ΑΠΟΚΑΛΥΤΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΛΙΣΤΑ ΟΣΩΝ ΠΡΟΣΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟ ΛΕΥΚΟ ΟΙΚΟ ΤΗΝ 25η ΜΑΡΤΙΟΥ (ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΙΑ)
Δεν πρόκειται να έρθει στις ΗΠΑ ο Πρωθυπουργός! Όχι μόνο γιατί απλά δεν υπήρξε ποτέ τέτοιο σοβαρό ενδεχομένο παρά μόνο εκφρασμένες επιθυμίες και ευσεβείς πόθοι κάποιων που ήθελαν να συμπαρασύρουν το Μέγαρο Μαξίμου σε μια τέτοια υπερφιλόδοξη αναμονή αλλά γιατί α) δεν έχει γίνει καμία προηγούμενη σχετική προετοιμασία από κανέναν! Βολιδοσκοπήσεις επίσημες δια της διπλωματικής οδού έγιναν αλλά έπεσαν στο κενό και έτσι η πόρτα του Λευκού Οίκου προς το παρόν παραμένει κλειστή… Το γιατί είναι μια άλλη επίσης σοβαρή υπόθεση που χρήζει περαιτέρω ανάλυσης. Και β) εθνικά η συγκυρία δεν προσφέρεται μετά τις αιφνιδιαστικές εξελίξεις στο Κυπριακό… Το ρίσκο θα ήταν μεγάλο για τον Κώστα Καραμανλή. Προς το παρόν μετά και τις τελευταίες εξελίξεις στο θέμα της Κύπρου και των έντονων παρασκηνιακών διεργασιών που παρατηρούνται και αφήνουν σύξυλους και ακάλυπτους όσους πίστευαν και έτρεφαν ελπίδες για την νέα Αμερικανική ηγεσία λόγω της σθεναρής υποστήριξης στην εκλογή Obama των λίγων Κυπρίων-και κανένος Έλληνα- που δραστηριοποιούνται στο εθνικό θέμα της Κύπρου όλοι εκτός από το θυμό και την δικαιολογημένη οργή τους απλά πάλι ελπίζουν να βγει κάτι από την έκτακτη συνάντηση που θα έχουν σήμερα στην Ουάσιγκτον ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος με την κ. Χίλαρυ Κλίντον Ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος πάει στην Ουάσιγκτον μετά από ασφυκτικές πιέσεις απλά μια μέρα νωρίτερα για την γνωστή τελετή εορτασμού της εθνικής μας επετείου για την 25η Μαρτίου.
Το φαινόμενο δεν είναι νέο. Πάντα την ίδια περίοδο, κάθε Μάρτιο, φουντώνει σκόπιμα η ίδια παραφιλολογία με αφορμή την απονομή του γνωστού proclamation που παραδίδει η εκάστοτε Αμερικανική ηγεσία σε μια ομάδα ΕλληνοΑμερικανών και ΑμερικανόΚύπριων της οποίας ηγείται πάντοτε, εδώ και μια δεκαετία που εθιμικά γίνεται αυτή τη τελετή, ο εκάστοτε Αρχιεπίσκοπος Αμερικής. Ποια είναι όμως η αλήθεια για αυτή την συνάντηση που κάποιοι με συγκεκριμένεςς σκοπιμότητες σε Αθήνα, Ουάσικγτον και Νέα Υόρκη, εντέχνως έχουν φροντίσει να προσδώσουν πολιτική βαρύτητα.
Η ΤΕΛΕΤΗ ΣΤΟ ΛΕΥΚΟ ΟΙΚΟ
Πριν προχωρήσουμε θα σας προτείνουμε, ώστε να εντρυφήσετε καλά στο θέμα που παρακάτω αναλύουμε με κάθε λεπτομέρια να ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ για το ίδιο θέμα εκτενές αποκαλυπτικό ρεπορτάζ μας (της 26ης Μαρτίου 2008). Μια μέρα δηλαδή μετά την περιβόητη συνάντηση του εκάστοτε αμερικανού Πρόεδρου με την ηγεσία των ΕλληνοΑμερικανών στις ΗΠΑ. Και τώρα ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Καταρχήν πρόκειται για μια απλή αυστηρά χρονικά και πολιτικά τυπικά προκαθορισμένη 20λεπτη εορταστική τελετή,που πραγματοποείται στο Λευκό Οίκο, με αφορμή την επέτειο της εθνικής μας ανεξαρτησίας από τους Τούρκους της 25η Μαρτίου του 1821 (ημέρα της εθνικής Παλιγγενεσίας). Όπως θα διαπιστώσετε και στο αναλυτικό αποκαλυπτικό ρεπορτάζ μας της περσινής χρονιάς θα δείτε και στο video ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος εκφωνεί μια ολιγόλεπτη ομιλία για το ρόλο του Ελληνισμού αποδίδονας εύσημα στην Ελλάδα των προγόνων μας, στον πολιτισμό και την ιστορία μας ως έθνους με αναφορές στην δημοκρατία, τα ιδεώδη του Ελληνισμού, τις διαχρονικές αξίες που οφείλει η ανθρωπότητα στον Ελληνικό πολιτισμό κτλ. Σε αυτή την ομιλία είναι το κλειδί. Όλοι προσδοκούν κάποια πολιτική αναφορά με χρησμό πυθίας και με διπλή ανάγνωση ώστε μετά να αρχίσουν οι πολιτικές ερμηνείες εκ μέρους των ΜΜΕ σε Ελλάδα και Κύπρο. Ωστόσο ποτέ(ή σχεδόν ποτέ) στην ιστορία του θεσμού δεν έχει υπάρξει καμία πολιτική αναφορά με ιδιαίτερα βαρύνουσα σημασία ή έστω μια αναφορά που να σηματοδότησε κάποια πολιτική εξέλιξη.
Τον χαιρετισμό ανταποδίδει με σχετική επίσης αυστηρά ολιγόλεπτη αντιφώνηση εκ μέρους της Ελληνοαμερικανικής Κοινότητας ο εκάστοτε αρχιεπίσκοπος Αμερικής που πρακτικά είναι και ο ηγέτης της Ελληνικής και Κυπριακής Κοινότητας ελλείψει συλλογικά εκλεγμένης πολιτικής ηγεσίας. Αυτή η ομιλία του Αρχιεπισκόπου που εμπεριέχει κάποιες επίσης διπλής ανάγνωσης ή και κάποιες ευθείες ξεκάθαρες αναφορές σε μείζονα εθνικά ζητήματα όπως το Σκοπιανό ή το Κυπριακό, με τις όποιες πολιτικές αναφορές στο περιεχόμενο της, σχεδόν ποτέ δεν επηρεάζει-και δεν επηρέασε εδώ -και χρόνια καμία πολιτική εξέλιξη! Αμέσως μετά τις ομιλίες ο Αμερικανός Πρόεδρος παραδίδει στον (εκάστοτε)Αρχιεπίσκοπο το τηην διακήρυξη της για την εθνική ανεκαρτησίας το γνωστό proclamation . Ιδού και η διακήρυξη(procalamation) του νέου Αμερικανού προέδρου Obama.Αυτή είναι όλη η υπόθεση. Δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο. Δεν προηγείται καμία συνάντηση πολιτικού περιεχομένου. Καμία συνάντηση που να προετοιμάζει το κλίμα ή έστω τις όποιες αναφορές θα γίνουν. Καμία ανταλλαγή απόψεων. Καμία πολιτική ενέργεια με βαρύνουσα σημασία. Δεν συζητείται τίποτα και με κανέναν! Αναταλλαγές ευχών με λίγη σαμπάνια ή λευκρό κρασί. Κάποιες φορές -σπάνια υπάρχει μια ολιγόλεπτη(δυο τρία λεπτά) συνάντηση του Αμερικανού προέδρου με τον Αρχιεπίσκοπο κατ ίδιαν όπου βγαίνει και η καθιερωμένη φοωτογραφία των δυο ανδρών. Επαναλαμβάνουμε ότι σε αυτή την τελετή δεν λαμβάνεται καμία πολιτική απόφαση! Είναι απλώς μια προκαθορισμένη τελετή που τηρείται με θρησκευτική ευλάβεια… Παρόμοιες τελετές παραδόσης ειδικών porclamation θα πρέπει να πούμε ότι γίνονται ετησίως και για άλλες πολυπληθείς εθνικότητες που όμως έχουν βαρύνουσα πολιτική σημασία όπως αυτή των ισπανόφωνων κοινοτήτων που αριθμούν περί τα 45 εκατομμύρια και άρα με την ψήφος τους καθορίζουν τις πολιτικές εξελίξεις. Όλα αυτά ισχύουν και για την δική μας τελετή (Κυπρίων και Ελλήνων) αλλά με σχεδόν καμία πολιτική ισχύ αφού ελάχιστοι είναι πολιτογραφημένοι και ψηφίζουν στις αμερικανικές εκλογές άρα δεν μπορούν να καθορίσουν τις πολιτικές εξελίξεις. Όλα σε αυτή την τελετή προς τιμήν των Ελλήνων της εθνεγερσίας και της ελληνικής κοινότητας στις ΗΠΑ γίνονται με βάση το αυστηρό πρωτόκολλο που έχει δημιουργηθεί από τότε που καθιερώθηκε ως γεγονός αλλά πάντα με την σοβαρή υπόμνηση ότι η Ελληνική κοινότητα είναι ολιγάριθμη και σχεδόν πολιτικά ανίσχυρη, όπως έχουν καταδείξει τα γεγόνοτα εδώ και 35 χρόνια οργανωμένης ομογένειας. Και αυτό έρχεται ως αποτέλεσμα της έλλειψης σοβαρής οργάνωσης και σχεδιασμού μεταξύ των εκείνων που φέρονται ως ηγέτες και εκπρόσωποι της Ελληνοαμερικανικής Κοινότητας, αφού συνήθως ο χρόνος του αναλώνεται σε εσωτερικές ίντριγκες διαμάχες και δολοπλοκίες για το ποιος θα καταλάβει την καρέκλα του προέδρου. Τη διαφορά κάνουν μόνον οι Κύπριοι που προς το παρόν παραμένουν ενωμένοι μεταξύ τους.
Γυρίζουμε στην τελετή στο Λευκό Οίκο. Πρόκειται για μια ξεχωριστή τελετή που αποδίδει ΜΟΝΟΝ τιμή στους εθνικούς μας ήρωες μας που πολέμησαν για την εθνική ανεξαρτησία από την Οθωμανική αυτοκρατορία και τον Τουρκικό ζυγό αλλάζοντας τον ρου της ιστορίας είναι που τιμούν οι Αμερικάνοι και τίποτα περισσότερο και αυτό είναι που έχει σημασία. Από μόνο του ως γεγονός, έχει την δική του βαρύνουσα εθνική σημασία γιατί έτσι τιμάται η Ελλάδα για τους διαρκείς αγώνες της για ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ.
Η ΛΙΣΤΑ ΟΣΩΝ ΠΡΟΣΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟ ΛΕΥΚΟ ΟΙΚΟ ΤΗΝ 25η ΜΑΡΤΙΟΥ (ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΙΑ)
Είναι μια απλή χωρίς πολιτική σημασία εορταστική τελετή στην οποία συμμετέχει αυστηρά ένα κλειστός κύκλος ανθρώπων που "παίζουν" κάποιο ρόλο στο δημόσιο γίγνεσθαι της ΕλληνοΑμερικανικής και ΑμερικανοΚυπριακής Κοινότητας εδώ στις ΗΠΑ. Μεταξύ των σημαντικών προσώπων που παρακαλοθούν αυτή την αυστηρά προκαθορισμένη τελετή εκτός από τον εκάστοτε έλληνα πρέσβη μας στην Ουάσιγκτον και τον εκάστοτε εκπρόσωπο της Ελληνικής κυβέρνησης (έχει έρθει η κ. Μπακογιάννη στο παρελθόν που πάντα φροντίζει να είναι παρούσα) κυρίως είναι προσκεκλημένοι άνθρωποι που όντως δραστηριοποιούνται πραγματικά. Σε αυτές τις αυστηρά τυπικά προκαθορισμένες τελετές προσκεκλημένοι σχεδόν πάντα είναι ο επί δεκαετίες οι ίδιοι ήτοι:
Επισήμως στο Λευκό Οίκο κατά παράδοση εδώ και μια 20ετια βρίσκονται οι εκπρόσωποι του CEH:
Andrew A. Athens, CEH Chairman and UHAC National Chairman; Philip Christopher, CEH Vice Chair, PSEKA President and Pancyprian Association of America President; Andy Manatos, CEH President; and UHAC and PSEKA Executive Board Member; Panikos Papanicolaou, Cyprus Federation of America Supreme President; Nikos Mouyiaris, Pancyprian Association of America Executive Vice President; George Tsunis, Chairman/CEO Chartwell Hotels; Tasos Zambas, PSEKA Alternate President; Endy Zemenides, Hellenic American Leadership Council President; Dr. Nicolaos Alexopoulos, American Hellenic Council of California President; Zenon Christodoulou, Greek-American Chamber of Commerce President; and George Dovellos, UHAC Board of Directors. Από τους περισσότερους προναφερόμενους οργανσιμούς ελάχιστοι είναι αυτοί που κατ ουσίαν δραστηριοποιούνται πραγματικά και αυτοί είναι που κινούν τα νήματα
ΕΔΙΚΟΤΕΡΑ και πέρα από τους παραπάνω πάντα σε αυτή την τελετή στο λευκό Οίκο -που φέτος αναμένεται να υπάρχει έντονα ηλεκτρισμένο κλίμα βρίσκονται -ο επανεκλεγείς πρόεδρος της ΠΣΕΚΑ Κύπριος κ.Φίλιππος Κρίστοφερ, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Ομοσπονδίας κ. Πανίκος Παπανικολάου, ο γνωστός Κύπριος επιχειρηματίας φίλος των δυο προαναφερομένων, και αρκετές φορές και με σημαντικά ποσά χρηματοδότης αρκετών γερουσιαστών κ.Ν. Μούγιαρης, οι αδεφλοί Μανάτος (που υποτίθεται κάνουν επισήμως ως εταιρία lobby εδώ και 30 χρόνια για Ελλάδα και Κύπρο και αμοίβονται αδρά μόνο από την Κύπριακή Δημοκρατία και ελάχιστα από την Ελλάδα) αλλά χωρίς απτά και ουσιαστικά αποτελέσματα(sic), ο γνωστός ισχυρός κληρικός του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής που λύνει και δένει στα δημόσια πράγματα της ΕλληνοΑμερικανικής Κοινότητας και που σχεδόν ποτέ ουδείς Αμερικανός πρόεδρος δεν ξεχνά να προσφωνήσει… Father Alex Karloutsos, επίσης στην λαμπρή τυπική τελετή στο Λευκό Οίκο προσκαλουνται δια της Ιεράς αρχιεπισκοπής και αντιπροσωπείες από τις εκλεγμένες "ηγεσίες" όλων των μεγάλων γνωστών τριτοβάθμιων ΣΑΕ Αμερικής και δευτεροβάθμιων Ομογενειακών Ελληνοαμερικάνικων Ομοσπονδιών από Φλόριδα, Νέα Υόρκη, Σικάγο, Βοστώνη, Φιλαδέλφεια κτλ.
Το μεγάλο παρασκήνιο που προηγείται κάθε φορά (κάθε χρονιά) αφορά κυρίως και περισσότερο όχι για την καλύτερη οργάνωση του Ελληνισμού και επίλυση ή έστω προώθηση των εθνικών μας θεμάτων και την προβολή τους προς την Αμερικανική ηγεσία, εξελίσσεται στην κατάρτιση αυτής της λίστας με τα ονόματα των "υπερτυχερών" που θα σταλούν οι προσκλήσεις για την μεγάλη είδοσο στον Λευκό Οίκο και εκεί αρχίζει το πανηγύρι. Την λίστα των περίπου 100 ατόμων μαζί με τους δημοσιογράφους καταρτίζουν αυστηρά από κοινού η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής, το γραφείο των Μανάτος & Μανάτος και οι Κύπριοι Παπανικόλαου και Κρίστοφερ. Στα παρακάτω επίπεδα από τον Ιανουάριο κάθε έτους, εδώ και χρόνια στις εθνικοτοπικές Ομοσπονδίες και τους τριτοβάθμιους οργανισμούς σχεδόν κατά παράδοση στις συνεδριάσεις των τοπικών Ομοσπονδιών παρατηρείται σφαγή για το ποιος θα πάει κάθε φορά στο Λευκό Οίκο! Όλα τα δίνουν όλοι για την περιβόητη κλασική φωτογραφία με τον εκάστοτε πρόεδρο στο λευκό Οίκο. Είναι η φωτογραφία διαβατήριο και για τις προσωπικές επιχειρήσεις των ΕλληνοΑμερικανών που αργότερα ισόβια θα κοσμεί το γραφείο τους…
Δεν πρόκειται να έρθει στις ΗΠΑ ο Πρωθυπουργός! Όχι μόνο γιατί απλά δεν υπήρξε ποτέ τέτοιο σοβαρό ενδεχομένο παρά μόνο εκφρασμένες επιθυμίες και ευσεβείς πόθοι κάποιων που ήθελαν να συμπαρασύρουν το Μέγαρο Μαξίμου σε μια τέτοια υπερφιλόδοξη αναμονή αλλά γιατί α) δεν έχει γίνει καμία προηγούμενη σχετική προετοιμασία από κανέναν! Βολιδοσκοπήσεις επίσημες δια της διπλωματικής οδού έγιναν αλλά έπεσαν στο κενό και έτσι η πόρτα του Λευκού Οίκου προς το παρόν παραμένει κλειστή… Το γιατί είναι μια άλλη επίσης σοβαρή υπόθεση που χρήζει περαιτέρω ανάλυσης. Και β) εθνικά η συγκυρία δεν προσφέρεται μετά τις αιφνιδιαστικές εξελίξεις στο Κυπριακό… Το ρίσκο θα ήταν μεγάλο για τον Κώστα Καραμανλή. Προς το παρόν μετά και τις τελευταίες εξελίξεις στο θέμα της Κύπρου και των έντονων παρασκηνιακών διεργασιών που παρατηρούνται και αφήνουν σύξυλους και ακάλυπτους όσους πίστευαν και έτρεφαν ελπίδες για την νέα Αμερικανική ηγεσία λόγω της σθεναρής υποστήριξης στην εκλογή Obama των λίγων Κυπρίων-και κανένος Έλληνα- που δραστηριοποιούνται στο εθνικό θέμα της Κύπρου όλοι εκτός από το θυμό και την δικαιολογημένη οργή τους απλά πάλι ελπίζουν να βγει κάτι από την έκτακτη συνάντηση που θα έχουν σήμερα στην Ουάσιγκτον ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος με την κ. Χίλαρυ Κλίντον Ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος πάει στην Ουάσιγκτον μετά από ασφυκτικές πιέσεις απλά μια μέρα νωρίτερα για την γνωστή τελετή εορτασμού της εθνικής μας επετείου για την 25η Μαρτίου. 
Πριν προχωρήσουμε θα σας προτείνουμε, ώστε να εντρυφήσετε καλά στο θέμα που παρακάτω αναλύουμε με κάθε λεπτομέρια να ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ για το ίδιο θέμα εκτενές αποκαλυπτικό ρεπορτάζ μας (της 26ης Μαρτίου 2008). Μια μέρα δηλαδή μετά την περιβόητη συνάντηση του εκάστοτε αμερικανού Πρόεδρου με την ηγεσία των ΕλληνοΑμερικανών στις ΗΠΑ. Και τώρα ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Καταρχήν πρόκειται για μια απλή αυστηρά χρονικά και πολιτικά τυπικά προκαθορισμένη 20λεπτη εορταστική τελετή,που πραγματοποείται στο Λευκό Οίκο, με αφορμή την επέτειο της εθνικής μας ανεξαρτησίας από τους Τούρκους της 25η Μαρτίου του 1821 (ημέρα της εθνικής Παλιγγενεσίας). Όπως θα διαπιστώσετε και στο αναλυτικό αποκαλυπτικό ρεπορτάζ μας της περσινής χρονιάς θα δείτε και στο video ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος εκφωνεί μια ολιγόλεπτη ομιλία για το ρόλο του Ελληνισμού αποδίδονας εύσημα στην Ελλάδα των προγόνων μας, στον πολιτισμό και την ιστορία μας ως έθνους με αναφορές στην δημοκρατία, τα ιδεώδη του Ελληνισμού, τις διαχρονικές αξίες που οφείλει η ανθρωπότητα στον Ελληνικό πολιτισμό κτλ. Σε αυτή την ομιλία είναι το κλειδί. Όλοι προσδοκούν κάποια πολιτική αναφορά με χρησμό πυθίας και με διπλή ανάγνωση ώστε μετά να αρχίσουν οι πολιτικές ερμηνείες εκ μέρους των ΜΜΕ σε Ελλάδα και Κύπρο. Ωστόσο ποτέ(ή σχεδόν ποτέ) στην ιστορία του θεσμού δεν έχει υπάρξει καμία πολιτική αναφορά με ιδιαίτερα βαρύνουσα σημασία ή έστω μια αναφορά που να σηματοδότησε κάποια πολιτική εξέλιξη. 
