Γράφει ο Mιχάλης Iγνατίου, ΗΜΕΡΗΣΙΑ
Εμφανίστηκε στην Ουάσιγκτον ως Αυτοκράτορας. Συνοδευόταν από υπουργούς, δεκάδες διπλωμάτες και πάρα πολλούς αστυνομικούς. Η συνοδεία του συμπληρωνόταν από 27 αυτοκίνητα. Τόσα τουλάχιστον μέτρησα. Από κοντά δημοσιογράφοι και επιχειρηματίες που έχουν σχέση με το κόμμα του. Αντίπαλοι ή αντίθετοι δεν υπήρχαν. Εχουν αλλάξει τα πάντα. Παντού κυριαρχούν τα μέλη του AKP.
Πριν από κάμποσα χρόνια, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και ο Αμντουλλάχ Γκιουλ έφτασαν στην αμερικανική πρωτεύουσα για επαφές. Εμειναν σε ένα φτωχό ξενοδοχείο και κυκλοφορούσαν με ταξί. Τους βοήθησε οικονομικά ένας Ελληνας φίλος τους, αφού ελάχιστοι Τούρκοι τολμούσαν να κυκλοφορούν μαζί τους. Την περασμένη Δευτέρα συναγωνίστηκαν εκατοντάδες άνθρωποι για να εξασφαλίσουν θέση στις αίθουσες όπου μιλούσε ο πρωθυπουργός της Τουρκίας. Δυο διαφορετικές εικόνες με πρωταγωνιστή τον ίδιο άνθρωπο.
Οσοι παρακολουθήσαμε τις δραστηριότητές του καταλήξαμε στο συμπέρασμα πως η επιτυχία του έχει «πάρει» τα μυαλά. Πλέον αρέσκεται στη χλιδή και στους εντυπωσιασμούς και έδειξε να τον συναρπάζει η ιδέα ότι πολλοί άνθρωποι (πολιτικοί, επιχειρηματίες, καθηγητές πανεπιστημίων, δημοσιογράφοι και αναλυτές) περίμεναν καρτερικά την αφεντιά του. Στο Πανεπιστήμιο Τζον Χόπκινς παρουσιάστηκε με καθυστέρηση μίας και πλέον ώρας και αρκέστηκε σε μία αναιμική απολογία, ως οι παριστάμενοι να ήταν γαϊδούρια.
Εχω ακούσει αρκετούς στην Κύπρο και την Ελλάδα να υποστηρίζουν πως ο Ερντογάν είναι διαφορετικός από τους προηγούμενους Τούρκους ηγέτες. Μας είπαν ως έχει καλά αισθήματα για τους Ελληνες, πως επιθυμία του είναι η διευθέτηση του Κυπριακού και η επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών με ειρηνικό τρόπο. Αλλα έδειξε στην Ουάσιγκτον.
Μας είπε πως η Τουρκία είναι η Πύλη ανατολής και δύσης, βορρά και νότου, καθύβρισε όσους δεν συμπαθεί …η επίθεση εναντίον του Ισραήλ θύμισε «κατηγορώ» εναντίον των ναζί! Και υποστήριξε ότι η χώρα του είναι η υπερδύναμη στην περιοχή μας.
Μας είπε πως ακόμα και αυτοί που επιθυμούν να ασχοληθούν με την Αφρική πρέπει να περάσουν από την Αγκυρα. Ακούγοντας τον πρωθυπουργό της Τουρκίας, της χώρας που διατηρεί κατοχικά στρατεύματα στο έδαφος κράτους-μέλους της Ε.Ε. και του ΟΗΕ, αποφάσισα πως δεν έχει κανένα απολύτως ενδιαφέρον για επίλυση του Κυπριακού.
Μας είπε πως μόνο η Τουρκία και ο υποτακτικός της στην Λευκωσία, Μεχμέτ Αλί Ταλάτ προσπαθούν με ειλικρίνεια να διευθετήσουν το πρόβλημα. Ολοι οι άλλοι …βυσσοδομούν εναντίον της λύσης. Και ο Χριστόφιας και ο Παπανδρέου… Κούνια που τον κούναγε…
Ηρθε στην Ουάσιγκτον, είδε και απήλθε, και με την ευκαιρία αποκεφάλισε και τον πρεσβευτή της χώρας του στην αμερικανική πρωτεύουσα, τον οποίο θεωρούσε πολύ κοσμικό. Ομως, όσοι παρακολουθήσαμε τη δουλειά του, τον είδαμε να δίνει μάχες για την πατρίδα του. Το «έγκλημά» του ήταν ότι δεν υποστήριζε το καθεστώς Ερντογάν.
Παρά το γεγονός ότι η επίσκεψη του Τούρκου πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον δεν είχε την επιτυχία που ανέμενε, έκανε αισθητή την παρουσία του. Δήλωσε «παρών» ως χώρα και απαίτησε σεβασμό και εκτίμηση, όπως αρμόζει στις υπερδυνάμεις! Βέβαια, άφησε φεύγοντας πικρή γεύση στους Εβραίους της Αμερικής.
Ομως την ίδια στιγμή έδειξε πως δεν φοβάται να τα βάλει με οποιονδήποτε, ακόμα και αν αυτός είναι ο «αγαπημένος σύμμαχος» της Αμερικής. Οσοι παρακολουθήσαμε τις δραστηριότητες του κ. Ερντογάν και προσπαθήσαμε να κάνουμε συγκρίσεις, συνειδητοποιήσαμε ότι οι δικοί μας πολιτικοί ζουν στην Ουγκάντα…
