Η ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ 25η ΜΑΡΤΙΟΥ

…η τελετή στο Λευκό Οίκο… και η λίστα των προσκεκλημένων…

 

Η Προεδρική διακήρυξη(Proclamation) για την 25η Μαρτίου αναφέρει ότι «Ο Αμερικανικός λαός τηρεί σήμερα μαζί με τους Έλληνες την 188^η επέτειο της ανεξαρτησίας της Ελλάδας και στα πλαίσια των εορτασμών μας για την ανάδυση της Ελληνικής Δημοκρατίας, τιμάμε επίσης τις ιστορικές προσφορές των Ελλήνων και των Ελληνοαμερικανών».

Κατά την έκφραση του Προέδρου Ομπάμα: «Οι Αμερικανοί εξύμνησαν την ανεξαρτησία της Ελλάδας από τα πρώτα χρόνια της. Το 1824, συνοψίζοντας την υποστήριξη που εκδήλωναν οι πολίτες αυτής της χώρας για τον αγώνα της Ελλάδας, ο τότε βουλευτής HenryClay διακήρυξε: «Την αισθανόμαστε εξαιρετικά έντονα, εκδηλώνεται με σχεδόν κάθε δυνατή μορφή και αυξάνεται μέρα με την μέρα και ώρα με την ώρα». Τα λόγια του εκείνα αντηχούν και σήμερα που οι Αμερικανοί γιορτάζουμε την επέτειο του αγώνα αυτού».

Ο Πρόεδρος Ομπάμα αναφέρεται κατόπιν στην σχέση ανάμεσα στην Ελλάδα και τις Ηνωμένες Πολιτείες η οποία, όπως λέει, «στηρίζεται, σε μεγάλο βαθμό, στο όραμα της δημοκρατίας και της ελευθερίας που αναπτύχθηκε στην Ελλάδα». Υπενθυμίζει ότι «Στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν μια σύγχρονη δημοκρατική κοινωνία, οι πατέρες του Αμερικανικού έθνους άντλησαν από τις διαχρονικές αρχές των αρχαίων Ελλήνων και όλοι όσοι απολαμβάνουν το ιδανικό της δημοκρατικής διακυβέρνησης είναι οι δικαιούχοι της ελληνικής κληρονομιάς».

 

O ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ B.OBAMA

Η προεδρική διακήρυξη δεν περιορίζεται μόνον στην συμβολή της αρχαίας Ελλάδας. Τονίζει ιδιαίτερα: «Στην πιο πρόσφατη ιστορία, η Ελλάδα και οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετώπισαν μαζί τις προκλήσεις των καιρών μας. Έλληνες και Αμερικανοί αγωνίστηκαν ο ένας στο πλευρό του άλλου για την επίτευξη κοινών στόχων σε όλη την διάρκεια του 20^ου αιώνα και συνεχίζουν να συνεργάζονται στον αιώνα που διανύουμε τώρα, ιδιαίτερα μέσω οργανισμών όπως η Ατλαντική Συμμαχία στην οποίαν και οι δύο υπάγονται».

Ο Πρόεδρος Ομπάμα κάνει επίσης ειδική αναφορά στους ομογενείς της Αμερικής λέγοντας: «Ο δεσμός της Ελλάδα με τις Ηνωμένες Πολιτείες ενδυναμώνεται από την Ελληνοαμερικανική κοινότητα η οποία εμπλουτίζει το έθνος μας με την πολιτιστική κληρονομιά της και συμβάλει στην διατήρηση μιας ζωντανής σχέσης ανάμεσα στις δύο χώρες. Με την ευκαιρία της επετείου της Ελληνικής Παλιγγενεσίας γιορτάζουμε την φιλία αυτή και προσβλέπουμε στο να ικανοποιηθούν οι κοινοί στόχοι και οι κοινές προσδοκίες μας».

Η Προεδρική Διακήρυξη καταλήγει ως εξής: «Για τούτους τους λόγους, εγώ ο Μπαράκ Ομπάμα, Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, σύμφωνα με τις εξουσίες που μου παρέχουν το Σύνταγμα και οι νόμοι των ΗΠΑ, κηρύσσω την 25^η Μαρτίου 2009 ως «Ημέρα Ελληνικής Ανεξαρτησίας: Ημέρα Εθνικού Εορτασμού της Ελληνικής και της Αμερικανικής Δημοκρατίας» και ζητώ από τον Αμερικανικό λαό να τηρήσει την ημέρα αυτή με αρμόζουσες τελετές και εκδηλώσεις».Υπογραφή: Μπαράκ Ομπάμα

Το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών διαμόρφωσε ψηφίσματα με τα οποία επίσης αναγνωρίζει την 25^η Μαρτίου ως Ημέρα εορτασμού της Ελληνικής Ανεξαρτησίας και της Ελληνικής και της Αμερικανικής Δημοκρατίας. Το πρώτο ψήφισμα, γνωστό ως Ψήφισμα Αριθμός 82 της Γερουσίας, υποβλήθηκε από τον Γερουσιαστή ArlenSpecter, του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, εκ μέρους υπερκομματικής ομάδας που απαρτίζουν 39 από τους 100 Γερουσιαστές της χώρας.  Το Ψήφισμα αυτό εγκρίθηκε από την ολομέλεια της Γερουσίας στις 23 Μαρτίου. Ανήμερα της επετείου της Ελληνικής Παλιγγενεσίας αναμένεται ότι θα εγκριθεί παρόμοιο ψήφισμα και από την Αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων. Το Ψήφισμα αυτό, που φέρει τον ίδιο αριθμό 82, κηδεμονεύουν 37 βουλευτές, οι οποίοι ανήκουν κυρίως στην κοινοβουλευτική ομάδα προώθησης Ελληνικών υποθέσεων στο Κογκρέσο.  

Την ερχόμενη εβδομάδα επίσης θα γίνει και ο επίσημος εορτασμός της 25^ης Μαρτίου στο Κογκρέσο με συμμετοχή παραγόντων από την Ελλάδα και την Ελληνοαμερικανική κοινότητα. Την διοργάνωσή του έχει αναλάβει το Ελληνοαμερικανικό Ινστιτούτο της Ουάσιγκτον με την υποστήριξη των συμπροέδρων της ομάδας Ελληνικών θεμάτων στο Κογκρέσο, βουλευτών Κάρολιν Μαλόνι, από την Νέα Υόρκη και Κώστα Μπιλιράκη από την Φλόριντα.

 

 

Η ΤΕΛΕΤΗ ΣΤΟ ΛΕΥΚΟ ΟΙΚΟ  Πριν προχωρήσουμε θα σας προτείνουμε, ώστε να εντρυφήσετε καλά στο θέμα  που παρακάτω αναλύουμε με κάθε λεπτομέρια να ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ για το ίδιο θέμα  εκτενές αποκαλυπτικό ρεπορτάζ μας  (της 26ης Μαρτίου 2008). Μια μέρα δηλαδή μετά την περιβόητη  συνάντηση του εκάστοτε αμερικανού Πρόεδρου με την ηγεσία των ΕλληνοΑμερικανών στις ΗΠΑ. Και τώρα ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Καταρχήν πρόκειται για μια απλή  αυστηρά  χρονικά και πολιτικά τυπικά προκαθορισμένη 20λεπτη εορταστική τελετή,που πραγματοποείται στο Λευκό Οίκο, με αφορμή την επέτειο της εθνικής μας ανεξαρτησίας από τους Τούρκους της 25η Μαρτίου του 1821 (ημέρα της εθνικής Παλιγγενεσίας). Όπως θα διαπιστώσετε και στο αναλυτικό αποκαλυπτικό ρεπορτάζ μας της περσινής χρονιάς θα δείτε και στο video ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος εκφωνεί μια ολιγόλεπτη ομιλία για το ρόλο του Ελληνισμού αποδίδονας εύσημα στην Ελλάδα  των προγόνων μας, στον πολιτισμό και την ιστορία μας ως έθνους με αναφορές στην δημοκρατία, τα ιδεώδη του Ελληνισμού, τις διαχρονικές αξίες που οφείλει η ανθρωπότητα στον Ελληνικό πολιτισμό κτλ.  Σε αυτή την  ομιλία είναι το κλειδί.  Όλοι προσδοκούν κάποια πολιτική αναφορά με χρησμό πυθίας και με διπλή ανάγνωση ώστε μετά να αρχίσουν οι πολιτικές ερμηνείες εκ μέρους των ΜΜΕ  σε  Ελλάδα και  Κύπρο. Ωστόσο ποτέ(ή σχεδόν ποτέ) στην ιστορία του θεσμού δεν έχει υπάρξει καμία πολιτική αναφορά με ιδιαίτερα βαρύνουσα σημασία ή έστω μια αναφορά που να σηματοδότησε κάποια πολιτική εξέλιξη.  Τον χαιρετισμό ανταποδίδει με σχετική επίσης αυστηρά  ολιγόλεπτη  αντιφώνηση εκ μέρους της Ελληνοαμερικανικής Κοινότητας ο εκάστοτε αρχιεπίσκοπος Αμερικής που πρακτικά είναι και ο ηγέτης της Ελληνικής και Κυπριακής Κοινότητας ελλείψει συλλογικά εκλεγμένης πολιτικής ηγεσίας. Αυτή η ομιλία του Αρχιεπισκόπου που  εμπεριέχει κάποιες επίσης διπλής ανάγνωσης ή και κάποιες  ευθείες ξεκάθαρες αναφορές  σε μείζονα εθνικά ζητήματα όπως το Σκοπιανό ή το Κυπριακό, με τις όποιες πολιτικές  αναφορές  στο περιεχόμενο της,  σχεδόν ποτέ δεν επηρεάζει-και δεν επηρέασε εδώ -και χρόνια καμία πολιτική εξέλιξη!  Αμέσως μετά τις ομιλίες ο Αμερικανός Πρόεδρος παραδίδει στον  (εκάστοτε)Αρχιεπίσκοπο  το τηην διακήρυξη της για την εθνική ανεκαρτησίας το γνωστό proclamation . Ιδού και η διακήρυξη(procalamation) του νέου Αμερικανού προέδρου Obama. Αυτή  είναι όλη η υπόθεση. Δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο. Δεν προηγείται καμία συνάντηση πολιτικού περιεχομένου. Καμία συνάντηση που να προετοιμάζει το κλίμα ή έστω τις όποιες αναφορές θα γίνουν.  Καμία ανταλλαγή απόψεων. Καμία πολιτική ενέργεια με βαρύνουσα σημασία. Δεν συζητείται τίποτα και με κανέναν!  Αναταλλαγές ευχών με λίγη σαμπάνια ή λευκρό κρασί. Κάποιες φορές -σπάνια υπάρχει μια ολιγόλεπτη(δυο τρία λεπτά) συνάντηση του Αμερικανού προέδρου με τον Αρχιεπίσκοπο  κατ ίδιαν όπου βγαίνει και η καθιερωμένη φοωτογραφία των δυο ανδρών. Επαναλαμβάνουμε ότι σε αυτή την τελετή  δεν λαμβάνεται καμία πολιτική απόφαση! Είναι απλώς μια  προκαθορισμένη τελετή που τηρείται με θρησκευτική ευλάβεια…  Παρόμοιες τελετές παραδόσης ειδικών porclamation  θα πρέπει να πούμε ότι  γίνονται  ετησίως και για άλλες πολυπληθείς  εθνικότητες  που όμως έχουν βαρύνουσα πολιτική σημασία όπως αυτή των ισπανόφωνων κοινοτήτων που αριθμούν περί τα 45 εκατομμύρια  και άρα με την ψήφος τους καθορίζουν τις πολιτικές εξελίξεις.  Όλα αυτά  ισχύουν  και για την δική μας τελετή (Κυπρίων και Ελλήνων) αλλά με σχεδόν καμία πολιτική ισχύ αφού ελάχιστοι είναι πολιτογραφημένοι και ψηφίζουν στις αμερικανικές εκλογές άρα δεν μπορούν να καθορίσουν τις πολιτικές εξελίξεις. Όλα σε αυτή την τελετή  προς τιμήν των Ελλήνων της εθνεγερσίας και της ελληνικής κοινότητας στις ΗΠΑ γίνονται  με βάση το  αυστηρό πρωτόκολλο που έχει δημιουργηθεί από τότε που καθιερώθηκε  ως γεγονός αλλά πάντα με την σοβαρή υπόμνηση ότι η Ελληνική κοινότητα είναι ολιγάριθμη και σχεδόν πολιτικά ανίσχυρη, όπως έχουν καταδείξει  τα γεγόνοτα εδώ και 35 χρόνια οργανωμένης ομογένειας. Και αυτό έρχεται ως αποτέλεσμα της έλλειψης σοβαρής οργάνωσης και σχεδιασμού μεταξύ των εκείνων που φέρονται ως ηγέτες και εκπρόσωποι της Ελληνοαμερικανικής Κοινότητας, αφού συνήθως ο χρόνος του αναλώνεται σε εσωτερικές ίντριγκες διαμάχες και δολοπλοκίες για το ποιος θα καταλάβει την καρέκλα του προέδρου. Τη διαφορά κάνουν μόνον οι Κύπριοι που προς το παρόν παραμένουν ενωμένοι μεταξύ τους.   Γυρίζουμε στην τελετή στο Λευκό Οίκο. Πρόκειται για μια   ξεχωριστή τελετή  που αποδίδει ΜΟΝΟΝ τιμή στους εθνικούς μας ήρωες μας που πολέμησαν για την εθνική ανεξαρτησία από την Οθωμανική αυτοκρατορία και τον Τουρκικό ζυγό αλλάζοντας τον ρου της ιστορίας είναι που τιμούν οι Αμερικάνοι και τίποτα περισσότερο και αυτό είναι που έχει σημασία. Από μόνο του ως γεγονός, έχει την δική του βαρύνουσα εθνική σημασία γιατί έτσι τιμάται η Ελλάδα για τους διαρκείς αγώνες της για ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ. Η ΛΙΣΤΑ ΟΣΩΝ ΠΡΟΣΚΑΛΟΥΝΤΑΙ  ΣΤΟ ΛΕΥΚΟ ΟΙΚΟ ΤΗΝ 25η ΜΑΡΤΙΟΥ (ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΙΑ) Είναι μια απλή χωρίς πολιτική σημασία εορταστική τελετή στην οποία συμμετέχει  αυστηρά ένα κλειστός κύκλος  ανθρώπων που "παίζουν" κάποιο ρόλο στο δημόσιο γίγνεσθαι της ΕλληνοΑμερικανικής και ΑμερικανοΚυπριακής Κοινότητας εδώ στις ΗΠΑ. Μεταξύ  των σημαντικών προσώπων  που παρακαλοθούν αυτή την  αυστηρά προκαθορισμένη  τελετή  εκτός από τον εκάστοτε έλληνα πρέσβη μας στην Ουάσιγκτον  και τον εκάστοτε εκπρόσωπο της Ελληνικής κυβέρνησης (έχει έρθει η κ. Μπακογιάννη στο παρελθόν που πάντα φροντίζει να είναι παρούσα) κυρίως  είναι προσκεκλημένοι άνθρωποι που  όντως δραστηριοποιούνται πραγματικά. Σε αυτές τις αυστηρά τυπικά προκαθορισμένες τελετές προσκεκλημένοι σχεδόν πάντα είναι ο επί δεκαετίες  οι ίδιοι ήτοι: Επισήμως στο Λευκό Οίκο κατά παράδοση  εδώ και μια 20ετια βρίσκονται οι εκπρόσωποι του CEH:   Andrew A. Athens, CEH Chairman and UHAC National Chairman; Philip Christopher, CEH Vice Chair, PSEKA President and Pancyprian Association of America President; Andy Manatos, CEH President; and UHAC and PSEKA Executive Board Member; Panikos Papanicolaou, Cyprus Federation of America Supreme President; Nikos Mouyiaris, Pancyprian Association of America Executive Vice President; George Tsunis, Chairman/CEO Chartwell Hotels; Tasos Zambas, PSEKA Alternate President; Endy Zemenides, Hellenic American Leadership Council President; Dr. Nicolaos Alexopoulos, American Hellenic Council of California President; Zenon Christodoulou, Greek-American Chamber of Commerce President; and George Dovellos, UHAC Board of Directors.   Από τους περισσότερους προναφερόμενους οργανσιμούς ελάχιστοι είναι αυτοί που κατ ουσίαν δραστηριοποιούνται πραγματικά και αυτοί είναι που κινούν τα νήματα         ΕΔΙΚΟΤΕΡΑ και πέρα από τους παραπάνω πάντα σε αυτή την τελετή στο λευκό Οίκο -που φέτος αναμένεται να υπάρχει έντονα ηλεκτρισμένο κλίμα  βρίσκονται -ο επανεκλεγείς  πρόεδρος της ΠΣΕΚΑ  Κύπριος κ.Φίλιππος Κρίστοφερ, ο Πρόεδρος της   Κυπριακής Ομοσπονδίας κ. Πανίκος Παπανικολάου, ο γνωστός Κύπριος επιχειρηματίας φίλος των δυο προαναφερομένων, και αρκετές φορές και με σημαντικά ποσά χρηματοδότης αρκετών γερουσιαστών κ.Ν. Μούγιαρης,  οι αδεφλοί Μανάτος (που υποτίθεται κάνουν  επισήμως ως εταιρία  lobby εδώ και 30 χρόνια για Ελλάδα και Κύπρο και αμοίβονται αδρά μόνο από την Κύπριακή Δημοκρατία και ελάχιστα από την  Ελλάδα) αλλά χωρίς απτά  και ουσιαστικά αποτελέσματα(sic),  ο γνωστός ισχυρός κληρικός του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής που  λύνει και δένει στα δημόσια πράγματα της ΕλληνοΑμερικανικής Κοινότητας και που σχεδόν ποτέ ουδείς Αμερικανός πρόεδρος δεν ξεχνά να προσφωνήσει… Father Alex Karloutsos, επίσης  στην λαμπρή τυπική τελετή στο Λευκό Οίκο προσκαλουνται δια της Ιεράς αρχιεπισκοπής και  αντιπροσωπείες από τις εκλεγμένες "ηγεσίες" όλων των  μεγάλων γνωστών   τριτοβάθμιων ΣΑΕ Αμερικής και δευτεροβάθμιων Ομογενειακών  Ελληνοαμερικάνικων  Ομοσπονδιών από Φλόριδα, Νέα Υόρκη, Σικάγο, Βοστώνη, Φιλαδέλφεια κτλ.  Το μεγάλο παρασκήνιο που προηγείται  κάθε φορά (κάθε χρονιά) αφορά κυρίως και περισσότερο όχι για την καλύτερη οργάνωση του Ελληνισμού και επίλυση ή έστω προώθηση των  εθνικών μας θεμάτων  και την προβολή τους  προς την Αμερικανική ηγεσία,  εξελίσσεται στην κατάρτιση αυτής  της λίστας  με τα ονόματα  των "υπερτυχερών" που θα σταλούν οι προσκλήσεις για την μεγάλη είδοσο στον Λευκό Οίκο και εκεί αρχίζει το πανηγύρι. Την λίστα των περίπου 100 ατόμων  μαζί με τους δημοσιογράφους  καταρτίζουν  αυστηρά από κοινού η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής, το γραφείο των Μανάτος & Μανάτος και οι Κύπριοι Παπανικόλαου και Κρίστοφερ. Στα παρακάτω επίπεδα από τον Ιανουάριο κάθε έτους,   εδώ και χρόνια στις εθνικοτοπικές Ομοσπονδίες και τους τριτοβάθμιους οργανισμούς σχεδόν κατά παράδοση στις συνεδριάσεις των τοπικών Ομοσπονδιών παρατηρείται σφαγή για το ποιος θα πάει κάθε φορά στο Λευκό Οίκο! Όλα τα δίνουν όλοι για την περιβόητη κλασική φωτογραφία με τον εκάστοτε πρόεδρο στο λευκό Οίκο. Είναι η φωτογραφία διαβατήριο και για τις προσωπικές επιχειρήσεις των ΕλληνοΑμερικανών που αργότερα ισόβια θα κοσμεί το γραφείο τους…

 

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΛΕΥΚΟΥ ΟΙΚΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΤΗ ΤΗΣ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ (09)

_______________________________________________________________________________
For Immediate Release                                                             March 25, 2009

REMARKS BY THE PRESIDENT,
THE VICE PRESIDENT
AND ARCHBISHOP DEMETRIOS
TO COMMEMORATE GREEK INDEPENDENCE DAY

East Room

5:13 P.M. EDT

THE VICE PRESIDENT:  Well, Your Eminence, as some of my good friends sitting and standing in front of me here said, I'm an honorary Greek not only today — (applause) — not only today, but every day.  It's great to be with you all.  And it's great to be commemorating such an important day, quite frankly, not just for Greece, but for America, as well. 

The great Greek fabulist Aesop once wrote:  "In union there is strength."  Today, both literally and figuratively, we stand together — a union forged throughout our history, and a strength that grows each and every day.  It's a strength stemming from, quite frankly, the very core of our existence.  When I say I'm Greek every day, it's not merely because my first election the Greek community elected me.  But the truth of the matter is that Greece in America — Greece and America share common values, common goals, a common philosophical tradition going back to the great scholars of ancient Greece.

And it was once said that except the blind forces of nature, nothing moves in this world which is not Greek in origin.  Nothing moves in this world that is not Greek in origin.  And I, for one, am very proud to move in this world with those origins as part of our country's tradition, and as part of my tradition and the President's. 

And I'm even prouder to introduce the Archbishop.  The Archbishop and I go back a little bit.  We've met a number of times, and I was — he was kind enough to have me at his residence.  And the Archbishop knows that, at a very deep level, our countries come from the same historical DNA, and that he sets out each and every day not just to enrich his history and the history of Greek and Greek Orthodoxy, not just to educate, but this is a man who impresses me because he is always — always, always — seeking knowledge; always seeking to learn something new.  It always amazes me every time we have a conversation, Your Eminence. 

He came to Harvard, which as a University of Delaware graduate I will not hold against him — (laughter) — because there's so many Harvard guys in the room.  (Laughter.)  But he came to Harvard in the 1960s, and has contributed greatly to the growth of our two nations for decades now. 

In his Archbishop enthronement address 10 years ago, he said of America, "Here, a remarkably wide field of truly great work is open to us."  Well, he has entered that wide world, he has entered that field, and he has continued to open himself up to the truly great work ever since.  And he's shared what he's learned with so many of us, both personally and publicly.

I speak in behalf of every American, Greek or otherwise, who cares about the union we share when I say that, Archbishop, we are truly lucky to have you here.  And I feel and the President feel fortunate to be able to call you a friend, as well as a leading leader of one of the great faiths in the world.

Your endless curiosity, your thirst for knowledge only serve to make all of us stronger.  If that old Greek saying is true that curiosity is the beginning of wisdom, well, ladies and gentlemen, I'm proud to introduce one very wise man:  His Eminence, the Archbishop Demetrios.  (Applause.)

I'm not very good at this Archbishop, it's stuck there.  Hang on just a second here.  There you go.  Thank you. 

ARCHBISHOP DEMETRIOS:  That constitutes an event.  (Laughter.)

THE VICE PRESIDENT:  That is an event.  That is an event.  (Laughter.)

ARCHBISHOP DEMETRIOS:  Thank you so much, Mr. Vice President, for your very kind introduction.  That really make me lose my words, but it's a good thing that I have written them so I can — (laughter) — I can speak now.

Mr. President, on behalf of the Greek American Orthodox community of this blessed land, I have the great honor to wholeheartedly congratulate you on your historic ascendance to the presidency of the United States.  In addition to our warmest congratulation to you and to the First Lady, we have — you have our fervent prayers and support as you proceed with the awesome task of leading our nation in accomplishing its great mission in our troubled world. 

You also have our deepest thanks for kindly and personally inviting us to the White House for this commemoration of Greek Independence Day — a presidential — a truly presidential celebration of Greek and American democracy. 

It was on this day, the 25th of March, in the year 1821, that the Greek people, after suffering for nearly 400 years of tyrannical occupation, stood up, a David against a Goliath, and declared their independence.  They fought with astonishing bravery and against all odds, and established the free, modern Greek nation among the free nations of the Earth, bringing democracy once again to its very birthplace.

Today, as we offer tribute to the heroes who, with the help of God, produced the miracle of March 25, 1821, we honor them in this unique place which constitutes a preeminent symbol of freedom and peace, justice and democracy, life and abundance of life — to use the words of Jesus from the Gospel of John.  In this spirit, and in full awareness of the tremendous power, both personal and institutional, over the President of the United States, we feel, and we feel it completely and freely, that we can kindly ask you for your special assistance — an assistance in resolving chronic injustices related to issues of religious freedom, human rights, peaceful coexistence, democratic rule of law, and the pursuit of happiness.

I am specifically referring — and allow me to do that — to the following three cases:  First, the case of the religious freedom of our Ecumenical Patriarchate of Constantinople.  This means the free and unfettered exercise of His All Holiness Ecumenical Patriarch Bartholomew's purely spiritual mission of leading the Orthodox Christians' world of over a quarter of a billion people; furthermore, his possibility to proceed freely and effectively in his pioneering work for the environment and in his passionate promotion of inter-religious and inter-cultural dialogue.

Second, the case of the well-known issue of the Republic of Cyprus; and third, the case of the name of the Former Yugoslav Republic of Macedonia.

We are confident, Mr. President, that you, following the brilliant example of Alexander the Great, you will be able to — (laughter and applause) — that you will be able to cut the Gordian Knot of these unresolved issues, and by so doing, enhance peace and reconciliation among the peoples included and involved.

The history of unbreakable ties and sincere friendship between the United States and Greece is well known, but there is a special connection prior to 1821.  I speak of the famous Barbary War in Tripoli, Libya, North Africa, that involved the newly established Marine Corps in April 1805, a detachment under the command of Lieutenant O'Bannon, consisting of six American Marines, a company of 24 commoners, and another 26 Greeks with their own proper officers engaged the enemy.  Seven of these Greeks fell in that battle on African soil, under the Marines and in defense of the American flag in 1805.

Mr. President, as I offer to you a memorabilia from this event — it's a copy from the Archives of the Marines, including the names — most of the names of the Greeks engaged in this war. That's for you.

THE PRESIDENT:  Thank you so much.  (Applause.)

ARCHBISHOP DEMETRIOS:  I should like — as I do that, I should like in closing, to call to mind that when Greece, a few years later, rose up in 1821, that was in part inspired by the declaration of the American Revolution of independence in 1776.  This comes as no surprise as the love of freedom and democracy forges a bond among peoples that knows no boundaries of race, creed, ethnic origin, language or distance.  And it also is no surprise that when the war of 1821 began, there were Americans of the time, the Philhellenes who traveled around the land, across land and sea, to help restore democracy in its native land — Greece.

As you continue to lead our blessed United States, the world's greatest democracy, please know, Mr. President, that our prayers, fervent prayers, are with you, our First Lady, Michelle, your daughters, Malia and Sasha.  And we thank you once again for the great honor of this noble celebration of March 25, 1821.  (Applause.)

THE PRESIDENT:  Thank you.  Well, what a great honor.  I will tell Michelle that I've been compared to Alexander the Great.  (Laughter.)  I will see whether that gets me a little more respect — (laughter) — at home.  She knows she's still the boss.

Your Eminence, it is a great honor to have you here.  And I want to mention a few others who are here that deserve acknowledgment.  Father Alex Karloutsos — Father Alex, where did you go?  There he is.  (Applause.)  The Greek Minister of Justice is here.  Where — there he is.  (Applause.)  Dendias — did I say that properly?  We also have the Greek Ambassador Mallias.  (Applause.)  And we have the Cypriot Ambassador Kakouris.  (Applause.) 

Thank you, all.   And I see a lot of good friends — a few from Chicago; we've got the Chicago contingent in the house.  (Applause.)  Wonderful supporters, great friends of mine, welcome to the White House. 

It is a great honor to be here with His Eminence as we mark the 10th anniversary since he became Archbishop.  (Applause.)  And it is a privilege to join all of you as we celebrate the contributions of Greece and those of Greek heritage to this country and to the world.

Today, we commemorate the 188th anniversary of Greek independence — and we reaffirm a bond between our two nations born through struggle but also through shared ideals.

It is a bond that's on display today in towns and cities across the United States.  In Chicago, we have a thriving Greek American community centered around a neighborhood known as Greektown.  There's a parade marking independence each year.  In fact, at this very moment, you might find young people in Chicago's streets paying tribute to their Greek heritage by wearing the traditional foustanellas.  (Laughter and applause.)  I notice some of you aren't dressed appropriately.  (Laughter.)  I haven't seen any around the White House today, but I'm keeping an eye out.

AUDIENCE MEMBER:  Maybe next year. 

THE PRESIDENT:  Next year?  Alexi, where's yours?  (Laughter.)  Because, as you know, there are many proud Greek Americans in my administration.

And this bond we share dates to our founding.  America's revolutionaries imagined a new system of government, but they drew upon an ancient precedent.  It's no coincidence that the leaders of the American Revolution — Jefferson and Madison, Adams, Hamilton — were students of Greek history and Greek philosophy.  As a boy, Thomas Jefferson, the author of the Declaration of Independence, was said to prefer spending time with his Greek grammar books than with his classmates.

In our darkest days — when our revolution was a fading hope, when friends were few and victories were rare — these leaders found allies in ancient texts.

And just as America's founders sought guidance and inspiration from Greece, Greek revolutionaries drew strength and support from the United States, as was just mentioned by His Eminence.  In fact, these leaders appealed directly to the American people, offering respect and seeking support.  They wrote, "It is your land" — "It is in your land that liberty has fixed her abode.  In imitating you, we shall imitate our ancestors and be thought worthy of them if we succeed in resembling you."

In a message to Congress soon after the inception of fighting, President Monroe affirmed our kinship with the Greeks who were "contending in favor of their liberties."  He spoke of a "strong hope ¼ that these people will recover their independence and resume their equal station among the nations of the Earth."

Of course, it's been a difficult and long-enduring struggle, both in the many centuries before the call for independence and in the nearly two centuries since.  It's perhaps the cruelest of ironies that a people who first tested a free and democratic form of government were doomed to live so long without it.

But it's also one of history's great triumphs that even in the darkest periods, the light of those ideals were never extinguished:  Through brutal wars, instead people who were inspired by the ideals met them with bravery; through occupations that were met with defiance; through hardship met with incredible character — and character of a people that never lost hope in the values Greece has always represented.

Today, Greece stands as a testament of that unflinching character — as does the steadfast allegiance between our two nations.  And I am proud to welcome so many Greek citizens and Greek Americans to the White House as we celebrate this occasion and our continued partnership in the years ahead.

So thank you, Your Eminence.  Thanks, all of you, for taking the time to be here.  Thank you.  (Applause.)