΙ Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΟΜΠΑΜΑ ΣΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΜΑΣ ΘΕΜΑΤΑ; Ο ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΜΕ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΣΚΙΑΓΡΑΦΕΙ ΤΗ ΝΕΑ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΕΝΤΟΠΙΖΕΙ ΤΑ ΔΥΝΑΤΑ ΧΑΡΤΙΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΔΥΝΑΜΟΥΣ ΚΡΙΚΟΥΣ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΛΟΜΠΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΙΣΤΑΖΕΙ ΝΑ ΔΙΑΛΥΣΕΙ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΙΣ.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΣΤΗΝ ΣΤΕΛΛΑ ΜΕΪΜΑΡΗ
Δημήτρης Γιάνναρος
«ΤΟ ΣΚΟΠΙΑΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ
ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΕΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΗΠΑ»
O Δημοκρατικός πολιτειακός βουλευτής Δημ. Γιάνναρος είναι ο μόνος εκλεγμένος βουλευτής στις ΗΠΑ που έχει γεννηθεί στην Ελλάδα και ο πρώτος έλληνας αντιπρόεδρος της Βουλής του Κονέκτικατ. Η οικογένεια του μετανάστευσε από τη Σάμο στη Βοστώνη όταν ο ίδιος ήταν 14 ετών. Σήμερα, είναι ένας διαπρεπής καθηγητής Οικονομικών και Διεθνούς Εμπορίου στο Πανεπιστήμιο του Hartford, ενώ τον περασμένο Ιούνιο εξελέγη για τρίτη συνεχόμενη θητεία Πρόεδρος της Παγκόσμιας Διακοινοβουλευτικής Ένωσης Ελληνισμού, μέλη της οποίας είναι ελληνικής καταγωγής εκλεγμένοι πρωθυπουργοί, υπουργοί, βουλευτές και γερουσιαστές ανά τον κόσμο, οι οποίοι εργάζονται για την ισχυροποίηση των δεσμών του Ελληνισμού, τη διάδοση του πολιτισμού και της γλώσσας μας και την προώθηση των εθνικών μας θεμάτων. Σήμερα μας μιλάει για την εξωτερική πολιτική του Ομπάμα και το Σκοπιανό.
Τι νομίζετε ότι θα αλλάξει στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ;
Ο κόσμος είναι απογοητευμένος και πολύ θυμωμένος με την Αμερική λόγω της πολιτικής της, ειδικά στο Ιράκ. Ο Ομπάμα λέει ότι για να ηγηθούμε του κόσμου, πρέπει πρώτα να συνεργαστούμε με τον κόσμο. Και όποτε έχουμε προβλήματα με άλλες χώρες να τα λύνουμε δια της διπλωματικής οδού και όχι να διατάζουμε τους άλλους να ακολουθούν μια απόφαση μας. Τώρα με τον Ομπάμα όλη η διεθνής πολιτική και διπλωματική τάξη της Αμερικής θα αλλάξει ριζικά. Οι διεθνείς πολιτικές αποφάσεις δεν θα είναι πια μονομερείς, αλλά θα συμμετέχουν σ' αυτές όλες οι χώρες. Μιλάμε για διαφορά μέρας και νύχτας…
Ποιες είναι οι θέσεις Ομπάμα απέναντι στα μεγάλα εθνικά ζητήματα που αφορούν την Ελλάδα;
Είναι ο μοναδικός πρόεδρος στην ιστορία των ΗΠΑ που έχει κάνει τόσο θετικές δηλώσεις για το θέμα της Μακεδονίας, του Οικουμενικού Πατριαρχείου, της Κύπρου. Άλλωστε, μην ξεχνάτε ότι έχει ανδρωθεί ως πολιτικός στο Σικάγο και εκεί η ελληνική κοινότητα έχει 300.000 μέλη, είναι πολύ ισχυρή.
Ποια είναι η θέση του στο Σκοπιανό;
Συμφωνεί με τη θέση της Ελλάδας. Μάλιστα, έχει πει επανειλημμένα στους λόγους του ότι δεν θα αναγνωρίσει το όνομα "Δημοκρατία της Μακεδονίας". Κοιτάξτε, αν το δει σοβαρά το θέμα ένας αμερικανός ηγέτης, ότι δηλαδή πρέπει να αποφασιστεί ένα όνομα που δεν θα δημιουργεί στρατιωτικά και πολιτικά προβλήματα μεταξύ των δύο χωρών (γιατί η Ελλάδα σίγουρα δεν ενδιαφέρεται να καταλάβει έδαφος των Σκοπίων), μπορεί να επιλυθεί άμεσα. Ο Μπους δεν είχε ανάλογο ενδιαφέρον επί του θέματος. Κι αυτό γιατί οι Έλληνες -σε αντίθεση με τα Σκόπια- δεν είχαν στείλει στρατό στο Ιράκ για να βοηθήσουν, και έτσι από τότε θεώρησε ότι αυτοί είναι οι φίλοι μας και όχι η Ελλάδα.
Το σκοπιανό ή το ελληνικό λόμπι θεωρείτε ότι έχει τη μεγαλύτερη επιρροή;
Δεν τίθεται θέμα, οι Έλληνες έχουμε περισσότερη δύναμη και επιρροή, διότι κατ' αρχάς είμαστε πολύ περισσότεροι. Το θέμα είναι ότι μερικοί από τους Σκοπιανούς είναι πολύ φανατικοί και εργάζονται πολύ σκληρά, αναμεταδίδοντας ψέματα σε όλο τον κόσμο μέσω ιστοσελίδων κ.λπ. Εμείς, όμως, είμαστε πολύ πιο οργανωμένοι και συμβάλουμε σημαντικά στην πολιτική ζωή της χώρας. Μάλιστα, οι Έλληνες κάνουν πάντα πολύ μεγάλες δωρεές στα πολιτικά κόμματα και ενίοτε καλύπτουν ακόμα και προεκλογικές καμπάνιες υποψηφίων.
Πότε, όμως, στο παρελθόν ένας αμερικανός πρόεδρος υποστήριξε την Ελλάδα λόγω των πιέσεων της ομογένειας;
Κοιτάξτε, η Αμερική είναι διεθνής δύναμη. Και η αλήθεια είναι ότι αποφασίζει βάσει του τι είναι συμφέρον για την ίδια και όχι για όλο τον κόσμο. Γι' αυτό λέω και ότι η Ελλάδα θα πρέπει να έχει μια κυβέρνηση που να νοιάζεται και να επιδιώκει τα δικά της συμφέροντα και όχι των άλλων. Γιατί στη διεθνή πολιτική δεν πρέπει να σκεφτόμαστε τι θέλουν οι εταίροι μας, αλλά η Ελλάδα. Η Μακεδονία ή το Κυπριακό μπορεί να είναι κυρίαρχα θέματα για μας, αλλά για την Αμερική είναι απλώς λεπτομέρειες στην απέραντη λίστα της. Θα πρέπει να θυμάστε πάντα ότι η Αμερική δεν ζει μόνο για να υπερασπίζεται την Ελλάδα, όπως άλλωστε και η Ελλάδα δεν ζει μόνο για να υπερασπίζεται την Αμερική…
Στις εκλογές οι Έλληνες υποστήριξαν Ομπάμα· οι Σκοπιανοί, τον ΜακΚέιν. Πιστεύετε ότι ένας από τους λόγους που οι ΗΠΑ δεν υποστήριζαν όσο θα θέλαμε τα εθνικά μας θέματα είναι και το ότι στην ηγεσία ήταν Ρεπουμπλικάνοι;
Είτε έχεις δημοκρατική, είτε ρεπουμπλικανική κυβέρνηση, η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ καθορίζεται πρωτίστως από το υπουργείο εξωτερικών της. Βέβαια, σε μερικά θέματα ο πρόεδρος έχει τη δύναμη και τη θέληση να πει "Αυτό θέλω να κάνω". Αλλά το κύριο "μείον" μας παραμένει ότι οι Έλληνες δεν έχουμε καταφέρει να προωθήσουμε αντιπροσώπους μας στον κρατικό μηχανισμό των ΗΠΑ, όπως οι περισσότερες άλλες χώρες. Σ' έναν βαθμό, λοιπόν, αυτό που λέτε έχει όντως βάση, αλλά μην νομίζετε ότι πρόκειται και για διαφορά μέρας – νύχτας! Όμως, μιλώντας ανοικτά, το μεγαλύτερο πρόβλημα δημιουργείται από μια μερίδα στην Ελλάδα, η οποία μη σκεπτόμενη τι είναι καλύτερο για τη χώρα μας, δημιουργεί σάλο και υπερβολικές αντιδράσεις. Όταν βγαίνεις στους δρόμους, φωνάζεις και καις σημαίες μιας υπερδύναμης, όσο και να ‘ναι, θα επηρεάσει. Άλλο να πεις κάτι όμορφα και με σεβασμό – και εμείς οι Έλληνες της Αμερικής έχουμε κάνει πολλά συλλαλητήρια κατά του πολέμου στο Ιράκ-, αλλά όχι έτσι… Και αυτό σας το λέω για το συμφέρον της ελληνικής πλευράς. Πρέπει να προσέχουμε και να σκεφτόμαστε τι πραγματικά μας ωφελεί, γιατί είμαστε μια μειονότητα 11.000.000 ανθρώπων μέσα σε πληθυσμό 6,5 δισεκατομμυρίων. Και μιλάμε για χώρες τόσο δυναμικές, που μια κλοτσιά να σου δώσουν… πάει, τέλειωσες! Και δεν εννοώ σε καμία περίπτωση ότι θα πρέπει να αλλάξουμε τη γνώμη ή τα πιστεύω μας, αλλά νομίζω ότι θέλει αρκετή προσοχή στο πως εκφραζόμαστε. Ο ακραίος τρόπος μπορεί πολλές φορές να μας κάνει πολύ μεγαλύτερη ζημιά απ' ό,τι φανταζόμαστε…
