ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΑΞΔΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΚΑΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ Λ. ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ

ΜΙΚΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΜΝΗΜΗΣ ΣΤΟΝ ΦΙΛΟ ΚΑΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ

Πιο φτωχή και αδύναμη έμεινε η Ελληνική δημοσιογραφική οικογένεια στην Ουάσιγκτον με τον πρόωρο και ξαφνικό χαμό του συνάδελφου και φίλου συναδέφλου Λάμπρου Παπαντωνίου. Ενός αληθινά μεγάλου πατριώτη, αγωνιστή και μαχητή των Εθνικών θεμάτων της Ελλάδας στα μεγάλα κέντρα εξουσίας στην Ουάσιγκτον. Δεν άφηνε καμία ευκαιρία να πάει χαμένη και από παντού έσκαβε να βγάλει την είδηση. Στον Λευκό Οίκο όλοι τον ήξεραν με το μικρό του “Mr Lampros” και κάθε φορά που έκανε ερώτηση ένιωθαν όλοι οι Αμερικανοί την γνήσια και ανόθευτη φωνή της Ελλάδος.

Όλα έγιναν εντελώς ξαφνικά όπως διηγούνται φίλοι και γνωστοί συνάδελφοι που στάθηκαν δίπλα του από τις πρώτες στιγμές που έγινε γνωστή η μεταφορά του σε νοσοκομείο της κυβερνητικής πρωτεύσουσας πριν από περίπου δυο μήνες που ξεκίνησε αυτή η ξαφνική και μάλλον οδυνηρή περιπέτεια του… O Θάνατους του έπεσε ως βόμβα σε όσους τον γνωρίζαμε…Με αρκετούς από εμάς είχε στενότερη σχέση και ανοίγονταν. Μας έλεγε τους φόβους του…Σε κάποιους έλεγε λίγο περισσότερα και έχω την τιμή να ανήκω σε εκείνους που μιλούσε και αντάλλασε email λέγοντας λίγο περισσότερα αν μερικά κάπως παρατραβηγμένα έτσι τουλάχιστον ακούγοντα… Γιατί η αλήθεια είναι ότι αν και μεταξύ συναδέλφων είχε μεγάλη εκτίμηση και σεβασμό εν τούτοις ήξερε ποιοι πραγματικά τον εκτιμούσαν… και ποιοι στα αλήθεια πίστευαν αυτά που του έλεγαν και με συμπάθεια τον χτυπούσαν στην πλάτη…Και αυτό το χτύπημα στην πλάτη…Για τον Λάμπρο ήταν σα το μαχαίρι που του καρφώνει πισώπλατα ο “φίλος” και κυρίως ο συνάδελφος… Πολλές φορές όταν κατέβαινε στην Νέα Υόρκη μου έλεγε “αν κάποια φορά θα δώσω μια συνέντευξη μόνο σε σένα θα την δώσω Αλέξανδρε..” και ένιωθα καλά και χαμογελούσα γιατι ήξερα ότι ήταν λόγια καρδιάς. Η αλήθεια ήταν ότι χρόνια τον παρακαλούσα και μόλις προ καιρού δέχτηκε να μιλήσει στον συνεργάτη μας Αποστόλη Ζώη και να οτυ δώσει μια Συνέντευξη…Σα να ήξερε ότι κάτι πλησιάζει… Έλεγε πολλά παράξενα ο “Mr. Lambros” πολλά…περίεργα και θολά…ακαταλάβιστικα λες…Δεν είναι τοις παρούσης… Ίσως κάποια στιγμή αργότερα αν κάποιος ερευνήσει τα πραγματικά αίτια του θανάτου του -γιατί εδώ το μυστήριο παραμένει άλυτο-τότε να μάθουμε αν όλα αυτά που -σε κάποιους εξ ημών έγραφε στα email του -να έχουν βάση…Και ίσως να μάθουμε ᾱν μάθουμε ποτέ-αν όλα αυτά που από καιρού εις καιρόν ισχυρίζονταν βγουν αληθινά τότε ένα είναι βέβαιο. Ότι εδώ ίσως δεν πρόκειται για έναν φυσιολογικό θάνατο…

Δεν είναι όμως της ώρας τέτοιες κουβέντες και τέτοιες σκέψεις…Αυτά ίσως, και αν υπάρξει ενδιαφέρον, ερευνηθούν προϊόντος του χρόνου.. από εκείνους που ίσως να γνώριζαν κάτι περισσότερο…Να μαζέψουν τα κομμάτια του πάζλ και να δουν την πραγματική εικόνα που θα σχηματιστεί…Αυτή η εικόνα ίσως κάποτε μας δείξει πολλά..Τώρα είναι πολύ νωρίς… Και η ιστορία για να γραφεί θέλει χρόνο. Απόσταση από τα γεγονότα και τους πρωταγωνιστές…Τώρα πια ο Λάμπρος ανήκει στην ιστορία…Δουλειά λοιπόν του ιστορικού και του ερευνητή ή και των συγγενών είναι να μάθουν τα πραγματικά αίτια του αιφνίδιου θανάτου. Οι υπόλοιποι θα μείνουμε με τις απορρίες και τα μισόλογα που έλεγε…. Προσωπικά θα κρατήσω το κουράγιο και την δύναμη που μας έδινε κάθε φορά που μας έβλεπε… “Σε εσάς παιδιά που φτιάξατε αυτό το ανεξάρτητο site παράδειγμα προς μίμηση που άνοιξε τον δρόμο και σε άλλους… Σε εσάς μάλιστα να δώσω μια συνέντευξη αν και δεν είμαι τίποτα στρατιώτης είμαι απλός αλλά θα το κάνω για να σας στηρίξω…” Και το έκανε με την μια και μοναδική συνέντευξη αφιέρωμα που μας έδωσε… Πολλές φορές μου έλεγε ” Αλέξανδρε μου θα σε πολεμήσουν αλλά εσύ κράτα. Θα σε πολεμήσουν γιατί διαφέρεις. Είσαι σκέτη αντίδραση…Ψάνεις. Έχεις το δαιμόνιο…Το μικρόβιο… Κράτα γερά μη λυγάς…Αντέχεις…Όπως και εγώ…έχω περάσει εμένα που με βλέπεις… αλλά δεν θα τους περάσει…θα τους τσακίσω…δεν τους φοβάμαι…” Αυτά έλεγε ο Λάμπρος. Τα όσα έλεγε με πάθος είναι η αλήθεια…ακούγονταν ως “σενάρια” ασύνδετα μεταξύ τους -παρά μόνο στο δικό του μυαλό -σενάρια που ξεπηδούν από πολιτικά θρίλερα… Δεν ξέρω σε ποιους άλλους μιλούσε ή σε ποιους ανοίγονταν έτσι και τις τους έλεγε ή τι τους έγραφε… Όμως σε κοινό μας γνωστό φίλο και συνάδελφο φαίνεται πως έλεγε κάποια πράγματα περισσότερο…Μισόλογα αταίριστα μεταξύ τους…Λόγια και σκέψεις που σε κάνουν να τρομάζεις… Κοινός μας φίλος μου έλεγε ότι του έλεγε “παράξενα πράγματα… ο Λάμπρος… τώρα ξέρεις ο Λάμπρος καμιά φορά υπερβάλει…βλέπει παντού διάφορα πράγματα…” ΄Ημουν ένας από αυτούς που μου έλεγε αρκετά…αλλά τώρα τούτες τις ώρες δεν είναι του παρόντος να σκαλίσουμε το “ξαφνικό” της αναγγελίας του θανάτου του…Τώρα είναι η ώρα του θρήνου..Της απόδοσης τιμών στον φίλο. Τον αγωνιστή. Τον Πατριώτη. Τον Έλληνα. Τον Άνθρωπο..Τον συνάδελφο…

Ότι και να γράψουμε θα είναι λίγο για να αποτιμήσει το έργο και την μεγάλη προσφορά του μπροστά σε αυτό που προσέφερε αυτός ο αγνός και τίμιος πατριώτης εδώ και 30 χρόνια άοκνης και ανύστακτης προσφοράς στην Ελλάδα. Προσφορά στην Πατρίδα την οποία λάτρευε και για την οποία αγνωνιζόταν κάθε λεπτό όλα αυτά τα χρόνια της συνεχούς και άοκνης προσφοράς του.

Δεν σταμάταγε ποτέ να σκέφεται την επόμενη ερώτηση σε κάθε υψηλόβαθμο αξιωματούχο. Από προέδρους που είχε ενώπιον του μέχρι Γερουσιαστές και απλούς βουλευτές που θα έδειχαν κάποιο ενδιαφέρον για την Ελλάδα. Από το στόχαστρο των εύστοχων πάτα ερωτήσεων του δεν έλειπαν ποτέ εκείνοι που πολεμούσαν την Ελλάδα όσο ψηλά και αν βρίσκονταν. Το ίδιο μαχητής υπήρξε ως προς το καθήκον του και προς τους Έλληνες πολιτικούς που θα βρίσκονταν στην Αμερική για κάποιο πολιτικό ταξίδι. Η Πατρίδα έχασε μια αληθινά δυνατή φωνή. Ήταν παρών παντού! Δεν έλειπε ποτέ και από πουθενά! Αυτό είναι το απόφθεγμα διαβάζοντας κανείς την είδηση όπως αυτή αρχίζει να κάνει το γύρω της Ελλάδας μέσω των ΜΜΕ από τις πρώτες ώρες που έγινε γνωστό το δυσάρεστο νέο της απώλειας του Λάμπρου Παπαντωνίου.

Μόλις προ ημερών τον Λάμπρο, μεταξύ δεκάδων συναδέλφων του, είχε επισκεφθεί και ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος με ανθρώπους της πρεσβείας αλλά και δεκάδων φίλων που τον επισκέπτονταν διαρκώς από τις πρώτες ώρες. Το Λάμπρο όλοι τον ήξεραν. Όλοι τον γνώριζαν και για όλους ο ίδιος είχε πάντα μια καλή κουβέντα. Πάντα χαμογελαστός και έτοιμος να απευθύνει ερώτηση χωρίς να χαριστεί σε κανέναν όσο ψηλά και στέκονταν! Θαραλέος και μαχητής ως την τελευταία στιγμή έδωσε την δική του μάχη με ένα προδιαγεγραμένο τέλος…

Την Τρίτη 02 06 09 θα τελεστεί τρισάγιο στον Ιερό Ναό Αγ. Σοφίας στην Ουάσιγκτον.

Αντίο καλέ μας φίλε…Αντίο. Καλή αντάμωση εκεί που πας… Ο Θεός να αναπαύσει εν σκηναίς Δικαίων την Ψυχή σου… ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ

Ο ελληνισμός αποχαιρετά έναν μεγάλο Έλληνα δημοσιογράφο και πατριώτη

U.S. DEPARTMENT OF STATE DAILY PRESS BRIEFING

THURSDAY, MAY 28, 2009

(ON THE RECORD UNLESS OTHERWISE NOTED)

12:39 p.m. EDT

MR. KELLY: Good afternoon. This is a sad day for all of us here. We learned this morning that our long-time friend and colleague Lambros Papantoniou passed away. Lambros was a veteran member of our press corps family here and he was proud to say that he covered the State Department from Nixon to Obama. He loved his work here and we loved him.

He had very strong ties to my country, to the United States, beginning with his birthday. He was born on the Fourth of July. He arrived in the U.S. in 1973, earned advanced degrees in international law and political science from the University of California at Berkeley. In 1975, he began his career as a journalist, ultimately specializing in

U.S. foreign policy relating to Greece, Cyprus, Turkey, and the Balkans. Over the years, he wrote thousands of articles and became a leading voice on issues related to Southeast Europe.

We here at State will miss our lively interaction with our friend Lambros during the daily briefings where he offered us ample opportunity to engage on many important issues. We extend our sincere condolences to his family in Greece and here in the United States and to his many close friends among you all in the press corps. I understand a memorial

service is being arranged on Monday and we will, of course, share with you any information we receive about this service.

Finally, I would just ask you all today to spare a thought or a short prayer for our friend Lambros, a man who touched all of our lives.

Τελευταίο αντίο στο δημοσιογράφο Λάμπρο Παπαντωνίου‎

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ

12.00 Normal 0 false false false EL X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4

Το Σ.Α.Ε. Περιφέρειας Η.Π.Α. εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια, στους οικείους και στους συνεργάτες του δημοσιογράφου και διπλωματικού ανταποκριτή Λάμπρου Παπαντωνίου.

«Η ελληνική δημοσιογραφία έχασε έναν μαχητικό δημοσιογράφο που υπηρέτησε με πάθος και αγωνιστικότητα για τα ελληνικά θέματα στην Ουάσινγκτον», λέει ο Συντονιστής του Σ.Α.Ε. Η.Π.Α. κ. Θ. Σπυρόπουλος. «Αρνήθηκε να ενταχθεί στην λεγόμενη mainstream τάση της δημοσιογραφίας και διέγραψε την προσωπική του πορεία κόντρα στο ρεύμα. Πραγματικά, η ελληνική φωνή στην Αμερικανική πρωτεύουσα αποδυναμώθηκε με την απώλεια του. Ο πατριώτης, LambrostheGreek όπως έγραφε το προσωπικό του email, είχε μεγάλη καρδιά, ανεξάντλητη ενέργεια και ήθος που σπανίζει στις ημέρες μας. Ας είναι καλοτάξιδη η ψυχή του.»

Ο ομογενειακός οργανισμός «Φύτεψε τις Ρίζες σου στην Ελλάδα» σε συνεργασία με ομογενειακούς οργανισμούς, υπό την αιγίδα του Σ.Α.Ε. Περιφέρειας Η.Π.Α., θα πραγματοποιήσει τον ερχόμενο Οκτώβριο δενδροφύτευση (δημιουργία αλσυλίου) στη Μάνδρα της Ξάνθης στη μνήμη του δημοσιογράφου. The World Council of Hellenes / SAE USA expresses its heartfelt condolences to the family, friends and associates of Lambros Papantoniou, journalist and diplomatic correspondent for Greek media. “Greek journalism has lost a real fighter, a spirited journalist who toiled with pathos as he covered Greek issues in Washington,” says the Coordinator of SAE USA, Mr. Theodore Spyropoulos. “Lambros refused to follow prevailing practices in journalism and swam against the mainstream current. Really, losing Lambros means that the Hellenic voice has lost its
strength in the American capital. This patriot, LambrostheGreek as statedin the address of his personal Email, was kindhearted, with boundless energy and exceptional ethos, characteristics that are rare today. May the comfort of eternity welcome Lambros’ soul.”

In Lambros’ memory, “Plant Your Roots in Greece,” in cooperation with other Greek American organizations under the auspices of SAE USA, next October will plant trees to establish a small grove in Mandra of Xanthi, the birthplace of Lambros.

12.00 Normal 0 false false false EL X-NONE X-NONE

SSMAN JOHN SARBANES STATEMENT

ON THE PASSING OF LAMBROS PAPPANTONIOU

It is with a heavy heart that I received the news of Lambros’ passing. From when I very first arrived in Congress, Lambros made an impression on me with his easy manner, jovial personality and his belief in extending out a hand of friendship to all who crossed his path.

Lambros Pappantoniou was born to parents who migrated to Greece as refugees following the exchange of populations between Greece and Turkey. Lambros proved an able student, studying law at the Aristotelian University Thessaloniki and then obtaining advanced degrees in international law and political science at the University of California Berkley.

Lambros’ life experience, from his parents forced migration to his coming of age as a journalist in the era of Vietnam and the invasion of Cyprus, gave him a strong understanding of the tragedy of human conflict. As a veteran member of the State Department Press Corps, Lambros liked to say that he covered American foreign policy from Nixon to Obama.

Mr. Lambros as he was endearingly referred to in the State Department briefing room covered the foreign policy events of the day for more than three decades. He was unwavering in his support of Hellenism and was equally engaging in the thousands of articles and radio broadcasts that he produced in working to strengthen the relationship between Greece and America.

Lambros was passionate about Hellenism, he was passionate about journalism and he was passionate about life. He will be missed.

Normal 0 false false false EL X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4

Lambros was a joy to work with — his integrity, hard work and passion were always apparent. He was trusted by both his readers AND his interviewees, something that fewer and fewer journalists can claim nowadays.

He will be missed, not only as someone who constantly informed and enlightened, but as a delightful man who could always make you smile and make you believe that something better was possible.

May his memory be eternal.

Endy Zemenides
Political Director
Alexi for Illinois Exploratory Committee

Normal 0 false false false EL X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4

2. ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΧΑΜΟ ΤΟΥ ΛΑΜΠΡΟΥ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ εκφράζει τη βαθύτατη λύπη της για το θάνατο ενός μεγάλου, άφθαστου, ευαίσθητου και φιλόπατρη Δημοσιογράφου, του Λάμπρου Παπαντωνίου, που στάθηκε πάντα ένας μεγάλος φίλος και συμπαραστάτης της Επιτροπής και του σύγχρονου Μακεδονικού Αγώνα! Ο Λάμπρος υπήρξε με δυο λόγια ένας σύγχρονος ήρωας, μια αγνή μορφή, ένας μεγάλος και ακούραστος αγωνιστής, που πάλευε ανάμεσα σε γιγάντια ξένα και ελλαδικά συμφέροντα, για να σηκώσει ψηλά, στα ουράνια, τη φωνή της αλήθειας και των εθνικών δικαίων! Ήταν ο Λάμπρος της Ελλάδας, που συχνά μέσα στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ έφερνε αναστάτωση, αμηχανία, οργή και ανατροπή!

Η Ελλάδα, η Μακεδονία, είναι πολύ φτωχότερη από σήμερα. Γιατί ένα μεγάλο παλικάρι της, έπεσε.

Η ευγνωμοσύνη της Πατρίδας, ας είναι αιώνια στο πιο Λαμπρό σύγχρονο παιδί της!

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ

Κωνσταντίνος Κάλφας

Normal 0 false false false EL X-NONE X-NONE

IN MEMORIAM – LAMBROS PAPANTONIOU

May 28, 2009 – It is with sorrow that I inform you that Lambros Papantoniou of Washington D.C. passed away peacefully this morning. He was 63, weeks shy of his birthday on July 4th, the American holiday which filled this proud immigrant son of Greece with immense honor.

Mr. Papantoniou, known to official Washington for decades as “Mr. Lambros,”

was the Washington diplomatic correspondent for the Greek daily newspaper Eleftheros Typos, Radio Thessaloniki, and the U.S. weekly newspaper Greek News.

He was born on July 4, 1945 in Mandra Xanthi, a village in Greece’s Western Thrace region. His parents were refugees to Greece from Asia Minor in 1922 in the exchange of populations between Greece and Turkey, known as the Great Catastrophe.

He studied law at Aristotle University in Thessaloniki, and arrived in the United States in 1973. He studied international law and political science at the University of California, Berkeley, where he obtained his Master’s Degree and Juris Doctorate.

In 1975, after the Turkish invasion of Cyprus, he launched his professional career as a journalist, specializing in U.S. foreign policy issues in Greece, Turkey, Cyprus and the Balkans. Over the course of a prodigious career, he had thousands of articles published, and spoke at hundreds of foreign policy conference and panels in the United States, Greece, Cyprus and Australia.

A member of St. Sophia Greek Orthodox Cathedral in Washington, D.C., he is survived by three sisters and one brother in Greece, one brother in Boston, and his nephew Stavros Stavrakis, who resides in Philadelphia with his wife Vasiliki and their children Prometheus, Aristotle and Elektra Cynthia.

Additional information about the wake will be announced shortly.

John Sitilides

12.00 Normal 0 false false false EL X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4

ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΒΑΡΕΙΑ ΘΛΙΨΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΘΗΚΑΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΛΑΜΠΡΟΥ

ΝΑΙ, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ, ΑΥΤΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ. ΦΙΛΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΗΣ ΜΑΣ, ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ. ΣΥΝΕΡΓΑΣΘΗΚΑΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ ΝΑ ΣΥΝΟΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΣΟΒΑΡΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ. ΤΟΥ ΤΗΛΕΦΩΝΟΥΣΑ ΜΟΥ ΤΗΛΕΦΩΝΟΥΣΕ, ΕΠΑΙΡΝΕ ΤΙΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΕΙΣ ΜΟΥ, ΤΙΣ ΜΕΛΕΤΟΥΣΕ.

ΕΙΧΑΜΕ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΙ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΑΠΟΣΤΟΛΕΣ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΤΛΑΝΤΑ, ΑΠΟ ΤΟ ΙΛΙΝΝΟΪΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΛΕΥΚΟ ΟΙΚΟ, ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΟ ΤΟΥ, ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΠΟΥ ΤΙΣ ΔΙΑΒΑΙΝΕ ΣΑΝ ΝΑ ΗΣΑΝΕ ΣΤΕΝΑ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΤΟΥ. ΕΧΩ ΠΟΛΛΑ ΝΑ ΘΥΜΑΜΑΙ, ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ. ΗΤΑΝ ΑΠΛΟΣ, ΣΥΝΑΝΤΙΟΜΑΣΤΑΝ ΟΣΑΚΙΣ ΒΡΙΣΚΟΜΟΥΝΑ ΣΤΗΝ ΟΥΑΣΙΝΓΚΤΩΝ, ΗΤΑΝ ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΦΙΛΟΣ, ΗΤΑΝ ΑΚΟΥΡΑΣΤΟΣ, ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ ΑΔΙΑΦΟΡΟΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΦΥΓΕ ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΣ.

ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΤΤΑ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ. ΘΑ ΤΟΝ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ. ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΕΡΓΑΣΤΗΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ, ΒΟΗΘΟΥΣΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΧΑΙΡΟΤΑΝΕ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ, ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΗΡΕΜΟΣ ΑΓΧΩΔΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΑΕΙΚΙΝΗΤΟΣ ΠΡΑΟΣ ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ, ΜΙΛΟΥΣΕ ΚΑΙ ΛΟΓΑΡΙΑΖΕ, ΣΕ ΚΟΙΤΑΖΕ ΚΙ ΕΤΡΕΧΕ ΠΑΝΤΟΥ Ο ΝΟΥΣ ΤΟΥ, ΗΤΑΝΕ ΜΕΤΡΙΟΣ ΤΟ ΔΕΜΑΣ, ΜΕΓΙΣΤΟΣ ΤΟ ΝΟΥ ΚΑΙ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΟΥΣΕ ΜΙΑ ΜΕΤΡΙΟΠΑΘΗ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΑΙ ΖΟΥΣΕ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ, ΗΤΑΝ ΑΣΤΑΤΑ ΘΡΟΝΙΑΣΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ, ΑΠΟ ΟΠΟΥ ΑΤΕΝΙΖΕ ΜΕ ΒΟΥΛΙΜΙΑ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗΣ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.

ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ ΠΑΝΤΑ. ΚΑΙ ΘΑ ΑΝΑΠΑΥΕΤΑΙ ΗΣΥΧΑ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΕΙΤΕ ΠΕΤΩΝΤΑΣ ΣΤΟΝ ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΟΥΡΑΝΟ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΑΙΘΕΡΩΝ ΚΑΙ ΟΡΙΖΟΝΤΩΝ, ΕΙΤΕ ΦΩΛΙΑΣΜΕΝΗ ΣΤΟ ΚΑΡΠΕΡΟ ΕΛΑΦΡΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΧΩΜΑ. ΕΚΕΙ, ΟΠΟΥ “Η ΓΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΓΕΝΝΗΜΑΤΟΥ” ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕ ΕΝΑΣ ΚΟΙΝΟΣ ΜΑΣ ΦΙΛΟΣ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ.

ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ ΑΓΝΕ ΦΙΛΕ ΛΑΜΠΡΟ

ΜΕ ΘΛΙΨΗ

ΗΛΙΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ

ΙΔΡΥΤΗΣ- ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ-ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥ ΟΜΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟΥ ΕΙΔΗΣΕΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ.

12.00 Normal 0 false false false false EL X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4

ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ

Αποχαιρετισμός στο στενό συνεργάτη

και υπέροχο φίλο του ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ

Με απέραντη θλίψη μας γέμισε στο ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ η είδηση του χαμού του Λάμπρου Παπαντωνίου. Ενός ανεκτίμητου συνεργάτη και πάνω από όλα ενός στενού και πιστού φίλου, με τον οποίο μοιραστήκαμε κοινές αγωνίες, αγώνες και όνειρα για τον Ελληνισμό και είχαμε τη μεγάλη χαρά να πολεμήσουμε μαζί με το ίδιο τίμιο ξίφος! Με το ξίφος της Ελλάδας που κρατούμε στις καρδιές μας, σαν πολύτιμη κληρονομιά και μοναδικό θησαυρό, στο οποίο και είχαμε αφιερώσει τη ζωή μας.

Αυτή την ιδέα της Ελλάδας, της Κυράς και Αρχόντισσας της Ειρήνης, της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας και της Ανθρωπιάς, της Κυράς της Ορθοδοξίας και του Πολιτισμού, αυτής της ματωμένης αρχοντογεννημένης Μάνας, που πασχίζει να βαστάξει τη σημαία της πάνω στον αρχαίο βράχο, την ελιά, το ξωκλήσι και το μάρμαρο, ενάντια σε όλα τα κακόβουλα και δόλια σχέδια των αμέτρητων ξένων αλλά και των λιγοστών ντόπιων δυναστών της, υπερασπιζόταν με μοναδική στην ιστορία αγάπη και αυτοθυσία ο Λάμπρος ο Έλληνας, όπως τον φώναζαν στην Αμερική! Lambros the Greek!

12.00 Normal 0 false false false EL X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4

Ο Λάμπρος ήταν ένας μεγάλος αγωνιστής! Ήταν ένας Δημοσιογράφος που πάσχιζε για την Ελλάδα! Θα λέγαμε με βεβαιότητα ότι ήταν ο Εθνικός μας Δημοσιογράφος! Ο μόνος Έλληνας Δημοσιογράφος που ως διαπιστευμένος στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, είχε το μοναδικό προνόμιο να ρωτά καθημερινά απευθείας τις επίσημες ΗΠΑ για τα εθνικά θέματα και να δημιουργεί συχνά πανικό, εκνευρισμό και αμηχανία, αλλά και να εκμαιεύει με μαεστρία απαντήσεις που ήταν εξαιρετικά χρήσιμες για την Ελλαδική και Κυπριακή Διπλωματία!

Σε αυτό το πεδίο, στην Αίθουσα Τύπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, έδωσε πολύ μεγάλο αγώνα, παίζοντας κυριολεκτικά τη ζωή του κορώνα γράμματα! Διότι το να πατάς στον κάλο τις ΗΠΑ και ενώπιον όλων των ξένων διαπιστευμένων Δημοσιογράφων και να εκθέτεις την πολιτική τους ή να ανατρέπεις τα σχέδια τους, είναι άθλος, αλλά άθλος στην κόψη του ξυραφιού!

Πολύ μεγάλο «πόλεμο» είχε και με τις Μυστικές Υπηρεσίες των ΗΠΑ, για τις οποίες έκανε πολύ μεγάλες και επικίνδυνες αποκαλύψεις, τέτοιες που μπορούσαν ανά πάσα στιγμή να τον «τινάξουν στον αέρα»!

Για το πόσο επικίνδυνα έκανε τη δουλειά του, το εθνικό αυτό έργο, είναι τα λόγια που μας έγραψε μια μέρα, που πραγματικά είχε ζορίσει πολύ το εκεί «σύστημα»:

«Φεύγω από το σπίτι και δεν ξέρω εάν θα ξαναγυρίσω»…

Και όμως πολλές φορές τα θέματά του δεν τα άντεχε το εδώ κατεστημένο, που παρουσιαζόταν αμερικανικότερο της Αμερικής (!!!) και μάλιστα ήταν μεγάλη η πίκρα του Λάμπρου, που τώρα όλοι τρέχουν να εκθειάσουν, για τον διωγμό του από το ΑΠΕ, το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων!!!

Έτσι τα τελευταία δυο χρόνια, τα πιο δυνατά θέματα, εκείνα που ήξερε πως δεν είχαν τα κότσια να σηκώσουν οι Εφημερίδες και τα ΜΜΕ που έστελνε ρεπορτάζ, τα έδινε με όλη του την αγάπη, με όλη του τη φροντίδα και την αγωνία και μάλιστα κατ΄ αποκλειστικότητα στο ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ, το οποίο αποτέλεσε για τον Λάμπρο έναν δυνατό και απόλυτα έμπιστο σύμμαχο!

Τα θέματά του ήταν πάντα πολύ δυνατά! Συγκλονιστικά! Και οι συνεντεύξεις που έπαιρνε μαρτυρούσαν όχι μόνο τη βαθιά γνώση πολλών ξεχωριστών και ειδικών θεμάτων, αλλά και το ταλέντο του να κάνει ερωτήσεις τέτοιας διεισδυτικότητας και τέτοιας διευκρινιστικότητας, που να οδηγούν πάντα σε κρυστάλλινη αντίληψη τον αναγνώστη, ικανοποιώντας πλήρως και τον απλό μη ειδικό αναγνώστη, αλλά και τον εξειδικευμένο επιστήμονα! Αυτό ήταν ένα ταλέντο μοναδικό! Που κυριολεκτικά δεν το έχουμε συναντήσει πουθενά!

Εκτός των άλλων, είχε μια τόσο μεγάλη ταπεινότητα, που τον έκανε αμέσως αγαπητό και κέρδιζε την εμπιστοσύνη σου από την πρώτη στιγμή! Ήταν ο χαρακτήρας του. Ταπεινός σαν άνθρωπος, μαχητικός σαν Δημοσιογράφος! Φιλικός και καταδεκτικός σαν άτομο και ταυτόχρονα δυνατός και συντριπτικός στην πένα, ιδίως εάν επρόκειτο για τη μεγάλη αγαπημένη του, την Ελλάδα! Αυτήν με την οποία ήταν διαρκώς ερωτευμένος! Αυτή η οποία ήταν τόσο αδικημένη και αυτό έκανε τον ταπεινό Λάμπρο γίγαντα-υπερασπιστή!

Το χαμόγελό του, ήταν ό,τι πιο όμορφο μπορεί να θυμηθεί κανείς! Ένα χαμόγελο αληθινό, ειλικρινές, πηγαίο, χαμόγελο αγγέλου που βρέθηκε να παλεύει μέσα στον ποιο βαθύ και σκοτεινό βούρκο, αυτόν της παγκόσμιας πολιτικής και των αδίστακτων συμφερόντων των ΗΠΑ, χωρίς να ξεχάσει ότι ήταν άγγελος…

Αλλά υπήρχε εκεί και κάτι που τον ικανοποιούσε. Η απολαυστική ελευθερία της Γνώμης και της Έκφρασης, πράγμα που στην Ελλάδα είναι κατ΄ ουσίαν ζητούμενο ακόμη…

Ο Λάμπρος, ο Λάμπρος της Ελλάδας, ο αφανής ήρωας της, ο υπερασπιστής των εθνικών δικαίων μέσα στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ο άνθρωπος που δεν αξιοποίησε το ΥΠΕΞ, που δεν αξιοποίησε η ΕΡΤ, που δεν αξιοποίησε η Ελλάδα, έφυγε! Και πιο σωστά, έπεσε! Γιατί ήταν μαχητής! Αγωνιστής! Και του σύγχρονου Μακεδονικού Αγώνα! Και του Βορειοηπειρωτικού! Και του Θρακικού και Πολίτικου! Και του Κυπριακού!

Το ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ θα δημιουργήσει Ειδική Σελίδα Αφιερωμένη στο Λάμπρο (http://www.noiazomai.net/lambros.html) , με όλα τα Θέματα που μας έδωσε και συντάραξαν κυριολεκτικά την κοινή γνώμη, καθώς και με κομμάτια από την προσωπική μας αλληλογραφία, όπου διαφαίνεται το μεγάλο εθνικό ανάστημά του και οι αγωνίες του για την τύχη του Ελληνισμού, και ειδικότερα για τον Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου, για του οποίου την εθνική αποκατάσταση εργαζόταν με αυτοθυσία, ενάντια σε όλους τους δόλιους σχεδιασμούς των Βαλκανίων που ξεκίνησαν από τη δράση του φιλοαμερικανικού UCK…

Δείτε χαρακτηριστικά http://www.noiazomai.net/usdeplampros.html

Μας φαίνεται όμως από την άλλη τόσο απίστευτο να έφυγε αυτός ο Λάμπρος μας, που σε όλους χάριζε κουράγιο και δύναμη, βγαλμένα από τη γλυκιά και ευαίσθητη ψυχή του! Αυτή που τον κάνει Αθάνατο και εδώ στη γη και εκεί στον ουρανό! Στο πλάι του Χριστού, του Δικαίου και της Αλήθειας, που υπηρέτησε τόσο δυνατά και τόσο ταπεινά…

Γιατί ναι. Ο Λάμπρος ανήκε σε ένα σπάνιο είδος. Ήταν άνθρωπος του ουρανού στη γη. Και ξέρουμε πως από εκεί επάνω, καθώς ξέρει τι θα γίνει και μας έχει πληροφορήσει για τα δόλια σχέδια στα Βαλκάνια εναντίον μας, πως θα πρεσβεύει στον Θεό και την Παναγιά, για να φυλάξουν τούτο ΄δω το βραχάκι που τόσο αγάπησε! Τούτο δω το μικρό ασβεστωμένο ξωκλήσι της Ελλάδας μας!

Ο Λάμπρος Παπαντωνίου, έζησε σαν ταπεινός ασκητής, έδρασε ως ήρωας, έφυγε ως μέγας! Ο μέγας Λάμπρος ο Έλληνας!

Αυτός είναι ο δρόμος του! Αυτόν ακολουθούμε! Αυτός μας εμπνέει σε μια Δημοσιογραφία για την Ελλάδα και τον Άνθρωπο! Σε μια Δημοσιογραφία που ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ!

Η ορφάνια μας είναι πλέον πελώρια! Σε αυτές τις κρίσιμες μάλιστα εθνικές ώρες για Μακεδονία, Θράκη, Αιγαίο, Κύπρο, Β. Ήπειρο, σε αυτά που θα ΄ρθουν και τόσο πολύ αγωνιζόταν να ματαιώσει, η έλλειψη του Λάμπρου Παπαντωνίου θα είναι αφόρητη! Και η έλλειψή του μέσα στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ θα αποδειχθεί αληθινή πληγή!

Ο Θεός ας σε αναπαύει καλέ και αγαπημένε φίλε! Γενναίε και μοναδικέ συναγωνιστή και υπερασπιστή του αγνού και αδικαίωτου Ελληνισμού!

Η Πατρίδα δακρύζει για σένα! Και δακρύζει τόσο σπάνια πια…