Όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στη χώρα μας είναι άκρως ανησυχητικά και φανερώνουν κατάσταση κοινωνικής και πολιτιστικής αποσύνθεσης..
Στη κορυφή των θεσμικών οργάνων στον τόπο μας βρίσκονται άτομα τα οποία δεν εμπνέουν κανένα είδος σεβασμού, και τα σκάνδαλα που έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας τον τελευταίο καιρό -συν τον αλλοπρόσαλλο χειρισμό σοβαρών κοινωνικών, εθνικών και οικονομικών προβλημάτων- φανερώνουν μάλιστα, ότι πρόκειται για άτομα ακατάλληλα, τα οποία είναι -σε μεγάλο ποσοστό- βαθιά βουτηγμένα στη διαπλοκή και τη διαφθορά.

Το εύλογο ερώτημα που εγείρεται λοιπόν, είναι: Πως είναι δυνατόν να προχωρήσει συσπειρωμένη μια κοινωνία και να αντιμετωπίσει τα κρίσιμα εσωτερικά και διεθνή προβλήματα, με τέτοιους ταγούς; ..
Αν δεχτούμε την εκδοχή των οργανωμένων «συνωμοσιών» και την πιθανή εξωτερική προσπάθεια αποσταθεροποίησης της χώρας μας, τότε μπορούμε να μιλάμε σήμερα για «ρουά ματ», από πλευράς των συνωμοτών, ή γενικά των εχθρών του τόπου..
 
Η μόνη ελπιδοφόρα προσπάθεια που διαφαίνεται στον ορίζοντα είναι, η άγρυπνη, αλτρουιστική και ακούραστη φωνή των Ελλήνων μπλόκερς, που αναδεικνύει όχι μόνο τα γεγονότα του παρασκηνίου, αλλά και τα πρόσωπα εκείνα τα οποία είναι οι αληθινοί αγωνιστές, και που αλλιώς θα έμεναν στην αφάνεια..
Είναι όμως αυτή η «κίνηση» -διότι περί «κίνησης» πρόκειται από τη δική μου προσωπική άποψη- αρκετή, για να ανατρέψει το κλίμα αποσύνθεσης που είναι φανερό σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας ζωής;.
 
Η εστία μόλυνσης γι αυτή τη «γάγγραινα» που βιώνουμε, είναι -κατά γενική ομολογία- τα κατευθυνόμενα παραδοσιακά ΜΜΕ. Αν οι «Ενεργοί Πολίτες» αυτού του τόπου δεν καταφέρουν να περιθωριοποιήσουν τελικά αυτή την εστία μόλυνσης, τότε οι πιθανότητες για ανάκαμψη και αποφυγή της «τελικής πτώσης» θα είναι αναπόφευκτη..
Αυτή είναι η δική μου, ίσως πεσιμιστική, αλλά ρεαλιστική κατά τ' άλλα, πιστεύω, άποψη..