Με ευλάβεια, θρησκευτική κατάνυξη και έντονη την συναίσθηση του Θείου Δράματος που ξετιλίγεται και τούτην την Αγία και Μεγάλη Εβοδμάδα των Παθών του Κυρίου, οι πιστοί Ελληνικής καταγωγής αλλά και αυτοί πρώτης και δεύτερης ή και τρίτης γενιάς Έλληνες της Αμερικής προσέρχονται στις Ορθόδοξες Εκκλησίες σε όλη την επικράτεια των ΗΠΑ. Όλες οι ενοριακές κοινότητες, η κάθε μια (ενορία κοινότητα) με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο, κατά τα ήθη και τα έθιμα, προετοίμασε τους πιστούς για την διαδικασία της Μεγάλης Εβδομάδας. Προετοιμάστηκε για την υποδοχή δεκάδων και εκατοντάδων σε αρκετές περιπτώσεις προσκυνητών. Όπου και αν πας στην Αμερική σε κάθε σημείο που υπάρχει έντονο το Ελληνικό στοιχείο, στην Φλόριδα των σφουγγαράδων, στον γειτονικό Καναδά, στο Σικάγο, στην Φιλαδέλφεια, στην Βοστώνη, στο κομσοπολίτικο Manhattan, αλλά και στην Ελληνοκεντρική Αστόρια όταν πέφτει το σούρουπο, την Μεγάλη Εβδομάδα όλοι οι Αμερικανοί ξέρουν ότι οι Greeks γιορτάζουν το Πάσχα τους. Κάθε γωνιά και ένας περικαλής Ορθόδοξος λαλμπροφορεμένος ναός. Άλλοι Ναοί φροντίζουν να προσελκύσουν τους πριστούς με ανακοινώσεις και διάφορα εξωτερικά ευπρέπειας και λαμποού στολισμού δυτικότροπης όμως επιρροής και άλλοι μετά από χρόνια επιτρέφουν στην γνήσια μεγαλοπρεπλη Βυζαντινή παράδοση. Κάθε τι που γίνεται στοχεύει στην προσέλκυση πιστών -προσκυνητών ακόμα και άλλων δογμάτων και εθνοτήτων όπως οι βαθιά θρησκευόμενοι Ισπανόφωνοι όπου επίσης προσεγγίζουν με πίστη και δέος το Ορθόδοξο Πάσχα, χωρίς ωστόσο να καταννοούν τις δογματικές διαφορές με τον καθολικισμό ή τις διάφορες εκδοχές που έχουν ασπαστεί οι πρόγονοι τους και οι ίδιοι. Είναι το μεγάλο μυστήριο που αποπνέει η αληθινή πίστη της Ανατολικής Ορθοδόξου (μοναδικής αληθινά και μοναδικά) Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.
Είναι το λιβάνι που καίει. Το κερί που ανάβουν όταν προσέρχονται ακόμα και γονατιστοί όταν ακούσουν πως η παναγιά δάκρυσε. Είναι όλα μέσα στην Ορθοδοξία που τους τραβούν. Η Μεγάλη εβδομάδα στις ΗΠΑ απ άκρη σ άκρη είναι και παραμένει άλλη μια μοναδική Ελληνική Ορθόδοξη μαρτυρία στο μεγάλο παγκόσμιο μωσαϊκό εθνοτήτων και θρησκειών της Αμερικής . Η Μ. Εβδομάδα είναι κάτι το αληθινά ξεχωριστό για τον ελληνισμό της Αμερικής. Η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής με πρώτον τον Μητροπολίτη πνευματικό καθοδηγητή Αρχιεπίσκοπο Αμερικής κ. Δημήτριο μέχρι τον τελευταίο κληρικό κάθε επαρχίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου εδώ στην Αμερική φροντίζουν αρκετά νωρίς για αυτή την ξεχωριστή εβδομάδα. Όλοι οι ναοί, τα ενοριακά και κοινοτικά συμβούλια προετοιμάζονται για αυτή την περίοδο καιρό πριν. Είναι η περίοδος που κατά χιλλιάδες οι έλληνες πιστο΄θ θα προσέλθουν στις εκκλησιές. Είναι ο καιρός που θα γεμίσουν τα ιερά παγκάρια. Κάποια θα ξεχιλείσουν από δωρεές και τάματα πιστών που αναζητούν κάπου να ακουμπήσουν… Πάνω από 500 Ενοριακές Κοινότητες στις ΗΠΑ που υπάγονται στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής και τις κατά τόπους Μητροπόλεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου προετοιμάζονται καταλλήλως για αυτή την περίοδο.
Αυτή η Ελληνική Ορθόδοξη κοινότητα όμως που αληθινά ξεχωρίζει και στέκει εκεί σα φάρος είναι η Ιερά Μητρόπολη των παραδοσιακών παλαιοΟρθοδόξων (ΓΟΧ) της Αμερικής. Η υγειής εκείνη Ορθόδοξη Εκκλησιαστική βαθιά Ελληνική Κοινότητα που για περισσότερα από 60 χρόνια συνολικά στέκει ακλώνητη, και ανεπιρέαστη πιστή στα Ορθόδοξα ήθη. Τα έθιμα και τις Ελληνικές και παραδόσεις. Όπως και άλλοτε έχουμε γράψει η εκκλησιαστική κοινότητα της Ιεράς Μητροπόλεως των παραδοσιακών Ορθοδόξων στην Αμερική υπό τον Μητροπολίτη Παύλο(Στρατηγέα) είναι η μεγάλη πνευματική όαση, στην απέραντη από κάθε άποψη, πνευματική έρημο της Ομογένειας των Ελλήνων στην Αμερική. Είναι ο μαγνήτης κείνος που τραβάει κυρίως νέους.
Είναι το μικρό αυτό κερί στο σκότος που έχει επέλθει από τις δυτικότροπες και προτεσταντίζουσες επιρροές σε αρκετές από τις Ελληνικές(;) Ορθόδοξες(;) Κοινότητες. Ελληνικές Ορθόδοξες Κοινότητες που χρόνια τώρα έχουν εγκολπωθεί μέσα στην καθημερινότητα τους-σε αρκετές περιπτώσεις- δυστυχώς – ακόμα και στο όλο τελετουργικό ακολουθιών και μυστηριακών πράξεων(βαπτίσια, γάμους) με προσμίξεις άλλων άλλων δογμάτων( μεικτοί γάμοι, χωροδίες καθολικής και προετεσταντικής ή άλλων χριστιανικών δογμάτων επιρροής έθιμα και τεχνοτροπίες κ πολλά άλλα που διαπιστώνει κάποιος στις ΗΠΑ επισκεπτόμενος τους πολυάριθμους ιερούς ναούς μας κυρίως εκτός ΝΥ). Αυτή είναι η μόνιμη σκληρή πραγματικότητα που έχει να αντιμετωπίσει η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής. Ο καθημερινός κίνδυνος συγκριτιστικών ταυτίσεων με άλλα χριστιανικά δόγματα. Αυτό όμως το μεγάλο πρόβλημα δεν αφορά την Ιερά Μητρόπολη των ΠαλαιοΟρθοόδοξων Χριστιανών υπό τον Μητροπολίτη Παύλο. Μια Ελληνική Ορθόδοξη Κοινότητα η οποία σήμερα αριθμεί περισσότερους από δέκα δομημένους Ιερούς Ναούς σε κοινότητες, τρία ελληνικά απογευματινά σχολεία και τρία Μοναστήρια. Το στολίδι όμως που αποτελεί πνευματικό κόσμημα και φάρο φωταυγή για κάθε ορόθοδοξο χριστιανό είναι ο Καθεδρικός και Μητροπολιτικός ναός της Αγίας Μαρκέλας στην Αστόρια της Νέας Υόρκης. Ένας ναός ιστορικός από την ημέρα που θεμελιώθηκε(το 1954) από τον ιδρυτή της Ιεράς Μητροπολόλεως των Παραδοσιακών Ορθοδόξων στην ΗΠΑ Μητροπολίτη Κυρό Πέτρο(Αστυφίδη) μέχρι σήμερα, εξακολουθεί να είναι το πνευματικό καταφύγιο όλων όσων αναζητούν την διαφορετικότητα στην μυστηριακή και πνευματική προσέγγιση της βιωματικής εμπειρίας στην κατά Χριστόν Ζωή. Από την ώρα που θα μπεις στον Ιερό Ναό μέχρι την ώρα που θα φύγεις, μια ασυγκράτητη συναισθηματική φόρτιση σε κατακλύζει χωρίς το θέλεις. Από την είσοδο στον γαλαζοστόλιστο Ιερό Ναό, αυτή η απλότητα που δεν μπορεί να αφήσει ασυγκίνητο κανέναν-ακόμα και εκείνο που δηλώνει άθεος- είναι όλο το μεγαλείο της Ορθοδοδοξίας που σε αυτή την εκκλησιαστική κοινότητα βρίσκεται σε κάθε έκφανση και έκφραση του.
Σε όλους τους ναούς της ιεράς Μητροπόλεως των παραδοσιακών ορθοδόξων της Αμερικής. Όμως το πνευματικό κόσμημα που αποτελεί την μεγάλη εξαίρςση είναι η Αγία Μαρκέλα στην Αστόρια. Από την είσοσο στον ιερό ναό(αγιογραφία, κτλ), μέχρι την απλή μικροκαμωμένη ταπεινή γερόντισα μοναχή Χρυσοβαλλάντου, που υποκλινομένη σεμνά θα σε υποδεχθεί, όλα σε προετοιμάζουν συναισθηματικά για κάτι διαφορετικό… Κάτι που μόνο το μεγαλείο της ορθόδοξης Εκκλησίας μπορεί να προσφέρει στον κάθε ανθρωπο που αναζητά το Άνω θρώσκω…
Η Ιερά Μητρόπολη των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών, όπως τους αρέσει να (αυτο)αποκαλούνται υπάγονται στην Ιερά Αρχιεπισκοπή του παλαιού εορτολογίου, υπό τον επίσης σεμνό και ταπεινό Ιεράρχη Αρχιεπίσκοπο των Εν Ελάδι ΓΟΧ, Χρυσόστομο(Κιούση). Άνθρωποι υγειείς πνευματικά. Χωρίς τις γνωστές ακρότητες που συνατάμε στην Ελλάδα από άλλους αυτοτιτλοφορούμενους παλιοημερολογήτες. Χωρίς φανατισμούς. Χωρίς πράξεις που δεν συνάδουν με την μυστυριακή ζωηή του Ορθόδοξου. Ήρεμοι. Πράοι. Χωρίς να ζητούν χρήματα για τα υστήρια που τελούν. Χωρίς να ζητούν να χρηματοδοτήσεις ως member με οικονομική συνεισφορά και συνδρομή έκτακτη(με τυχερά) για να τελέσεις το μυστήριο του γάμου της βαπτίσεως ή την εξόδιο ακολουθεία. Την μόνη υγειή πνευματικά Εκκλησιαστική κοινότητα από τις δεκάδες διάσπαρτες στην Ελληνική και διεθνή επικράτεια που ακολουθούν το ορθόδοξο Δόγμα με το παλαίο εορτολόγιο. Η ιερά Μητρόπολη των παραδοσιακών ορθοδόξων στην Αμερική είναι εκείνη η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησιαστική κοινότητα η οποία παρά το γεγονός ότι ανήκει στο παλαιό εορτολόγιο τραβάει τους πιστούς σαν μαγνήτης. Είναι αυτό το «κάτι διαφορετικό» που διαθέτει σαν σύνολο πνευματικής οργάνωσης. Όλα είναι κάτι ξεχωριστό.
Οι άνθρωποι και τα συμβούλια της σε όλη την επικράτεια άνθρωποι σεμνοί. Ουδείς επιζητεί (αυτο)προβολή. Κάνουν έργο ουσίας σε κάθε τομέα χωρίς να το διαλλαλούν. Είναι εκείνη η εκκλησιαστική ενοριακή κοινότητα που απαρέγκλητα κάθε χρόνο την Κυριακή του πάσχα στρώνει πασχαλιάτικο τραπέζι για όλους. Ψήνουν αρνιά και προσφέρουν άφθονο φαγητό άρτο και οίνο. Γλέντι Ελληνικό. Με παραδιοσιακούς χωρούς αναβιώνοντας τα Ελληνικά ήθη και έθιμα και προσκαλεί του πάντες σε ένα τραπέζι γιορτινό χωρίς διακρίσεις. Για πλούσιους και φωτχούς. Για επώνυμους και ανώνυμους Ομογενείς και όλοι περνούν να ευχηθούν το Χριστός Ανέστη.
Η Αγία Μαρκέλα στην Αστόρια της ΝΥ είναι εκείνη η ενορία που πρώτη πολλά χρόνια πριν καθιέρωσε την περιφορά του Επιταφίου την Μεγάλη Παρασκευή και χρόνια αργότερα δειλά δειλά μια μια Ορθόδοδοξη ενορία του νέου ημερολογίου άρχισε την περιφορά ώσπου σήμερα κάθε Μεγάλη Παρασκευή στην Αστόρια δημιουργείται ένα κλίμα έντονης ελληνικής Ορθόδοξης παρουσίας. Το πλέον χαρακτηριστικό είναι όταν οι επιτάφιοι με διαφορά μισής ώρας ο κάθε ένας ξεκινούν από διαφορετικά σημεία στο κέντρο της Αστόριας και δημιουργούν μια κατανυκτική αμτόσφαιρα κάνοντας Αμερικανούς κάθε δόγματος να στέκουν με δέος μπροστά στην περιφορά και των τεσσάρων επιταφίων που περνούν από το ίδιο σημεπιο σχηματίζοντας έναν νοητό Σταυρό. Έθιμο και παράδοση που ξεκίνησε με θάρρος και τόλμη ορθόδοξης μαρτυρίας από τους πιστούς στην ενορία της Αγίας Μαρκελας υπό τον αείμνηστο Μητροπολίτη των ΓΟΧ στις ΗΠΑ Κυρό Πέτρο(Αστυφίδη) και συνεχίζεται μέχρι σήμερα από τον διάδοχο του Μητροπολίτη Παύλο(Στρατηγέα).
Η Ιερά Μητρόπολη των Παλαιορθοδόξων στις ΗΠΑ ξεχωρίζει όμως και σε δράση στον κοινωνικό τομέα, στον τομέα της πρόνοιας με την Φιλόπτωχο που διαθέτει ακούραστες και ανεξάνλητες γυναίκες όπως η κ. Άννα η κ. Φωτεινή, η κ. Μαρία η νεότερη Ελένη και δεκάδες άλλες σύγχρονες μυροφόρες Γυναίκες που ευαγγελίζοντε Χριστό και Ελληνισμό στην καθημερινότητα τους. Έχει μια νεολαία μιρκή αλλά δυνατή ζύμη υπό τον νεαρό Λεωνίδα που δίνει όλο τον παλμό από την άλλη άκρη της Αμερικής το Σικάγο με τον παπαΧρήστο. Ένα αληθινό λειτουργό της πίστεως και του Ελληνισμό. Μα πάνω από όλα αυρτό που έχει να καυχιέται η Ιερά Μητρόπολη των Παλαιοροθόδοων είναι η παροχή ελληνικής παιδείας σε δεκάδες σημερινούς Έλληνες που κατέχουν αξιώματα στην Αμερικανική κοινωνία. Το πρόβλημα της παιδείας που αποτελεί και το υπαριθμόν ένα πρόβλημα της Ελληνικής Κοινότητας στις ΗΠΑ η Ιερά Μητρόπολη των παλαιο-Ορθοδόξων καθημερινά εδώ και πέντε δεκαετίες το αντιμεωτπίζει σιωπηλά ζυμώνοντας με την Ορθόξη πίστη και τα νάματα του Ελληνιμσού δεκάδες οικογένειες και κυρίως εακτοντάδες νέους που αθρόα πρσέρχονται στους ναούς και τα σχολειά της ιεράς Μητροπόλεως των παλαιορθοδόξων της Αμερικής. Δεν φωνάζουν. Δεν διαφημίζονται. Δεν βγάζουν ανακοινώσεις πλην ελάχιστων αναγακίων εξαραίσεων. Σπάνια θα μπει στους ναούς τους δημοσιογράφους η μη μόνο όσοι ξέρουν το αληθινά τιτάνιο έργο τους. Αποτελούν το φωτεινό παράδειγμα προς μίμηση για κάθε Ορθόδοξη ενορία σε όλο τον κόσμο. Σίγουρα να ψάξει κάποιος τέτοιες μικρές πνευματικές οάσεις θα βρει παντού. Ίσως και δίπλα μας αρκεί να ψάξουμε.
Ζωντανός φωταυγής πνευματικός φάρος της Ιεράς Μητροπόλεως των Παλαιοορθοδόξων στις ΗΠΑ ο σημερινός Μητροπολίτης Παύλος(Στρατηγέας) . Ο άνθρωπος που με την ίδια του την ύπαρξη πραγματώνει το αληθινό θαύμα της Εκκλησίας μας. Η ψυχική δύναμη που δίνει στους πιστούς και μόνον η απλή λιτή, σεμνή, και πλέον σιωπηλή αλλά έντονα βροντερή, πνευματική παρουσία του μετά το βαρύτατρο εγγεφαλικό που υπέστει αρχές του 2007 είναι αυτό το μεγάλο διαρκές θαύμα που ζουν καθημερινά όσοι τον προσεγγίζουν απλά για τον ασπαστούν και να πάρουν τη ευχή του… Αυτή η Ευχή του… Είναι που τραβούσε και τραβάει δεκάδες νέους από όλο τον κόσμο… Ποιος θα ξεχάσει τις προσευχές και τα emails χιλλιάδων νέων όταν ο θεός επέτρεψε αυτή την μεγάλη δοκιμασία στον δικό του απλό ταπεινό αληθινό Ιεράρχη; Κατά δεκάδες κατέφαναν στην κλινική όπου νοσηλεύονταν στο Manhattan. Σήμερα μετά από τόσους μήνες σκληρής δοκιμασίας και ενώ όλοι είχαν προσυποργράψει την επιθάντιο πλάκα για το μεγάλο ταξίδι το, αληθινό θαύμα συνετελέσθει και ο Μητροπολίτης Παύλος στέκεται πάλι το ίδιο δυναμικά ως αληθινός φάρος Ορθοδοξίας που φωτίζει ψυχές και καρδιές που αναζητούν την αλήθεια για την Σωτηρία της Ψυχής… Στέκει εκεί σιωπηλός καθηλωμένος στο καροτσάκι του με το χαμόγελο και έτοιμος να δώσει την μαρτυρία και την δύναμη σε όποιον αληθινά την έχει ανάγκη και την αποζητά. Παρά το μεγάλο «χτύπημα» και την δοκιμασία που παραχώρησε ο Θεός και δια αυτής της δοκιμασίας να στείλει διαχρονικό μήνυμα σε όλους τους γύρω (του) Εκείνος στέκει αγέρωχος πνευματικά και ξέρει με ένα απλό νεύμα του να σε καθηλωνει… Να σου μιλά και ας μην αρθρώνει πια τον γνωστό παλιό καθάριο πύρινο Θεολογικό του Λόγο.
Σήμερα ο Μητροπολίτης Παύλος μιλά πιο πολύ. Πιο έντονα. Πιο δυνατά. Κηρύτει με τον σιωπηλό παρουσιαστικό του. Με την παρουσία και το απαράδειγμα αληθινού εις Τύπον και Εικόνα Χριστού Επισκόπου. Είναι ο πνευματικός οδηγός για όλους τους ανθρώπους -είτε ανήκουν στο παλιό είτε στο νέο εροτολόγιο. Είναι ο Γέροντας που θα τρέξουν να βρουν νέοι και άνθρωποι κάθε ηλικίας. Είναι ο πιστός ΙερόΜοναχος (γιατί αυτό είναι και πρέπει να είναι ο κάθε Επίσκοπος). Είναι ο Κοινωνικός Λειτουργός που θα έρθει έρθει ψυχοθεραπευτικά να απαλήνει τον πόνο της ψυχής. Τώρα ο πόνος και η δοκιμασία που ο Θεός παραχώρησε σε Εκείνον είναι η αιτία της πνευματικής καταφυγής δεκάδων ανθρώπων κάθημερινά που τον αναζητούν… Ο Μητροπολίτης Παύλος είναι το ζωντανό θαύμα που ο κάθε ένας μας αποζητά. Είναι ο βοηθός και ο αρωγός ανθρώπων που ούτε καν τους γνωρίζε όταν τους βοηθούσε χωρίς να ρώτα που ανήκουν και ποιο θεό πιστεύουν. Είναι εκείνος ο Ιεράρχης που γνωρίζει εμπράκτως «ότι ουδέν έλλην ή ιουδαίος ουδέ άνδρας η γυανίκα ουδε΄δούλοος η ελεύθερος» ουδείς… Είναι ο άνθρωπος που βοηθούσε και βοηθά έστω και αν τωρα πια ούτε ο ίδιος θυμάται με το μυαλό ποιούς και πόσους… Σαν ο Θεός να έσβησε από το νου την μνήμη μόνο αυτά για να χωρέσουν άλλα πολλά περιστατικά αγάπης και αλληλοβοήθειας. Αυτά και πολλά άλλα είναι που κάνουν τους Έλληνες πιστούς στην Αμερική, κάποια στιγμή της ζωής του να περάσουν από την Αγία Μαρκελα να ανάψουν ένα κερί… Και όσο εκείνος ο μεγάλος απλός πνευματικός καθοδηγητής και φάρος θα σιωπά τόσο το μεγάλο μυστικό θα απλώνεται παντού…Σε κάθε άκρη του πλανήτη . Οσο οι άνθρωποι εκεί θα παραμένουν το ίδιο απλοί, λιτοί και σεμνοί μακρία από κάθε στοιχείο εκκοσμίκευσης τόσο οι άνθρωποι θα αναζητούν να βρουν αυτό το ιερό πνευματικό καταφύγιο…
Οι κληρικοί της, από τον γηραιότερο, τον ΠαπαΜανώλη, τον λογιστή πολύταικνο κληρικό παπά Θόδωρο μέχρι τον νεότερο Πρεσβύτερο, τον Αρχιμανδρίτη Νεκτάριο που ουδέποτε μιλά μόνο χαμογελά, τον Αρχιμανδρίτη Νήφωνα που στέκει πάντα δίπλα ακοίμητος φρουρός στον Μητροπολίτλη Παύλο, και τους δεκάδες άλλους κρληρικούς της μέχρι τον νεότερο τον πατέρα Σάββα. Το κόσμημα και την ελπίδα για το αύριο της συγκεκριμένης εκκλησιαστικής κοινότητας. Όλοι μαζί σαν σύνολο πνευματικό αποτελούν την μεγάλη διαφορά ανέμεσα στις Ελληνικές Ορθόδοξες κοινοτικές ενορίες σε όλη την Αμερική. Η Αγία Μαρκελα που αποτελεί συν τοις άλλοις και ένα αρχιτεκτονικό κόσμημα βρίσκεται στο κέντρο της Αστόριας και είναι προσβάσιμη με κάθε τρόπο στον επισκέπτη -πιστό. Σχεδόν καθημερινά πιστοί όλων των χριστιανικών δογμάτων θα την επισκεφθούν αθόρυβα. Καθημερινά η μοναχή Χρυσβαλλάντου είναι εκεί για να υποδεχθεί και τον γνωστό επίσημο που από κάπου διάβασε ή άκουσε για αυτή την πνευματική δροσοσταλίδα στο κέντρο της γης, αλλά και τον απλό καθημερινό άνθρωπο όλων των φυλών και των εθνών που θα έρθει απλός προσκυνητής να ανάψει ένα κερί… το ίδιο και η αδελφή Θεοδούλη, η ψυχή του Ελληνικού σχολειού το οποίο εδώ και δεκαετίες λειτουργεί αδιάκοπο κάτω από την στενή αυστηρή πνευματική και διοικητική επίβλεψη της εκπαιδευτικού ηγουμένης Συγκλητικής η οποία αν και σε βαθιά γεράματα πια καθηλωμένη εν τούτοις εξακολουθεί να διαδάσκει. Το ίδιο και η γερόντισα Διονυσία τον άγγελο της μοναχικής αδελφότητας των καλογερών που δημιούργησε ο Μητρόπολίτης Πέτρος με τον μακαριστό ιερομόναχο Νήφων. Δυο αδέλφια που στα χρόνια της δεκαετίας του 50 ξεκίνησαν από την όμορφη Χίο να διακονήσουν την Εκκλησία και να κυρήξουν στην Ομογένεια και τον Ελληνισμό Χριστό. Η Ιερά Μητρόπολη των παλιοΟρθοδόξων(ΓΟΧ) ξεχωρίζει σε πολλά.
Είναι εκείνη η εκκλησιαστική βαθιά ελληνική κοινότητα που ουδέποτε έχει απασχολήσει τον τύπο για ζητήματα που σκανδαλίζουν αλλά και όταν κάποτε υπήρξαν κάποιες μικρές σκιές από υποψίες και διαδόσεις και όχι από γεγονότα κάποιες άμεσα εντός 24ωρου ο Μητροπολίτης Παύλος αντέδρασε ριζικά χωρίς τυμπανοκρουσίες και καθυστερήσεις που δημιουργούν σάλλο και σκανδαλολογία εις βάρος της Εκκλησίας. Αυτή είναι η Ιερά Μητρόπολη των ΠαλαιοΟρθοδόων στην Αμερική. Τούτες τις ημέρες με αφορμή και τπ πνεύμα των ημερών και της κατανυτικής ατμόσφαιρας δικαίως επιλέγουμε και ξεχωρίζουμε να δεσπόζει και να προβάλλλεται στην ειδησεογραφία μας τούτο το φωτεινό Ορθόδοξο Ελληνικό παράδειγμα προς μίμηση για να στείλουμε ένα θετικό μήνυμα του αληθινού και γνήσιου Ελληνισμού στους απανταχού Ελληνες της γης. Γιατί όσο υπάρχουν Έλληνες Οθρόδοξοι που αντιστέκονται, στον οδοστρωτήρα της κακώς εννουμένης παγκοσμιοποιήσης που καταπατεί πολιτισμούς και αξίες βάζοντας τα όλα σε ένα καζάνι που βράζει και μετασχηματίζει την ανθρωπότητα κάθε μέρα όλο και πιο πολύ σε μια μαλθακή άοσμη άθρησκη και απολίτικη οντότητα ικανή και εκπαιδευμένη να υπακούει μόνο στα κελεύσματα των «αρχόντων», «ηγετών» και αφεντικών της νέας επικυριαρχίας των λίγων οικονομικών και άλλων σκοτεινών συμφερόντων τόσο ο Ελληνισμός θα επιβιώνει και αναβιώνει έστω και μέσα από τις στάχτες του. Τέτοιες έλληνες υπήρχαν. Υπάρχουν, και θα υπάρχουν!
Έστω και ένας να μείνει στον κόσμο ο Ελληνισμός και η Ορθοδοξία θα ζει εις τους αιώνες των αιώνων όπως έζησε μέχρι σήμερα από υπάρξεως καταβολής κόσμου (παλαιολιθική εποχή) μέχρι σήμερα!Μακάρι τέτοιες οάσεις να υπάρχουν παντού ως κεράκια που σπάνε το σκοτάδι μας. Είθε αυτό το Πάσχα και σηματοδοτήσει για τον κάθε ένα μας ξεχωριστά μια άλλη εσωτερική αρχή αναζήτησης του νοήματος στην πορεία προς την τελειώση του Ανθρώπου και την συνάντηση του με τον Θεό στο Τραπέζι της Βασιλείας του Θεού. Τραπέζι που στρώνεται Κάθε Κυριακή σε κάθε Θεία Λειτουργία και μας καλεί. Να δώσει ο θεός τούτη η Ανάσταση να σημάνει στις καρδιές μας και την πμευματική ανάταση που χρειάζεται ο κάθε Έλληνας και Ορθόδοξος το Γένος να συνεχίζει τον καλό αγώνα και την διαρκή μαρτυρία πίστης προς τον Ελληνισμό, τα ιδεώδη του, τα απαράγραπτα δίκαια στα εθνικά ζητήματα της χώρας. Οι έλληνες της Αμερικής έχουν μια ιερή μεγάλη Αποστολή. Να συνεχίσουν ενωμένοι αυτόν τον αγώνα διάδοσης του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας σε τούτη τη γη που ακόμα μπορεί να καρποφορεί δυστυχώς μόνο θάνατο και αίμα στα μήκη και τα πλάτη της γης με τους νέους λεγωνάριους της στα πέρατα της οικουμένης της θνήσκουσας και υπό προθεσμία αυτοκρατορίας που έχει στηθεί στο όνομα της PAX AMERICAN …
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ. ΚΑΛΗ ΑΝΑ(Σ)ΤΑΣΗ…
