Ο Ισμαήλ Χανίγιε απευθύνεται στη Δύση*

Το μήνυμά μου προς τη Δύση: Το Ισραήλ πρέπει να σταματήσει την επίθεσή του!

Γράφω αυτό το άρθρο, απευθυνόμενος στους αναγνώστες της Δύσης, που ανήκουν σε όλο το πολιτικό και κοινωνικό φάσμα, τη στιγμή που η ισραηλινή πολεμική μηχανή εξακολουθεί να σφαγιάζει τον λαό μου, στη Λωρίδα της Γάζας.

Μέχρι σήμερα, πάνω από 1000 άτομα έχουν σκοτωθεί, από τα οποία τα μισά σχεδόν είναι παιδιά και γυναίκες. Την περασμένη εβδομάδα, ο βομβαρδισμός του σχολείου της UNRWA (Γραφείο βοήθειας και εργασιών του ΟΗΕ), στο προσφυγικό στρατόπεδο της Τζαμπαλίγια, ήταν ένα από τα πιο στυγερά εγκλήματα: εκατοντάδες πολίτες είχαν εγκαταλείψει τα σπίτια τους γυρεύοντας άσυλο στο κτήριο του παγκόσμιου οργανισμού, για να βομβαρδιστούν ανελέητα και να δεχτούν την επίθεση του Ισραήλ. Σαράντα έξι γυναίκες και παιδιά σφαγιάστηκαν από αυτή την ειδεχθή ενέργεια, ενώ πολλοί άλλοι τραυματίστηκαν.

Όλος ο κόσμος γνωρίζει πως όταν το Ισραήλ αποσύρθηκε από τη Γάζα, το 2005, δεν τερμάτισε την κατοχή του, ούτε και τήρησε τις διεθνείς του υποχρεώσεις σαν κατοχική δύναμη. Εξακολούθησε να ελέγχει και να επιτηρεί τη σύνορά μας σε ξηρά, θάλασσα και αέρα.

Ο ΟΗΕ έχει επιβεβαιώσει ότι, μεταξύ 2005 και 2008, ο ισραηλινός στρατός σκότωσε περί τους 1250 Παλαιστίνιους, στη Λωρίδα της Γάζας, εκ των οποίων 222 παιδιά.

Τον περισσότερο καιρό αυτής της περιόδου, οι δίοδοι στα σύνορα παρέμεναν κλειστές, με τρόπο ανηλεή, επιτρέποντας να περνούν μόνο περιορισμένες ποσότητες τροφίμων, πετρέλαιου για τη βιομηχανία, ζωοτροφών και κάποια αντικείμενα πρώτης ανάγκης.

Όσο και αν προσπαθούν να το κρύψουν, οι εκλογές του Ιανουαρίου 2006, στις οποίες αναδείχτηκε νικητής η Χαμάς, με μια σημαντική πλειοψηφία, αποτέλεσαν την αιτία του εγκληματικού πολέμου του Ισραήλ εναντίον της Γάζας. Και αυτό που συνέβη στη συνέχεια είναι πως, στο πλευρό του Ισραήλ, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση ένωσαν τις δυνάμεις τους, σε μια προσπάθεια να ακυρώσουν τη δημοκρατική θέληση του παλαιστινιακού λαού.

Αρχικά προσπάθησαν να ανατρέψουν το αποτέλεσμα των εκλογών εμποδίζοντας τον σχηματισμό μιας κυβέρνησης εθνικής ενότητας, και στη συνέχεια δημιούργησαν μια πραγματική κόλαση για τον λαό της Παλαιστίνης στραγγαλίζοντάς τον οικονομικά.

Η παταγώδης αποτυχία όλων αυτών των μηχανορραφιών οδήγησε τελικά σε αυτόν τον επαίσχυντο πόλεμο. Στόχος του Ισραήλ είναι να καταπνίξει κάθε φωνή που εκφράζει τη θέληση των Παλαιστινίων, ώστε, στη συνέχεια, να επιβάλει τους δικούς του όρους σε μια τελική λύση, η οποία θα μας στερήσει τη γη μας, το δικαίωμά μας στην Ιερουσαλήμ, σαν πρωτεύουσα του μελλοντικού παλαιστινιακού κράτους μας, και θα στερήσει από τους πρόσφυγες το δικαίωμά τους να επιστρέψουν στις εστίες τους.

Τελικά, ο αποκλεισμός που έχει επιβληθεί στη Λωρίδα της Γάζας, ο οποίος παραβιάζει ανοιχτά την Τέταρτη Συνθήκη της Γενεύης, εμπόδισε την είσοδο στο μεγαλύτερο μέρος του βασικού υγειονομικού υλικού για τα νοσοκομεία μας. Εμπόδισε την είσοδο καυσίμων και την παροχή ηλεκτρικής ενέργειας στον πληθυσμό μας. Και σα να μην έφτανε όλη αυτή η βαρβαρότητα, το Ισραήλ αρνήθηκε στον λαό μας την τροφή και την ελευθερία μετακίνησης, ακόμα και για λόγους υγείας.Αυτό οδήγησε στον θάνατο, που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, εκατοντάδες ασθενείς και σε μια διαρκή αύξηση του υποσιτισμού των παιδιών.

Οι Παλαιστίνιοι διαπιστώνουν κατάπληκτοι ότι τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν θεωρούν επαίσχυντο αυτόν τον αποκλεισμό, σαν μορφή επίθεσης. Παρά τις ατράνταχτες αποδείξεις, δηλώνουν ανενδοίαστα πως, για όλη αυτή την καταστροφή που υφίσταται ο παλαιστινιακός λαός, φταίει η Χαμάς που δεν ανανέωσε την εκεχειρία.

Αλλά εμείς ρωτάμε: μήπως το Ισραήλ σεβάστηκε τους όρους της εκεχειρίας που είχε συμφωνηθεί τον Ιούνιο, με τη μεσολάβηση της Αιγύπτου; Όχι, δεν το έκανε. Η συμφωνία προέβλεπε άρση του αποκλεισμού και διακοπή των επιθέσεων στη Δυτική Όχθη και τη Λωρίδα της Γάζας. Και ενώ εμείς σεβαστήκαμε πλήρως τις υποχρεώσεις μας, οι Ισραηλινοί συνέχισαν να δολοφονούν Παλαιστινίους τόσο στη Λωρίδα της Γάζας όσο και στη Δυτική Όχθη, σε όλη την περίοδο που έγινε γνωστή σαν η χρονιά της ειρήνης της Αννάπολης.

Καμία από όλες αυτές τις φρικιαστικές ενέργειες που έγιναν εναντίον των σχολείων, των πανεπιστημίων, των τζαμιών, των υπουργείων και των πολιτικών υποδομών μας δεν θα εξαλείψει τη θέλησή μας να κατακτήσουμε τα εθνικά μας δικαιώματα. Το Ισραήλ μπορεί σίγουρα να κατεδαφίσει όλα τα κτήρια στη Λωρίδα της Γάζας, αλλά δεν θα μπορέσει ποτέ να λυγίσει την απόφασή μας και την επιμονή μας να θέλουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια στη γη μας.

Και αν το να συγκεντρώνεις αμάχους πολίτες σε ένα κτήριο για να το βομβαρδίσεις στη συνέχεια ή το να χρησιμοποιείς βόμβες φωσφόρου και πυραύλους δεν αποτελεί έγκλημα πολέμου, τότε ποιο είναι το έγκλημα πολέμου; Πόσες ακόμα διεθνείς συνθήκες και συμφωνίες πρέπει να παραβιάσουν οι Ισραηλινοί σιωνιστές για να δώσουν λόγο; Σήμερα, δεν υπάρχει ούτε μία πρωτεύουσα σε όλο τον σημερινό κόσμο όπου οι ελεύθεροι και τίμιοι άνθρωποι να μην έχουν αγανακτήσει με αυτή τη ειδεχθή καταπίεση.

Μετά από αυτά τα εγκλήματα, η Παλαιστίνη αλλά και ολόκληρος ο κόσμος δεν θα είναι πια ίδιοι.
Δεν υπάρχει παρά ένας δρόμος μπροστά μας. Ο όρος μας για μια νέα εκεχειρία είναι σαφής και απλός: Το Ισραήλ πρέπει να σταματήσει τον εγκληματικό του πόλεμο και τη σφαγή του λαού μας, να άρει πλήρως και χωρίς όρους τον παράνομο αποκλεισμό που ασκεί στη Λωρίδα της Γάζας, να ανοίξει όλες τις συνοριακές διόδους και να αποσυρθεί εντελώς από τη Λωρίδα της Γάζας.

Στη συνέχεια, θα μπορούμε να συζητήσουμε για τις μελλοντικές επιλογές.

Τελειώνοντας, λέγω ότι οι Παλαιστίνιοι είναι ένας λαός που αγωνίζεται για να απελευθερωθεί από την κατοχή, για να δημιουργήσει ένα ανεξάρτητο κράτος, με πρωτεύουσά του την Ιερουσαλήμ, και για να επιστρέψουν οι πρόσφυγες στα χωριά τους από τα οποία διώχτηκαν.

Όποιο και αν είναι το τίμημα, όσο και αν συνεχίσει τις σφαγές το Ισραήλ, δεν πρόκειται τα λυγίσει τη θέλησή μας, την επιθυμία μας για ελευθερία και ανεξαρτησία.