Του Δημήτρη Κωνσταντάρα

Φράσεις όπως « Η νεολαία γυρίζει την πλάτη της στην κάλπη» ή « Γιατί γυρνούν την πλάτη στην κάλπη οι 30ντάρηδες» έχουν κυκλοφορήσει πάρα πολύ τις τελευταίες  εβδομάδες στον Τύπο και  στην τηλεόραση. Μερικά blogs μάλιστα, έχουν ξεκινήσει μέχρι και …εκστρατεία του τύπου «Ποια παραλία θα προτιμήσουμε στις 7 Ιουνίου».

Είναι  βέβαιο ότι θα έχουμε – όπως πάντα άλλωστε- κάποια αποχή από τις Ευρωεκλογές, βασισμένη σε μια συλλογιστική απαξίωσης και περιφρόνησης που ΔΕΝ λαμβάνει υπ΄ όψη της  τις επιπτώσεις μιας τέτοιας στάσης. Κυρίως ότι θα «βγεί» ένα αποτέλεσμα που ενδεχομένως ΔΕΝ θα αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα αλλά θα είμαστε υποχρεωμένοι να ζούμε μαζί του ΠΕΝΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ.

Τα Μ.Μ.Ε.«ζητωκραυγάζουν» σε κάθε τέτοια περίπτωση επειδή συντηρείται ένα θέμα που τους δίνει  ύλη και περιεχόμενο. Το χρησιμοποιούν χωρίς να σκέφτονται ότι ενισχύοντας επιπόλαια, για λόγους κυκλοφορίας και τηλεθέασης την αποχή, γινόμαστε συμμέτοχοι, συνεργάτες και συνένοχοι στη δημιουργία μιας πλαστής πραγματικότητας.

Ωστόσο, δεν θεωρώ ότι είναι η νεολαία που γυρίζει την πλάτη της στην κάλπη. Είναι η κάλπη – στην ευρύτερή της έννοια- που έχει γυρίσει την πλάτη στη νεολαία.

Η νεολαία, με μεγάλη ευθύνη  πολιτικής και πολιτικών, έχει καταλάβει ότι η κάλπη ΔΕΝ δημιουργεί πολιτική, ΔΕΝ γεμίζει με ιδέες και προτάσεις, ΔΕΝ γεννά λύσεις.

Η νεολαία μας την οποία εμείς οι ίδιοι διαμορφώσαμε με τα πρότυπα που δημιουργήσαμε και προβάλλουμε, με  τα Ανώτατα Ιδρύματα που συντηρούμε  και προσφέρουμε, με την Παιδεία που σχεδιάσαμε και παρέχουμε, με τις νοοτροπίες που επιτρέψαμε να δημιουργηθούν και τις ενισχύουμε ώστε να έχουν γιγαντωθεί , γνωρίζει πολύ καλά ότι μπορεί να μην είναι και εντελώς αθώα αλλά ότι υπάρχουν άλλοι, πολύ πιο ένοχοι.

Γνωρίζει η νέα γενιά μας  ότι

  • – δεν παρακολουθεί σωστά και «φανατικά» τα μαθήματα,
  • – ότι δεν έχει αναπτύξει δεσμούς και συνέργειες με τα Ιδρύματα και του καθηγητές,
  • – ότι προτιμά τα «άραγμα» και το φραπέ και τη μουσική και την «παραλία» , επιλέγει να συζητάει για
  • – το ποδόσφαιρο και το αριστερό ή δεξί πόδι του…Καραγκούνη,
  • – απασχολείται στο να αξιολογεί τα οπίσθια ή τα…εμπρόσθια των θεόγυμνων «καλλονών» στα εξώφυλλα των περιοδικών,
  • – χαζεύει τα κους – κους των τηλεοπτικών εκπομπών και ΔΕΝ αντιδρά στην υποτίμηση ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ επειδή έχει ΠΕΙΣΘΕΙ ότι ΠΟΤΕ, δεν θα γίνει ΤΙΠΟΤΕ καλύτερο.

Η νέα γενιά, η νεολαία, οι τριαντάρηδες, οι εικοσάρηδες, απαξιώνει την πολιτική γιατί η κοινωνία, η πολιτεία, η πολιτική, η επιστήμη «ήρξαντο χειρών αδίκων».

Φέρουν όλοι αυτοί, το μέλλον της Ελλάδας ότι ΔΕΝ τους έχουμε «μετρήσει» καλά. Ότι δεν τους δίνουμε αυτά που χρειάζονται, που πρέπει, που έχουν ανάγκη στο Δημοτικό, στο Γυμνάσιο, στο Λύκειο, στο ΙΕΚ, στο ΤΕΙ, στο Πανεπιστήμιο, ΠΟΥ-ΘΕ-ΝΑ.

Ότι δεν τους λαμβάνουν υπ΄ όψη τους τα Πνευματικά μας Ιδρύματα, οι Επιχειρήσεις, τα Κόμματα παρά μόνο ως ΠΕΛΑΤΕΣ.

Και αντιδρούν. Έτσι μπορούν, έτσι ξέρουν, έτσι τους πείθουν οι «αετονύχηδες της απέναντι όχθης», έτσι κάνουν.

Με δυο λόγια: Πλάτη…κάλπη…νεολαία. Ποιος καθοδηγεί τι σ αυτό τον κόσμο;