2 Μαρτίου 2009

Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή

Τόν τῆς Νηστείας καιρόν, φαιδρῶς ἀπαρξώμεθα…

Ἑσπερινός τῆς Κυριακῆς τῆς Μετανοίας

 

 Πρός τούς Σεβασμιωτάτους καί Θεοφιλεστάτους Ἀρχιερεῖς, τούς Εὐλαβεστάτους Ἱερεῖς καί Διακόνους, τούς Μοναχούς καί Μοναχές, τούς Προέδρους καί Μέλη τῶν Κοινοτικῶν Συμβουλίων, τά Ἡμερήσια καί Ἀπογευματινά Σχολεῖα, τίς Φιλοπτώχους Ἀδελφότητες, τήν Νεολαία, τίς Ἑλληνορθόδοξες Ὀργανώσεις καί ὁλόκληρο τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς.

 

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί καί ἀδελφές ἐν Χριστῷ,

            Τήν πρώτη ἡμέρα τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, τήν ὁποία ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας ὀνομάζει «Καθαρά Δευτέρα», καλούμεθα νά ἐντείνουμε τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖον ἀντιμετωπίζουμε τήν ζωή μας. Μέσῳ τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν καί ἑορτασμῶν τῆς Ἐκκλησίας, καί μέ τήν προσευχή, τήν νηστεία καί τά δῶρα τῆς διακονίας καί προσφορᾶς μας, συμμετέχουμε σ' ἕνα κλίμα ἱερότητος καί περισυλλογῆς ὥστε νά μπορέσουμε νά ἐξετάσουμε τή σχέση μας μέ τόν Θεό καί τήν κατάσταση τῆς ψυχῆς μας. Μέ τήν μετάνοια καί τήν ὑπακοή στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, προσπαθοῦμε νά ἐπανέλθουμε σ' αὐτό πού χάθηκε. Μέ τούς ἀγῶνες καί τήν ἀντιμετώπιση τῶν ἐγκοσμίων πειρασμῶν καί παθῶν μας, ὁδεύουμε τήν ὁδό τῆς λυτρώσεως. Μέσῳ τῆς ἀνανεώσεως καί δεσμεύσεώς μας στήν ἁγιότητα, ἐπιστρέφουμε ἀπό τήν ἐξορία τῆς Πτώσεως στήν Ζωοποιό κοινωνία μέ τόν Δημιουργό καί Λυτρωτή μας.

            Οἱ ὕμνοι καί τά ἑρμηνευτικά σχόλια τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς συχνά ἀναφέρονται στήν παραπάνω προσπάθεια ὡς ἕνα ὁδοιπορικό. Μία ἀπό τίς ἀναλογίες ἡ ὁποία χρησιμοποιεῖται ὥστε νά κατανοήσουμε αὐτό τό πνευματικό προσκυνηματικό ταξίδι εἶναι αὐτή τοῦ λαοῦ τῶν Ἑβραίων καί τῆς μεταβάσεώς των ἀπό τά δεσμά τῆς σκλαβιᾶς στήν Αἴγυπτο στή Γῆ τῆς Ἐπαγγελίας. Ἡ ἀφοσίωσή των στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἡ πρόνοιά Του γιά τήν ἐλευθερία των, καί ἡ παρουσία Του μεταξύ των σέ κάθε βῆμα τοῦ ὁδοιπορικοῦ των στηρίχθηκε στήν πίστη. Μέ πίστη ξεκίνησαν τό ταξίδι τό ὁποῖο θά τούς ὁδηγοῦσε στό σπίτι τους. Τό ὁδοιπορικό δέν ἦταν εὔκολο. Οἱ Ἑβραῖοι ἀγωνίσθηκαν γιά νά παραμείνουν πιστοί στόν Θεό. Ἁμαρτία καί ἀνυπακοή ἦταν τά ἀποτελέσματα τῆς περιπλανήσεως στήν ἔρημο ἐπί σαράντα ἔτη γι'αὐτό καί πολλοί ἐξ αὐτῶν δέν ἔφθασαν ποτέ στή Γῆ τῆς Ἐπαγγελίας. Ἀλλά γι' αὐτούς οἱ ὁποῖοι παρέμειναν πιστοί στή διαθήκη, ἡ ὑπόσχεση πραγματοποιήθηκε.

            Ὅπως τά παιδιά τοῦ Ἰσραήλ, ἔτσι καλούμεθα καί ἐμεῖς νά ἔχουμε πίστη καθώς ξεκινοῦμε ἕνα προσκυνηματικό ὁδοιπορικό τό ὁποῖο γνωρίζουμε ὅτι δέν θά εἶναι εὔκολο. Οἱ ἡμέρες καί οἱ ἱερές ἀκολουθίες αὐτῆς τῆς ἁγίας περιόδου μᾶς ὁδηγοῦν στή Μεγάλη Ἑβδομάδα, στόν Σταυρό τοῦ Κυρίου μας ὅπου καί προσκυνοῦμε τήν Σταύρωσή Του, τήν ὑπέρτατη πράξη θυσίας καί ἀγάπης τοῦ Θεοῦ πρός ἐμᾶς. Ταυτοχρόνως, ξεκινοῦμε αὐτό τό Σαρακοστιανό ταξίδι μέ καρδιές πλήρεις πίστεως, ἐλπίδος καί ἀγάπης· διότι γνωρίζουμε ὅτι ὁ προορισμός αὐτῆς τῆς πορείας, μετά τήν πνευματική ἔξαρση τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος, κορυφώνεται μέ τήν ἔνδοξη Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ καί τόν ἀπόλυτο θρίαμβό Του ἐπί τῆς ἁμαρτίας, τοῦ κακοῦ καί τοῦ θανάτου.

            Σήμερα, καθώς ξεκινοῦμε αὐτό τό ὑπέροχο ὁδοιπορικό τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, αὐτές τίς σαράντα ἡμέρες τῆς Μεγάλης Νηστείας, ἄς μήν λησμονοῦμε ὅλους αὐτούς οἱ ὁποῖοι ἐπίσης περιπλανήθηκαν στήν ἔρημο. Ἄς μήν σπαταλήσουμε αὐτή τήν ὡραία εὐκαιρία γιά μετάνοια καί ἀνανέωση. Ἀντιθέτως, ἄς παραμείνουμε πιστοί στήν κλήση μας πρός τήν ἁγιότητα καί ἄς συνεχίσουμε τό ταξίδι μας πρός τό μέλλον. Εἴθε ὁ καλός καί φιλεύσπλαγχνος Κύριος νά χαρίζῃ σέ ὅλους μας δύναμη γι' αὐτό τό ὁδοιπορικό καί εἴθε αὐτή ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή νά εἶναι εὐλογημένη γιά ὅλες τίς Ἑλληνορθόδοξες κοινότητές μας καθώς πορευόμεθα γιά νά συναντήσουμε τόν Κύριό μας, ὁ Ὁποῖος μᾶς περιμένει μέ ἀνοικτή ἀγκάλη στόν Σταυρό, ἕτοιμος νά μᾶς γεμίσῃ μέ τό ὑπέρλαμπρο φῶς τῆς Ἀναστάσεως.  

Μέ πατρική ἐν Χριστῷ ἀγάπη,                                       

                                                                                                                       

† ὁ  Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς Δημήτριος