ΟΙ ΗΠΑ «ΚΑΛΟΠΙΑΝΟΥΝ» ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΗΣ ΣΕ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ – ΚΑΣΠΙΑ
«Περασμένα, ξεχασμένα», αλλά στη «δική» του ορολογία, είπε για τα προβλήματα στις αμερικανο-τουρκικές σχέσεις ο «εκπρόσωπος του παρελθόντος», βοηθός υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Ντάνιελ Φριντ, ο οποίος, παραμένοντας ακόμη στη θέση του, ενημέρωσε τους δημοσιογράφους για την περιοδεία της ΥΠΕΞ, Χ. Κλίντον σε Ευρώπη και Τουρκία.
Εν όψει της επίσκεψης Κλίντον στην Τουρκία, Αμερικανοί αξιωματούχοι δίνουν έμφαση στη σπουδαιότητα του ρόλου της γείτονος στην ευρύτερη περιοχή, και, όπως είπε ανώτατο στέλεχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που ζήτησε ανωνυμία, «η Τουρκία θα μπορούσε να βοηθήσει στο άνοιγμα διαδρόμου μεταφοράς αμερικανικού στρατιωτικού υλικού στο Αφγανιστάν».
Με το Αφγανιστάν να παίρνει προτεραιότητα στην αμερικανική εξωτερική πολιτική και να κυριαρχεί, ως φαίνεται, στην ατζέντα της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ, τον Απρίλιο, είναι προφανές ότι η Τουρκία θα βρεθεί κάτω από… πίεση για ν' αναλάβει κάποιο ρόλο διεκπεραίωσης των αμερικανικών συμφερόντων, και, κατά τη συνήθη διαπραγματευτική τακτική της γείτονος, μετά πληθώρας ανταλλαγμάτων.
Μέσα στο κρατούν πνεύμα της «συνέχειας» στην αμερικανική εξωτερική πολιτική και «συνέπειας» στις χαραγμένες αντιλήψεις, γεννώνται ερωτήματα για τη «χροιά» των συστάσεων και συζητήσεων που φέρεται να υποσχέθηκε πως θα 'χει στην Αγκυρα η κ. Κλίντον για τις προβληθείσες ελληνικές αιτιάσεις περί αύξησης της τουρκικής επιθετικότητας στο Αιγαίο. Οι, ως εκ τούτου, εγειρόμενες αμφισβητήσεις περί των αμερικανικών προθέσεων ενισχύονται περαιτέρω από το γεγονός ότι η κ. Κλίντον σε πρόσφατη επικοινωνία της με τον γερουσιαστή Λούγκαρ, τον αρχαιότερο Ρεπουμπλικανό της Επιτροπής Εξωτερικών, κατέγραψε πως θεωρεί την Τουρκία χώρα-κλειδί για το δυτικό αγωγό Nabucco, και «ζωτικό εταίρο» στον έτερο άξονα στρατηγικής επιδίωξης της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής για απεξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία («Ε», 25/2/09).
Σημειώνεται πως Αμερικανοί αξιωματούχοι προσπαθούν να «κατευθύνουν» την προσοχή της Αγκυρας κυρίως προς Αφγανιστάν και Κασπία, όπου ακριβώς τη χρειάζεται η Ουάσιγκτον την περίοδο αυτή, και λιγότερο στο Μεσανατολικό, λόγω εκφραζόμενων αμφισβητήσεων από διάφορους παράγοντες περί των προθέσεων της γείτονος, και των ερμηνειών που δίνονται από ορισμένους για «βαθύτερες προσωπικές πεποιθήσεις» Ερντογάν που συνέτρεξαν στις αντιδράσεις τους προς το Ισραήλ.
Στην Ουάσιγκτον, εξάλλου, δίνουν προσοχή στις δημοτικές εκλογές της Τουρκίας, στις 29 Μαρτίου, από την ερμηνεία των οποίων (σ.σ.: κυρίως στ' αποτελέσματα Κωνσταντινούπολης και Αγκυρας) θα επιχειρήσουν να διακρίνουν κατά πόσον η χώρα μπαίνει βαθύτερα σ' έναν ισλαμικό εξτρεμισμό, και κατ' επέκταση τις συνεπακόλουθες, αργές μεν, αλλά σταθερές συνέπειες στη συμμαχική συμμόρφωση της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.
«Η διμερής σχέση έχει βελτιωθεί», είπε ο κ. Φριντ, και «τώρα έχουμε την ευκαιρία με τη νέα διοίκηση να οικοδομήσουμε σ' αυτό και να κτίσουμε μια γνήσια στενή στρατηγική συνεργασία με την Τουρκία…», και τόνισε πως η χώρα αυτή αποτελεί «βασικό παίκτη» στην περιοχή, από τη Μέση Ανατολή μέχρι τον νότιο Καύκασο. Εν τω μεταξύ, ο ανώτατος αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ απέφυγε να πει το πώς η νέα αμερικανική διοίκηση θα χειριστεί το ψήφισμα για την αρμενική γενοκτονία. Ενήμερος, βέβαια, των προεκλογικών δηλώσεων Ομπάμα, ο οποίος είχε χαρακτηρίσει γενοκτονία τις δολοφονίες των Αρμενίων από τους Οθωμανούς.
