Τι Καινόν!
Τῷ τῶν Ἑλλήνων ἔκπαλαι γένει πέπρωται προϊέναι, ὁτέ μέν ἐπί τά βελτίω τῶν ἄλλων, ὁτέ δ' ἐπί τά χείρω. Νῦν αὖθις πρώτη ἡ Ἑλλάς τῶν τῆς Εὐρώπης ὁμοσπόνδων χωρῶν-μελῶν καί τῶν τῆς πάσης Ἑσπερίας ἵκετο, ὡς ἔπος εἰπεῖν, ἐπ' ἄκρον τῆς ἀβύσσου χεῖλος.
Πληττομένη τό μέν ὑπό τῆς παγκοίνου χρηματιστικῆς δυσπραξίας, ἀρξαμένης τό πρῶτον ὡς χρηματοπιστωτικῆς κρίσεως, ταχέως δ' αὐξηθείσης εἰς ὕφεσιν τῆς οἰκονομίας καί τεινούσης ἤδη εἰς κατάρρευσιν, τό δέ ὑπό τῶν σκανδάλων, τῆς διαφθορᾶς καί τῆς τῶν δημοσίων χρημάτων κακοκερδείας, ἐνισχυομένης ὑπό τῆς τε ἀβελτερίας καί τῆς ἀδυνασ(τ)ίας τῶν ἀρχόντων, ἡ χώρα συνεταράχθη ὑπό δυσνοήτου καί πως ὑπόπτου φόνου˙ καί ταῦτα, φθίνοντος Μαιμακτηριῶνος μηνός, ἐσχάτου τοῦ τρέχοντος ἐνιαυτοῦ, ὀγδόου καί δισχιλιοστοῦ ἀπό Χριστοῦ γεννήσεως:
Μαθητής τις δεκαπεντούτης ἐβλήθη καιρίως διά πυροβόλου ὅπλου ὑπό "Σκύθου" τινός τῶν τῆς δημοσίας τάξεως ἐντεταλμένων τήν τήρησιν ἀνδρῶν ἐν μέσῳ ἄστει περί δείλην ὀψίαν, ᾗ ἡμέρᾳ ἑορτή ἐτελεῖτο τοῦ Ἁγίου Νικολάου, ἀντιστοίχου πρός Ποσειδῶνα, τόν τῆς θαλάττης κύριον καί τῶν ναυτιλλομένων προστάτην.
Ἐπεί, ὡς εἰκός, ἑνός κακοῦ ἡγουμένου μύρια ἕπονται, ἐντεῦθεν ὑπό νεανιῶν κυρίως καί τινων κεκαλυμμένων τήν ὄψιν ("καλυπτῶν") ἀνάρχων, τροφίμων τῆς τῶν Ἐξαρχείων πλατείας, ἐξερράγησαν σοβαραί ταραχαί, πορεῖαι διαμαρτυρίας, βιαιοπραγίαι, λεηλασίαι, διαρπαγή καταστημάτων καί δημοσίων κτηρίων ἐν μέσαις Ἀθήναις, κορυφωθεῖσαι, ὀλίγου δεῖ, εἰς ἀναρχίαν καί χάος. Ἕσποντο δ' ἅμα θορυβώδεις ταραχαί καί ἐν ἑτέροις ἄστεσιν ἀνά τήν χώραν ἅπασαν, ἄχρι νῦν, ἐπί πενθήμερον ἤδη ὅλον διαρκοῦσαι καί ἔτι καί νῦν συνεχίζουσαι (!,22/12/2008).
Αἱ ἀρχαί ἀνεξηγήτως ἀδρανοῦσιν, οἱ νέοι πυρπολοῦσιν ἀκρίτως τε καί λῄζονται ὅ,τι ἄν δύνωνται, ὁ δῆμος ἐν ἀπορίᾳ τελεῖ καί σιγᾷ, ὡς ὁ Χορός τραγῳδίας, ἀναμένων τήν τοῦ κακοῦ παῦσιν. Ἐν τούτῳ δέ τό "τῆς ἱστορίας πανοῦργον πνεῦμα" (οὕτως ὑφ' Ἑγέλου κληθέν) παίζει καί εὐθυμεῖ.
Χειμερίῃσιν Ὥραις.
Σπολλάτη (Εἰς πολλά ἔτη)!
Ἀνδρέας Χ. Παναγόπουλος, Γραμματικός
Ἀθήνησιν, παρά Δῆμον Ἀλωπεκῆς
