Από το αρχείο του Πολίτη Βάιου Φασούλα
(Ένα παλιό μας μήνυμα θα επαναλάβουμε κι αυτή τη χρονιά με την ευχή τα ελληνικά κόμματα εξουσίας καθώς και τα μικρότερα, να νερώσουν το κρασί τους, να πάψουν να είναι βαρήκοοι και αλλήθωροι, ψεύτες υποκριτές και πλεονέκτες, αλαζόνες, υπερόπτες και έμποροι- αρπάχτρες, να κόψουν κάποιους αστρονομικούς μισθούς διοικητών, διευθυντών και μάνατζερ, προέδρων, υπουργών και βολευτών, να πιάσουν επιτέλους τους …κουκουλοφόρους, να μετατρέψουν την κατασταλτική μηχανή της αστυνομίας σε μηχανή φύλαξης των Πολιτών, να δώσουν πέντε μπουκιές ψωμί στους αγρότες, λίγα ευρά στα προβλήματα, αυτά που έχουν ξεσηκώσει την ελληνική κοινωνία, πριν, ιδιαίτερα τα κόμματα εξουσίας, γίνουν νοσταλγοί και οδοιπόροι πάνω σε στάχτες και συντρίμμια. Προς τα Μ.Μ.Ε. της Μητρόπολης, ιδιαίτερα στον τύπο της επαρχίας, της Ομογένειας και ιστοσελίδες, και σ' αυτά που μας προβάλλουν και σ' αυτά που μας περιφρονούν και βεβαίως προς όλους τους Έλληνες της Υφηλίου, στους κυβερνώντες, στους κυβερνούμενους και στους φίλους μας, στέλνουμε τα δικά μας κάλαντα και τις ευχές για όλες τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Χρόνια Πολλά! Β.Φ)
Στον ρου της «Νέας εποχής» – Κάλαντα και Μηνύματα…!
Αυτές τις γιορτινές μέρες θ' ακούσουμε πολλά και χαρμόσυνα κάλαντα καθώς και χιλιοειπωμένα από διάφορους ηγέτες μηνύματα, όμοια μ' εκείνα που ακούστηκαν στις τελευταίες δεκαετίες του 20ουαιώνα. Μηνύματα ηγετών όλων των ιδεολογικοπολιτικών αποχρώσεων, καθώς και θρησκευτικών ηγετών, ίδια, λες και είναι μαγνητοφωνημένα. Τι μήνυμα θα μπορούσαμε να στείλουμε κι εμείς στο τέλος του πρώτου χρόνου του αιώνα απ' το χώρο της Κεντρικής Ευρώπης; Πού και πώς θα μπορέσουμε να συγκεντρώσουμε την προσοχή, και τη δική μας και τη δική σας, και σε ποιο σημείο του Πλανήτη μας να ταξιδέψουμε, να δούμε αν κάποιο απ' τα μηνύματα, που ως τώρα έχουν ειπωθεί, έχει πραγματοποιηθεί;
Τα μηνύματα που συσσωρεύτηκαν στην αγορά στο ξεψύχισμα της δεύτερης μετά Χριστό χιλιετίας, σ' ό,τι αφορά την Ενωμένη Ευρώπη αλλά και τον Κόσμο, δεν είχαν καμιά διαφορά από κείνα που ακούστηκαν και πιο παλιά. Μόνο που διακρίθηκαν από… πιότερη αγάπη, ειρήνη και πρόοδο για την ανθρωπότητα και επίσης διακρίθηκαν και χείλι που…διέπονται από ρητορικούς λόγους και παλμούς, από δημοκρατικές υποσχέσεις, απ' την επιμονή τους προς την οδό της «ευημερίας» και της «προόδου», ενώ η επιδείνωση της κοινωνικοοικονομικής ζωής των πολιτών της Ηπείρου μας, η αλλαγή της τάξης πραγμάτων που προκύπτει απ' την «Παγκοσμιοποίηση», δημιούργησαν τους πυρήνες των κοινωνικών εξάρσεων που καταλήγουν σε εκρήξεις.
Και η τελευταία, (κατακλείδι) για τούτον τον αιώνα μας, η συνάντηση κορυφής στο Λάακεν του Βελγίου στα μέσα του Δεκέμβρη 20001 με τα προεξέχοντα σύμβολα του οικονομικού συστήματος του φιλελευθερισμού, τη δημιουργία ευρωστρατού και του μεγάλου γεγονότος του Εύρο, άφησε τις πραγματικές διαστάσεις της πορείας προς τα πού πορευόμαστε.
Η γάγγραινα της «ελεύθερης οικονομίας» δεν δίνει στην «Παγκοσμιοποίηση» την ανάλογη διάσταση, όπως οι λαοί επιθυμούν. Η Ε.Ε. έχει μεταβληθεί σε άντρο και ορμητήριο πολιτικών λησταρχιών και συγχρόνως εξορμούν ομαδικά με «δημοκρατικούς» τρόπους και τρυγούν τους λαούς ηθικά, πνευματικά, πολιτιστικά, υλικά και πολεμικά. Παράλληλα στην Κεντρική Ευρώπη, για παράδειγμα, όλα τα τετράγωνα που φιλοξενούσαν μικρομάγαζα και εξυπηρετούσαν τις γειτονιές, από χρόνια έκλεισαν και τα εναπομείναντα δίνουν μάχη στα ρηχά του χρόνου. Οι αυξήσεις στα κοινόχρηστα, στα ενοίκια και στους φ ό ρ ο υ ς αποτελούν τα κύρια χαρακτηριστικά και το ίδιο έχει παρουσιαστεί και συνεχίζεται στις βιομηχανίες, μικρές και μεγάλες, που καταβροχθίζονται ανηλεώς από τα μεγάλα τραστ, ενώ η παράμετρος της μαφίας διευρύνεται ανεξέλεγκτα. Όλα γίνονται μέσω ηλεκτρονικών πλήκτρων(αγορές, παραγγελίες, παραλαβές, συναλλαγές…έρωτας, κλπ) έτσι που κυριολεκτικά η ανθρώπινη επικοινωνία αντικαθίσταται από έναν ηλεκτρονικό, αδιάφορο, αναίσθητο και ψυχρό κατευθυνόμενο Μικρόκοσμο.
Από τη μια οι απαράδεκτες ανισότητες, που δημιουργεί η ελεύθερη αγορά και το εμπόριο με διάφανη την έλλειψη ενός πραγματικού διεθνούς δημοκρατικού μηχανισμού – κυβέρνηση, που να στεγάζει τις κυβερνήσεις του Κόσμου-πλούσιων και φτωχών- και να ελέγχει τα πάντα, στους κόλπους της συμπεριλαμβάνει και αρνητικά στοιχεία που μεταβάλλονται σε κατασταλτικούς μοχλούς αντικοινωνικών πιέσεων. Επί πλέον ενισχύουν τη φτώχεια και την ανεργία, τον κοινωνικό ρατσισμό και την ξενοφοβία, το σοβινισμό και τον φονταμενταλισμό, αδιαφορούν για το οικολογικό μας σύστημα και πολύ περισσότερο αναμοχλεύουν τις ισορροπίες και αξίες των λαών με σκοπό την εξαφάνιση των ιδιαιτεροτήτων και των πολιτισμών, δημιουργώντας, τάχα, μια πολυπολιτισμική κοινωνία από άνεργους και άμοιρους …λαθρομετανάστες.
Θεωρούμε σίγουρο πως εάν και εφόσον αυτά τα επιτύχουν θα έχουν κλείσει τον κύκλο των «εργασιών» τους και η έκβαση της δικής τους επιτυχίας (όπως φαίνεται προς το παρόν) θα αποβεί σε βάρος ολόκληρης της Ανθρωπότητας. Στον χρόνο αυτό (2001) να προσθέσουμε και τα Παγκόσμια δυσάρεστα γεγονότα που ενισχύουν τους κρίκους της μοντέρνας Βαβυλωνίας, όπως το «άναμμα» στη Μέση Ανατολή, τη μαύρη μέρα της 11ης του Σεπτέμβρη, τον πόλεμο στο Αφγανιστάν, τη δημιουργία χιλιάδων «λαθρομεταναστών» και την επιστροφή πάλι στη Μέση Ανατολή…και πάει λέγοντας, έτσι που βλέπουμε ξεκάθαρα την τελική ευθεία, ενώ η Ευρώπη καθρεφτίζεται στα χαρτονομίσματα του Ευρώ.
Βεβαίως απ' την άλλη πλευρά προβάλει και ο ακρογωνιαίος λίθος της τεχνολογίας με την τεράστια εξέλιξη, όπως ζούμε τις εξάρσεις της σήμερα. Ας μη γελιόμαστε κι ας πάψουμε να επιτρέπουμε την εξοικείωση που σχηματίζεται προς τη ντε-φάκτο «κοινωνική αλλαγή» από…μοντέρνες πολιτικές τις οποίες κινούν μηχανισμοί βερμπαλιστών και αμοραλιστών, αχταρμάδων και εξανδραποδισμένων, επονείδιστων και εξωμοτών, ιδιοτελών, ανίδεων και ανεύθυνων, που διαφθείρουν τις αξίες και σπέρνουν μια ξενόφερτη και ξεπερασμένη πανσπερμία φτιαγμένη με δυτικοευρωπαϊκές προδιαγραφές και κατάλληλη για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, σ' ότι αφορά την Ήπειρό μας αλλά και τον Κόσμο. Αυτή η τεχνολογία καθίσταται μοιραία για ολόκληρη την ανθρωπότητα, δεν εξυπηρετεί τον άνθρωπο, ως όφειλε, αλλά την φιλελεύθερη οικονομική πολιτική, η οποία προβάλλεται και υποστηρίζεται σθεναρά ιδίως, από τα κόμματα της σοσιαλδημοκρατίας και από τον Πόλεμο.
Έτσι το χτίσιμο ενός δεύτερου πύργου της Βαβέλ που δημιουργείται στις μέρες μας από άξιους μαστόρους του προαναφερόμενου συστήματος, δεν «ανακατώνει» μόνο τις γλώσσες και δεν δημιουργεί μόνο καθυστερήσεις στο χτίσιμο, αλλά εν ονόματι της «Παγκοσμιοποίησης» η οποία έχει εγκλωβίσει στα δίχτυα του φιλελευθερισμού ΟΛΑ τα κόμματα, τα πολιτικά συστήματα της Ε.Ε., τη Δημοκρατία αλλά και γενικότερα τον Κόσμο, φέρνει σε αμφισβήτηση την ύπαρξη και του Ανθρώπου και του Πλανήτη.
Η «Παγκοσμιοποίηση», όπως οι δούλοι της ελεύθερης αγοράς υποστηρίζουν, δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς τη συμμετοχή των ΛΑΩΝ στην πίτα της προόδου, της ευημερίας και της ειρήνης και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί στο όνομα του μεγάλου κεφαλαίου. Αιώνες τώρα έχει δοκιμαστεί και έχει αποτύχει ακριβώς για τους παραπάνω λόγους.
Το θόλωμα των νερών στα κουρασμένα μάτια των λαών ότι, τάχα, κόπτονται για την «Παγκοσμιοποίηση» η οποία θα λύσει όλα τα προβλήματα, όσο οι λαοί με ποικίλους τρόπους αποκλείονται, σκορπίζονται, σακατεύονται, πεθαίνουν από αρρώστιες, διχάζονται και δε μπορούν να χορτάσουν ψωμί και ειρήνη, είναι απλά τεχνάσματα που προβάλουν οι διάφοροι πολιτικοί ακροβάτες του μεγάλου κεφαλαίου προσπαθώντας με εξωπραγματικές πολιτικές να πείσουν τους λαούς να ακολουθήσουν τον ρου των… προοδευτικών τους εξελίξεων. Κατά την άποψή μας αυτά τα θολώματα είναι τερτίπια πονηρά και επικίνδυνα. Και εξηγούμαστε. Το «εύρος» και το «κάλλος» της «Παγκοσμιοποίησης» και της Ε.Ε., πρώτα θα πρέπει να ξεκινά μέσα από την κάθε οικογένεια, από την κάθε γειτονιά και χωριό, από την κάθε πόλη και Κράτος.
Όσο η πολυπόθητη Πολυπολιτισμική Κοινωνία δεν απαλλάσσετε από τις πολυσύνθετες ανισότητες του σημερινού οικονομικού συστήματος-καθεστώτος, όχι μόνο δεν βοηθούν να γίνει δεκτή, σεβαστή και πραγματοποιήσιμη μέσα στην Ευρωπαϊκή και Διεθνή οικογένεια, αλλά αφαιρούν κάθε ίχνος εμπιστοσύνης και δυναμώνει η άρνηση με ποικίλα πρόσωπα, όπως το βλέπουμε στους λαούς όλου του Κόσμου. Οι οποιεσδήποτε προσπάθειες που προβάλλονται μέσω του μεγάλου κεφαλαίου και υποστηρίζονται απ' τα ανδράποδά της, είναι προσπάθειες εκ του πονηρού. Στην Ενωμένη Ευρώπη πρυτανεύουν οι ανισότητες και περισσεύουν τα σκάνδαλα. Σκάνδαλα ροζ και οικονομικά, σκάνδαλα πολιτικά και υγείας των πολιτών της Ηπείρου, αδικαιολόγητες αδυναμίες, παραμονή στην ύφεση του κοινωνικοοικονομικού χάους κ.ά.
Έτσι απ' όσα περιγράψαμε, μέσα απ' τα «σύγχρονα» εκκολαπτήρια του φιλελευθερισμού ένα και μοναδικό μήνυμα βγαίνει: Οι λαοί πρέπει να πάρουν τις τύχες τους στα χέρια τους. Ο κάθε πολίτης οφείλει να ξυπνήσει από το λήθαργο του νεοφιλελευθερισμού, όπως και από όπου αυτός προβάλλεται και να διεκδικήσει την Παγκοσμιοποίηση, που άλλωστε είναι δική του υπόθεση και του ανήκει και να την οικοδομήσει πάνω σε ανθρώπινες βάσεις. Να πάψει να είναι αυτάρκης, βολικός, συμβιβάσιμος και να πάψει να εμπιστεύεται όλους εκείνους που επικαλούνται τη «νέα εποχή» που είναι το δίδυμο των Σοδόμων και Γομόρρων. Αυτό είναι το δικό μας μήνυμα.
Στον ρου της «Νέας εποχής», στα κάλαντα και στα μηνύματα, ας επιτραπεί στον γράφοντα να προσθέσει τα δικά του κάλαντα. Χρόνια Πολλά ! Καλή Χρονιά!
ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ
Καλή σας μέρα, φίλοι μου / Χρονιά καινούρια φτάνει / Πίσω αφήνει την παλιά / Τα βάρη θα μας πάρει
Κι ευχές θα πούμε όλοι μας / Για μι' άβαρη εποχή / Κι όλων μαζί οι Πόθοι μας / Να γίνουν προσευχή
Ν' αφήσουμε όλα στο χτες / Γιομάτα απ' αμαρτία / Κι όλες τις μπαγαποντιές / Που 'φεραν δυστυχία
Στο χρόνο να τις κρύψουμε / Που τώρα πια περνά / Και στη ζωή να σκύψουμε / Σαν εραστές, παιδιά
Τις μαχαιριές που δώσαμε / Κι ανοίξαμε πληγές / Κι όλοι μας ματώσαμε / Στις μύριες συφορές
Τον Κόσμο να τηράξουμε: / Μας είναι πια γνωστός; / Τις δάδες ας αδράξουμε / Ν' αφήσουμε το φως
Και να φωτίσει απανταχού / Τα σκότη απ' αγάπη / Και να ντυθούν, στου Φυσικού / Κόσμου μας από άνθη
Που όλοι μας, λίγο, πολύ / Γίναμε ακαμάτες / Κλέφτες, πανούργοι, μισητοί / Και άθλιοι στρατηλάτες
Καιρός να θηκαρώσουμε / Τις σπάθες μας στη νάρκη / Κι αντάμα να σκορπίσουμε / Τα μίση και τα πάθη
Γι' αυτό σας κράζω, Άνθρωποι, / Σταλιά ν' αφουγκραστείτε / Μη θέλ' τε να 'σται άπονοι, / Σκληροί, στάλα λογικευτείτε
Χαμόγελο αφήσετε / Στα χείλη σας ν' ανθίσει / Και η χρονιά, σαν το χιονιά, / Τα βάρη της θ' αφήσει
Η Άνοιξη που έρχεται / Στα χέρια μας κρατούμε / Πιάστε την, να τη, δέχεται / Σαν Μάνα ν' ασπαστούμε
Για να μπορέσουμε ξανά / Τα κάλαντα να πούμε / Καλή χρονιά σας, φίλοι μου / Ας την καλοδεχτούμε!
Γερμανία Ε.Ε. Δεκέμβρης 20 2001
Ε.Ε. Ελλάδα, Τρίκαλα -Δεκέμβριος 20 2008 pelasgos@fasoulas.de www.fasoulas.de
