Στα πλαίσια του αφιερώματός μας για το ΑΚΕΛ συνομιλήσαμε με τον Γενικό Γραμματέα του κόμματος. Σε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη, ο κ. Άντρος Κυπριανού μας μιλά για την ιδεολογία του κόμματος και την προσαρμογή της στα σύγχρονα δεδομένα, το κυπριακό, την ΕΕ, αλλά και για τις σχέσεις του κόμματος με τον επιχειρηματικό κόσμο.

Το ΑΚΕΛ είναι το παλαιότερο κόμμα στην Κύπρο (ΚΚΚ 1926, ΑΚΕΛ 1941). Αν σας ρωτούσαμε να μας απαριθμήσετε τα 3 μεγαλύτερα επιτεύγματα του ΑΚΕΛ από την ίδρυσή του και τις 3 μεγαλύτερες προκλήσεις, ποιες θα ήταν αυτές;

 

Στα 83 χρόνια ζωής του το ΑΚΕΛ πρόσφερε πολλά. Θα αναφερθώ περιγραμματικά σε τρία σημαντικά επιτεύγματα. Πρώτο, ο μεγάλος αγώνας που έκανε και κάνει για την επανένωση της πατρίδας μας, μετά το πραξικόπημα και την Τουρκική εισβολή. Ιδιαίτερα ο ρόλος που διαδραμάτισε τα πρώτα χρόνια για την αναστήλωση της κυπριακής οικονομίας.

Υπενθυμίζουμε ότι τότε για πρώτη φορά οι Συνδικαλιστικές Οργανώσεις -με τον πρωταγωνιστικό ρόλο του ΑΚΕΛ- αποδέχθηκαν παγιοποίηση, ακόμα και μείωση των μισθών με στόχο να αντιμετωπιστεί η κατάσταση αμέσως μετά την εισβολή. Η δεύτερη μεγάλη επιτυχία είναι η κινητοποίηση του λαού μας ενάντια στην αποικιοκρατία της Μεγάλης Βρετανίας. Με ένα διαφορετικό τρόπο από την ΕΟΚΑ, μέσα από ένα μαζικό αγώνα, καθοδήγησε τον κόσμο στον αντιαποικιακό αγώνα για την απελευθέρωση της χώρας μας. Η τρίτη μεγαλύτερη επιτυχία είναι οι κατακτήσεις που πέτυχε το ΑΚΕΛ για τους εργαζόμενους στον κοινωνικό, εργασιακό και οικονομικό τομέα.

Όσον αφορά στις προκλήσεις, η πρώτη και κύρια επιδίωξη είναι η επίλυση του κυπριακού, του σημαντικότερου προβλήματος που αντιμετωπίζουμε ως χώρα. Το δεύτερο είναι ο εκσυγχρονισμός της δημόσιας υπηρεσίας και η πάταξη της γραφειο-κρατίας. Η καταπολέμηση της σήψης και της διαφθοράς που υπάρχει στον δημόσιο και ημιδημόσιο τομέα. Τρίτο, η αντιμετώπιση του τεράστι-ου ενεργειακού και υδατικού προβλήματος.

Ποιο είναι το ιδεολογικό προφίλ του ΑΚΕΛ;

Είναι ένα κόμμα το οποίο καθοδηγείται από τις αρχές του Μαρξισμού-Λενινισμού. Ταυτόχρονα, όμως, είναι ένα κόμμα ανοιχτό στην υιοθέτηση σωστών απόψεων που περιλαμβάνονται σε άλλες προοδευτικές φιλοσοφίες.

Το ΚΚΚ και το ΑΚΕΛ θεμελιώθηκαν ως επαναστατικά κοινωνικοπολιτικά κινήματα. Πώς αντιλαμβάνεστε σήμερα την έννοια της «επανάστασης»; Είναι ένας δόκιμος όρος ή έχει ξεπεραστεί;

Καταρχάς πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι η επανάσταση δεν σημαίνει να κάνεις φασαρία, να προκαλείς αναταραχή, αναστάτωση. Εμείς δεν αντιλαμβανόμαστε την επανάσταση με αυτό τον τρόπο. Για εμένα, επανάσταση σημαίνει να θέτεις στόχους για βαθιές κοινωνικές αλλαγές και να τους υλοποιείς. Αυτό σημαίνει επανάσταση. Με αυτή την έννοια, το ΑΚΕΛ συνεχίζει να είναι ένα επαναστατικό κόμμα. Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι ένα επαναστατικό κόμμα δεν μπορεί να αγνοεί τα αντικειμενικά δεδομένα μέσα στα οποία καλείται να εργαστεί. Υπό αυτή την έννοια, το ΑΚΕΛ είναι ένα επαναστατικό κίνημα μέσα στα δεδομένα της εποχής του.

Στην διακήρυξη του Παγκύπριου Συνεδρίου (3 Φεβρουαρίου 2002) καταγράφεται «η απόρριψη του καπιταλισμού ως άδικου, απάνθρωπου και εκμεταλλευτικού συστήματος» και συνεχίζει πως «ο στόχος της ποιοτικής αναμόρφωσης της κοινωνίας σε δημοκρατικές σοσιαλιστικές βάσεις, παραμένουν σταθερές και αναλλοίωτες αρχές από τις οποίες καθοδηγείται το ΑΚΕΛ». Αυτή η προσέγγιση έναντι του καπιταλισμού όσο και ο στόχος για δημοκρατική κοινωνία πάνω σε σοσιαλιστικές βάσεις παραμένουν αναλλοίωτα σήμερα;

Σίγουρα παραμένουν αναλλοίωτα. Δεν έχει διαφοροποιηθεί ποσώς η προσέγγισή μας. Αντιθέτως θα έλεγα ότι αυτή η προσέγγιση έχει επιβεβαιωθεί από την παγκόσμια οικονομική κρίση που ξέσπασε πρόσφατα. Είναι προφανές ότι το σύστημα που ακολουθήθηκε, μια μορφή ασύδοτου καπιταλισμού, δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα των κοινωνιών. Απαιτείται ένα διαφορετικό σύστημα. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλές κυβερνήσεις επέλεξαν σοσιαλιστικές συνταγές -και όταν αναφερόμαστε σε σοσιαλιστικές, είναι στο πλαίσιο της δικής μας αντίληψης και όχι της Σοσιαλδημοκρατικής που επικρατεί στον Ευρωπαϊκό χώρο- προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα. Στο παρελθόν, αυτές οι συνταγές αναθεματίζονταν από κάποιους που σήμερα τις επικαλούνται.

Στο πλαίσιο της Μαρξιστικής-Λενινιστικής ιδεολογίας, οι πολιτικές διεργασίες και οι ιδεολογικές ζυμώσεις πραγματοποιούνται στην ανοικτή κοινωνία. Το ΑΚΕΛ πέρασε από μια σειρά ιδεολογικοπολιτικών διεργασιών. Σε κορυφαία ζητήματα, όπως είναι εκλογή Γενικού Γραμματέα, οι διαφωνίες για θέματα τακτικής ανάμεσα στις διάφορες «τάσεις» και η διαγραφή στελεχών, παρατηρείται μια μάλλον κλειστή διεργασία. Δεν νομίζετε ότι η διαλεκτική προσέγγιση κοινωνικών και πολιτικών δεδομένων περιορίζεται πολλές φορές σε ένα στενό κύκλο στελεχών αντί να διαχέεται στην ανοικτή κοινωνία; Δεν νομίζετε ότι με αυτό τον τρόπο η κοσμοθεωρία του Μαρξισμού-Λενινισμού δεν συμβιβάζεται;

Κάθε άλλο. Το κόμμα είναι η ανώτερη μορφή οργάνωσης. Είναι πολύ σημαντικό μέσα από την λειτουργία του να εξασφαλίζεται η μεγαλύτερη δυνατή αποτελεσματικότητα. Δηλαδή, να μπορεί να προωθεί τις πολιτικές αποφάσεις οι οποίες λαμβάνονται στα Συνέδριά του, τα οποία είναι τα κατεξοχήν ανώτατα φόρουμ των πολιτικών κομμάτων. Σήμερα, ακόμα και η πιο υποτυπώδης μορφή οργάνωσης, για παράδειγμα ένα αθλητικό σωματείο σε τοπικό επίπεδο, παίρνει αποφάσεις εν μέσω συνεδριάσεων. Έστω και αν υπάρχουν διαφωνίες, όλοι προσπαθούν να εφαρμόσουν τις αποφάσεις που λαμβάνονται. Αυτό εμείς το αποκαλούμε δημοκρατικό συγκεντρωτισμό. Κάποιοι οι οποίοι είχαν προσπαθήσει να δυσφημίσουν τον δημοκρατικό συγκεντρωτισμό σήμερα τον αντιγράφουν. Θεωρώ, λοιπόν, ότι έχει τεράστια σημασία το κόμμα να λειτουργεί δημοκρατικά. Μέχρι να ληφθεί μια απόφαση θα πρέπει να διεξάγεται ένας ελεύθερος εσωκομματικός προβληματισμός. Ο καθένας πρέπει να εκφράζεται ελεύθερα, να διατυπώνει τους προβληματισμούς και τις απόψεις του και στο τέλος να καταλήγουμε σε μια απόφαση που θα την υποστηρίζει η πλειοψηφία. Όταν ληφθεί μια απόφαση, τότε το κόμμα -απευθυνόμενο προς την κοινωνία- πρέπει να λειτουργεί μονολιθικά. Ως ένα σώμα, το οποίο έχει να προωθήσει ένα στόχο. Έχει τεράστια σημασία, κατά την άποψή μου -και είναι εδώ που τα κόμματα πρέπει να δώσουν έμφαση- να υπάρχει ένας ανοικτός διάλογος και επικοινωνία με την κοινωνία σε όλα τα επίπεδα. Πρέπει να διεξάγουμε έναν ειλικρινή και έντιμο διάλογο με την κοινωνία, πάνω από όλα με διαφάνεια, αλλά στην βάση των αποφάσεων που λαμβάνονται συλλογικά.

Από την διακήρυξη της 3ης Φεβρουαρίου 2002 διαβάζουμε: «Το ΚΚΚ- ΑΚΕΛ κατόρθωνε και κατορθώνει να προσεγγίζει την ιδεολογία του όχι ως δόγμα, αλλά ως καθοδήγηση για δράση και δημιουργικά να την εφαρμόζει μέσα στις συγκε-κριμένες κυπριακές συνθήκες». Θεωρείτε ότι κάποιες μελλοντικές συνθήκες ίσως οδηγήσουν το ΑΚΕΛ στον χώρο της Σοσιαλδημοκρατίας;

Σε καμιά περίπτωση. Επιτρέψετε μου, όμως, να εξηγήσω όλες αυτές της αναφορές. Ουδέποτε προσεγγίσαμε τον Μαρξισμό ως δόγμα. Θεωρούμε ότι είναι μια διαλεκτική προσέγγιση που μας καθοδηγεί να αναλύουμε τα δεδομένα που υπάρχουν σε κάθε χρονική στιγμή και βασιζόμενοι πάνω στις αρχές μας να λαμβάνουμε αποφάσεις. Εκείνο, λοιπόν που παραμένει αναλλοίωτο είναι οι αρχές και η φιλοσοφία του ΑΚΕΛ. Εκείνο που διαφοροποιείται είναι τα δεδομένα. Δεν μπορούμε να αναλύσουμε δεδομένα του παρόντος με τον τρόπο που τα ανέλυσαν κάποιοι πριν 100 ή 50 χρόνια. Έτσι λειτουργεί το ΑΚΕΛ: Οι αρχές θα παραμείνουν αναλλοίωτες, αλλά θα ανανεώνεται και θα εκσυγχρονίζεται συνεχώς, αναλύοντας τα σύγχρονα δεδομένα.

Το ΑΚΕΛ ιδρύθηκε για να υπερασπίζεται και να παλεύει για τα δίκαια και τα συμφέροντα των εργαζομένων. Ο τέως Γενικός Γραμματέας του κόμματος δήλωσε ότι το ΑΚΕΛ «δεν είναι κόμμα του εργαζόμενου λαού, είναι κόμμα όλου του λαού». Μήπως με αυτό εννοείται ότι το ΑΚΕΛ αποφάσισε να διευρύνει την αποστολή του και να υπερασπίζεται τα συμφέροντα και άλλων κοινωνικών τάξεων, πλην του εργαζόμενου λαού;

Δεν υπάρχουν εργαζόμενοι μόνο της χειρονακτικής εργασίας. Υπάρχουν και εργαζόμενοι του πνεύματος. Υπάρχουν οι μισθωτοί αλλά και οι αυτοεργοδοτούμενοι και οι αγρότες, που κατά βάση είναι εργαζόμενος κόσμος. Για αυτό και εμείς κάνουμε αναφορά σε κόμμα των εργαζομένων και όχι μόνο της εργατικής τάξης με την στενή έννοια του όρου. Και τούτο δεν είναι κάτι σημερινό. Υπενθυμίζω ότι ΑΚΕΛ -ονομασία που καθιερώθηκε το 1941- σημαίνει Ανορθωτικό Κόμμα του Εργαζόμενου Λαού. Υπό αυτή την έννοια, ναι. Επιδιώκουμε ως ΑΚΕΛ να διευρύνουμε την βάση μας γιατί θεωρούμε ότι είμαστε κόμμα που μπορεί πάρα πολύ αποτελεσματικά να εκφράσει, να υπερασπιστεί και να προωθήσει τα συμφέροντα όχι μόνο των εργα-ζομένων του χεριού, αλλά και των εργαζομένων του πνεύματος, καθώς και ευρύτερων στρωμάτων της κοινωνίας που κατά βάση ανήκουν στο μεγάλο στρατόπεδο της εργασίας.

Γιατί λέμε ότι το ΑΚΕΛ επιδιώκει να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του συνόλου του κυπριακού λαού; Η αναφορά αυτή παραπέμπει στις προσπάθειες που κάνουμε για την επίτευξη λύσης στο κυπριακό πρόβλημα, αλλά και σε κάποια άλλα σημαντικά ζητήματα τα οποία επηρεάζουν με τον ίδιο τρόπο όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες. Π.χ. στα περιβαλλοντικά ζητήματα, εμείς δεν δεχόμαστε την ισοπεδωτική άποψη που διατυπώνεται από κάποιους ότι αυτά τα προβλήματα είναι πάνω από ιδεολογίες. Η ιδεολογική τοποθέτηση του κάθε ενός από εμάς, μας καθοδηγεί στο πώς θα προσεγγίσουμε ένα περιβαλλοντικό πρόβλημα και πώς θα επιδιώξουμε την επίλυσή του.

Για να επανέλθω όμως στην ουσία του θέματος, λέμε ότι στο κυπριακό η προσπάθεια για την επίτευξη λύσης ουσιαστικά εκφράζει τα συμφέροντα του συνόλου του κυπριακού λαού και όχι μόνο τα συμφέροντα των εργαζομένων του τόπου. Είναι με αυτή την έννοια που γίνεται αυτή η αναφορά. Από εκεί και πέρα, εμείς ως ΑΚΕΛ θεωρούμε ότι η φιλοσοφία μας, όπως έχω πει και προηγουμένως, παραμένει αναλλοίωτη, είμαστε κόμμα το οποίο εκφράζει και εξυπηρετεί τα συμφέροντα των εργαζομένων του τόπου με ένα τρόπο σύγχρονο. Με ένα τρόπο που ανταποκρίνεται στην σημερινή εποχή, στα σημερινά δεδομένα και στις συνθήκες που υπάρχουν όχι μόνο στην Κύπρο, αλλά και σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο.

Ποια είναι η σχέση του ΑΚΕΛ με την τάξη του κεφαλαίου και πώς αντιμετωπίζετε τον επιχειρηματικό κόσμο;

Σίγουρα και αυτή μας η προσέγγιση έχει διαφοροποιηθεί με την πάροδο του χρόνου. Σήμερα συζητούμε μαζί τους. Ακούμε τις απόψεις τους, προσπαθούμε να πάρουμε ό,τι θετικό διατυπώνεται από την δική τους την πλευρά και -προσαρμόζοντάς το με τρόπο που να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των εργαζομένων- προσπαθούμε να το προωθήσουμε. Δεν θεωρούμε ότι θα πρέπει να υπάρχει απόσταση μεταξύ του ΑΚΕΛ και των επιχειρηματιών. Ένας διάλογος ουδέποτε έβλαψε κανένα. Εκείνο που έχει σημασία είναι όταν μπαίνεις σε αυτό τον διάλογο να έχεις ξεκάθαρο στο μυαλό σου ποιος είσαι, ποιου τα συμφέροντα εκπροσωπείς και μέχρι πού μπορείς να φτάσεις διαβουλευόμενος με τον επιχειρηματικό κόσμο. Εμείς λοιπόν, έχοντας αυτοπεποίθηση, θεωρούμε ότι μπορούμε να συζητούμε με τους επιχειρηματίες, μπορούμε να ανταλλάσσουμε απόψεις, μπορούμε να υιοθετούμε ό,τι θετικό προέρχεται από εκείνους και να απορρίπτουμε ό,τι κρίνουμε ότι είναι αρνητικό γιατί αντιστρατεύεται τα συμφέροντα των εργαζομένων.

Αν κατάλαβα καλά από την ανάλυσή σας θεωρείτε ότι ο ρόλος του ΑΚΕΛ ως κόμματος πρέπει να είναι διακριτά διαφοροποιημένος από τον κόσμο του κεφαλαίου.

Εξαρτάται τι εννοείτε. Δεν έχουμε τους ίδιους στόχους. Δεν έχουμε τα ίδια συμφέροντα, ή δεν εξυπηρετούμε τα ίδια συμφέροντα. Εμείς επιδιώκουμε να εξυπηρετήσουμε τα συμφέροντα των εργαζομένων, εκείνοι επιδιώκουν να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των επιχειρήσεών τους. Με αυτή την έννοια ναι, είμαστε διακριτά διαφοροποιημένοι σε ό,τι αφορά στα συμφέροντα τα οποία εξυπηρετούμε. Επαναλαμβάνω ότι δεν μας εμποδίζει τίποτε από του να συνομιλούμε μαζί τους.

Θεωρείτε ότι τα κόμματα -και συγκεκριμένα το ΑΚΕΛ- μπορεί να έχουν σχέσεις με κερδοσκοπικές επιχειρήσεις και να αναπτύσσουν τα ίδια κερδοσκοπικές δραστηριότητες;

Αυτό είναι ένα τεράστιο ζήτημα το οποίο συζητήθηκε κατ' επανάληψη και στο παρελθόν. Η δική μας άποψη είναι ξεκάθαρη. Θεωρούμε ότι τα πολιτικά κόμματα ούτε θα πρέπει να έχουν επιχειρήσεις, ούτε και θα πρέπει να εμπλέκονται σε διαδικασίες αδιαφανείς, οι οποίες μπορεί να εμπερικλείουν ύποπτες διασυνδέσεις. Για να γίνει κάτι τέτοιο όμως -να υπάρξει δηλαδή πλήρης απεξάρτηση των κομμάτων από τις οποίες επιχειρηματικές δραστηριότητες- χρειάζεται να διαβουλευτούμε με την πολιτεία, με το κράτος, και να δούμε πώς προσφέρεται η δυνατότητα στα πολιτικά κόμματα να μπορούν να ανταποκρίνονται στις οικονομικές απαιτήσεις που υπάρχουν για να λειτουργεί ένα κόμμα αποτελεσματικά, μέσα στα σύγχρονα δεδομένα, έτσι ώστε να μην εξαρτάται, επαναλαμβάνω, από τις όποιες επιχειρηματικές δραστηριότητες.

Εμείς ως ΑΚΕΛ οργανώνουμε κάθε χρόνο μια οικονομική εκστρατεία η οποία απευθύνεται στους εργαζομένους στελέχη, μέλη και φίλους του ΑΚΕΛ. Αυτή δεν θα την σταματήσουμε. Εμείς θεωρούμε ότι αυτή μας η επαφή με τον κόσμο και η σύνδεσή του μαζί μας και με αυτό τον τρόπο έχει τεράστια σημασία. Και σίγουρα σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να συνιστά εξάρτηση μια μικρή εισφορά των 10, των 15, των 20, των 50, ή έστω των 100 ευρώ. Δεν είναι με αυτό τον τρόπο που προκύπτει η εξάρτηση. Η εξάρτηση προκύπτει όταν τα ποσά τα οποία παραχωρούνται είναι τεράστια, με αποτέλεσμα να παρουσιάζονται κάποια προβλήματα. Για αυτό λοιπόν εμείς επιμένουμε ότι θα πρέπει να συζητήσουμε σοβαρά με την πολιτεία πώς τα κόμματα θα καλύπτουν τον κύριο όγκο των οικονομικών αναγκών που έχουν από χορηγία που θα τους παραχωρείται από την πολιτεία. Με αυτό τον τρόπο θεωρώ ότι θα έχουμε κάνει ένα βήμα μπροστά και δεν θα υπάρχει ανάγκη για δραστηριοποίηση των κομμάτων σε τομείς που ενδεχομένως να αφήνουν σκιές πάνω στην όλη δράση και δραστηριότητά τους.

Δηλαδή, έχοντας υπόψη αυτά που είπατε, θεωρείτε αναγκαία ή αναπόφευκτη την σχέση του ΑΚΕΛ, αυτή την στιγμή, με επιχειρηματικές δραστηριότητες;

Όχι, δεν την θεωρώ αναγκαία. Αντιθέτως, έχω πει ότι δεν πρέπει να υπάρχει τέτοιου είδους σχέση. Σήμερα εμείς καλύπτουμε τις ανάγκες μας με δύο τρόπους: Με την οικονομική εκστρατεία και με την ετήσια κρατική χορηγία. Εκείνο που λέω είναι ότι η κρατική χορηγία θα πρέπει να αυξηθεί για να περιοριστεί η ανάγκη να απευθυνόμαστε σε επιχειρηματίες. Εμάς μας ενδιαφέρει να απευθυνόμαστε στους εργαζομένους.

Θα ήθελα τώρα να σας υποβάλω δύο ερωτήσεις για την Ευρώπη. Η πρώτη αφορά στην περίφημη απόφαση του 18ου συνεδρίου, η οποία λέει το εξής: «Οι εκτιμήσεις και οι αντιλήψεις του ΑΚΕΛ για τον χαρακτήρα της ΕΕ ως προωθημένης μορφής καπιταλιστικής πολιτικοοικονομικής ολοκλήρωσης δεν έχουν αλλάξει. Εν τούτοις, διακρίνουμε στοιχεία που αν αξιοποιηθούν σωστά στην ενταξιακή πορεία της Κύπρου, με σταθερούς και υπεύθυνους χειρισμούς, μπορούν να ενεργήσουν θετικά για τον πολιτικό αγώνα που διεξάγουμε». Θεωρείτε εκ των υστέρων ότι ήταν σωστή αυτή η απόφαση; Η ένταξη λειτούργησε θετικά στον πολιτικό αγώνα των Κυπρίων;

Θεωρούμε ότι ήταν απόλυτα σωστή η απόφαση. Και θεωρούμε ότι η ένταξή μας στην ΕΕ, ακόμα και η πορεία ένταξης προτού καν ενταχθούμε, καθώς επίσης και το ενδιαφέρον που υπάρχει από την τουρκική πλευρά για ένταξη στην ΕΕ, δημιούργησε μια άνευ προηγουμένου κινητικότητα στο κυπριακό. Εκεί που δυστυχώς δεν έχει μέχρι στιγμής πετύχει η ενταξιακή πορεία και η τελική ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι η επίτευξη της λύσης. Κινητικότητα υπάρχει, δεν έγινε όμως κατορθωτό ακόμα να πειστεί η τουρκική πλευρά να συνεργαστεί μαζί μας για την επίτευξη δίκαιης, λειτουργικής και βιώσιμης λύσης. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να απογοητευτούμε. Η δική μας άποψη είναι ότι θα πρέπει να συνεχίσουμε την προσπάθεια. Δυσκολίες υπάρχουν και θα υπάρχουν πάρα πολλές, μέχρις ότου καταλήξουμε στην επίτευξη λύσης. Αλλά εμείς θεωρούμε ότι εάν αυτή την στιγμή υπάρχει ένα κίνητρο για να πειστεί η Τουρκία να συμβάλει στις προσπάθειες λύσης του κυπριακού, αυτό ακούει στο όνομα Ευρωπαϊκή Ένωση, με την έννοια ότι η επιθυμία της για ένταξη μπορεί να την σπρώξει να προβεί σε τέτοιες τοποθετήσεις που θα καθιστούν την λύση αποδεκτή και από την δική μας πλευρά. Λέγοντας αυτά ξεκαθαρίζω για πολλοστή φορά: Η Τουρκία για να ενταχθεί στην ΕΕ πρέπει να ικανοποιήσει όλες τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει απέναντι στην ΕΕ, τις οποίες δεσμεύσεις ικανοποιούν όλοι. Δηλαδή πολιτικά κριτήρια της Κοπεγχάγης, οικονομικά κριτήρια του Μάαστριχτ και δεσμεύσεις που έχει αναλάβει έναντι της ΕΕ αναφορικά με το κυπριακό και το κουρδικό.

Αν εκ του αποτελέσματος βάλουμε σε μια ζυγαριά από την μια τα οφέλη της κινητικότητας και από την άλλη επιπτώσεις της ένταξης σε άλλους τομείς της καθημερινότητας των ανθρώπων, τότε συνεχίζετε να πιστεύετε ότι αυτή ήταν η σωστή απόφαση;

Εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι είναι σωστή η απόφαση. Σε ό,τι αφορά στις επιπτώσεις στα εργασιακά και κοινωνικά ζητήματα θεωρώ ότι διεξάγουμε ένα δύσκολο μεν αγώνα, αλλά αποτελεσματικό σε κάποιες περιπτώσεις. Και ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στην Κύπρο μπορώ να πω ότι οι συνέπειες είναι μικρότερες απ' ό,τι σε άλλες χώρες. Και αυτό γιατί έχουμε ένα ισχυρό ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και ένα γενικότερο συνδικαλιστικό κίνημα το οποίο προστατεύει τις κατακτήσεις των εργαζομένων.

Τέλος, μία προσωπική ερώτηση. Ποιο είναι το προσωπικό σας όραμα για το ΑΚΕΛ ως Γενικός Γραμματέας;

Πρώτα και κύρια να συμβάλω στις προσπάθειες για επίτευξη λύσης στο κυπριακό. Και δεύτερο, μαζί με τους υπόλοιπους συντρόφους, να συμβάλουμε έτσι ώστε το ΑΚΕΛ να ενισχυθεί ακόμα περισσότερο για να μπορέσει να προσφέρει ακόμα περισσότερα στην κυπριακή κοινωνία.