TOY Λάζ.Α.Μαύρου

ΕΙΡΗΣΘΩ

Δ Ε Ν  ΑΡΚΕΙ η απλή απόρριψη των τουρκικών απαιτήσεων. Διότι, ακόμα κι αν διακηρύξει ο εκπρόσωπος της ελληνοκυπριακής πλευράς ότι δεν τις δέχεται, η παραμονή του στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, νομιμοποιεί την υπόστασή τους, την εγγραφή και την ισχύ τους ως «τ/κ προτάσεων». Ως θέσεων της «μίας πλευράς».

Με συνακόλουθο διαδικαστικό καθήκον των «Καλών Υπηρεσιών» του ΟΗΕ, να αναζητεί τη νέα «μέση γραμμή», προς «γεφύρωση του χάσματος» των εκατέρωθεν θέσεων. Συνεπώς, κατεπείγον και πρώτιστο καθήκον, του εκπροσώπου της ε/κ πλευράς, είναι να διακόψει ΤΩΡΑ αμέσως τις συνομιλίες και να αποδυθεί σε διεθνή καταγγελία της Τουρκίας.

 

Ε Ι Ν Α Ι  Η ΩΡΑ και η στιγμή να εκδιπλώσει ο πρόεδρος Χριστόφιας εκείνο που ο ίδιος διακήρυξε την 21η Σεπτεμβρίου 2009 στη Ν. Υόρκη. Όταν διαβεβαίωνε ότι «δεν είμαι πλασιέ και δεν πουλώ πατρίδες», που το έκαμε και πρωτοσέλιδό της τίτλο η «Χαραυγή» την Τρίτη 22.9.09. Όταν ο ίδιος δήλωνε την απάντησή του στις τουρκικές μεθοδεύσεις, με τα εξής: «Ο δυνατός [η Τουρκία] θέλει να επιβάλει τη θέληση του. Ο αδύναμος [η Κύπρος] αρνείται να δεχθεί την επιβολή της δύναμης του δυνατού και απευθύνεται στη διεθνή κοινότητα, ως το αποκούμπι, για να βρει δικαίωση», είχε πει ο κ. Χριστόφιας («Χ» 22.9.09 σελ.3).

 

Τ Ω Ρ Α  ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΙΓΜΗ που, η μόνη υπό τις περιστάσεις αναγκαία, εκκωφαντική διεθνώς, κίνηση του προέδρου Χριστόφια, δηλαδή η ακαριαία διακοπή των συνομιλιών και η στεντόρεια καταγγελία της Τουρκίας, δύναται να θέσει σε κίνηση τις δικές του διακηρύξεις για το ΑΠΟΚΟΥΜΠΙ, προς το οποίο ο αδύναμος πρέπει να απευθυνθεί προβάλλοντας ΠΕΙΣΤΙΚΑ την άρνησή του να υποταχθεί στη θέληση του δυνατού.

 

Κ Α Ι  ΓΙΑ ΧΑΡΙΝ της ανάγκης να ταρακουνήσει όντως το «αποκούμπι», για να πείσει δηλαδή τη διεθνή κοινότητα για τη δραματικότητα της κατάστασης όπου οδήγησε η Άγκυρα το Κυπριακό απαιτώντας από τον ίδιο «και τα ρέστα του», περί των οποίων και πάλι ο ίδιος είχε μιλήσει στη Ν. Υόρκη, μπορεί ΑΜΕΣΩΣ ο κ. Χριστόφιας να υποβάλει την παραίτησή του από την προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας και να θέσει σε λειτουργία τις διαδικασίες πρόωρων Προεδρικών Εκλογών.

 

Ανακοινώνοντας στον λαό και διεθνώς ότι η πολιτική για την οποία εξελέγη έφθασε στο τέρμα της. Ότι η πολιτική της 36ετίας, 1974-2010, αποδείχθηκε λανθασμένη, αναποτελεσματική και αποτυχημένη. Και ότι χρειάζεται μια άλλη, ριζικά διαφορετική πολιτική. Αυτή θα είναι ίσως και η καλύτερη προσφορά που θα μπορούσε να κάνει αυτή τη στιγμή στον αντικατοχικό αγώνα του κυπριακού λαού.

ΕΡΩΤΗΣΗ

Αποδεικνύεται ξανά ότι οι ρίζες των «προτάσεων» που, από την Άγκυρα, ο Ταλάτ (υπερήφανος στη «Ζαμάν» της 24.9.06, για το ένοπλο παρελθόν του στην ΤΜΤ, εκπαιδευμένος στον 77 λόχο της ΤΜΤ από αξιωματικούς του Γραφείου Ειδικού Πολέμου και οπλισμένος με Τόμσον στον Αττίλα 1&2) κόμισε διά του κ. Ντάουνερ προς Χριστόφια, βρίσκονται στις Εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ της 24ηςας Δεκεμβρίου 1956, που είχε αποκαλύψει από το 1982 στο βιβλίο του «Η Άλλη Πλευρά» ο καθηγητής Νεοκλής Σαρρής και τις εμβαθύνει από 2009 το βιβλίο «Αιματηρή Αλήθεια – Bloody Truth» της Κίνησης για Ελευθερία & Δικαιοσύνη στην Κύπρο; Νοεμβρίου και 22