Όχι στο «σώφρον του ανάνδρου πρόσχημα»
Του Στέλιου Παπαθεμελή
Οι απευθείας συνομιλίες Χριστόφια – Ταλάτ έφτασαν στα όρια της καταστροφικής «λύσης». Ο επισπεύδων «διεθνής παράγων» τον οποίον καθ΄ έξιν οι ημέτεροι πασχίζουν πάντοτε να εξευμενίσουν θέτει ωμά το δίλημμα: «(συν)ομοσπονδία ή διχοτόμηση».
Οι διά χειρός Ταλάτ τερατώδεις τουρκικές προτάσεις προσβάλλουν βάναυσα την λογική και το δίκαιο και επικυρώνουν τα τετελεσμένα της εισβολής. Πελώρια λάθη μας κατά συρροήν και κατ' εξακολούθηση διαπραττόμενα μας έφεραν ως εδώ.
Στις συνομιλίες Ταλάτ – Χρστόφια συνομιλούν από τη μία η Τουρκία και από την άλλη η ακρωτηριασμένη Κύπρος. Η Ελλάς είναι απούσα. Υποτίθεται, συμπαρίσταται.
Από τη μία η παραφουσκωμένη επιθετικότητα και αυτοπεποίθηση Τουρκία και από την άλλη ο κ. Χριστόφιας. Μόνος. Η Ελλάς τηρεί εκ του μακρόθεν τα γιγνόμενα. Θεατής, όχι παίκτης. Έχουν πει «η Κύπρος είναι μακριά»!
Το Κυπριακό είναι πρόβλημα κατοχής και εποικισμού. Όμως Ελλάδα και Κύπρος επέτρεψαν να διολισθήσει η υπόθεση σε διακοινοτική διαφορά και η Τουρκία από το εδώλιο του κατηγορουμένου για ειδεχθή διαρκή εγκλήματα πολέμου κατά της ανθρωπότητας (αλλοίωση δημογραφικού χάρτη, οικειοποίηση και εκποίηση ελληνικών περιουσιών, αφανισμός πολιτιστικής κληρονομιάς) μεταπήδησε σε θέση «τρίτου» που ζητούνται οι καλές του υπηρεσίες για την επίλυση. Όχι του πραγματικού προβλήματος, αλλά του υποκατάστατου, της τάχα διακοινοτικής διαφοράς.
Η αρχική, αμέσως μετά την εισβολή, πρόταση για «διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία» ίσχυε για τότε που έγινε. Απορρίφθηκε από την Τουρκία και άρα έληξε. Τελεία και παύλα. Καθ’ οδόν όμως την υιοθέτησε ο εχθρός προσδίδοντάς της τουρκικό περιεχόμενο: δύο κράτη, δύο λαοί, δύο κυριαρχίες, πολιτική εξίσωση, νομιμοποίηση εποίκων, τώρα νομιμοποίηση ψευδοκράτους, «σταθμισμένη ψήφος» (18%=82% κα τούμπαλιν). Ο Ανάν επιστρέφει από την πίσω πόρτα.
Η σύληση του τάφου του Τάσσου Παπαδόπουλου και οι επακολουθήσασες ασχημοσύνες στους τάφους Κυπριανού – Τάσσου, η δολοφονία Χατζηκωστή στοχεύουν να καλλιεργήσουν φοβικά σύνδρομα. Ψευτοδίλημμα, το «κακή λύση ή διχοτόμηση».
«Η Ελλάς δεν κάνει επιλογή τυράννων, αρνείται την τυραννία» (Γ. Παπανδρέου, ο Γέρος).
Η Ελλαδική πολιτική τάξη, όταν δεν είναι τρελαμένη με την οικονομία, επείγεται να δώσει ψήφο στους αλλοδαπούς! Αν χάσουμε την Κύπρο, εμείς θα χαθούμε. Οι υπερφίαλες αξιώσεις της Τουρκίας μας προσφέρουν αιτία διακοπής των «διαπραγματεύσεων». Οι Αγγλοαμερικάνοι πιέζουν (δεν κάνουν και τίποτε άλλο) για άμεση υποταγή. Αλλά ο κ. Χριστόφιας αντ.ί να αδράξει την ευκαιρία να ανακαλέσει την απίστευτη πρότασή του (νομιμοποίηση εποίκων, εναλλακτική προεδρία, σταθμισμένη ψήφος), απτόητος από τη σχιζοφρενική τουρκική απαίτηση οι «Τούρκοι της Τουρκίας να έχουν όλα τα δικαιώματα που έχουν ως πολίτες της Ε.Ε. οι Ελληνοκύπριοι», ξαναϋπέβαλε την πρόταση!
Προφανής η ανάγκη για μία νέα εθνική στρατηγική. Να υιοθετήσουμε στρατηγική αποτρεπτικής ισχύος. Οφείλουμε, αποβάλλοντας το φοβικό σύνδρομο, με σθεναρή αξιοπρέπεια και στιβαρή αποφασιστικότητα, να απαντήσουμε στον διαρκώς κλιμακούμενο στρατιωτικό εκβιασμό της Τουρκίας. Χρέος μας ή «έμφρων σωφροσύνη» και όχι «το σώφρον του ανάνδρου πρόσχημα» (Θουκυδίδης).
Η Κύπρος είναι για μας τύψη και προσταγή. Δεν πρέπει να την εγκαταλείψουμε στους νέο-ανανιστές. Δεν είμαστε μόνοι. Κάκιστα αφεθήκαμε στους αιώνιους υπονομευτές μας Βρετανούς. Παίζουν τα γεωπολιτικά παιχνίδια τους σε βάρος μας. Μέγα λάθος ότι αφήσαμε τον Ομπάμα έρμαιο του τουρκικού επεκτατισμού. Μπορούμε να τον επηρεάσουμε.
Μπορούμε να αλλάξουμε τη ροή των γεγονότων. Να ξυπνήσουμε τις δυνάμεις της αδράνειας. Να αποκρούσουμε τις φανερές και τις παραλλαγμένες δυνάμεις που απεργάζονται την υποδούλωση του κυπριακού ελληνισμού. Να αντισταθούμε με νύχια και με δόντια στα νέο-ανανικά σχέδια.
Από τη μία η παραφουσκωμένη επιθετικότητα και αυτοπεποίθηση Τουρκία και από την άλλη ο κ. Χριστόφιας. Μόνος. Η Ελλάς τηρεί εκ του μακρόθεν τα γιγνόμενα. Θεατής, όχι παίκτης. Έχουν πει «η Κύπρος είναι μακριά»!
Το Κυπριακό είναι πρόβλημα κατοχής και εποικισμού. Όμως Ελλάδα και Κύπρος επέτρεψαν να διολισθήσει η υπόθεση σε διακοινοτική διαφορά και η Τουρκία από το εδώλιο του κατηγορουμένου για ειδεχθή διαρκή εγκλήματα πολέμου κατά της ανθρωπότητας (αλλοίωση δημογραφικού χάρτη, οικειοποίηση και εκποίηση ελληνικών περιουσιών, αφανισμός πολιτιστικής κληρονομιάς) μεταπήδησε σε θέση «τρίτου» που ζητούνται οι καλές του υπηρεσίες για την επίλυση. Όχι του πραγματικού προβλήματος, αλλά του υποκατάστατου, της τάχα διακοινοτικής διαφοράς.
Η αρχική, αμέσως μετά την εισβολή, πρόταση για «διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία» ίσχυε για τότε που έγινε. Απορρίφθηκε από την Τουρκία και άρα έληξε. Τελεία και παύλα. Καθ’ οδόν όμως την υιοθέτησε ο εχθρός προσδίδοντάς της τουρκικό περιεχόμενο: δύο κράτη, δύο λαοί, δύο κυριαρχίες, πολιτική εξίσωση, νομιμοποίηση εποίκων, τώρα νομιμοποίηση ψευδοκράτους, «σταθμισμένη ψήφος» (18%=82% κα τούμπαλιν). Ο Ανάν επιστρέφει από την πίσω πόρτα.
Η σύληση του τάφου του Τάσσου Παπαδόπουλου και οι επακολουθήσασες ασχημοσύνες στους τάφους Κυπριανού – Τάσσου, η δολοφονία Χατζηκωστή στοχεύουν να καλλιεργήσουν φοβικά σύνδρομα. Ψευτοδίλημμα, το «κακή λύση ή διχοτόμηση».
«Η Ελλάς δεν κάνει επιλογή τυράννων, αρνείται την τυραννία» (Γ. Παπανδρέου, ο Γέρος).
Η Ελλαδική πολιτική τάξη, όταν δεν είναι τρελαμένη με την οικονομία, επείγεται να δώσει ψήφο στους αλλοδαπούς! Αν χάσουμε την Κύπρο, εμείς θα χαθούμε. Οι υπερφίαλες αξιώσεις της Τουρκίας μας προσφέρουν αιτία διακοπής των «διαπραγματεύσεων». Οι Αγγλοαμερικάνοι πιέζουν (δεν κάνουν και τίποτε άλλο) για άμεση υποταγή. Αλλά ο κ. Χριστόφιας αντ.ί να αδράξει την ευκαιρία να ανακαλέσει την απίστευτη πρότασή του (νομιμοποίηση εποίκων, εναλλακτική προεδρία, σταθμισμένη ψήφος), απτόητος από τη σχιζοφρενική τουρκική απαίτηση οι «Τούρκοι της Τουρκίας να έχουν όλα τα δικαιώματα που έχουν ως πολίτες της Ε.Ε. οι Ελληνοκύπριοι», ξαναϋπέβαλε την πρόταση!
Προφανής η ανάγκη για μία νέα εθνική στρατηγική. Να υιοθετήσουμε στρατηγική αποτρεπτικής ισχύος. Οφείλουμε, αποβάλλοντας το φοβικό σύνδρομο, με σθεναρή αξιοπρέπεια και στιβαρή αποφασιστικότητα, να απαντήσουμε στον διαρκώς κλιμακούμενο στρατιωτικό εκβιασμό της Τουρκίας. Χρέος μας ή «έμφρων σωφροσύνη» και όχι «το σώφρον του ανάνδρου πρόσχημα» (Θουκυδίδης).
Η Κύπρος είναι για μας τύψη και προσταγή. Δεν πρέπει να την εγκαταλείψουμε στους νέο-ανανιστές. Δεν είμαστε μόνοι. Κάκιστα αφεθήκαμε στους αιώνιους υπονομευτές μας Βρετανούς. Παίζουν τα γεωπολιτικά παιχνίδια τους σε βάρος μας. Μέγα λάθος ότι αφήσαμε τον Ομπάμα έρμαιο του τουρκικού επεκτατισμού. Μπορούμε να τον επηρεάσουμε.
Μπορούμε να αλλάξουμε τη ροή των γεγονότων. Να ξυπνήσουμε τις δυνάμεις της αδράνειας. Να αποκρούσουμε τις φανερές και τις παραλλαγμένες δυνάμεις που απεργάζονται την υποδούλωση του κυπριακού ελληνισμού. Να αντισταθούμε με νύχια και με δόντια στα νέο-ανανικά σχέδια.
