(Άρθρο του μέλους της Κεντρικής Επιτροπής του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PFLP), Σουέρζο Ντόλφ, για το http://www.antinews.gr/)
Παρά τη μεγάλη καταστροφή που προκάλεσε ο πόλεμος εναντίον του παλαιστινιακού λαού, και τον φόβο που έσπειρε ο φασιστικός βομβαρδισμός, το Ισραήλ δεν κέρδισε τον πόλεμο. Οι στόχοι του δεν επετεύχθησαν, αφού οι ρουκέτες της Αντίστασης (*) εξακολουθούν να πέφτουν στις πόλεις του Ισραήλ. Δεν μπόρεσαν επίσης, να μπουν στη Γάζα για να απελευθερώσουν τον φυλακισμένο -επί δύο χρόνια- στρατιώτη τους. Η Αντίσταση εξακολουθεί να έχει δυνάμεις και συνεχίζει να παλεύει, προκειμένου ο παλαιστινιακός λαός να αποκτήσει τα νόμιμα δικαιώματά του.
Από την άλλη, όμως, επουδενί μπορούμε να λέμε ότι η Αντίσταση νίκησε στον πόλεμο. Ο αποκλεισμός δεν σταμάτησε. Όλα τα συνοριακά περάσματα προς τη Γάζα είναι κλειστά. Ο κόσμος βασανίζεται εξαιτίας του αποκλεισμού και της μεγάλης καταστροφής. Την ίδια στιγμή, η διεθνής κοινότητα δεν μπόρεσε να πιέσει το Ισραήλ. Με άλλα λόγια, ο κόσμος δείχνει να κάνει τα στραβά μάτια στις επιθέσεις του Ισραήλ για να μετατρέψει τους Παλαιστινίους σε υποτακτικούς του ιμπεριαλισμού στην περιοχή.
Το χειρότερο είναι, όμως, ότι εμείς οι Παλαιστίνιοι, έχουμε ουσιαστικά δύο κυβερνήσεις. Μια στη Γάζα και μια στη Δυτική Όχθη. Μάλιστα, αυτοί στη Ραμάλα (σ.σ. Μαχμούτ Αμπάς, πρόεδρος της παλαιστινιακής αρχής στην Δ. Όχθη), δυστυχώς υποστηρίζουν το σχέδιο της Αιγύπτου που έχει καθαρό στόχο να σταματήσει η Αντίσταση και να ξαναγυρίσουμε στο σχέδιο του Αμπάς, ο οποίος παρακαλεί το Ισραήλ να παραχωρήσει στους Παλαιστίνιους τα αυτονόητα δικαιώματά τους. Τα σχέδια αυτά δοκιμάστηκαν για αρκετά χρόνια, ακόμα και επί Αραφάτ, αλλά απέτυχαν.
Γι' αυτό εμείς σαν Αντίσταση, λέμε ότι πρέπει να χρησιμοποιήσουμε όλα τα μέσα πάλης, και την ένοπλη αντίσταση. Ταυτόχρονα, εξακολουθούμε να επιδιώκουμε την ένωση με την άλλη πλευρά της πατρίδας μας, δηλαδή τον Αμπάς. Αυτός όμως, θα πρέπει να σταματήσει να παίζει το δικό του πολιτικό θέατρο, και των αμερικάνων. Έτσι, δεν θα πετύχει τίποτε. Σήμερα λοιπόν, επιβάλλεται να ενωθούν οι Παλαιστίνιοι και να ξαναφτιαχτεί η PLO και να ενταχθούν εκεί όλες οι οργανώσεις, περιλαμβανομένων της Χαμάς και της Τζιχάντ (σ.σ. η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, με ηγέτη παλιά τον Γιάσερ Αραφάτ, περιελάμβανε όλες τις οργανώσεις των παλαιστινίων).
Έτσι, θα συνεχίσουμε όλοι μέχρι την τελική νίκη του παλαιστινιακού λαού. Αυτό επιβάλλεται να γίνει στην Αίγυπτο, στις 22-2-09, οπότε σε συνάντηση που θα πραγματοποιηθεί, οι Παλαιστίνιοι πρέπει να συμφωνήσουν για να σχηματίσουν μια Εθνική-Πατριωτική Κυβέρνηση. Αν δεν γίνει αυτό, τα βάσανα του λαού μας θα συνεχιστούν για πολλά χρόνια. Ειδικά μάλιστα, αν κερδίσει στις ισραηλινές εκλογές ο Νετανιάχου και το Λικούντ (παρόλο που οι ισραηλινοί ηγέτες ακολουθούν την ίδια πολιτική).
