ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΚΦΩΝΗΣΕΙ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΠΙΣΗΜΟΥ ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΣ
ΤΗΣ Α. Θ. ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΟΣ
ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ
κ. κ. Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Υ
ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΕΡΑΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΝ ΕΛΑΣΣΩΝΟΣ
(18-20 Σεπτεμβρίου 2009)
* * *
Παρασκευή, 18 Σεπτεμβρίου
Ἄφιξις εἰς ἀερολιμένα Λαρίσης
Ὑποδοχή εἰς Τσαριτσάνην (Ἕδρα ἐπισκοπῆς Τσαριτσάνης καί γενέτειρα τοῦ Κωνσταντίνου Οἰκονόμου τοῦ ἐξ Οἰκονόμων). Δέησις εἰς Ἱερόν Ναόν Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Τσαριτσάνης. Προσφώνησις ὑπό τοῦ Κοινοτάρχου κ. Νικολάου Τσιμπόλη. Χαιρετισμός τῆς Α.Θ.Π., κατάθεσις στεφάνου εἰς προτομήν Κωνσταντίνου Οἰκονόμου.
Μικρά στάσις εἰς Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Ἀρσενίου Ἐλασσῶνος, δίχα δεήσεως καί ὁμιλιῶν.
Ἐπίσημος παλαϊκή ὑποδοχή εἰς κεντρικήν πλατεῖαν πόλεως Ἐλασσῶνος. Προσφώνησις ὑπό τοῦ Δημάρχου Ἐλασσῶνος κ. Γεωργίου Πασχοπούλου. Χαιρετισμός τῆς Α.Θ.Π.
Δοξολογία εἰς Ἱερόν Μητροπολιτικόν Ναόν Ἁγίου Δημητρίου, προσφώνησις ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἐλασσῶνος κ. Βασιλείου καί τοῦ Περιφερειάρχου Θεσσαλίας κ. Φωτίου Γκούπα. Ὁμιλία τῆς Α.Θ.Π.
Προσκύνημα εἰς Ἱεράν Μονήν Παναγίας Ὀλυμπιωτίσσης.
Ἐπίσημον γεῦμα εἰς Αἴθουσαν «Δίας Παλλάς». Πρόποσις τῆς Α.Θ.Π.. Προσφώνησις ὑπό τοῦ Νομάρχου Λαρίσης κ. Λουκᾶ Κατσαροῦ.
Ἐπίσκεψις εἰς Λιβάδιον, (ἕδρα Ἐπισκοπῆς Πέτρας, γενέτειρα λογίου Ἡγουμένου Ἀνθίμου Ὀλυμπιώτου). Δέησις εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Λιβαδίου. Προσφώνησις ὑπό τοῦ Δημάρχου Λιβαδίου κ. Νικολάου Γαλάνη. Χαιρετισμός τῆς Α.Θ.Π. Ἔναρξις Οἰκολογικοῦ Συνεδρίου εἰς «Ζάνειον» Αἴθουσαν Δήμου Λιβαδίου.
Προσκύνημα εἰς Ἱεράν Μονήν Ἁγίας Τριάδος Λιβαδίου.
Ἐγκαίνια τοῦ νέου Πνευματικοῦ Κέντρου καί Κέντρου Περιβάλλοντος τοῦ Δήμου Ἐλασσῶνος. Ὁμιλία Α.Θ.Π.
Ἐπίσημον δεῖπνον εἰς Αἴθουσαν «Μέλαστρον». Πρόποσις τῆς Α.Θ.Π. Προσφώνησις ὑπό τῆς Ἐπάρχου Ἐλασσῶνος κ. Μαρίας Μαμάρα.
Σάββατον, 19 Σεπτεμβρίου
9.00 π.μ. Πρωϊνόν.
10.00 π.μ. Ἱερατική Σύναξις εἰς Πνευματικόν Κέντρον Ἱερᾶς Μητροπόλεως. Προσκύνημα εἰς Ἱεράν Μονήν Ἀναλήψεως τοῦ Σωτῆρος Συκέας. Ἐγκαίνια νέας πτέρυγος.
Δέησις εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης Δεσκάτης. Προσφώνησις ὑπό τοῦ Δημάρχου Δεσκάτης κ. Νικολάου Μίγκου. Χαιρετισμός τῆς Α.Θ.Π. Γεῦμα.
Μετάβασις εἰς κορυφήν τοῦ Ὀλύμπου.
5.30 μ.μ. Ἐπίσημος ὑποδοχή εἰς Ἱεράν Πατριαρχικήν καί Σταυροπηγιακήν Μονήν Ἁγίας Τριάδος Σπαρμοῦ. Πανηγυρικός Πατριαρχικός Ἑσπερινός εἰς Ἱεράν Μονήν Ἁγίας Τριάδος Σπαρμοῦ Ὀλύμπου.
9.00 μ.μ. Δεῖπνον.
Κυριακή, 20 Σεπτεμβρίου
7.00 π.μ. Πατριαρχική Θεία Λειτουργία εἰς Ἱερόν Μητροπολιτικόν Ναόν Ἁγίου Δημητρίου Ἐλασσῶνος.
11.00 π. μ. Καφές εἰς Ἱεράν Μητρόπολιν Ἐλασσῶνος.
Λῆξις Συνεδρίου.
1.00 μ. μ. Γεῦμα
Ἀνάπαυσις.
5.00 μ.μ. Ἐπίσκεψις εἰς Ἱεράν Πατριαρχικήν καί Σταυροπηγιακήν Μονήν Γενεσίου τῆς Θεοτόκου Κανάλλων Καρυᾶς Ὀλύμπου.
9.00 μ.μ. Δεῖπνον
Χ Α Ι Ρ Ε Τ Ι Σ Μ Ο Σ
ΤΗΣ Α. Θ. ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΟΣ
ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ
κ. κ. Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Υ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΥΠΟΔΟΧΗΝ ΑΥΤΟΥ ΕΝ ΤΣΑΡΙΤΣΑΝῌ
(18 Σεπτεμβρίου 2009)
Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Ἐλασσῶνος κύριε Βασίλειε καί λοιποί Ἱερώτατοι ἀδελφοί,
Ἐξοχώτατοι καί Ἐντιμότατοι Ἄρχοντες,
Ἐντιμότατε κ. Πρόεδρε τῆς Κοινότητος Τσαριτσάνης,
Τέκνα τῆς Ἐκκλησίας ἀγαπητά καί περιπόθητα,
Μέ πολλήν χαράν καί συγκίνησιν εὑρισκόμεθα σήμερον διά πρώτην φοράν εἰς τήν ἱστορικήν κωμόπολιν τῆς Τσαριτσάνης, τήν ἐπί δύο καί πλέον αἰῶνας ἕδραν τῆς θεοσώστου Ἀρχιεπισκοπῆς Δομενίκου καί Ἐλασσῶνος. Ἡ Κοινότης Τσαριτσάνης διέπρεψε μεγάλως μεταξύ τῶν πλέον ἀνεπτυγμένων καί φιλοπροόδων Κοινοτήτων τοῦ Γένους κατά τούς τελευταίους αἰῶνας. Τό μαρτυροῦν οἱ ὡραῖοι Ναοί σας, ὁ Μητροπολιτικός τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, ὁ τοῦ Ἁγίου Νικολάου, τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων, τῶν Ταξιαρχῶν καί οἱ ἄλλοι, τό λαμπρόν «Οἰκονόμειον» Ἐκπαιδευτήριον καί ὅλα τά σωζόμενα μνημεῖα.
Ἐδῶ, εἰς τήν γεωργαφικήν καρδίαν τῆς μητροπολιτικῆς Ἑλλάδος, ἔπαλλε σφύζουσα ἀπό ζωήν ἡ καρδία τῆς Ρωμηοσύνης καί ἀνέδειξε λαμπράς προσωπικότητας τοῦ Γένους καί τῆς Ἐκκλησίας, μέ κορυφαίαν ἀναμφιβόλως ἐκείνην τοῦ σεπτοῦ Μεγάλου Οἰκονόμου καί καθολικοῦ Ἱεροκήρυκος τῆς καθ᾿ ἡμᾶς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας Κωνσταντίνου, τοῦ ἐξ Οἰκονόμων. Ὁ συμπατριώτης σας ἐκεῖνος διαπρεπέστατος ἐκκλησιαστικός ἀνήρ ἐτίμησεν ὅσον ὀλίγοι τό ὄνομα τῆς Τσαριτσάνης, ἀλλά καί τό ὄνομα τῆς Μητρός Ἐκκλησίας, τήν ὁποίαν μέ μοναδικόν ζῆλον καί ἀφοσίωσιν ὑπηρέτησε, μή αἰσχυνθείς τόν σταυρόν της, τό πάθος της καί τάς πληγάς της. Καθ᾿ ἥν ὥραν ἄλλοι, ἀλλοτριωμένοι πνευματικῶς καί ἐπιλήσμονες τοῦ μητρικοῦ γάλακτος υἱοί της τήν ἐσταύρωναν διά τοῦ θλιβεροῦ σχίσματος τοῦ 1833, ὁ Μέγας Οἰκονόμος Κωνσταντῖνος, μέ μοναδικήν δύναμιν γραπτοῦ καί προφορικοῦ λόγου, μέ προφητικήν παρρησίαν καί μαρτυρικόν φρόνημα ὑπερησπίσθη τά δίκαιά της, ἕως ὅτου, ἐν συνεργασίᾳ μετά τοῦ Πατριαρχείου καί διαφόρων ὑγιῶν ἐκκλησιαστικῶν παραγόντων, ἐπετεύχθη ἡ ἔξοδος ἀπό τήν δίνην, διά τῆς ἐκζητήσεως τῆς κανονικῆς ἀνακηρύξεως τοῦ Αὐτοκεφάλου, ἡ ὁποία καί ἐγένετο τό 1850, ὁπότε καί ἔκλεισεν ἡ πληγή τοῦ σχίσματος καί ἀποκατεστάθη ἡ κανονικότης, ἡ εἰρήνη καί ἡ ἀγάπη ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ τῆς Ἑλλάδος. Ἡ Θεσσαλονίκη, ἡ Σμύρνη, ἡ Κωνσταντινούπολις, ἡ Ὀδησσός, αἱ Ἀθῆναι, πού ἐδέχθησαν τήν ἀνεκτίμητον ἐκκλησιαστικήν καί διδασκαλικήν διακονίαν τοῦ Οἰκονόμου, εὐγνωμονοῦν τήν Τσαριτσάνην, ἡ ὁποία τόν ἐγέννησε, τόν ἐγαλούχησε, τόν ἄνδρωσεν ἱεροπρεπῶς καί τόν προσέφερεν εἰς τό Γένος καί τήν Ἐκκλησίαν, σοφώτατον Διδάσκαλον, ἅγιον Λειτουργόν τῶν Θείων Μυστηρίων καί διαπρύσιον κήρυκα τῆς ἐκκλησιαστικῆς κανονικότητος καί εὐταξίας, εἰς ἡμέρας κατ᾿ ἐξοχήν ζοφεράς καί κινδυνώδεις.
Εἰς τήν Κωνσταντινούπολιν ἐνθυμούμεθα πάντοτε τό ὄνομά του μετά τιμῆς καί εὐγνωμοσύνης, καί μαζί μέ ἐκεῖνον ἐνθυμούμεθα μετά βαθείας στοργῆς καί τήν Τσαριτσάνην καί τά τέκνα της. Ἐσᾶς ὅλους, ἀγαπητοί, μαζί μέ τόν ἐκλεκτόν Ποιμενάρχην σας καί ἀγαπητόν ἀδελφόν ἡμῶν Ἱερώτατον Μητροπολίτην κ. Βασίλειον, μέ τούς Κοινοτικούς καί λοιπούς ἄρχοντάς σας, μέ τά τέκνα σας καί μέ τούς ἀνά τόν κόσμον ξενητευμένους συγγενεῖς σας.
Πραγματοποιοῦντες, λοιπόν, σήμερον τήν πρώτην Πατριαρχικήν ἐπίσκεψιν εἰς τήν προσφιλῆ Κωμόπολίν σας, σᾶς μεταφέρομεν τήν εὐλογίαν καί τήν ἀγάπην τῆς ἐσταυρωμένης Μητρός Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου. Σᾶς εὐχαριστοῦμεν διά τήν ὡραίαν καί θερμήν ὑποδοχήν καί διά τούς καλούς καί εὐγενεῖς λόγους τοῦ Ἐντιμοτάτου Προέδρου τῆς Κοινότητος κ. Νικολάου Τσιμπόλη, καθώς καί δι᾿ ὅλας τάς ἐκδηλώσεις σεβασμοῦ καί εὐλαβείας πρός τό πρόσωπον ἡμῶν καί πρός τό Πατριαρχεῖον. Νά τό ἐνθυμῆσθε καλῶς: Σᾶς ἀγαπῶμεν! Σᾶς ἀγαπῶμεν πολύ! Εἶσθε σπλάγχνα μας! Εἶσθε τέκνα μας! Καυχώμεθα διά σᾶς! Νά εἶσθε πάντοτε εἰρηνικοί καί ἡνωμένοι ὡς ἕν σῶμα μεταξύ σας καί μετά τοῦ Ποιμενάρχου σας! Νά προοδεύετε εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθόν, φιλογενές καί ἄξιον τῶν παραδόσεών σας! Νά σεμνύνεσθε διότι ἔχετε τό ἀκριβόν προνόμιον νά ἀνήκετε εἰς τό κλῖμα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου πού εἶναι ἡ εὐσεβής πηγή τοῦ Γένους καί τό πάντοτε ὁλοφώτεινον Φανάρι τῆς ἀνά τόν κόσμον Ὀρθοδοξίας! Νά μᾶς ἔρχεσθε καί εἰς τήν Πόλιν ὅποτε δύνασθε καί εὐκαιρεῖτε, καί ὁ Θεός νά σᾶς χαρίζῃ ὑγείαν πολλήν, μακροημέρευσιν, χαράν, φῶς, ἁγιασμόν καί ὅλα τά ἀγαθά Του.
Ἡ πατρική ἡμῶν εὐχή καί Πατριαρχική εὐλογία σᾶς συνοδεύει ἀπό καρδίας πάντοτε! Καί σᾶς καί τήν πατρίδα σας! «Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε! Πάλιν ἐρῶ, χαίρετε!».
Χ Α Ι Ρ Ε Τ Ι Σ Μ Ο Σ
ΤΗΣ Α. Θ. ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΟΣ
ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ
κ. κ. Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Υ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΥΠΟΔΟΧΗΝ ΑΥΤΟΥ
ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑΝ ΤΗΣ ΕΛΑΣΣΩΝΟΣ
(18 Σεπτεμβρίου 2009)
Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Ἐλασσῶνος κύριε Βασίλειε καί λοιποί Ἱερώτατοι ἀδελφοί,
Ἐξοχώτατοι ἐκρόσωποι τῆς Κυβερνήσεως,
Ἐντιμότατε κύριε Γενικέ Γραμματεῦ Περιφερείας Θεσσαλίας,
Ἐντιμότατε κ. Δήμαρχε τῆς Ἐλασσῶνος,
Ἐντιμότατοι λοιποί ἐκπρόσωποι τῶν Ἀρχῶν,
Εὐλογημένα τέκνα ἐν Κυρίῳ καί ἀγαπητά,
Μέ συγκίνησιν εὑρισκόμεθα εἰς τήν γῆν τῆς Περραιβίας καί τήν πόλιν τῆς Ἐλασσῶνος. Ἤλθομεν ἀπό τήν Κωνσταντινούπολιν, τήν Βασιλεύουσαν Πόλιν τῆς Ὀρθοδοξίας, διά νά σᾶς φέρωμεν τήν στοργήν, τόν ἀσπασμόν καί τήν εὐλογίαν τῆς μαρτυρικῆς Μητρός Ἐκκλησίας, τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου. Ἀπό τό ἱστορικόν Φανάρι, πού εἶναι πάντοτε φωτεινόν καί τηλαυγίζει εἰς τά πέρατα τοῦ κόσμου τό ἀληθινόν φῶς τῆς πίστεως καί τῆς ἀρχοντιᾶς τοῦ Γένους μας, παρά τούς ἀνέμους, τάς θυέλλας καί τάς καταιγίδας πού διαχρονικῶς τό μαστίζουν, ἤλθομεν νά σᾶς ἴδωμεν ἐκ τοῦ πλησίον, νά ἀντικρύσωμεν τά προσφιλῆ σας πρόσωπα, νά σᾶς εἴπωμεν πόσον σᾶς ἀγαπῶμεν!
Ἔχετε ἱστορίαν πού χάνεται εἰς τά βάθη τῶν αἰώνων. Ἔχετε παράδοσιν σπουδαίαν. Εἶσθε κληρονόμοι πολυτίμου πατρογονικῆς παρακαταθήκης. Εὑρίσκεσθε εἰς τό γεωγραφικόν κέντρον τοῦ κυρίως Ἑλλαδικοῦ κορμοῦ, εἰς τάς παρυφάς τοῦ Ὀλύμπου, τό ὕψος τοῦ ὁποίου ἐξῆπτε τήν θρησκευτικήν φαντασίαν τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων καί ἔπλαθε θεούς καί ἡμιθέους καί τούς ἤθελε νά κυβερνοῦν ἀπό ἐκεῖ τούς ἀνθρώπους. Ἀλλά αὐτά βεβαίως ἀνήκουν εἰς τήν Μυθολογίαν, ἀπό τήν ὁποίαν πρέπει νά κρατοῦμεν μόνον ὅ,τι ἠθικοπλαστικόν στοιχεῖον διαθέτει καί νά ἔχωμεν τά ὄμματα ἀνοιχτά εἰς τόν ἀληθινόν Ἥλιον τῆς Δικαιοσύνης, τόν Χριστόν, τόν Ὁποῖον ἡ Λευκή ἤ Ὀλοοσσών, δηλαδή ἡ πόλις σας, ἐγνώρισεν ἐνωρίτατα ἀπό τούς Ἀποστόλους Παῦλον, Ἀνδρέαν καί Ἡρωδίωνα.
Σᾶς ἐπροίκισεν ὁ Θεός μέ πολλήν φυσικήν ὀμορφιάν, ἀλλ᾿ ἡ σημαντικοτέρα ὀμορφιά τῆς Ἐλασσῶνος εἶναι ἡ Παναγία ἡ Ὀλυμπιώτισσα, κορώνα πολύτιμη εἰς τήν κεφαλήν τῆς πόλεως. Παλαιά Πατριαρχική καί Σταυροπηγιακή Μονή, συνδυάζει τήν τιμήν τῆς Θείας Μεταμορφώσεως τοῦ Χριστοῦ καί τήν Θεομητορικήν εὐλάβειαν, τήν ὁποίαν ἰδιαιτέρως συγκεντρώνει ἡ σεβασμία εἰκών τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου «Ὀλυμπιωτίσσης», τό πρόχειρον καταφύγιον ὅλων τῶν Χριστιανῶν τῆς περιοχῆς ἀπό τόν 13ον ἤδη αἰῶνα.
Εἶσθε φιλοπρόοδοι, ἐργατικοί, φιλογενεῖς καί φιλόθρησκοι. Ἔχετε ὅλας τάς προϋποθέσεις νά ἀναπτύξετε ἀκόμη περισσότερον τήν πόλιν καί τήν περιοχήν σας καί νά τήν καταστήσητε πρότυπον ἐπαρχιακῆς εὐρωπαϊκῆς πόλεως. Οὐδόλως ἀμφιβάλλομεν ὅτι μέ τήν ἀγαστήν συνεργασίαν ὅλων τῶν πνευματικῶν, κοινωνικῶν, οἰκονομικῶν καί πολιτικῶν δυνάμεων τῆς περιοχῆς, καί μέ τήν εὐλογίαν τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ Θερμουργοῦ καί ἀκαταπονήτου Ποιμενάρχου σας Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Ἐλασσῶνος κ. Βασιλείου, θά ἐπιτύχετε θαυμαστά πράγματα.
Εὐχαριστοῦμεν ἀπό καρδίας διά τήν θερμήν ὑποδοχήν καί τάς εὐλαβεῖς ἐκδηλώσεις ἀρχόντων καί λαοῦ. Ἰδιαιτέρως εὐχαριστοῦμεν τόν Ἐντιμότατον κ. Δήμαρχον διά τήν ὡραίαν καί εὐγενῆ προσφώνησίν του. Τάς τιμάς πού μᾶς ἀποδίδετε τάς ἐπιγράφομεν εἰς τήν Μητέρα Ἐκκλησίαν τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἡ ὁποία οὐδέποτε ἔπαυσε νά σᾶς ἐνθυμῆται καί νά σᾶς ἀγαπᾷ ὡς γνήσια καί ἀφωσιωμένα τέκνα της.
Εἰρήνην νά ἔχετε! Χαράν νά ἔχετε! Μακροημέρευσιν νά ἔχετε! Φῶς Χριστοῦ νά ἔχετε! Ὅλα τά ἀγαθά τοῦ Θεοῦ νά ἔχετε!
Ἐπειδή θά ἀκολουθήσῃ καί ἡ Δοξολογία εἰς τόν Μητροπολιτικόν Ναόν μέ νέας ὁμιλίας, δέν θά σᾶς καταπονήσωμεν διά περισσοτέρων.
Καλῶς σᾶς ηὕραμε καί ἡ πατρική ἡμῶν εὐχή καί Πατριαρχική εὐλογία ἄς εἶναι μέ ὅλους σας καί μέ τούς προσφιλεῖς οἰκείους σας.
Ο Μ Ι Λ Ι Α
ΤΗΣ Α. Θ. ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΟΣ
ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ
κ. κ. Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Υ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑΝ
ΕΙΣ ΤΟΝ Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΝ ΝΑΟΝ
ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΕΛΑΣΣΩΝΟΣ
(18 Σεπτεμβρίου 2009)
Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος, προσφιλέστατε καὶ ἐπιπόθητε ἐν Κυρίῳ ἀδελφὲ καὶ συλλειτουργὲ κύριε Ἱερώνυμε,
Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Ἐλασσῶνος κύριε Βασίλειε καὶ λοιποὶ Ἱερώτατοι ἀδελφοί,
Ἐξοχώτατε κύριε Γενικὲ Γραμματεῦ Περιφερείας Θεσσαλίας,
Ἐντιμότατοι κύριοι ἐκπρόσωποι πασῶν τῶν Ἀρχῶν,
Εὐλαβέστατοι Κληρικοί,
Εὐλογημένε καὶ λίαν ἀγαπητὲ λαὲ τῆς Ἐλασσῶνος!
Αἶνον καὶ δοξολογίαν ἀπὸ κέντρου ψυχῆς καὶ καρδίας ἀναπέμπομεν πρὸς τὸν ἐν Τριάδι Πανάγιον Θεόν, ὁ Ὁποῖος μᾶς ἀξιώνει νὰ εἴμεθα σήμερον ἐν μέσῳ ὑμῶν, πραγματοποιοῦντες διὰ πρώτην φορὰν ἐπίσκεψιν Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου εἰς τὴν ἕδραν τῆς θεοσώστου Μητροπόλεως Ἐλασσῶνος, ἐκκλησιαστικῆς ἐπαρχίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τῆς ὁποίας ἡ προστασία, διὰ τὰς καιρικὰς περιστάσεις, ἔχει ἀνατεθῆ διὰ τῆς Πατριαρχικῆς καὶ Συνοδικῆς Πράξεως τοῦ 1928, ἐπιτροπικῶς εἰς τὴν ἁγιωτάτην Αὐτοκέφαλον Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος, προσφιλῆ Θυγατέρα καὶ σεβασμίαν Ἀδελφὴν τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει μαρτυρικῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία εἶναι ἡ πνευματικὴ Μήτηρ καὶ Τροφὸς τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν Γένους.
Ἐπικαλούμεθα τὰς εὐχὰς τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου, Παύλου τοῦ Κορυφαίου καὶ Ἡρωδίωνος τοῦ ἐκ τῶν Ἑβδομήκοντα, τῶν ὁποίων τὰ σεπτὰ ὀνόματα συνδέονται ἐμμέσως ἤ ἀμέσως μὲ τὴν διάδοσιν τοῦ Εὐαγγελίου εἰς τὴν Περραιβίαν, καθὼς καὶ ἐκείνας τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου τοῦ Μυροβλύτου, εἰς τὸν Ἱερὸν τοῦ ὁποίου Ναόν, τὸν καὶ Μητροπολιτικὸν τῆς Θεοσώστου Ἐπαρχίας ταύτης, συνήχθημεν σήμερον.
Παλαιοτάτη ἡ χριστιανικὴ παρουσία εἰς τὴν πόλιν ταύτην, ὑπογραμμίζεται καὶ ἀπὸ τὴν ἀρχαίαν, τοῦ 4ου ἤ 5ου αἰῶνος, Βασιλικὴν εἰς τὸ Βαρόσι, παρὰ τὸν σημερινὸν Ναὸν τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου, ἡ ὁποία ἀνεκαλύφθη πρὸ ὀλίγων σχετικῶς ἐτῶν, καὶ ἡ εὑρεθεῖσα ἐπιγραφή της συνδέει τὴν πόλιν σας μὲ τὸν οὐράνιον προστάτην τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας Ἅγιον Ἀπόστολον Ἀνδρέαν τὸν Πρωτόκλητον. Ἰδού, λοιπόν, ἤλθομεν ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολιν, τῆς ὁποίας τὴν Χριστιανικὴν κοινότητα καὶ Ἐκκλησίαν ἔπηξεν ὁ Πρωτόκλητος, εἰς τὴν Ἐλασσῶνα, ἡ ὁποία ἐπίσης τὸν τιμᾷ καὶ σεμνύνεται ὑπολαμβάνουσα αὐτὸν καὶ ὡς ἰδικόν της φωτιστὴν ἐν Χριστῷ! Ἤλθομεν κομίζοντες τὴν ἀγάπην, τὴν στοργήν, τὴν εὐχὴν καὶ τὴν εὐλογίαν τοῦ Οἰκουμενικιοῦ Πατριαρχείου πρὸς ὅλους σας. Πρὸς τὸν ἐκλεκτόν, ὄντως θεοφιλέστατον καὶ λαοφιλέστατον Ποιμενάρχην σας Ἱερώτατον Μητροπολίτην κ. Βασίλειον, πρὸς τὸν εὐαγῆ ἱερὸν Κλῆρον τῆς Μητροπόλεως, τοὺς Μοναχοὺς καὶ τὰς Μοναχάς, τοὺς πιστοὺς Ἄρχοντας καὶ σύμπαντα τὸν εὐσεβῆ καὶ χριστώνυμον Λαόν. Ἤλθομεν χαίροντες καὶ μὲ τὴν καρδίαν πλήρη ἱερᾶς συγκινήσεως, τὴν δὲ χαρὰν ἡμῶν μεγεθύνει ἡ αὐτοπρόσωπος παρουσία ἐν μέσῳ ἡμῶν τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κυρίου Ἱερωνύμου, ἀνδρὸς ἀξιοθέου, κομῶντος εἰς ἀρετὰς καὶ διακρινομένου διὰ τὴν σύνεσίν του ἐν πᾶσι καὶ διὰ τὴν εὐλαβῆ προσήλωσίν του εἰς τὰ ἱερὰ θέσμια τῆς Ἐκκλησίας. Ταυτοχρόνως, αἰσθανόμεθα ὅτι πέριξ ἡμῶν ἱπτάμενα συγχαίρουν καὶ συναγάλλονται μυστικῶς τὰ μακάρια πνεύματα τῶν ἐν Ἁγίοις Ποιμεναρχῶν τῆς Ἐλασσῶνος Βησσαρίωνος τοῦ Θαυματουργοῦ καὶ Ἀρσενίου, τοῦ ἐν Ρωσσίᾳ τελειωθέντος, ὑπὸ τὸν τίτλον τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Σουσδαλίου καὶ Ταρουσίας, περὶ τῶν ὁποίων οἱ πάντες πλεῖστα γνωρίζετε καὶ πρεπόντως τοὺς τιμᾶτε. Σὺν τούτοις ὅμως αἰσθανόμεθα ἡγιασμένην τὴν παρουσίαν ἐν μέσῳ ἡμῶν καὶ τρίτου, ἀρκετὰ παλαιοτέρου τούτων, Ἐπισκόπου σας, τοῦ Λευκῆς -ὡς ἐλέγετο κατὰ τὸ ὁμηρικὸν ἡ Ἐλασσὼν- Συμεών. Ὁ ἱερὸς οὗτος ἀνὴρ ἦτο εἷς τῶν Θεοφόρων Πατέρων τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει τῷ 879 συνελθούσης ἐπὶ Φωτίου τοῦ Μεγάλου Ἁγίας Μεγάλης Συνόδου, ἡ ὁποία ἐκύρωσε τὴν Ἁγίαν Ζ΄ Οἰκουμενικὴν Σύνοδον καὶ ὑπὸ πολλῶν ἀριθμεῖται ὡς Η΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος. Αἰσθανόμεθα ἐπίσης ἱερὰν τὴν παρουσίαν τοῦ Μάρτυρος Ἐπισκόπου Δομενίκου καὶ Ἐλασσῶνος Τιμοθέου τοῦ Α΄, καθὼς καὶ ὁλοφώτεινον ἐκείνην τῶν διακεκριμένων Ἀρχιερέων σας Ζαχαρίου, Παρθενίου τοῦ Α΄, Πολυκάρπου, Νεοφύτου τοῦ Δ΄, Καλλινίκου καὶ εἴ τινος ἑτέρου, μέχρι καὶ τοῦ ἀμέσου προκατόχου τοῦ σήμερον κοσμοῦντος τὸν Μητροπολιτικὸν Θρόνον τῆς Ἐπαρχίας, ἀοιδίμου Μητροπολίτου Σεβαστιανοῦ, τοῦ ἐπ' ἀρετῇ καὶ εὐγενείᾳ διαλάμψαντος. Εἴθε αἱ εὐχαὶ ὅλων νὰ μᾶς συνοδεύουν ἀδιακόπως εἰς τὴν σταυροαναστάσιμον χριστιανικήν μας πορείαν καὶ ὁ Κύριος καὶ Θεὸς νὰ εἰσακούῃ τὰς ὑπὲρ ἡμῶν δεήσεις των!
Εἶσθε, ἀγαπητοί, λαὸς πιστὸς εἰς τὸν Χριστὸν καὶ τὰς ἱερὰς παραδόσεις τοῦ Γένους. Ἡ Παναγία ἡ Ὀλυμπιώτισσα ἐπὶ αἰῶνας σᾶς χαρίζει τὴν κραταιὰν προστασίαν Της. Εἶναι ἡ Μητέρα καὶ Βασίλισσα τῆς Ἐλασσῶνος, ἡ καταφυγὴ καὶ παραμυθία κάθε Ἐλασσωνίτου καὶ Τσαριτσανίτου, κάθε εὐσεβοῦς Χριστιανοῦ! Μείνατε εἰς ὅσα παρελάβετε ἀπὸ τοὺς πατέρας σας. Μείνατε εἰς τὴν ὁδὸν τοῦ Συμεών, τοῦ Βησσαρίωνος, τοῦ Ἀρσενίου, τοῦ Τιμοθέου τοῦ Α΄, τοῦ Μεγάλου Οἰκονόμου Κωνσταντίνου τοῦ ἐξ Οἰκονόμων, τοῦ Ἀνθίμου τοῦ Ὀλυμπιώτου, τοῦ Διονυσίου τοῦ Ὀλυμπιώτου. Αἱ ἡμέραι, τὰς ὁποίας διέρχεται ἡ ἀνθρωπότης εἶναι δύσκολοι, εἶναι πονηραί! Δὲν εἶναι μόνον ἡ οἰκονομικὴ κρίσις, ἡ ὁποία μαστίζει τὴν οἰκουμένην. Οὔτε μόνον ἡ περιβαλλοντική. Εἶναι καὶ ἡ ἠθικὴ καὶ πνευματική! Κυρίως αὐταί, καὶ ἀπὸ αὐτὰς πηγάζει ὅλη ἡ κακοδαιμονία ποὺ μᾶς περιβάλλει. Μείνατε εἰς τὴν στενὴν καὶ τεθλιμμένην ὁδὸν τοῦ Χριστοῦ! Μείνατε εἰς τὴν ἀγάπην τῆς Ἐκκλησίας! Ταυτοχρόνως νὰ ἐνθυμῆσθε τὸν Σταυρόν, ἀλλὰ καὶ τὴν δόξαν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου! Εἶναι καὶ ἰδικός σας σταυρός, ἰδική σας δόξα! «Ἡ δόξα τοῦ Θρόνου τῆς Κωνσταντινουπόλεως δόξα ἡμῶν ἐστιν», ἔλεγεν ὁ Λαοδικείας Νουνέχιος εἰς τὴν Δ' Οἰκουμενικὴν Σύνοδον. Σᾶς ἐχάρισεν ἡ Ἐκκλησία ἐκλεκτὸν πνευματικὸν Πατέρα καὶ Ἐπίσκοπον, νήφοντα, ἐπαγρυπνοῦντα ἐν ἀγάπῃ πολλῇ καὶ ὑψηλῷ αἰσθήματι εὐθύνης ὑπὲρ ὑμῶν. Μόλις προχθὲς συνεπληρώθησαν δεκατέσσαρα ἔτη ἀπὸ τῆς ἐνθρονίσεώς του εἰς τὸν Μητροπολιτικὸν θρόνον τῆς Ἐλασσῶνος καί, εἴμεθα βέβαιοι, καὶ εἰς τὰς καρδίας σας. Τοῦ εὐχόμεθα νὰ ἑορτάσῃ μαζί σας πολλὰς δεκαετίας καλλικάρπου ἀρχιερατείας! Νὰ εἶσθε ἡνωμένοι μαζί του, Ἄρχοντες, Κλῆρος καὶ Λαός, μὲ ἀγάπην, σεβασμόν, ὑπακοὴν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι καὶ πολλὴν ἐμπιστοσύνην. Ἡνωμένοι ὅπως αἱ χορδαὶ μὲ τὴν κιθάραν, κατὰ τὴν ὡραίαν εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Ἰγνατίου τοῦ Θεοφόρου, διὰ νὰ θάλλῃ καὶ νὰ καρποφορῇ πλουσίως τὸ δένδρον τῆς εὐσεβείας καὶ τῆς κατὰ Θεὸν προόδου εἰς τὴν περιοχήν σας! Ἡμεῖς θὰ σᾶς καμαρώνωμεν μακρόθεν. Αἱ εὐχαί καὶ προσευχαί μας θὰ σᾶς συνοδεύουν πάντοτε, μικροὺς καὶ μεγάλους, ἄνδρας καὶ γυναῖκας, καὶ προπάντων τοὺς νέους καὶ τὰς νέας, τὴν πολλὴν ἐλπίδα τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Γένους, θὰ εἶναι μαζὶ σας θερμόταται ἀπὸ τὸ ταπεινόν, ἀλλὰ καὶ ὁλοφώτεινον πάντοτε Φανάρι!
Εὐχαριστοῦμεν ὁλοθύμως, Ἱερώτατε ἀδελφὲ ἅγιε Ἐλασσῶνος, διὰ τὴν ὅλην ὑποδοχήν, τοὺς θερμοὺς λόγους τῆς προσφωνήσεώς σας, καὶ πάσας τὰς ἐκδηλώσεις ἀγάπης καὶ σεβασμοῦ πρὸς ἡμᾶς, τὰς ὁποίας καὶ ἐπιγράφομεν εἰς τὸν ἅγιον Ἀποστολικὸν καὶ Πατριαρχικὸν Οἰκουμενικὸν Θρόνον, τὸν ὁποῖον ὁ Ἀρχιποίμην Χριστὸς τὰ τελευταῖα δεκαοκτὼ ἔτη ἔχει ἐμπιστευθῆ εἰς τὴν ἡμετέραν Μετριότητα. Γνωρίζομεν ὅτι δὲν εἶναι ὅλα αὐτὰ τυπικά, «τοῦ πρωτοκόλλου», οὕτως εἰπεῖν, ἀλλὰ πηγάζουν ἀπὸ κέντρου ψυχῆς καὶ καρδίας καὶ ἀναλόγως τὰ ἐκτιμῶμεν. Ὁμοίως θερμῶς εὐχαριστοῦμεν τὸν Ἐξοχώτατον Γενικὸν Γραμματέα Περιφερείας Θεσσαλίας κ. Φώτιον Γκούπαν διὰ τοὺς εὐλαβεῖς λόγους του καὶ τὸ ὡραῖον καὶ συμβολικὸν δῶρον του, τὸ ὁποῖον φέροντες θὰ μνημονεύωμεν τῆς ἀγάπης τοῦ ἰδίου καὶ ὅλου τοῦ εὐσεβόφρονος Θεσσαλικοῦ λαοῦ. Εὐχόμεθα καὶ εἰς αὐτὸν πατρικῶς καὶ ἀπὸ καρδίας τὰ ἄριστα.
Ἀναμένομεν, τοῦτο ἰσχύει διὰ πάντας τοὺς παρισταμένους, νὰ μᾶς ἔλθετε εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν, εὐκαιρίας δοθείσης, νὰ προσκυνήσετε τὰ ἐκεῖ ἱερὰ καὶ ὅσια τῆς ἁγίας Πίστεώς μας καὶ νὰ δροσισθῆτε εἰς τὴν εὐσεβῆ πηγὴν τοῦ Γένους μας. Τὸ Πατριαρχεῖον εἶναι ἰδικόν σας. Εἶναι τὸ σπίτι σας! Ἡ παρουσία σας εἶναι πηγὴ χαρᾶς πολλῆς δι' ὅλους ὅσοι φυλάσσομεν τὰς ἐκεῖ Θερμοπύλας!
«Λοιπόν, ἀδελφοί, χαίρετε, καταρτίζεσθε, παρακαλεῖσθε, τὸ αὐτὸ φρονεῖτε, εἰρηνεύετε, καὶ ὁ Θεὸς τῆς ἀγάπης καὶ εἰρήνης ἔσται μεθ'ὑμῶν» (Β΄ Κορ. 13: 11).
Π Ρ Ο Π Ο Σ Ι Σ
ΤΗΣ Α. Θ. ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΟΣ
ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ
κ. κ. Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Υ
ΚΑΤΑ ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟΝ ΓΕΥΜΑ
ΕΝ Τῌ ΑΙΘΟΥΣῌ ΤΟΥ «ΔΙΑΣ ΠΑΛΛΑΣ»
(18 Σεπτεμβρίου 2009)
Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμε,
Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Ἐλασσῶνος κ. Βασίλειε καὶ λοιποὶ Ἱερώτατοι Ἀδελφοί,
Ἐξοχώτατοι καὶ Ἐντιμότατοι συνδαιτυμόνες,
Ἐντιμότατε Νομάρχα Λαρίσης κ. Λουκᾶ Κατσαρέ,
Ἡ ἀτμόσφαιρα ἑνὸς Γεύματος, εἰς τὸ ὁποῖον παρακάθηνται ἀγαπητὰ πρόσωπα, ἔστω καὶ ἄν εἶναι ἐπίσημον, ὅπως τὸ παρόν, εἶναι ὄχι ἁπλῶς θερμή, ἀλλὰ κυριολεκτικῶς ἱερά. Ὑπάρχει ἡ μετάληψις τῆς βρώσεως καὶ τῆς πόσεως, ἡ ἀπαραίτητος διὰ τὸ σῶμα, ἀλλὰ ὑπάρχει καὶ ἡ ἐν ἀγάπῃ κοινωνία τῶν ψυχῶν, τῶν προσώπων, ἡ ὁποία εἶναι ἀπαραίτητος διὰ τὸ πνεῦμα. «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος», σημειώνει ἡ Ἁγία Γραφή. Χρειάζεται ἀπαραιτήτως ἡ κοινωνία τοῦ Λόγου, μὲ Λ κεφαλαῖον, δηλαδὴ τοῦ Χριστοῦ καὶ τοῦ Εὐαγγελίου Του, ἀλλὰ ἐπίσης καὶ ἡ κοινωνία τοῦ ἀδελφοῦ, ὁ ὁποῖος εἶναι ζῶσα εἰκὼν τοῦ Θεοῦ!
Ἀφοῦ, λοιπόν, ἐδοξολογήσαμεν λατρευτικῶς τὸν Θεὸν πρὸ ὀλίγου εἰς τὸν Μητροπολιτικὸν Ναόν, καὶ ἀφοῦ ἠσπάσθημεν τὴν παναγίαν δεξιὰν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου εἰς τὸ ἱστορικὸν Μοναστήρι τῆς Ὀλυμπιωτίσσης, ἐλάβομεν τὴν εὐχήν Της, Τῆς ἀνάψαμε τὸ κερί μας καὶ Τῆς εἴπομεν τὰ μυστικὰ τῆς καρδίας μας, ὡς τέκνα πρὸς τὴν Μητέρα, ἤδη, κύκλῳ τῆς αὐτῆς εὐφροσύνου τραπέζης καθήμενοι, χαιρόμεθα ὁ εἷς τὴν παρουσίαν τοῦ ἄλλου καὶ βιώνομεν τοὺς ἱεροὺς καὶ ἀκαταλύτους δεσμοὺς ποὺ μᾶς συνδέουν. Καὶ εἶναι πράγματι μοναδικοὶ εἰς ἱερότητα καὶ δύναμιν οἱ δεσμοὶ ποὺ συνδέουν τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας μεταξύ των καὶ μὲ τοὺς Ποιμένας των, ἀδελφοὺς καὶ πατέρας ἐν Χριστῷ, μέλη καὶ κύτταρα τοῦ ἑνὸς Σώματος τοῦ Κυρίου. Ὁμοίως καὶ οἱ δεσμοὶ ἐκεῖνοι ποὺ συνδέουν τὰς ἐπὶ μέρους Ἐκκλησίας μεταξύ των, ἐν προκειμένῳ τὴν πολύπαθον Μητέρα Ἐκκλησίαν τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τὸ μαρτυρικὸν Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον, καὶ τὴν Θυγατέρα καὶ Ἀδελφὴν ἁγιωτάτην καὶ ἁγιοτόκον Αὐτοκέφαλον Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος. Ἡ Ἱερὰ δὲ Μητρόπολις Ἐλασσῶνος ἔχει τὴν ἰδιαιτέραν εὐλογίαν καὶ τὸ προνόμιον, ὡς καὶ αἱ λοιπαὶ ἐκκλησιαστικαὶ Ἐπαρχίαι τῶν λεγομένων Νέων Χωρῶν, νὰ εἶναι ἡ τομή, τὸ κοινὸν ὑποσύνολον δύο τεμνομένων συνόλων, τῶν δύο δηλ. Ἐκκλησιῶν ἡμῶν, διὰ νὰ ἐνθυμηθῶμεν τὴν γλῶσσαν τῶν μαθηματικῶν, καθὼς καὶ δίαυλοι τῆς ἐντεῦθεν καὶ ἐκεῖθεν ἀγάπης, καὶ χρυσοῖ κρίκοι τῆς ἀρραγοῦς ἑνότητος ἐν Χριστῷ τῆς Κωνσταντινουπόλεως μετὰ τῶν Ἀθηνῶν! Εἴμεθα εὐτυχεῖς γνωρίζοντες ὅτι τόσον ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος κ. Ἱερώνυμος, ὅσον καὶ ὁ Ἱερώτατος Μητροπολίτης Ἐλασσῶνος κ. Βασίλειος οὕτως ἀντιλαμβάνονται, ὅπως ἄλλωστε καὶ ἡμεῖς, τὴν ὑφισταμένην ἐδῶ ἀπὸ τοῦ 1928 καὶ ἐντεῦθεν ἐκκλησιαστικὴν κατάστασιν. Ἀλλὰ πέραν τούτων, καὶ ὑπεράνω τούτων, ὑπάρχει ὁ κοινὸς καταλύτης ποὺ ὀνομάζεται Ἀγάπη, ἡ ὁποία μᾶς ἔχει δοθῆ ὡς ἡ ἀγαθοτέρα δόσις καὶ τὸ τελειότερον δώρημα παρὰ τοῦ Πατρὸς τῶν Φώτων, καὶ ἐν αὐτῇ τῇ Ἀγάπῃ χαιρετίζομεν καὶ περιπτυσσόμεθα ἕνα ἕκαστον τῶν ἐκλεκτῶν συνδαιτυμόνων καὶ ὅλον τὸ ἀξιονόμαστον πλήρωμα τῆς Θεοσώστου Μητροπόλεως Ἐλασσῶνος καὶ τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος!
Εὐχαριστοῦμεν τὸν Ἐντιμότατον Νομάρχην Λαρίσης κ. Κατσαρὸν διὰ τὴν φιλοξενίαν καὶ τὸ Γεῦμα, διὰ τὴν ὡραίαν προσφώνησίν του καὶ τὰς λοιπὰς ἐκδηλώσεις εὐλαβείας πρὸς ἡμᾶς, τὴν τιμίαν Πατριαρχικὴν ἡμῶν Συνοδείαν καὶ τὸν Ἀποστολικὸν καὶ Οἰκουμενικὸν ἡμῶν Θρόνον. Εἴχομεν καὶ πέρυσι δεχθῆ τὰς ἐγκαρδίους περιποιήσεις του εἰς Λάρισαν, κατὰ τὴν ἐπίσκεψιν μας ἐπὶ τῇ ἑορτῇ τοῦ Ἁγίου Ἀχιλλίου καὶ ἔχει ἐκλεκτὴν θέσιν εἰς τὰς ἀναμνήσεις μας καὶ εἰς τὴν προσευχήν μας. Ἀναμένομεν, κύριε Νομάρχα, νὰ μᾶς ἔλθετε καὶ πάλιν μὲ πρώτην εὐκαιρίαν εἰς τὴν Πόλιν διὰ νὰ δυνηθῶμεν νὰ ἀνταποδώσωμεν κατὰ δύναμιν! Ὡς εἰδικὸν δὲ μὲ τὴν Δασολογίαν καὶ τὸ Φυσικὸν Περιβάλλον Καθηγητήν, σᾶς παρακαλοῦμεν νὰ προσέχετε ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ τὰ δάση τοῦ Ὀλύμπου καὶ τὸ μοναδικὸν φυσικὸν περιβάλλον τῆς περιοχῆς! Εὐχόμενοι, τέλος, πᾶσαν εὐλογίαν καὶ πᾶσαν πρόοδον εἰς τὸν Νομὸν Λαρίσης, ἀλλὰ καὶ εἰς τοὺς λοιποὺς Νομοὺς ὅπου ἁπλοῦται ἡ δικαιοδοσία τῆς Μητροπόλεως Ἐλασσῶνος, εὐχαριστοῦμεν καὶ αὖθις, καὶ ἐγείρομεν τὸ ποτήριον ὑπὲρ ὑγιείας καὶ μακροημερεύσεως τοῦ εὐγενοῦς ἀμφιτρύονος καὶ πάντων τῶν συνδαιτυμόνων. Νὰ ζήσετε!
Χ Α Ι Ρ Ε Τ Ι Σ Μ Ο Σ
ΤΗΣ Α. Θ. ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΟΣ
ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ
κ. κ. Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Υ
ΕΙΣ ΤΟΝ ΙΕΡΟΝ ΝΑΟΝ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΛΙΒΑΔΙΟΥ
(18 Σεπτεμβρίου 2009)
(Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κύριε Ἱερώνυμε)
Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Ἐλασσῶνος κύριε Βασίλειε καὶ λοιποὶ Ἱερώτατοι ἀδελφοί,
Ἐξοχώτατοι καὶ Ἐντιμότατοι Ἄρχοντες,
Ἐντιμότατε Δήμαρχε Λιβαδίου κ. Γεώργιε Γαλάνη,
Εὐσεβέστατα τέκνα τῆς Ἐκκλησίας,
Μὲ πολλὴν συγκίνησιν καὶ χαρὰν εὑρισκόμεθα εἰς τὴν εὐλογημένην κωμόπολίν σας, τὸ ἱστορικὸν καὶ ἡρωοτόκον Λιβάδι, τὴν ἕδραν τῆς πάλαι ποτὲ διαλαμψάσης Ἐπισκοπῆς Πέτρας, παλαιᾶς ἐκκλησιαστικῆς Ἐπαρχίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ ἡμῶν Πατριαρχείου. Ὁ σεπτὸς οὗτος Ναὸς τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου ἦτο ὁ Καθεδρικὸς Ναὸς τῆς Ἐπισκοπῆς καὶ αἰσθανόμεθα ἔντονον τὴν εὐλογημένην παρουσίαν ἐν μέσῳ ἡμῶν, συγχαιρόντων καὶ συναγαλλομένων, τῶν τετελειωμένων πνευμάτων ἐκλεκτῶν Ἐπισκόπων Πέτρας, ὡς ὁ Νεόφυτος, ὁ Ἰωνᾶς, ὁ Ἀθανάσιος, ὁ πολὺς Ἀγαθάγγελος, ὁ μετὰ ταῦτα Μητροπολίτης Στρωμνίτσης, ἐκλεκτὸς γόνος τοῦ Λιβαδίου, ὁ «προύμητις καὶ τῶν γραμμάτων πυθαγορικὸς μύστης» τελευταῖος Ἐπίσκοπος Πέτρας Θεόκλητος, ὁ ὁποῖος καὶ ἀντιμετώπισε μὲ ὑψηλὸν αἴσθημα εὐθύνης τὰ ποικίλα ξένα ρεύματα καὶ προπαγάνδας, καὶ εἴ τις ἕτερος.
Τὸ Λιβάδι ἐδοξάσθη διότι ἔδωσεν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν καὶ τὸ Γένος Ὀλυμπίους καὶ Ὀλυμπιώτας καὶ Ἀστερίους καὶ Σπαρμιώτας, ἄνδρας οἱ ὁποῖοι ἐτίμησαν τὰ μέγιστα τὸ ὄνομα καὶ τὴν κληρονομίαν των. Εἰς τὴν «Ἐκκλησιαστικὴν Ἀλήθειαν» τοῦ 1908, τὸ παλαιὸν ἐκεῖνο ἐπίσημον δημοσιογραφικὸν ὄργανον τοῦ Πατριαρχείου μας, ἀναγινώσκομεν εὔφημον μνείαν περὶ τοῦ Λιβαδίου: «Ἡ κωμόπολις Λιβάδιον, παρὰ τὸν Ὄλυμπον κειμένη καὶ οἰκουμένη ὑπὸ 600 περίπου οἰκογενειῶν, λαλούντων πρὸς τῇ ἑλληνικῇ γλώσσῃ καὶ τὸ κουτσοβλαχικὸν ἰδίωμα … διακριθεῖσα ἀείποτε διὰ τὴν εἰς τὰ πάτρια ἐμμονὴν καὶ τὴν πρὸς τὴν Μητέρα Ἐκκλησίαν ἀφοσίωσιν, ἀπεφάσισε τὴν ἀνοικοδόμησιν τῆς ἑλληνικῆς σχολῆς…». Κάμνει λόγον μάλιστα τὸ περιοδικὸν καὶ περὶ τῆς ἀξιεπαίνου ἐνεργείας τῶν εἰς Ἀμερικὴν Λιβαδιωτῶν νέων, οἱ ὁποῖοι ἵδρυσαν Ἀδελφότητα διὰ τὴν ἐξασφάλισιν τῶν οἰκονομικῶν πόρων, προκειμένου νὰ ἀνεγερθῇ καὶ λειτουργήσῃ τὸ ἑλληνικὸν σχολεῖον εἰς τὸ Λιβάδι. Ἡ πρωτοβουλία των ἐκείνη χαρακτηρίζεται «θεάρεστος» καὶ «φιλογενής», «ὑπόδειγμα ἀξιέπαινον καὶ ἀξιομίμητον», οἱ δὲ Λιβαδιῶται «φιλογενεῖς» καὶ «φιλόμουσοι». Ἀλλὰ τοιαύτην παράδοσιν ἄφησεν εἰς τοὺς συμπολίτας του ὁ πολὺς Ἄνθιμος ὁ Ὀλυμπιώτης, ὁ ὁποῖος, ἀφοῦ ἤνοιξε τὰ πτερά του καὶ διηκόνησεν ἐπιτυχῶς καὶ καλλικάρπως τὴν ψυχὴν τοῦ Γένους εἰς τὴν Οὐγγαρίαν καὶ τὴν Αὐστρίαν, ἐπέστρεψεν εἰς τὴν γενέθλιον γῆν, μέγας πνευματικὸς φωστὴρ καὶ εὐεργέτης της ἀναδειχθεὶς ἀπὸ τὸ ὕψος τῆς παρὰ τὴν Ἐλασσῶνα Μονῆς τῆς Ὀλυμπιωτίσσης.
Ἐκ τῶν ἀναφερθέντων, καὶ λαμβανομένου ὑπ' ὄψιν ὅτι εἶναι ἡ πρώτη φορὰ εἰς τὴν ἱστορίαν, κατὰ τὴν ὁποίαν Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης ἐπισκέπτεται ἐπισήμως τὴν εὔανδρον καὶ ἀρχοντικὴν κωμόπολίν σας, τῆς εὐλογίας αὐτῆς ἐπιφυλαχθείσης ὑπὸ τοῦ Θεοῦ εἰς τὴν ἡμετέραν Μετριότητα, εὐκόλως γίνεται ἀντιληπτὸν τὸ μέγεθος τῆς συγκινήσεως, ἡ ὁποία κατέχει τὴν πατρικὴν ἡμῶν καρδίαν. Εὐχαριστοῦμεν τὸν Ἱερώτατον Μητροπολίτην Ἐλασσῶνος, τὸν ἀκάματον καὶ ἀξιόθεον Ποιμενάρχην σας, διὰ τὴν εὐλαβῆ πρόσκλησίν του νὰ εὐλογήσωμεν τὴν Θεόσωστον Ἐπαρχίαν του. Εὐχαριστοῦμεν ἐπίσης τὸν Ἐντιμότατον Δήμαρχον Λιβαδίου κ. Γαλάνην διὰ τὴν ὡραίαν προσφώνησίν του καὶ πάντας τοὺς παρισταμένους διὰ τὴν θερμὴν ὑποδοχὴν καὶ τὰς ἐκδηλώσεις σεβασμοῦ καὶ ἀγάπης πρὸς τὸ πρόσωπον ἡμῶν καὶ πρὸς τὴν μαρτυρικὴν Μητέρα Ἐκκλησίαν τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Νὰ εἶσθε βέβαιοι ὅτι ἔχετε πάντοτε διακεκριμένην θέσιν εἰς τὴν καρδίαν τοῦ Πατριάρχου, καθὼς καὶ εἰς τὰς προσευχάς του. Ἡ στοργή καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, τοῦ ὁποίου ἄξια ἔκγονα εἶσθε, σᾶς συνοδεύει ἀδιαλείπτως, μαζὶ μὲ τὴν ὁλοκάρδιον Πατρικὴν ἡμῶν εὐχὴν καὶ Πατριαρχικὴν εὐλογίαν.
Ὅλα τὰ καλὰ τοῦ Θεοῦ νὰ ἔχετε, λίαν ἀγαπητοὶ Λιβαδιῶται! Ὅλας τὰς χάριτας καὶ τὰς δωρεάς Του, καὶ νὰ συνεχίσετε κρατοῦντες ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ τὴν ἀτίμητον πατρικὴν κληρονομίαν τὴν ὁποίαν σᾶς ἐκληροδότησαν οἱ εὐσεβεῖς πατέρες σας καὶ ὅλα τὰ μεγάλα ἀναστήματα, τὰ ὁποῖα ἀνέδειξε τὸ Λιβάδι. «Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε, πάλιν ἐρῶ χαίρετε»!
Ο Μ Ι Λ Ι Α
ΤΗΣ Α. Θ. ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΟΣ
ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ
κ. κ. Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Υ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΤΗΝ ΕΓΚΑΙΝΙΩΝ
ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ
ΚΑΙ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΕΛΑΣΣΩΝΟΣ
(18 Σεπτεμβρίου 2009)
Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Ἐλασσῶνος κ. Βασίλειε καὶ λοιποὶ Ἱερώτατοι ἀδελφοί,
Ἐξοχώτατε κύριε Γενικὲ Γραμματεῦ Περιφερείας Θεσσαλίας,
Ἐντιμότατε κύριε Γεώργιε Πασχόπουλε, Δήμαρχε Ἐλασσῶνος,
Λοιπὴ φιλόμουσος ὁμήγυρις,
Ἡ εὐλογία τὴν ὁποίαν ὅλοι ἐζήσαμε σήμερον εἰς τὴν φιλοπρόοδον πόλιν τῆς Ἐλασσῶνος, εἰς τὰ πλαίσια τῆς πρώτης εἰς τὴν ἱστορίαν Πατριαρχικῆς ἐπισκέψεως εἰς αὐτήν, συνεχίζεται ἀπόψε μὲ τὴν κοινὴν πάντων ἡμῶν χαρὰν ἐπὶ τοῖς ἐγκαινίοις ἑνὸς λαμπροῦ κοινωφελοῦς ἔργου, τοῦ «Πνευματικοῦ» δηλονότι «Κέντρου καὶ Κέντρου Περιβάλλοντος» τοῦ Δήμου Ἐλασσῶνος.
Τὸ φιλοπρόοδον τοῦ Δήμου σας μαρτυρεῖται, ἀγαπητοί, καὶ ἀπὸ πολλὰ στοιχεῖα, ὅπως λ. χ. ἡ «Δημοτικὴ Ἐπιχείρησις Πολιτισμοῦ, Τουρισμοῦ, Ἀθλητισμοῦ καὶ Κοινωνικῆς Ἀλληλεγγύης», τὸ «Κέντρον Ἐξυπηρετήσεως Πολιτῶν», τὸ «Κέντρον Ἀνοικτῆς Προστασίας Ἡλικιωμένων», ἡ ἀναπτυξιακὴ ἐπιχείρησις λαϊκῆς βάσεως «ΑΝΕΛΚΙΣ», εἰς τὴν ὁποίαν μετέχει καὶ ἡ Ἱερὰ Μητρόπολις, ὅπερ μαρτυρεῖ καὶ τὴν ἀγαστὴν καὶ ἀξιέπαινον συυνεργασίαν Τοπικῆς Αὐτοδιοικήσεως καὶ Ἐκκλησιαστικῆς διοικήσεως, καί, βεβαίως, τὸ ὡραῖον «Πάρκο Κυκλοφοριακῆς Ἀγωγῆς», τὸ ὁποῖον, δυστυχῶς, δὲν εἶναι κάτι σύνηθες εἰς τὰ καθ' ἡμᾶς δεδομένα. Σήμερον τὸ ὡραῖον αὐτὸ σύνολον πλουτίζεται μὲ τὸ ἐγκαινιαζόμενον «Πνευματικὸν Κέντρον καὶ Κέντρον Περιβάλλοντος» τοῦ Δήμου. Ἔχετε πλέον εἰς τὴν διάθεσίν σας ὡραίους συνεδριακοὺς χώρους, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἕτοιμοι νὰ ὑποδεχθοῦν τὸν κόσμον τοῦ πνεύματος καὶ νὰ εἰσφέρουν ἱκανῶς εἰς τὴν περαιτέρω ἀνάπτυξιν τῆς περιοχῆς. Τὸ σπουδαῖον εἶναι ὅτι τὸ Κέντρον συνδυάζεται καὶ μὲ τὸ ἐνδιαφέρον διὰ τὸ περιβάλλον. Ἔχετε τὸ προνόμιον νὰ ζῆτε εἰς ἕνα μοναδικὸν φυσικὸν περιβάλλον, ὑπὸ τὴν σκιὰν τοῦ Ὀλύμπου, κατάχλωρον, εὐάερον, κατάρρυτον, μὲ τὸν Ἐλασσονίτην ποταμὸν νὰ διασχίζῃ τὴν πόλιν, ἐνῷ αἱ γύρω περιοχαὶ εἶναι, ἀκόμη εὐτυχῶς!, ἰλύεσσαι, καλύπτονται δηλαδὴ ὑπὸ δασῶν καὶ φιλοξενοῦν σπουδαίαν πανίδα. Τὸ φυσικὸν τοῦτο περιβάλλον ὀφείλετε εἰς τὰς δυσκόλους ἡμέρας μας νὰ τὸ διατηρήσετε ἀλώβητον καὶ ἀλύμαντον καὶ νὰ τὸ παραδώσετε εἰς τὰ τέκνα καὶ ἔκγονά σας ὡς σπουδαίαν κληρονομίαν, παραλλήλως πρὸς τὰς ἱερὰς θρησκευτικάς, πολιτισμικὰς καὶ ἐθνικὰς παραδόσεις τοῦ Γένους, καὶ μαζὶ μὲ αὐτάς. Συγχαίρομεν, ὅθεν, ὁλοκαρδίως τὴν Δημοτικὴν Ἀρχήν, τὸν Ἐντιμότατον κ. Δήμαρχον, τὸν Ἐντιμότατον κ. Πρόεδρον τοῦ Δημοτικοῦ Συμβουλίου καὶ ἅπαντα τὰ ἀγαπητὰ Μέλη αὐτοῦ, μαζὶ μὲ τοὺς ἀξίους συνεργάτας των, διὰ τὴν ὑλοποίησιν καὶ αὐτοῦ τοῦ σπουδαιοτάτου ἔργου. Εὐχόμεθα εἰς τὸν Θεὸν νὰ τοὺς χαρίζῃ δύναμιν εἰς τὸ «περισσεύειν μᾶλλον» εἰς πᾶν ἔργον κοινωφελές, φιλογενὲς καὶ θεάρεστον!
Ἀλλὰ τὰ ἐγκαίνια τοῦ Κέντρου πραγματοποιοῦνται ἀξίως τοῦ σκοποῦ καὶ τοῦ ρόλου του, διὰ δύο ἐκδηλώσεων: Ἡ πρώτη εἶναι ἡ σύγκλησις τοῦ Συνεδρίου «Ὀρθοδοξία καὶ Περιβάλλον – Ἡ Συμβολὴ τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως εἰς τὴν Υἱοθέτησιν Βιωσίμων Προτύπων Καταναλώσεως καὶ Συμπεριφορᾶς». Γνωστῆς οὔσης τῆς εὐλαβοῦς στάσεως τῆς Ἐκκλησίας ἔναντι ἁπάσης τῆς Δημιουργίας τοῦ Θεοῦ, ὡς καὶ τῆς προσωπικῆς ἡμῶν εὐαισθησίας σχετικῶς μὲ τὸ περιβάλλον καὶ τοὺς κινδύνους οἱ ὁποῖοι τὸ ἀπειλοῦν, καὶ τῶν συναφῶν πρωτοβουλιῶν, τὰς ὁποίας ὡς Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον ἔχομεν ἀπὸ ἐτῶν ἀναλάβει εἰς παγκόσμιον κλίμακα, τὸ μὲν διὰ τῆς καθιερώσεως ἡμέρας προσευχῆς διὰ τὸ περιβάλλον, τῆς 1ης Σεπτεμβρίου, καὶ τῆς συνθέσεως καὶ τελέσεως εἰδικῆς ἐπὶ τούτῳ Ἱερᾶς Ἀκολουθίας, τὸ δὲ διὰ τῆς συγκλήσεως μεγάλων διεθνῶν οἰκολογικῶν Συνεδρίων, τὸ ἑπόμενον τῶν ὁποίων συγκαλεῖται εἰς Ἀμερικὴν τὸν προσεχῆ Ὀκτώβριον, ἀντιλαμβάνεσθε μὲ ὁποίαν χαρὰν καὶ ἱκανοποίησιν κηρύσσομεν τὴν ἔναρξιν τῶν ἐργασιῶν τοῦ πρώτου τοιούτου Συνεδρίου σας εἰς τὸ ἐγκαινιαζόμενον Κέντρον, συγχαίροντες τοὺς πρωτουργοὺς καὶ εὐχόμενοι ἀπὸ καρδίας νὰ στεφθοῦν αὗται ὑπὸ ἐπιτυχίας καὶ νὰ ἀκολουθήσουν ἐνταῦθα καὶ ἄλλα πολλὰ τοιαῦτα Συνέδρια καὶ Ἡμερίδες. Ἡ δευτέρα ἐκδήλωσις τῆς βραδυᾶς εἶναι ἡ ἐπίσημος παρουσίασις δύο ἄρτι ἐκδοθέντων λαμπρῶν Τόμων: Ὁ πρῶτος καλύπτει τοὺς πνευματικοὺς καὶ καλλιτεχνικοὺς θησαυροὺς τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας τῆς Ὀλυμπιωτίσσης, τὸ «Κειμηλιαρχεῖον» αὐτῆς. Ἡ Ὀλυμπιώτισσα δὲν εἶναι μόνον ἡ σκέπη καὶ προστάτις τῆς Ἐλασσῶνος, ἀλλ' εἶναι ἐπίσης τὸ παλαιὸν προγονικὸν «σεντούκι», ὅπου φυλάσσεται ὅ,τι ἱερώτερον καὶ τιμιώτερον ἐκληρονομήσατε ἀπὸ τοὺς πατέρας σας καὶ οἱ Ἐλασσωνῖται, καὶ οἱ Τσαριτσανῖται καὶ ὅλοι οἱ κάτοικοι τῆς Ἐπαρχίας καὶ τῆς εὐρυτέρας περιοχῆς. Ἤδη ταῦτα ἔχουν ὡραιότατα ἀναδειχθῆ εἰς τὸ δημιουργηθὲν εἰς τὴν Μονὴν Ἐκκλησιαστικὸν Μουσεῖον ἤ Κειμηλιαρχεῖον, ὅπως καὶ δοκιμώτερον ἀποκαλεῖται, τῇ ἐμπνεύσει, πρωτουργίᾳ καὶ ἀκαταπονήτῳ ἐργασίᾳ τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου κ. Βασιλείου, ἀνδρὸς ρέκτου καὶ ἐξόχως δημιουργικοῦ. Τοῦ λοιποῦ, διὰ τοῦ σήμερον παρουσιαζομένου Τόμου, γίνονται κοινὸν κτῆμα πάντων τῶν φιλομούσων καὶ φιλιστόρων. Τὸ ἀξιολογώτατον τοῦτο καὶ λίαν ἀξιέπαινον ἔργον δὲν θὰ ἐπραγματοποιεῖτο ἐὰν ὁ ἐνθουσιασμὸς τοῦ Μητροπολίτου δὲν συνηντᾶτο μὲ τὴν φιλογένειαν, τὴν εὐσέβειαν καὶ τὴν γενναιοδωρίαν τοῦ Περιφερειάρχου Θεσσαλίας Ἐξοχωτάτου κ. Φωτίου Γκούπα. Ὁ κ. Περιφερειάρχης, καθ' ἅς ἔχομεν ἀσφαλεῖς πληροφορίας, λαμπρύνει τὴν ὑπηρεσίαν του ἐρχόμενος πάντοτε μὲ πολλὴν εὐχαρίστησιν καὶ προθυμίαν ἀρρωγὸς εἰς ἔργα κοινῆς ὠφελείας, ὄχι μόνον τῆς Τοπικῆς Αὐτοδιοικήσεως, ἀλλὰ καὶ τῆς Ἐκκλησίας, ἐφ' ᾧ καὶ κατὰ λόγον δικαιοσύνης ἀπονέμομεν εἰς αὐτὸν ὁλόθυμον τὴν Πατριαρχικὴν ἡμῶν εὐαρέσκειαν! Ὁ δεύτερος ἀπόψε παρουσιαζόμενος Τόμος ἀφορᾷ εἰς τὸν ἀοίδιμον Μητροπολίτην Ἐλασσῶνος κυρὸν Καλλίνικον. Ὁ Κωνσταντινουπολίτης Μητροπολίτης Καλλίνικος Λαμπρινίδης, ὁ ἀπὸ Κρήνης καὶ κατόπιν Μυριοφύτου, παρηκολούθησε τὸ διασκορπισθὲν ποίμνιόν του κατὰ τὰς τραγικὰς ἡμέρας τοῦ 1922 εἰς τὴν προσφυγικὴν δυστυχίαν του, εἰργάσθη ἐν μέσῳ αὐτοῦ ἐπὶ διετίαν εἰς Πειραιᾶ, ὡς καὶ ἄλλοι πρόσφυγες Ἀρχιερεῖς τοῦ μαρτυρικοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, μὲ πολλὴν αὐταπάρνησιν καὶ πλοῦτον καρδίας σπάνιον, διὰ νὰ ἔλθῃ ἀρρωγὸς ἐν παντὶ εἰς τοὺς κατατρεγμένους. Ὅταν δὲ ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος τὸν ἐξέλεγε Μητροπολίτην Ἐλασσῶνος, ἐγνώριζεν ὅτι σᾶς ἔστελλε ἐνταῦθα ἕνα ἀριστέα τοῦ πνεύματος, ἕνα φιλοστοργώτατον πατέρα, ἕνα ὑποδειγματικὸν Ποιμενάρχην! Ἐπὶ 31 συναπτὰ ἔτη ἔδωσε λαμπρὰ δείγματα ἀδαμαντίνου ἤθους καὶ ποιμαντορικῆς ἀρετῆς εἰς τὴν Μητρόπολίν σας. Ἦτο ὄχι μόνον Λαμπρινίδης, ἀλλὰ καὶ λαμπρὸς κατὰ πάντα καὶ λαμπρεπίλαμπρος! Ἠγαπήθη ὑπερβολικῶς ὑπὸ τῶν πατέρων σας καὶ οἱ παλαιότεροί σας ἔχετε εἰσέτι ἀγαθὰς μνήμας. Χρεωστικῶς, λοιπόν, ἡ Ἱερὰ Μητρόπολις προέβη εἰς τὴν ἔκδοσιν τοῦ τιμητικοῦ Τόμου, ὁ ὁποῖος δὲν εἶναι ἀσφαλῶς μόνον ἕν φιλολογικὸν μνημόσυνον τοῦ ἀοιδίμου Ἱεράρχου, ἀλλὰ καὶ μία εὔλαλος μαρτυρία τῆς ὅλης ἀρετῆς του, ὥστε καὶ οἱ νεώτεροι νὰ σεμνύνωνται ἐπὶ πατραγαθίᾳ καὶ οἱ τοῦ ἱεροῦ καταλόγου νὰ εὑρίσκουν πρόχειρον ὑπογραμμόν! Εὐλογοῦμεν ἀμφοτέρους τοὺς Τόμους καὶ εὐχόμεθα νὰ τύχουν τῆς ὑποδοχῆς, ἡ ὁποία τοὺς ἀξίζει!
Κατακλείοντες, εὐχόμεθα διὰ μίαν ἀκόμη φορὰν ἐπιτυχίαν τῶν ἐργασιῶν τοῦ Συνεδρίου «Ὀρθοδοξία καὶ Περιβάλλον», καταστέφομεν μὲ ὁλοκαρδίους εὐχὰς καὶ εὐλογίας τὸ ἐγκαινιαζόμενον Κέντρον, τὰ στελέχη του, τὸν Δῆμον καὶ τὴν Δημοτικὴν Ἀρχὴν Ἐλασσῶνος, εὐχόμενοι δαψιλέστατον τὸν ἀμητόν! Θερμότατα συγχαρητήρια!
Π Ρ Ο Π Ο Σ Ι Σ
ΤΗΣ Α. Θ. ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΟΣ
ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ
κ. κ. Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Υ
ΚΑΤΑ ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟΝ ΔΕΙΠΝΟΝ
ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΟΥ ΕΛΑΣΣΩΝΟΣ
ΕΝ Τῌ ΑΙΘΟΥΣῌ «ΜΕΛΑΣΤΡΟΝ»
(18 Σεπτεμβρίου 2009)
(Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμε)
Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Ἐλασσῶνος κ. Βασίλειε καὶ λοιποὶ προσφιλεῖς Ἱερώτατοι Ἀδελφοί,
Ἐρίτιμος καὶ Εὐγενεστάτη κ. Μαρία Μαμάρα, Ἔπαρχε Ἐλασσῶνος,
Ἀγαπητοὶ συνδαιτυμόνες,
Μετὰ ἀπὸ μίαν πολὺ κοπιαστικήν, λόγῳ τοῦ καταφόρτου προγράμματος, ἀλλὰ καὶ πλήρη εὐλογιῶν καὶ συγκινήσεων καὶ χαρᾶς ἡμέραν, ἡ εὐγένεια τῆς κυρίας Ἐπάρχου μᾶς χαρίζει τὴν ἀναψυχὴν καὶ ἀπόλαυσιν τοῦ ἀποψινοῦ ἐπισήμου Δείπνου, διὰ τὸ ὁποῖον καὶ ἐκφράζομεν εἰς αὐτὴν τὰς πλέον θερμὰς καὶ ἐγκαρδίους εὐχαριστίας ἡμῶν.
Ἡ Ἐπαρχία Ἐλασσῶνος, τὸ βόρειον δηλαδὴ τμῆμα τοῦ Νομοῦ Λαρίσης, μὲ τὰς ἱστορικὰς πόλεις καὶ χωρία του, μὲ τὰ χριστιανικὰ μνημεῖα του, τὰς περιπύστους Μονὰς καὶ Ναούς του, μὲ τοὺς σοφούς, ἁγίους καὶ ἡρωϊκοὺς ἄνδρας ποὺ ἀνέδειξε καὶ ἐλάμπρυναν τὸ ὄνομα τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν Γένους καὶ τῆς Ἐκκλησίας, μὲ τὸν φιλόχριστον, φιλογενῆ, φιλόπονον, φιλοπρόοδον καὶ φιλότιμον λαόν του, δὲν εἶναι μία συνηθισμένη Ἐπαρχία, «τῆς σειρᾶς». Ἔχει σπουδαίαν ταυτότητα καὶ εὐδιάκριτον καὶ λαμπρὰν παρουσίαν, ὑπὸ τὸν περιάκουστον Ὄλυμπον. Ηὐτύχησεν ὅμως καὶ νὰ ἔχῃ, ὄχι μόνον ἐκλεκτὸν πνευματικὸν πατέρα καὶ ταγὸν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Ἐλασσῶνος κ. Βασιλείου, ὁ ὁποῖος εἰς τὰ δεκατέσσερα ἔτη τῆς εὐόρκου καὶ θεοφιλοῦς ποιμαντορίας του ἔχει καταφέρει νὰ ἐπιτελέσῃ ἐνταῦθα ἔργον θαυμαστὸν εἰς ὅλους τοὺς τομεῖς τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ βίου, ἀλλὰ καὶ ἐπίσης ἐκλεκτὴν Ἔπαρχον ἐν τῷ προσώπῳ τῆς Εὐγενεστάτης κ. Μαμάρα, ἡ ὁποία ἠγάπησε μητρικῶς -θὰ ἐλέγομεν- τὴν Ἐπαρχίαν καὶ τὸν λαόν της, καὶ δαπανᾶται καθημερινῶς διὰ τὴν πρόοδον, ἀνάπτυξιν καὶ ἀνάδειξίν της, ἐν ἀγαστῇ συνεργασίᾳ μετὰ τῶν λοιπῶν φορέων τῆς Τοπικῆς Αὐτοδιοικήσεως καὶ τῶν Κρατικῶν Ἀρχῶν. Ἐκ τῶν πληροφοριῶν τὰς ὁποίας ἔχομεν ἀπὸ μέρους τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, γνωρίζομεν ὅτι συμπαρίσταται πάντοτε ἐνθουσιωδῶς, μετὰ ζήλου καὶ ἐπιτυχῶς εἰς τὸ πολυσχιδὲς ἔργον τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας καὶ κάμνει, κυριολεκτικῶς, ὅ,τι εἶναι δυνατόν, ἐντὸς τῶν ὁρίων τῶν ἁρμοδιοτήτων της, διὰ νὰ βοηθήσῃ εἴτε εἰς τὴν διάσωσιν, ἀναστήλωσιν καὶ ἀνάδειξιν τῶν μνημείων, Μονῶν, Ναῶν κ.λπ., εἴτε εἰς τὴν ἐπιτυχίαν τῶν κοινωφελῶν, φιλογενῶν, πνευματικῶν καὶ κοινωνικῶν πρωτοβουλιῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ἐφ' ᾧ καὶ ἐκφράζομεν εἰς αὐτὴν ὄχι μόνον τὰ θερμότατα Πατρικὰ ἡμῶν συγχαρητήρια, ἀλλὰ καὶ τὴν ὁλόθυμον Πατριαρχικὴν ἡμῶν εὐαρέσκειαν.
Διαρκὴς ἡμῶν εὐχὴ καὶ ἀδιάλειπτος πρὸς τὸν Θεὸν προσευχὴ εἶναι ὅπως ἡ Χάρις Του ἐπισκιάζῃ ἐν εὐλογίᾳ πολλῇ τὴν ἡρωοτόκον Ἐπαρχίαν Ἐλασσῶνος, τοὺς Ἄρχοντας καὶ τὸν εὐσεβῆ λαόν της, καὶ μάλιστα τὴν νεολαίαν, τὴν πολλὴν ἐλπίδα τοῦ Γένους! Ἀνθρωπίνως, τὸ διαπιστοῦμεν, εὑρίσκεται «εἰς καλὰ χέρια»! Ἡ Θεία Χάρις ἄς ἀναλαμβάνῃ τὰ ὑπόλοιπα καὶ μάλιστα τὰ δυσχερέστερα, εἰς τοὺς δυσκόλους καιρούς μας. Ἡ στοργὴ καὶ ἡ ἀγάπη τῆς ἐσταυρωμένης ποτνίας Μητρὸς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως πρὸς πάντας τοὺς Ἐλασσωνίτας εἶναι δεδομένη, καθὼς καὶ ἡ διάπυρος Πατρικὴ ἡμῶν εὐχὴ καὶ Πατριαρχικὴ εὐλογία !
Ἀφοῦ σᾶς εὐχαριστήσωμεν ἀκόμη μίαν φοράν, Εὐγενεστάτη κ. Ἔπαρχε, σᾶς προσκαλοῦμεν νὰ μᾶς ἔλθετε ὅποτε εὐκαιρήσητε εἰς τὴν Βασιλεύουσαν, εἰς τὸ Σεπτὸν Κέντρον τοῦ Γένους καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας, νὰ λάβετε εὐλογίαν καὶ ἁγιασμὸν ἀπὸ τὰ ἐκεῖ ἀποκείμενα ἱερὰ καὶ ὅσια τῶν Πατέρων μας, νὰ πίετε ὕδωρ ἀπὸ τὴν εὐσεβῆ πηγὴν τοῦ Γένους καὶ νὰ μᾶς δώσετε τὴν εὐκαιρίαν νὰ ἀνταποδώσωμεν τὴν ἀγάπην καὶ τὴν φιλοξενίαν. Ἤδη, ὑψοῦντες τὸ ποτήριον, εὐχόμεθα ὅπως ὁ καλὸς Θεός, διὰ τῶν εὐχῶν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τὸ σεπτὸν ὄνομα τῆς Ὁποίας καὶ φέρετε, σᾶς χαρίζῃ ἔτη πολλά, μὲ ὑγιείαν, χάριν καὶ φωτισμόν, διὰ νὰ συνεχίζετε καλλικάρπως τὴν φιλογενῆ καὶ κοινωφελῆ προσφοράν σας.
Ἐπίσης εἰς ὅλους τοὺς ἀγαπητοὺς συνδαιτυμόνας μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τοὺς ἐκπροσώπους τῶν διαφόρων ἀρχῶν καὶ φορέων, εὐχόμεθα πᾶσαν ἀπὸ Θεοῦ εὐλογίαν καὶ χάριν καὶ καλὸν χειμῶνα.
Ο Μ Ι Λ Ι Α
ΤΗΣ Α. Θ. ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΟΣ
ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ
κ. κ. Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Υ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ
ΕΝ Τῼ ΚΑΘΕΔΡΙΚῼ ΝΑῼ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
(20 Σεπτεμβρίου 2009)
Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος, πολυφίλητε ἀδελφὲ καὶ συλλειτουργέ κ. Ἱερώνυμε,
Ἱερώτατοι ἀδελφοὶ Ἀρχιερεῖς,
Ἐξοχώτατοι καὶ Ἐντιμότατοι Ἄρχοντες,
Εὐσεβῆ τέκνα τῆς Ἐκκλησίας!
Ὑπὸ τὴν σωστικὴν σκιὰν καὶ χάριν τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τὴν Παγκόσμιον Ὕψωσιν τοῦ ὁποίου ἀπὸ τῆς 14ης ἱσταμένου μηνὸς ἑορτάζομεν, συνήχθημεν εἰς τὸν σεπτὸν τοῦτον Μητροπολιτικὸν τοῦ Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου Ναόν, διὰ νὰ εὐχαριστήσωμεν τὸν δι' ἡμᾶς Σταυρωθέντα καὶ Παθόντα, καὶ Ταφέντα, ἀλλὰ καὶ Ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν Ἀρχηγὸν τῆς Σωτηρίας ἡμῶν, προσφέροντες τὴν ἀναίμακτον ἡμῶν καὶ λογικὴν λατρείαν, ἐν ἑνότητι καρδίας καὶ πίστεως καὶ βιώματος καὶ ὁμολογίας καὶ ἐλπίδος.
Ἀσφαλῶς ἀπείρους φορὰς ἀπὸ τοὺς πρώτους χριστιανικοὺς χρόνους μέχρι σήμερον ἔχει τελεσθῆ τὸ πανίερον μυστήριον τῆς Θείας Εὐχαριστίας εἰς τὸν εὐλογημένον τοῦτον τόπον, καὶ ἰσαρίθμους φορὰς ὁ οὐρανὸς ἔχει ἁγιάσει ἐνταῦθα τὴν γῆν, ἡ χάρις ἔχει κατέλθει εἰς τὰς ψυχὰς τῶν πιστῶν, οἱ εὐσεβεῖς ἡνώθησαν διὰ τῆς θείας Κοινωνίας, ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι, μετὰ τοῦ Χριστοῦ, καὶ διὰ τοῦ Χριστοῦ μὲ τὸν Θεὸν Πατέρα. Ἄλλας τόσας φορὰς ἡνώθησαν τὰ τέκνα τῆς Ἐκκλησίας καὶ μεταξύ των, καὶ μετὰ πάντων τῶν Ἁγίων, εἰς μίαν ἑνότητα μυστηριακήν, ἀληθινὴν καὶ ἁγίαν. Ἀσφαλέστατα, πολλοὶ Ἅγιοι καὶ ἔνθεοι λειτουργοὶ τῆς χάριτος καὶ μυστηριάρχαι τῶν Θείων, τόσον Ἐπίσκοποι, ἐν οἷς καὶ οἱ Ἅγιοι Βησσαρίων καὶ Ἀρσένιος καὶ εἴ τις ἕτερος μετὰ τῶν Ἁγίων συναριθμούμενος, ὅσον καὶ Πρεσβύτεροι ἀξιόθεοι, ὕψωσαν τὴν προσευχὴν τῆς ἐνταῦθα στρατευομένης Ἐκκλησίας πρὸς τὴν ἐν οὐρανοῖς θριαμβεύουσαν, καὶ κατήγαγον τὴν φυσίζωον δωρεὰν τοῦ Παμβασιλέως Θεοῦ εἰς τὸ ἀξιονόμαστον λογικὸν ποίμνιόν των. Ὅμως ἱστορικῶς εἶναι ἡ πρώτη φορὰ κατὰ τὴν ὁποίαν ἐν Ἐλασσῶνι τελεῖται Θεία Λειτουργία ὑπὸ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, τῆς τιμῆς καὶ εὐλογίας ταύτης ἐπιφυλαχθείσης εἰς τὴν ἡμετέραν Μετριότητα ὑπὸ τοῦ δωρεοδότου Θεοῦ. Εὔλογος, λοιπόν, τυγχάνει ἡ ἐκ τούτου συγκίνησις ἡμῶν, ἡ ὁποία μεγεθύνεται ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι συλλειτουργεῖ μεθ' ἡμῶν καὶ συμπροσεύχεται καὶ συναγιάζει, ἐκτὸς τοῦ οἰκείου Μητροπολίτου κ. Βασιλείου καὶ τῶν λοιπῶν Ἱερωτάτων Μητροπολιτῶν, ὁ λίαν ἡμῖν πεφιλημένος καὶ περισπούδαστος Πρωθιεράρχης τῆς Ἁγιωτάτης Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμος. Εἴθε τὸ ἱερὸν Συλλείτουργον ἡμῶν, δι' εὐχῶν τῶν Ἁγίων Βησσαρίωνος καὶ Ἀρσενίου, οἱ ὁποῖοι, εἴμεθα βέβαιοι, νοερῶς συνιερούργησαν μαζί μας, ὡς καὶ τοῦ σήμερον ἑορταζομένου Μεγαλομάρτυρος Εὐσταθίου καὶ τῆς συνοδείας αὐτοῦ, νὰ γίνῃ δεκτὸν παρὰ τοῦ Κυρίου τῶν Δυνάμεων ὡς θυμίαμα εὐῶδες κατευθυνθὲν ἐνώπιον τοῦ Θρόνου Του ἀπὸ καρδίας καιομένας ἐξ ἀγάπης πρὸς Αὐτόν, πρὸς τὸν ἁγιόλεκτον χριστώνυμον λαὸν τῆς Θεοσώστου Μητροπόλεως Ἐλασσῶνος, πρὸς τὸ ὅλον εὐσεβὲς ἡμῶν Γένος, τὸν σύμπαντα κόσμον Του καὶ πρὸς ἀλλήλους!
Ἀλλ' εἴπομεν, ἀγαπητοί, ὅτι ἡ σημερινὴ εὐχαριστιακὴ σύναξις, τῆς Κυριακῆς μετὰ τὴν Ὕψωσιν, συνδέεται ἀμέσως πρὸς τὸν Τίμιον Σταυρὸν τοῦ Κυρίου. Ὁ Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ, καθὼς γνωρίζετε, εἶναι ὄχι μόνον ὁ «φύλαξ πάσης τῆς οἰκουμένης»,, ἡ «ὡραιότης τῆς Ἐκκλησίας», τῶν «πιστῶν τὸ στήριγμα», τῶν «ἱερέων ἡ εὐπρέπεια», τῶν «Ἀγγέλων ἡ δόξα καὶ τῶν δαιμόνων τὸ τραῦμα», ἀλλ' εἶναι καὶ ἡ μεγάλη κληρονομία καὶ σφραγὶς τῆς γνησιότητος τῆς κλήσεως ἡμῶν ὡς Χριστιανῶν, ἡ ἐλπὶς καὶ τὸ καύχημά μας. «Ἐμοὶ δὲ μὴ γένοιτο καυχᾶσθαι, εἰ μὴ ἐν τῷ Σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, δι' οὗ ἐμοὶ κόσμος ἐσταύρωται κἀγὼ τῷ κόσμῳ» (Γαλ. 6: 14), διακηρύττει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Ἀσταύρωτος βίος διὰ τοὺς Χριστιανοὺς εἶναι ἀδιανόητος! Δὲν ὑφίσταται! Ὅσοι ἐκλαμβάνουν τὴν χριστιανικὴν ζωὴν ὡς ὑπόθεσιν συναισθηματικῆς πληρώσεως, ἱερῶν συγκινήσεων, ἐνθουσιαστικῶν ἐξάρσεων μέσα εἰς ἕνα «βίον ἀνθόσπαρτον», καὶ μεταφυσικῆς κατόπιν ἐξασφαλίσεως διὰ τὴν αἰωνιότητα, δι' ἐξόδων ἀποκλειστικῶς τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν Μαρτύρων Του, χωρὶς οἱ ἴδιοι νὰ καταβάλουν κόπους, θυσίας, κάποιο τίμημα τέλος πάντων, μετέχοντες ἐνεργῶς εἰς τὰ Παθήματα καὶ τὸν Σταυρὸν τοῦ Σωτῆρος καὶ τῆς Ἐκκλησίας Του, πλανῶνται πλάνην οἰκτράν! Ὁ Χριστιανισμὸς δὲν εἶναι μία θρησκεία! Ὁ Χριστιανισμὸς εἶναι ἡ βίωσις τοῦ Σταυροῦ καὶ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου! Ἡ Ἐκκλησία δὲν κουράζεται νὰ προσκαλῇ: «Γεύσασθε καὶ ἴδετε ὅτι χρηστὸς ὁ Κύριος»! Εἰς ἐκεῖνο τὸ «γεύσασθε» πρέπει πάντοτε νὰ ὑπονοοῦμε τὸν Σταυρόν, μὲ ὅλας του τὰς συνιστώσας: τὴν δοκιμασίαν, τὸν διωγμόν, τὸν πόνον, τὴν ὀδύνην, τὰ δάκρυα, τὴν ἀγωνίαν, τὴν πικρίαν, τὴν ἀδικίαν, τὴν χλεύην, τὴν ἐγκατάλειψιν, τὸ πένθος, τὴν κένωσιν καὶ τὸν ἴδιον τὸν θάνατον! Ἀλλὰ μέσα ἀκριβῶς εἰς αὐτὸ τὸ πικρότατον «ποτήριον», τὸ ὁποῖον χρειάζεται πολλὴν πίστιν, πολλὴν ὑπομονήν, πολλὴν ταπείνωσιν, πολλὴν ἀγάπην καὶ πολλὴν ἐλπίδα διὰ νὰ καταποθῇ, ὑπάρχει καὶ ἡ Ζωή, τὸ Φῶς, ἡ Χαρά, ἡ Ἀνάστασις, ἡ Αἰωνιότης! «Ἰδοὺ γὰρ ἦλθε διὰ τοῦ Σταυροῦ χαρὰ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ»! Ὅπως τῆς «Μιᾶς τῶν Σαββάτων», τῆς λαμπροφόρου ἡμέρας τῆς Ἀναστάσεως, προηγήθη ἡ Μεγάλη Παρασκευή, καὶ τοῦ Κενοῦ Μνημείου ὁ Γολγοθᾶς, ἀκριβῶς τὸ αὐτὸ συμβαίνει καὶ μὲ τὴν ζωὴν τῶν Χριστιανῶν! Διὰ νὰ φθάσωμεν εἰς τὴν δόξαν τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, διὰ νὰ λάβωμεν τὴν κληρονομίαν τοῦ Πατρὸς καὶ νὰ συμβασιλεύσωμεν μὲ τὸν καὶ Παθόντα, καὶ Ταφέντα καὶ Ἀναστάντα Κύριόν μας, ὀφείλομεν νὰ ἀποδεχθῶμεν πλήρως τὸν σταυρὸν τῆς «στενῆς πύλης» καὶ «τεθλιμμένης ὁδοῦ»! Τὸν σταυρὸν τῆς ἐκκοπῆς τοῦ ἰδίου θελήματος, τοῦ περιορισμοῦ τῶν ἐπιθυμιῶν, τῆς θυσίας τοῦ ἀτομικοῦ συμφέροντος, τῆς συστολῆς τοῦ ἐγωϊσμοῦ, τῆς ἀνοχῆς τῶν ἀδυναμιῶν τῶν συνανθρώπων μας, τῆς ὑπομονῆς εἰς τὰς ἀσθενείας καὶ τὰς δυστυχίας τοῦ βίου. Τὸν σταυρὸν τῆς διαρκοῦς μετανοίας καὶ τοῦ κατὰ Θεὸν πένθους διὰ τὴν ἔκπτωσιν καὶ τὴν προσωπικήν μας, ἀλλὰ καὶ τοῦ κόσμου ὅλου! Εἰς τὸ Ἀποστολικὸν ἀνάγνωσμα ἠκούσαμεν πρὸ ὀλίγου τὸν Μέγαν Παῦλον νὰ γράφῃ πρὸς τοὺς Γαλάτας: «Χριστῷ συνεσταύρωμαι· ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός» (Γαλ. 2: 20). Αὐτὴ ἡ πλήρης ταύτισις τοῦ Παύλου καὶ ὅλης τῆς ζωῆς του μὲ ἐκείνην τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία καὶ κατέληξεν εἰς τὴν ἀνεπιφύλακτον ἀποδοχὴν τοῦ μαρτυρίου τοῦ αἵματος καὶ τοῦ θανάτου εἰς τὴν Ρώμην χάριν τοῦ Χριστοῦ, εἶναι τὸ ὑπόδειγμα δι' ὅλους μας. Ὅλοι οἱ Ἅγιοι αὐτὸ ἔπραξαν! «Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ, τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ ταῖς ἐπιθυμίαις» (Γαλ. 5: 24). Ἀλλ' αὐτὴ ἀκριβῶς ἡ σταύρωσις, ἡ στέρησις, ἡ ὑπομονή, τὸ κόστος, ἡ θυσία, τοὺς ὡδήγησεν εἰς τὸ φῶς, τὴν ἄνεσιν, τὴν δόξαν καὶ τὴν χαρὰν τῆς ἁγιότητος! Αὐτὸ συνέβη μὲ τὸν Ἅγιον Μεγαλομάρτυρα Εὐστάθιον, τὴν σύζυγόν του Θεοπίστην, τοὺς υἱούς των Ἀγάπιον καὶ Θεόπιστον, τὸν Ὅσιον Ἰωάννην καὶ τὸν Νεομάρτυρα Ἰλαρίωνα τοὺς Κρῆτας, τὸν Ἅγιον Εὐστάθιον Ἀρχιεπίσκοπον Θεσσαλονίκης, τῶν ὁποίων τὴν μνήμην ἐπιτελοῦμεν σήμερον, καὶ μὲ ὅλους γενικῶς τοὺς Ἁγίους, καὶ τοὺς ἀρχαίους καὶ τοὺς νεωτέρους, μέχρι καὶ τοὺς τῶν ἡμερῶν μας, μὲ ὅλους τοὺς δικαίους, μὲ ὅλους τοὺς γνησίους ἀνθρώπους τοῦ Θεοῦ! Καὶ αὐτῶν τὰ βήματα καλούμεθα νὰ ἀκολουθήσωμεν καὶ ἡμεῖς, κλῆρος καὶ λαός, μονάζοντες καὶ οἰκογενειάρχαι, ἄρχοντες καὶ ἀρχόμενοι, οἱ πάντες, ἐφ' ὅσον ἐπιθυμοῦμεν νὰ ὀνομαζώμεθα Χριστιανοί!
Τὸ Γένος μας τοιουτοτρόπως ἐπορεύθη πάντοτε. Ἐβίωσε πλήρως τὸν Σταυρὸν τοῦ Χριστοῦ, δι' αὐτὸ καὶ ἐδοξάσθη καὶ ἀνέδειξε πολλὰς μυριάδας Ἁγίων καὶ ἑκατομμύρια δικαίων καὶ τετελειωμένων ἐν Χριστῷ πνευμάτων. Ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως τοιουτοτρόπως ἠξιώθη νὰ πορευθῇ καὶ πορεύεται μέχρι σήμερον. Πάντοτε ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ, πάντοτε «κατάστικτος τοῖς μώλωψι» διὰ τὸν Χριστὸν καὶ διὰ τὰ τέκνα της, πάντοτε καυχωμένη διὰ τὰς θλίψεις καὶ τὰ παθήματά της, διὰ τὴν ἀσθένειαν καὶ τὰς πληγάς της! Πάντοτε ἀποδεχομένη ἐν ὑπακοῇ πίστεως καὶ ὑπομονῆ πολλῇ κάθε σταυρικὴν εὐλογίαν τοῦ οὐρανοῦ! Ἀλλὰ διὰ τοῦτο καὶ εἶναι εἰς θέσιν νὰ βεβαιώσῃ, μὲ τὴν ἀδιάψευστον βεβαίωσιν τοῦ αἵματος τῶν Πατριαρχῶν, τῶν Ἐπισκόπων, τῶν Ἱερέων, τῶν Μοναχῶν καὶ τῶν λαϊκῶν τέκνων της, μὲ τὴν σφραγῖδα τῶν ἱερῶν θλίψεων καὶ τῶν ἱδρώτων καὶ τῶν καμάτων καὶ τῶν ὑπομονῶν, τὴν μεγάλην ἀλήθειαν τῆς πίστεως, τὴν ἀλήθειαν τῆς χρηστότητος τοῦ Κυρίου, τὴν ἀλήθειαν τῆς ἀγάπης Του, τὴν ἀλήθειαν τῆς Ἀναστάσεως, τὴν ἀλήθειαν τῆς αἰωνίου ζωῆς καὶ σωτηρίας! Ἀνάλογος, ὡς γνωρίζομεν, εἶναι ἡ ἐμεπειρία καὶ τῆς περιοχῆς σας. Τῆς Θεσσαλίας, τῆς Μακεδονίας, τῆς Ἑλλάδος ὅλης! Κρατήσατε, ἀδελφοὶ καὶ τέκνα ἐν Κυρίῳ, τοὺς ἑαυτούς σας καὶ ἀλλήλους μέσα εἰς τὴν ἁγίαν αὐτὴν σταυροαναστάσιμον ἀτμόσφαιραν, μέχρι τελευταίας ἀναπνοῆς! Μὴ ἀποκάμετε ἀγωνιζόμενοι τὸν καλὸν ἀγῶνα τῆς εὐσεβείας, τῆς ἀρετῆς καὶ τῆς θυσιαστικῆς ἀγάπης! Μὴ ἐπαισχυνθῆτε τὸν Σταυρὸν τοῦ Χριστοῦ, οὔτε τὰ παθήματα καὶ τὰς πληγὰς τοῦ Γένους! Οἱ Ἑβραῖοι ἐκαυχῶντο: «Τέκνα Προφητῶν ἐσμεν!». Καὶ ἡμεῖς καυχώμεθα: «Τέκνα Ἁγίων, τέκνα Μαρτύρων καὶ ἡρώων ἐσμέν! Τέκνα τῆς Ἐκκλησίας ἐσμέν»! Καὶ οἱ νέοι ἄς φιλοτιμῶνται νὰ λέγουν, ὅπως οἱ νέοι τῆς ἀρχαίας Σπάρτης: «ἅμες δὲ γ' ἐσόμεθα πολλῷ κάρρονες»! Δηλαδὴ ἐμεῖς θὰ γίνωμε πολὺ καλύτεροι!, καὶ ἄς ἔχουν ὡς ἰνδάλματά των τοὺς νεαροὺς υἱοὺς τοῦ Ἁγίου Εὐσταθίου Ἀγάπιον καὶ Θεόπιστον, οἱ ὁποῖοι μετὰ προθυμίας καὶ χαρᾶς συνεμαρτύρησαν καὶ συναγίασαν μὲ τοὺς γονεῖς των!
Τῆς μαρτυρικῆς, λοιπόν, καὶ ἐσταυρωμένης, ἀλλὰ καὶ τὴν Ἀνάστασιν καταγγελλούσης, καλλιγόνου Μητρὸς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἡ ὁποία ἐπὶ πολλοὺς αἰῶνας ἐγαλούχησε καὶ ἔθρεψε καὶ ἤνδρωσε καὶ ἔθαλψεν ἐν Χριστῷ καὶ «εἰς μέτρον ἡλικίας» Αὐτοῦ ἀνέδειξε καὶ ἐσᾶς, μαζὶ μὲ ὅλα τὰ ἄλλα τέκνα της, τὴν εὐλογίαν, τὴν στοργήν, τὸν ἀσπασμὸν καὶ τὴν ἀγάπην σᾶς μεταφέρομεν. Κρατήσατε πάντοτε μίαν θέσιν δι' αὐτὴν εἰς τὰς προσευχάς σας, γνωρίζοντες ὅτι καὶ τοῦ Πατριάρχου ἡ προσευχή, ἡ εὐχὴ καὶ εὐλογία σᾶς συνοδεύουν ἀδιαλείπτως. Κυκλοῦντες ἐν ὑπακοῇ καὶ τιμῇ καὶ ἀγάπῃ τὸν καλὸν Ἐπίσκοπόν σας, ἐξακολουθήσατε εἰς τὰς δυσκόλους ἡμέρας, τὰς ὁποίας ὡς ἀνθρωπότης διερχόμεθα, νὰ ἀποδεικνύετε ἑαυτοὺς γνήσια τέκνα τῆς Ὀρθοδοξίας, γνησίους υἱοὺς καὶ θυγατέρας τοῦ Χριστοῦ!
Εἰς ἀνάμνησιν τῆς σημερινῆς Πατριαρχικῆς Θείας Λειτουργίας, παρακαλοῦμεν, Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Ἐλασσῶνος κ. Βασίλειε, νὰ δεχθῆτε ὡς εὐλογίαν καὶ δῶρον τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Πατριάρχου τὴν ποιμαντορικὴν ταύτην ράβδον.
Κατακλείοντες ἐπαναλαμβάνομεν ἀπὸ κέντρου ψυχῆς καὶ καρδίας τὴν κατὰ τὸν Τρισάγιον ὕμνον ἀναπεμφθεῖσαν ὑπὲρ τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας δέησιν: «Κύριε, Κύριε, ἐπίβλεψον ἐξ οὐρανοῦ καὶ ἴδε, καὶ ἐπίσκεψαι τὴν ἄμπελον ταύτην τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἐλασσῶνος, καὶ κατάρτισαι αὐτήν, ἥν ἐφύτευσεν ἡ δεξιά Σου»! Ἀμήν!
Ο Μ Ι Λ Ι Α
ΤΗΣ Α. Θ. ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΟΣ
ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ
κ. κ. Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Υ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΙΝ ΑΥΤΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΕΡΑΝ ΜΟΝΗΝ ΓΕΝΕΣΙΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΝΑΛΩΝ ΚΑΡΥΑΣ
(20 Σεπτεμβρίου 2009)
Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Ἐλασσῶνος κ. Βασίλειε καὶ λοιποὶ Ἱερώτατοι ἀδελφοί,
Ὁσιωτάτη Ἡγουμένη Σιλουανὴ καὶ λοιπαὶ ἀδελφαὶ τῆς Μονῆς,
Ἀγαπητοὶ συμπροσκυνηταί,
Δοξάζομεν τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος μᾶς ἀξιώνει νὰ ἔλθωμεν διὰ πρώτην φορὰν εἰς τὴν παλαιὰν καὶ σεβασμίαν Ἱερὰν ταύτην Πατριαρχικὴν καὶ Σταυροπηγιακὴν Μονὴν τῆς Γεννήσεως τῆς Θεοτόκου. Ἐλθόντες δέ, κομίζομεν τὴν στοργήν, τὴν εὐλογίαν καὶ τὴν ἀγάπην τῆς ἐσταυρωμένης Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης ἐν Κωνσταντινουπόλει Ἐκκλησίας, πρός τε τὴν Ἀδελφότητα καὶ πρὸς τοὺς προσκυνητάς, τοὺς εὐεργέτας, συνδρομητάς, ἀφιερωτὰς καὶ ὑποστηρικτὰς τῆς Μονῆς.
Γνωρίζομεν ὅτι μερικοὶ ἱστορικοὶ τοποθετοῦν τὴν ἵδρυσιν τῆς Μονῆς εἰς τὸν Θ΄ αἰῶνα, ἐνῶ ἄλλοι τὴν θέλουν πολὺ μεταγενεστέραν. Τοῦτο δὲν ἔχει καὶ πολλὴν σημασίαν. Σημασίαν ἔχει ὅτι διεδραμάτισεν αὕτη σημαντικὸν ρόλον εἰς τὴν πνευματικὴν ζωὴν τῆς περιοχῆς, ἠγαπήθη ὑπὸ τοῦ λαοῦ, ἐστέγασε τὴν Θεομητορικὴν εὐλάβειάν του καὶ πολλαὶ τὸν Χριστὸν διψῶσαι ψυχαί, ἀπὸ τῶν μακαρίων Κτιτόρων Δαμιανοῦ καὶ Ἰωακεὶμ καὶ ἑξῆς, εὗρον ἐνταῦθα τὴν ἐν Θεῷ τελείωσίν των. Δυστυχῶς κατὰ τὰς πρώτας δεκαετίας τοῦ Κ΄ αἰῶνος ἠρημώθη καὶ ἔμεινεν ἡ σκιὰ μόνον τοῦ ἐνδόξου παρελθόντος. Ἀλλ' ἀφ' ἧς, ἐν ἔτει σωτηρίῳ 1987 ἡ Μονὴ περιῆλθεν, ἐπὶ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Σεβαστιανοῦ, εἰς τὴν Ἱερὰν Μητρόπολιν Ἐλασσῶνος, τὸ περὶ τῆς Μονῆς ἐνδιαφέρον ἀνεζωπυρώθη, καὶ ὅτε ὁ φιλομόναχος Μητροπολίτης κ. Βασίλειος ἔθεσεν ὡς ἕνα τῶν κεντρικῶν ἀξόνων τοῦ ποιμαντικοῦ ἔργου του τὴν ἀνασυγκρότησιν, ἀναστήλωσιν καὶ ἐπάνδρωσιν τῶν Ἱερῶν τούτων Μονῶν, νέα σελὶς ἤνοιξε καὶ εἰς τὴν ἱστορίαν τοῦ Σεμνείου τούτου ἀπὸ τοῦ 1996 καὶ ἐντεῦθεν. Ἤδη ἡ Μονὴ ἀποκατεστάθη κτηριακῶς εἰς τὸ ἀρχαῖον κάλλος καὶ «ἐνοικοκυρεύθη», κατὰ τὸ δὴ λεγόμενον. Ὅμως τὸ σπουδαιότερον εἶναι ἡ ἐγκατάστασις ἐν αὐτῇ τῆς νέας γυναικείας Ἀδελφότητος ὑπὸ τὴν Γερόντισσαν Σιλουανήν,
ἡ ὁποία ἀγωνίζεται μετὰ συνεπείας τὸν καλὸν ἀγῶνα τῆς προσευχῆς, τῆς παρθενίας, τῆς κατὰ Θεὸν ἀσκήσεως καὶ τοῦ ἁγιασμοῦ, τιμῶσα τὸ ὄνομα καὶ τὴν ἱστορίαν τῆς Μονῆς, ἀλλὰ καὶ ἀναβαθμίζουσα τὸ ἐπίπεδον τῆς πνευματικότητος ὅλης τῆς γύρω περιοχῆς. Δόξα τῷ Θεῷ καὶ διὰ τοῦτο καὶ πάντων ἕνεκεν!
Εὐχαριστοῦμεν θερμῶς, Ὁσιωτάτη Γερόντισσα, καὶ ἐσᾶς καὶ τὰς Ἀδελφάς, διὰ τὴν εὐλαβῆ καὶ πρόφρονα ὑποδοχήν. Σᾶς διαβεβαιούμεθα ὅτι, ὡς Πατριαρχικὸν Σταυροπήγιον τοῦ μαρτυρικοῦ Ἁγιωτάτου Ἀποστολικοῦ καὶ Πατριαρχικοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου τὸ Μοναστήριόν σας, εὑρίσκεται, μαζὶ μὲ ὅλην τὴν Ἀδελφότητά του, εἰς τὸ κέντρον τῆς στοργῆς, τῆς μερίμνης καὶ τῆς προσευχῆς τῆς σεβασμίας Μητρὸς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, καὶ πάντοτε ὑπὸ τὴν ὑψηλὴν προστασίαν αὐτῆς. Συνεχίσατε μὲ ὑπομονὴν καὶ χαρὰν τὸν ἅγιον ἀγῶνα σας ὡς αἱ φρόνιμοι παρθένοι τοῦ Εὐαγγελίου. Γρηγορεῖτε προσκαρτεροῦσαι τὴν ἔλευσιν τοῦ Οὐρανίου Νυμφίου τῆς Ἐκκλησίας, καὶ ἐργάζεσθε φιλοπόνως τὰ ἅγια ἔργα τῆς μοναχικῆς ἰδιότητος, ἀκτινοβολοῦσαι τὸ φῶς τῆς ἐν Χριστῷ καθαρᾶς ἀγάπης καὶ μεταξύ σας, καὶ πρὸς πάντας τοὺς Χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι προσέρχονται ὡς εὐλαβεῖς προσκυνηταὶ τῆς ἁγίας Μονῆς σας, Ὁ Ἱερώτατος Μητροπολίτης σας κ. Βασίλειος γνωρίζομεν καλῶς ὅτι εὑρίσκεται πάντοτε μὲ στοργήν, μὲ ἀνύστακτον ἐνδιαφέρον καὶ πατρικὴν φροντίδα πολλὴν εἰς τὸ πλευρόν σας. Αὐτοῦ ἀκούετε καὶ τὰς ὁδηγίας του μὴ κουράζεσθε νὰ ζητῆτε μὲ ταπείνωσιν, ἀλλὰ καὶ ἐμπιστοσύνην. Ὑπῆρξεν ὁ ἴδιος Ἡγούμενος, γνωρίζει καλῶς τὴν «καλογηρικήν» καὶ εἶναι ὁδηγὸς καὶ σύμβουλος πολύτιμος! Προσεύχεσθε καὶ ὑπὲρ ἡμῶν, οἱ ὁποῖοι, ἐπωμισμένοι μὲ τὰς ὑψίστας εὐθύνας ὅλης τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ αἴροντες τὸν σταυρὸν τοῦ Γένους, κινούμεθα καθημερινῶς ἐν μέσῳ πολλῶν συμπληγάδων καὶ παγίδων καὶ κινδύνων!
Τὴν πατρικὴν ἡμῶν εὐχὴν καὶ Πατριαρχικὴν εὐλογίαν ἀπὸ καρδίας ἀπονέμοντες εἰς ὅλην τὴν Ἀδελφότητα καὶ τοὺς προσκυνητάς, σᾶς ἐμπιστευόμεθα εἰς τὴν Μητρικὴν σκέπην καὶ κραταιὰν προστασίαν τῆς Ὑπεραγίας, ἐνδόξου, Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας, τῆς ἐφόρου τῆς Μονῆς. Αὐτῆς πρεσβείαις εἴθε νὰ ἀξιωθῶμεν ὅλοι τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Ἀμήν!
Ο Μ Ι Λ Ι Α
ΤΗΣ Α. Θ. ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΟΣ
ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ
κ. κ. Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Υ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΤΗΝ ΑΓΙΑΣΜΟΥ
ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΤΗΣ ΕΛΑΣΣΩΝΟΣ
(20 Σεπτεμβρίου 2009)
Ἐλλογιμώτατοι Διευθυνταί,
Κυρίαι καί Καθηγήτριαι καί Καθηγηταί,
Ἀγαπητοί μαθηταί καί μαθήτριαι!
Δέν εἶναι συνήθης ἡ συγκίνησις πού πλημμυρίζει τήν καρδιά καί τήν ψυχή μας, καθώς εὑρισκόμεθα ἀνάμεσά σας καί ἀντικρύζομε τά προσφιλῆ πρόσωπά σας! Ἤλθαμε, μαζί μέ τούς ἁγίους Ἀρχιερεῖς τῆς Συνοδείας μας ἀπό τήν ἱστορική Κωνσταντινούπολι, γιά νά γνωρίσωμε τήν Ἐλασσῶνα, τήν πόλι τῆς Ὀλυμπιώτισσας, καί τά παιδιά της, τόν λαό της, καί πιό πολύ ἐσᾶς, τούς ἐφήβους, τήν χρυσῆ ἐλπίδα τοῦ αὔριον. Νά σᾶς χαροῦμε ἀπό κοντά, νά σᾶς κυττάξωμε κατάματα, νά χαροῦμε τήν ἀγνότητα καί τήν ὀμορφιά τῆς ψυχῆς σας, νά σᾶς μεταφέρωμε τήν ἀγάπη καί τήν εὐλογία τῆς Μητέρας Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου.
Ἀσφαλῶς δέν εἶναι συνηθισμένο γεγονός νά ξεκινᾶτε τήν σχολική χρονιά ἔχοντας ἀνάμεσά σας τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη, τόν πνευματικό Πατέρα τοῦ Γένους! Τοῦτο συμβαίνει μία μόνο φορά καί εἶναι μία ξεχωριστή εὐλογία, τήν ὁποία ὅμως ἀξίζετε! Ὁ τόπος σας ἔχει δώσει στήν Ἐκκλησία καί τό Γένος μεγάλες φωτεινές μορφές, ὅπως ὁ Ἄνθιμος ὁ Ὀλυμπιώτης, ὁ Ἰωνᾶς καί ὁ Γερμανός οἱ Σπαρμιῶται, ὁ Κωνσταντῖνος Οἰκονόμος ὁ ἐξ Οἰκονόμων, πού ἦσαν σπουδαῖοι Διδάσκαλοι τοῦ Γένους μας καί διακεκριμένοι κληρικοί, ἔχει δώσει Ἁγίους, ὅπως ὁ Ἅγιος Βησσαρίων καί ὁ Ἅγιος Ἀρσένιος, ἔχει δώσει ἥρωες, ἔχει δώσει προσωπικότητες πού ἄφησαν ἁδρά τά ἴχνη τοῦ περάσματός των στήν Ἱστορία. Αὐτοί θά πρέπῃ νά εἶναι καύχημά σας, καμάρι σας καί ἴνδαλμά σας!
Ξεκινᾶτε τήν χρονιά σας με Ἁγιασμό. Στά παλαιά Εὐχολόγια (βιβλία τῆς Ἐκκλησίας) ὑπάρχει προσευχή, τήν ὁποία ἐδιάβαζε ὁ ἱερεύς στό παιδί ὅταν ξεκινοῦσε νά μάθῃ γράμματα. Σήμερα γίνεται ὁλόκληρη τελετή, ὁ Ἁγιασμός. Αὐτό δέν εἶναι χωρίς σημασία. Στό σχολεῖο θεμελιώνετε τήν αὐριανή ζωή σας! Τά θεμέλια αὐτά πρέπει νά εὐλογηθοῦν, νά ἁγιασθοῦν, νά φωτισθοῦν ἀπό τόν Θεό, γιά νά εἶναι καί τό οἰκοδόμημα στέρρεο, ἀσφαλές, φωτεινό καί εὐλογημένο! «Ἀρχή σοφίας, φόβος Κυρίου», σημειώνει ἡ Παλαιά Διαθήκη. Ἀρχή, βάσις, θεμέλιο τῆς ἀληθινῆς σοφίας εἶναι ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ, δηλαδή ὁ σεβασμός καί ἡ πίστις στόν Θεό! Μέ τόν Ἁγιασμό, λοιπόν, λέμε ἁπλᾶ ὅτι θέλουμε ὡς βάσι τῆς μορφώσεώς μας καί τῆς παιδείας μας τόν Θεό! Μιά παλιά ρωσσική παροιμία λέει: «Χωρίς τόν Θεό οὔτε ὥς τό κατώφλι»! Ἐσεῖς ἑτοιμάζεσθε νά δρασκελίσετε τό κατώφλι τῆς γνώσεως καί νά πορευθῆτε τόν μακρύ καί γεμᾶτο κινδύνους δρόμο τῆς ζωῆς! Γι᾿ αὐτό τό ξεκίνημά σας πρέπει νά γίνεται μέ τόν Θεό, εἰς τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ, ὑπό τήν σκέπη καί τήν προστασία τοῦ Θεοῦ!
Ξεκινῶντας τήν νέα χρονιά, νά ἔχετε ἐνθουσιασμό, ὄρεξι γιά πνευματική ἐργασία, διάθεσι νά καταβάλετε κόπους! Τίποτε δέν μᾶς χαρίζεται χωρίς νά κοπιάσωμε, ἀλλά καί μέ τίποτε δέν μετριέται ἡ χαρά καί ἡ ἱκανοποίησις πού αἰσθανόμεθα ὅταν ἀρχίζουν νά μαζεύωνται οἱ καρποί τῶν κόπων μας! Ἡ ὀκνηρία, ἡ τεμπελιά, δέν εἶναι μόνο ἁμάρτημα. Εἶναι αὐτοκαταστροφή! Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, παίρνοντας μιά ἀγροτική εἰκόνα τῆς ἐποχῆς, μᾶς λέει: «Ὁ σπείρων φειδομένως, φειδομένως καί θερίσει, καί ὁ σπείρων ἐπ᾿ εὐλογίαις, ἐπ᾿ εὐλογίαις καί θερίσει». Ἐκεῖνος πού σπέρνει τό χωράφι του τσιγκούνικα, τσιγκούνικα θά θερίσῃ κιόλας. Ὅμως αὐτός πού θά τό σπείρῃ μέ ἁπλοχεριά, θά θερίσῃ πλούσια συγκομιδή! Ὄχι τσιγκουνιά, λοιπόν, στήν μελέτη, στήν ἔρευνα, στήν προσπάθεια! Συνεργάζεσθε οἰκοδομητικά μέ τούς Καθηγητάς σας, μελετᾶτε, συγκρίνετε, κρίνετε, προχωρεῖτε! Εἴπαμε ὅτι ἡ εὐλογημένη Θεσσαλική γῆ ἔδωσε μεγάλα στοιχεῖα. Ἐσεῖς νά γίνετε μεγαλύτερα καί νά τήν δοξάσετε περισσότερο! Νά λέτε, ὅπως τά ἀρχαῖα Σπαρτιατόπουλα: «ἅμες δέ γ᾿ ἐσόμεθα πολλῷ κάρρονες»! Δηλαδή, «ἐμεῖς θά γίνωμε πολύ καλλίτεροι»! Μή σᾶς ξελογιάζουν οἱ διάφορες σειρῆνες. Ἡ ζωή δέν εἶναι ἅπλωμα σέ μιά ἀναπαυτική πολυθρόνα μέ τόν «φραππέ» στό χέρι. Εἶναι δύσκολη ἡ ζωή! Ἀλλά εἶναι καί ὡραία, ὅταν κανείς ἀγωνίζεται νά τήν ἀντιμετωπίσῃ παλληκαρίσια, τίμια, μέ πίστι στόν Θεό καί ἐμπιστοσύνη στήν ἀγάπη Του καί τήν πρόνοιά Του!
Δέν θά σᾶς κουράσωμε περισσότερο. Εὐχόμεθα ἄπλετο τόν φωτισμό τοῦ Θεοῦ καί τήν ἄνωθεν ἐνίσχυσι καί εἰς τούς διδάσκοντας καί εἰς τούς διδασκομένους. Εἰς τό τέλος τοῦ σχολικοῦ ἔτους ὁ ἀμητός νά εἶναι πλούσιος καί ὅλοι νά εἶσθε ἐξαιρετικά ἱκανοποιημένοι καί χαρούμενοι! Ὁ Ποιμενάρχης σας, ὁ ἀγαπητός μας Ἱερώτατος Μητροπολίτης Ἐλασσῶνος κ. Βασίλειος, θά εἶναι διαρκῶς δίπλα σας, μέ ὅλη τήν στοργή καί τό ἐνδιαφέρον γιά τά παιδιά καί τούς νέους πού τόν χαρακτηρίζουν. Ἀπό αὐτόν θά πληροφορούμεθα τάς προόδους σας καί θά σᾶς καμαρώνωμεν, ἔστω καί ἀπό μακρυά. Νά τό ἐνθυμῆσθε: Σᾶς ἀγαποῦμε πολύ! Σᾶς ἀγαποῦμε, προσευχόμεθα γιά σᾶς καί σᾶς περιμένομε μέ πρώτην εὐκαιρίαν στήν Κωνσταντινούπολι, στό ταπεινό, ἀλλά πάντοτε φωτεινό Φανάρι, πού εἶναι σπίτι σας καί ἔτσι πρέπει νά τό νιώθετε, νά ἔλθετε νά προσκυνήσετε τά ἱερά καί τά ὅσια τῆς Ὀρθοδοξίας καί τῆς Ρωμηοσύνης καί νά δροσισθῆτε στήν εὐσεβῆ πηγή τοῦ Γένους μας !
Καλή σχολική χρονιά! Ἡ πατρική εὐχή καί ἡ Πατριαρχική μας εὐλογία σᾶς συνοδεύουν ἀπό κέντρου ψυχῆς. Νά ζῆτε καί νά προοδεύετε πάντοτε!
