Η υπόθεση όπως έχουμε γράψει είχε τουλάχιστον δυο δημόσιες διαστάσεις. Για την Ελλάδα που ο Τύπος, ασχέτως οικονομικό-πολιτικών και ιδεολογικοπολιτικών συμφερόντων, λειτουργεί με κάποιους κανόνες, τα ΜΜΕ ασχολήθηκαν κυρίως με την κοινωνική διάσταση και αυτή που εξ αρχής προβάλλαμε από το Greek American News Agency. Τα σχόλια εκπομπών αλλά και στα δεκάδες ηλεκτρονικά ΜΜΕ-site 7 Blog- αφορούσαν την τύχη των δυο παιδιών με την ετοιμοθάνατη μητέρα, την ακατανόητη συμπεριφορά της Αρχ. Αμερικής και προσωπικά του Αρχ. Δημητρίου καθώς και το πλήγμα που δέχτηκε το κύρος της Εκκλησίας με αυτή την συμπεριφορά του κ. Δημητρίου. Σημειωτέον ότι ο πιστός, ανεξαρτήτως από ποιον διαποιμένεται (Επίσκοπο, Ιερέα ή διάκονο) ανώτερης ή κατώτερης βαθμίδας, ή σε ποια Ορθόδοξη επισκοπή βρίσκεται στον κόσμο-στην Ρωσία ή την Πολωνία, στην Βρετανία ή την Αφρική, την Αυστραλία ή τον Καναδά, την Κούβα ή την Γεωργία, την Κωνσταντινούπολη ή την Κύπρο, στην Ελλάδα ή την Ελληνορθόδοξη Αμερική- κρίνει συνολικά την Εκκλησία εκ του αποτελέσματος του έργου Της την Εκκλησία. Είτε αυτό(το έργο) προέρχεται από έναν απλό κληρικό, όπως ο π. Αντώνιος Παπανικολάου ο οποίος στην Ελλάδα προκαλεί ρίγη συγκινήσεως για το ιεραποστολικό του έργο το οποίο επιτελεί με θρησκευτική ευλάβεια, θυσία και αυταπάρνηση εδώ και 13 χρόνια γιαυτό και έτυχε μεγάλης -και με διακριτικότητα- προβολής το όλο ζήτημα από δεκάδες Ελληνικά ΜΜΕ ασχέτως, αν στην ιερά Αρχ. Αμερικής έκαναν πως αυτό δεν τους άγγιξε ή το παρεσιώπησαν ως γεγονός εκτός και αν αρκούταν στην παραπληροφόρηση που συχνά πυκνά λαμβάνουν από τους γνωστούς καλοθελητές, αυλοκόλακες και υποστηρικτές τους…
Ενώ, μια δεύτερη πτυχή και αυτή είναι που εδώ την τράβηξαν όσο μπορούσαν -λάστιχο την έκαναν στην προσπάθεια τους να δημιουργήσουν τεχνητή νέα κρίση στην Ιερά Αρχ. Αμερικής, την Τρίτη στην σειρά μετά την απομάκρυνση Ιακώβου το 1995 και την δεύτερη απομάκρυνση Σπυρίδωνα το 1999- ήταν η γνωστή επιστολή και κραυγή διαμαρτυρίας του Μητροπολίτη Ικονίου κ. Θεόληπτου. Μια επιστολή που κάποιοι -και κυρίως ο Εθνικός Κήρυκας- θέλησαν να εκμεταλλευτούν προκειμένου να δημιουργηθούν εντυπώσεις νέας έντασης στους κόλπους της Ι.Αρχ. Αμερικής λόγω του γεγονότος ότι η επιστολή αυτή ήταν από Ιεράρχη του Οικουμενικού θρόνου. Διάσταση που προς στιγμή-όταν κάποιοι απαιτούσαν την κεφαλή του Μητροπολίτη Ικονίου επί πίνακι- φάνηκε να λαμβάνει τις διαστάσεις που εξ αρχής ήθελε ο εμπνευστής της νέας τεχνητής έντασης στην Εκκλησία της Αμερικής συντάκτης και αιτία πολλών δεινών για την τοπική εκκλησία συντάκτης του Εθνικού Κήρυκα Θεολόγος κ. Θεόδωρος Καλμούκος. Ο οποίος ενώ είχε το ρεπορτάζ και την καταγγελία του απελπισμένου θείου των δυο ανήλικων από την Αφρική γέροντα κ.Γιάννη Σπορίδη στα χέρια του για τα δυο παιδιά, αντί να ασχοληθεί με αυτό που είναι και το μείζον θέμα για τον κοινωνικό και ηθικό χαρακτήρα της Εκκλησίας, δηλαδή τα ίδια τα παιδιά και η μητέρα τους, επεχείρησε να εκμεταλλευτεί την όλη υπόθεση προβάλλοντας πηχαίους τίτλους για «τα δυο ορφανά» χωρίς να έχει ενδιαφερθεί έστω και δημοσιογραφικά για την τύχη και φυσική τους ύπαρξη ούτε μια στιγμή! Την επιστολή του Μητροπολίτη Ικονίου Θεόληπτου ενώ στην Ελληνική κοινότητα μέσω του περιορισμένης εμβέλειας -για αυτό και εν πολλοίς αναξιόπιστου και πολλαπλώς εξαρτώμενου- ομογενειακού Τύπου αποτέλεσε αντικείμενο σεναρίων και διαμάχης πως δήθεν το Φανάρι(Οικουμενικό Πατριαρχείο) βάλει και πολεμά τον Αρχ. Δημήτριο επειδή τάχατες δεν υπογράφει για την παραχώρηση των ιδιοκτησιών των ενοριών και κοινοτήτων προς το Πατριαρχείο! Κάτι που φυσικά και δεν ευσταθεί και αυτό θα το δούμε αναλυτικά στο Γ και τελευταίο μέρος της έρευνας που ανοίξαμε με αφορμή την εκμετάλευση αυτής της ανθρώπινης τραγωδίας.
Αντιθέτως στην Ελλάδα αυτή την ίδια επιστολή αρκετοί πλην του κ. Μπέη που «επιστρατεύτηκε» -γνωστός φίλος του Αρχ. κ. Δημητρίου- για να αρθρογραφήσει με ρηχά και ανεδαφικά έως και μη εκκλησιολογικά ορθά επιχειρήματα υπέρ του Αρχ. Δημητρίου- την αντιμετώπισαν στην μια και μοναδική της διάσταση. Την κοινωνική. Ως μια φωνή έκρηξης ενός επισκόπου που ορθώς εξέφρασε την ελεύθερη άποψη του για μια -θέλουμε να πιστεύουμε και απερίσκεπτη ατυχή στιγμή εκ μέρους των ιθυνόντων στην Ιερά Αρχ. Αμερικής και εισηγητών στον Αρχ. Δημήτριο να υπογράψει μια τέτοια επιστολή προς έναν απελπισμένο άνθρωπο όπως αυτή της 21ης Δεκεμβρίου 2009 στον γέροντα Γιάννη Σπορίδη (και ίσως στο μόνο που ορθώς καυτηριάστηκε από τον Ε.Κ) κόβοντας κάθε ελπίδα για στήριξη από την Εκκλησία του στην οποία απευθύνθηκε για να βοηθηθεί σε ένα κοινωνικό πρόβλημα -και αλοίμονο αν δεν πας για τέτοια ζητήματα στην Εκκλησία σου τότε που θα πας;;- ευχόμενος μάλιστα -τι ειρωνεία κι αυτή-« ..Ο Κύριος του Οποίου την Γέννηση θα εορτάσουμε σε λίγες ημέρες, να σταθεί αρωγός και συμπαραστάτης σας έτσι ώστε να βοηθηθούν αποτελεσματικώς τα δυο αυτά παιδιά». Η πλήρης απαξίωση του κοινωνικού και ηθικού χαρακτήρα της Εκκλησίας όταν ένας επίσκοπος και μάλιστα πρώτος των πρώτων μέσα στην Επαρχία του δηλώνει ανικανότητα να παράσχει οποιαδήποτε βοήθεια έστω και προσωρινής οικονομικής ή άλλης υποστήριξης. Για το τι θα έπρεπε να πράξει ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος τα είπαμε εξ αρχής τα επαναλάβαμε με ειδική ανάλυση σε δεύτερη παρέμβαση μας-εξ ου και προκαλέσαμε την οργή και τον θυμό του με αυτή την απαράδεκτη ανακοίνωση που εξέδωσε η Ιερά Αρχ. Αμερικής την 12η Ιανουαρίου 2010.
Η Επιστολή Θεόληπτου 
«διέσωσε» το εκκλησιαστικό κύρος των ανά τον κόσμο 
Ορθόδοξων Επισκόπων διότι αντήχησε ως σάλπιξ στην έρημο της εκκοσμικευμένης διοικούσας απρόσωπης-δυστυχώς- «εκκλησίας» των πλουσίων και των προνομιούχων. Της εκκλησίας των Αρχόντων, μεγάλων δωρητών και ευεργετών που στο όνομα της φοροαπαλλαγής (tax free) της «εκκλησίας» μοιράζει αφειδώς και χωρίς αιδώ οφίκια και μεγαλόσταυρους σε πλουσίους, δημιουργώντας τάγματα κάθε είδους πατρικίων, η επιστολή του Μητροπολίτη Θεόληπτου θα περάσει στην ιστορία και θα μνημονεύεται στο μέλλον όπως σήμερα μνημονεύονται ανάλογα κείμενα μεγάλων Ιεραρχών της Εκκλησίας μας που ήλεγχαν αυτοκράτορες, Πατριάρχες, και κάθε μορφής εξουσίας από τα πρώτα χρόνια της Εκκλησίας μας μέχρι τα ύστερα μεταβυζαντινά χρόνια. Η επιστολή Θεόληπτου που για κάποιους αποτέλεσε αντικείμενο αρνητικού σχολιασμού στην Αμερική στην Ελλάδα εμφανίστηκε ως πνευματική όαση στην έρημο της εκκοσμικευμένης εκκλησίας. Είτε το θέλουν κάποιοι εδώ στις ΗΠΑ είτε όχι η επιστολή είναι αυτή που διαχρονικά «έσωσε» το ηθικό και εκκλησιολογικό κύρος της ποιμένουσας Ορθόδοξης Εκκλησίας όπου και αν αυτή εκτείνεται στα μήκη και πλάτη της γης. Και όσο αυτά συνέβαιναν σε Ελλάδα και Αμερική(στην Ομογένεια) στην άλλη πλευρά του πλανήτη. Στην μεγάλη απέραντη γη της Αφρικανικής Ηπείρου εκτυλίσσονταν μακριά από κάμερες, φακούς και προβολείς της δημοσιότητας το αληθινό δράμα και η πραγματική διάσταση αυτής της βαθιά ανθρώπινης ιστορίας.
Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2010. Ώρα ΝΥ 12 :30μ.μ. Αφρική-Κινσάσα. Τοπική ώρα, 18:30μ.μ.. Είναι η ημέρα της πρώτης επικοινωνίας που είχαμε με την 38χρονη μητέρα των δυο ανηλίκων παιδιών από την Αφρική η ιστορία των οποίων συγκλόνισε την Ελληνική Κοινότητα στις ΗΠΑ αλλά προκάλεσε και πολλαπλά και ποικίλα σχόλια στον Ελληνικό έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο.
Ο κ. Γιάννης Παύλου, ο άνθρωπος (μας), φύλακας άγγελος, αρωγός, υποστηριχτής δεύτερος πατέρας των παιδιών και προστάτης της οικογένειας από την ημέρα που έφυγε το 2002 ο φυσικός τους πατέρας(Στυλιανός Σπορίδης στα 59 από ανακοπή καρδιάς…) έχει ειδοποιήσει την μητέρα των παιδιών…
« Φλοράνς…καλή μου… θα σε πάρουν από Αθήνα από την ΚΙΒΩΤΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ είναι μια οργάνωση που φροντίζουν για τα παιδιά σου… τα παιδιά μας… τα έχουν κανονίσει όλα φίλοι μας από Αμερική… κάποιοι δημοσιογράφοι… μίλησα μαζί τους πολλές φορές σήμερα… μου εξήγησαν… μίλησε μαζί τους και ο Κώστας(σ.σ. Σοφιάδης αντιπρόεδρος της Ελλ. Κοινότητας στην Κινσάσα) θα σε πάρουν και εσένα αργότερα… θέλουν να σου μιλήσουν… ενδιαφέρθηκαν για να πάνε τα παιδιά στην Ελλάδα …στην πατρίδα του Στηβ… στην Ελλάδα… ξέρεις… να πάνε να μεγαλώσουν εκεί… είναι καλό για να ξεκουραστείς και εσύ λίγο… θα τα πάρει ο πατήρ Αντώνιος ένα καλός παπάς… Ορθόδοξος παπάς… όπως εμείς εδώ στην Κοινότητα… ένας καλός άνθρωπος που αγαπάει όλα τα παιδιά… έχει πολλά παιδάκια εκεί… τα αγαπάει πολύ όλα… έχει και παιδιά σα τα δικά μας εδώ… τα φροντίζει όλα το ίδιο… τα σπουδάζει… του δίνει χρήματα ο κόσμος στην Ελλάδα γιατί δίνει αγάπη, φροντίδα και στοργή σε κάθε παιδάκι που έχει ανάγκη… έχει 300 παιδάκια στην ΚΙΒΩΤΟ… έχουν παιδικές χαρές… πολλά παιχνίδια εκεί… έχουν καλό φαγητό εκεί …τρώνε πολλές φορές την ημέρα… πάνε στους γιατρούς… τα βοηθάνε… μέχρι να μεγαλώσουν και να γίνουν άντρες…»
Η 38χρονη μητέρα αποσβολωμένη ακούει… χαμένη… χαμογελάει με ζωγραφισμένη την ελπίδα στο πρόσωπο της… προσπαθεί να καταλάβει… ρωτάει με όποιες δυνάμεις έχει…
«πότε…; θα φύγουν…; Που θα πάνες… σε ποιόν; Ποιος θα τα πάρει; Που να τα πάει…; » Νιώθει οι δυνάμεις της να την εγκαταλείπουν… η αγωνία ζωγραφισμένη στο πρόσωπο της… αναρωτιέται… «θα προλάβω; Να τα αγκαλιάσω… να τα σφίξω ξανά στην αγκαλιά μ;… »
Δάκρυα… δάκρυα… και πάλι δάκρυα… και οι δυο αγκαλιάζονται… κλαίνε….
Ήταν εκείνη η ημέρα που βεβαιώθηκε ότι επιτέλους τελειώνει η οδύσσεια των προβλημάτων… Μας διηγείται ο κ. Γιάννης Παύλου και η φωνή του σπάει…» Δεν μπορώ… συγχωρείς… λίγο… αν θες πάρε με σε λίγο πάλι…»
«μη στεναχωριέσαι… όλα θα γίνουν καλά… ο Θεός άκουσε τις προσευχές μας και έστειλε ανθρώπους να ενδιαφερθούν…» και με δάκρυα στα μάτια της δίνει ένα κινητό για να μπορεί να επικοινωνεί με ΝΥ με την Αθήνα στην Κιβωτό.
Ο κ. Γιάννης Παύλου, αυτός ο υπέροχος απλός άνθρωπος, κάθε φορά που μιλά μαζί μας εδώ και μέρες από τις 11 Ιανουαρίου όταν τον εντοπίσαμε, (δυο τρεις πολλές φορές και 6 και 7 φορές την ημέρα) η φωνή του σπάει… σιωπή και συνεχίζει να μας μεταφέρει τα μηνύματα της μητέρας… τους διαλόγους… που μας μεταφέρει νωπά ή πότε – πότε μας δίνει τα δυο μικρά να μιλήσουμε μαζί τους…
-Τι κάνετε; Τη ρωτάμε
-Είμαι καλά…εσείς;
-Και εμείς καλά…
Διαρκώς κλαίει… μιλά και δακρύζει… δεν ολοκληρώνει φράσεις λόγω και αδυναμίας
-Πως είστε ;
-προσπαθώ… με αγαπάτε…; Λέει και σπάει η φωνή της πάλι…
-Γιάννη…τι να πω… ποιος είναι… με ποιον μιλάω τώρα…
-είναι οι δημοσιογράφοι καλή μου Φολράνς από την ΝΥ… θέλουν να σε ακούσουν… λίγο…
-Ναι και εγώ…πες τους να μιλήσουμε…
-αλό…
Η φωνή της ασθενική μόλις που ακούγεται…
– Μπορείτε να μας πείτε δυο λόγια για εσάς;
-Τουλάχιστον να πάρει κάποιος τα παιδιά, η υγεία μου είναι χάλια, είμαι άρρωστη, δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να ασχοληθεί με τα παιδιά. Είμαι πολύ ευχαριστημένη με την κίνηση της ελληνικής κοινότητας. Να πάνε στην Ελλάδα να μείνουν, να πάνε σχολείο, είμαι σύμφωνη δεν έχω κανένα πρόβλημα.
Λέει με χίλιες δυσκολίες… ξανά και ξανά πότε στον Γιάννη Παύλου και πότε στον συνεργάτη μας όσες φορές συνομιλεί μαζί του…και μαζί μας…
-Γιάννη πήρανε σήμερα από Αμερική; Ρωτάει διαρκώς…
-πήρανε από Ελλάδα;
-Ναι Φλοράνς ναι…
-τι λένε…είναι όλα καλά; θα φύγουνε να παιδιά; Πότε;
– Ναι όλα κανονίζονται κάθε μέρα… όλα πάνε πολύ καλά μη στεναχωριέσαι σε παρακαλώ…
-μίλησες με μαντάμ Μαρίνα σήμερα;
Ναι πήρε…
-κοιμόσουν… δεν σε ξύπνησα…
– οι δημοσιογράφοι… τι όνομα έχουν;
-Αλέξανδρος καλή μου Φλοράνς ο κύριος Αλέξανδρος
Μας διηγείται κάθε φορά αποσπασματικά τους διαλόγους ο κ. Γιάννης και ξεσπάει… -μπορώ πια να σου μιλώ στον ενικό; Η φωνή σου μοιάζει σα να ήσουν παιδί μου…
-Ναι κ. Γιάννη πείτε μου τι έγινε σήμερα; Πως πήγανε τα πράγματα; Τα χαρτιά;
-Δεν έχω καλά νέα σήμερα δεν μπορείτε να μιλήσετε με την Φολράνς ούτε εσείς ούτε η κ. Μαρίνα… Θα μας πει την Δευτέρα 25 Ιανουαρίου…
-τι έγινε; Και η καρδιά μας τρέμει μη τύχει και ακούσουμε αυτό που φοβόμαστε από την αρχή…
-την πήγαμε στο νοσοκομείο… είχε αιμορραγία… έπρεπε να την πάω…
Ήταν Δευτέρα 25 Ιανουαρίου το απόγευμα ώρα Αφρικής…όταν το πληροφορηθήκαμε από τον κ. Γιάννη Παύλου.
-Δεν ξέρω αν θα μπορέσω να την ξανά πάρω στο σπίτι της. Τα παιδιά τα πήρα στο σπίτι μου… μην ανησυχείτε είναι όλα καλά για τα χαρτιά προχωράνε τα πράγματα θέλουμε να προλάβουμε μη γίνει το κακό…προσπαθώ να προλάβω… είναι εδώ τα παιδιά….. ξέρουν και έχουν καταλάβει… ρωτάνε για την μαμά τους…
Μας λέει και ξανά ξεσπά σε κλάματα… η γραμμή κλείνει απότομα… Το έχουμε συνηθίσει πια τόσες φορές… Σφίγγει η καρδιά μας… κάθε φορά που επικοινωνούμε… να μην ακούσουμε το άσχημο νέο… Δυστυχώς έχουμε γίνει ένα με αυτή την περίπτωση αν και λένε ότι δεν πρέπει ο δημοσιογράφος να ταυτίζεται με τα γεγονότα… τις καταστάσεις…. τα πρόσωπα… αυτό είναι αδύνατο όμως…
OI ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ…
Σε μια από τις πρώτες επικοινωνίες μας με την μητέρα όταν ακόμα ήταν καλύτερα και είχε τις δυνάμεις της είχε πει δυο λόγια στον φίλο και συνεργάτη μας Νικολά.
– Από τη στιγμή που χάσατε το σύζυγό σας, υπήρξε ενδιαφέρον από την Αμερική; Κάποια βοήθεια;
Όχι, όχι, όχι.
– Πριν από λίγο καιρό η Ακαδημία Αγίου Βασιλείου έδειξε ένα ενδιαφέρον για εσάς και τα παιδιά σας
– Ναι…
– Από κει και πέρα η κατάσταση των παιδιών σας αυτή τη στιγμή πως είναι;
-Τα παιδιά μου είναι πολύ καλά, εγώ είμαι πολύ άρρωστη, να πάνε στην Ελλάδα, να πάνε σχολείο, να σπουδάσουν, να πάνε στην Ελλάδα για το μέλλον τους, εδώ δεν υπάρχει μέλλον, δεν υπάρχει κανείς να ασχοληθεί μαζί τους.
– Τα συναισθήματά σας να έρθουν τα παιδιά στην Ελλάδα είναι θετικά, συμφωνείτε;
-ναι, ναι είμαι 100% σύμφωνη.
-Έχετε ήδη μιλήσει με την «Κιβωτό του Κόσμου»…
-μια Κυρία με κάλεσε στο τηλέφωνο.
-Και είστε λοιπόν σύμφωνη με αυτή την απόφασή σας;
– ναι, ναι, βέβαια συμφωνώ να πάνε τα παιδιά στην Ελλάδα, να πάνε σχολείο, εκεί σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι να ασχοληθούν μαζί τους.
-Σας ενημερώνω πως ο Κύριος Νικήτας Κακλαμάνης, Δήμαρχος Αθηναίων, έχει ήδη εγγράψει τα παιδιά σας στο Δήμο.
-Florence:
-Α….ευχαριστώ πολύ, να είναι καλά….αυτό περίμενα να το ακούσω, ευχαριστώ πάρα πολύ.
– Είστε καλά;
– Κάπως καλύτερα σήμερα.
– Θα ήθελα να σας ρωτήσω κάτι ακόμη, για τον Κύριο Σπορίδη, θείο των παιδιών που μένει στην Αμερική, υποστηρίζει πως σας στέλνει οικονομική βοήθεια. Εσείς έχετε λάβει χρήματα από αυτόν;
– Αυτός ναι, μου στέλνει χρήματα, που και που, όχι συχνά. Κάθε 2, 3, 4 μήνες μου στέλνει χρήματα.
– Σας στέλνει χρήματα κάθε μήνα;
– Όχι κάθε μήνα, κάθε 3, 2 μήνες όταν του τηλεφωνώ, μου στέλνει
– Πόσα χρήματα σας στέλνει;
– 200 δολάρια
– 200 δολάρια;
– Ναι, μετά από 4, 3 μήνες.
– Οκ, γιατί αυτός λέει πως σας βοηθάει, πως μιλάει μαζί σας στο τηλέφωνο μαζί σας.
– Που και που. Όχι συνέχεια… μετά από 4 μήνες, 3 μήνες..όταν δεν εγώ του τηλεφωνώ, τηλεφωνώ…
– Εσάς εκεί στο Κονγκό η ελληνική κοινότητα δε σας βοηθάει; Ο Κύριος Παύλου, έτσι δεν είναι;
– Ναι η ελληνική κοινότητα μου πληρώνει το ενοίκιο κάθε μήνα και ο Κύριος Παύλου μου φέρνει φαγητό.
– Όμως και ο θείος των παιδιών σας στέλνει χρήματα κάθε μήνα.
– Που και που ναι. Όχι κάθε μήνα, όχι κάθε μήνα.
– Διότι αυτός είπε πως σας βοηθάει συνέχεια και πως σας στέλνει χρήματα.
– Ειλικρινά όχι κάθε μήνα.
– Και επίσης σας καλεί στο τηλέφωνο αλλά όχι συχνά.
– Όχι συχνά. Εγώ του τηλεφωνώ κάθε στιγμή.
– Μια τελευταία ερώτηση για να μην σας κουράζω άλλο, τι θα θέτατε να πείτε για όλους αυτούς που είναι στο πλευρό σας όλο αυτό το διάστημα;
– Τους ευχαριστώ όλους πολύ που ασχολούνται μαζί μου, που θα πάρουν τα παιδιά ας είναι καλά ο Αγ. Διονύσιος ας τους προστατεύει…
– Σας ευχαριστώ πολύ που απαντήσατε στις ερωτήσεις, θέτετε να προσθέστε κάτι άλλο;
– Ευχαριστώ μου με βοηθάτε και θα πάρετε τα παιδιά…
Ο ΜΟΙΡΑΙΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ FLORENCE, ΤΗΝ 38ΧΡΟΝΗ ΑΤΥΧΗ ΜΗΤΕΡΑ ΚΛΕΙΝΕΙ…ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΩΡΕΣ ΤΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ ΠΑΙΖΟΝΤΑΙ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ… ΤΟ ΑΠΟΚΟΡΥΦΩΜΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΠΟΝΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΠΟΥ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΑΛΕΥΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΖΩΗ…
ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΖΩΗ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΣΤΑ ΔΥΟ ΑΝΗΛΙΚΑ ΚΩΣΤΑ ΚΑΙ ΔΗΜΗΤΡΗ…
Αυτή η καθημερινή επικοινωνία, μέσω του κ. Παύλου αλλά και της 38χροονης Φλοράνς συνεχίστηκε μέχρι την ημέρα που εισήλθε στο νοσοκομείο της περιοχής λόγω της πολύ βαριάς επιβαρυμένης πια κατάστασης της υγείας της. Από την Δευτέρα 25 Ιανουαρίου έχει κάνει εισαγωγή με σοβαρά επιδεινωμένη την κατάσταση της. Έχουμε μιλήσει αρκετές φορές μαζί της όλο αυτό το διάστημα. Κάποιες φορές μάλιστα μας επέτρεψε κάποιες συνομιλίες μας να τις ηχογραφήσουμε. Η φωνή της όλες τις φορές ήταν πολύ χάλια. Μόλις που ακούγονταν για αυτό και δεν θα μεταδώσουμε όλα τα ηχητικά αποσπάσματα ακριβώς γιατί στόχος μας δεν είναι να προκαλέσουμε το δημόσιο συναίσθημα-με ηχητικά αποσπάσματα που σκίζουν την καρδιά και κάνουν να λυγίζουν ακόμα και τον πιο σκληρό χαρακτήρα ανθρώπου- αλλά να ενημερώσουμε για την συνέχεια της υπόθεσης αφενός και αφετέρου να τηρούνται και οι κανόνες δημοσιογραφικής δεοντολογίας με στοιχεία αποδείξεις και ντοκουμέντα πολύ περισσότερο για μια υπόθεση που συντάραξε συθέμελα την Ομογένεια των ΗΠΑ και κλόνισε σοβαρότατα το κύρος του Αρχιεπισκόπου Αμερικής κ. Δημητρίου.
Σήμερα η υπόθεση της δυστυχώς απαραίτητης γραφειοκρατίας είναι σχεδόν στην τελική ευθεία. Η Ελληνική κοινότητα στην Κινσάσα δια του αντιπροέδρου της κ. Κώστα Σοφιάδη κάνει τα αδύνατα δυνατά για να διευκολύνει την μετάβαση και το ταξίδι των παιδιών… Πληρώνουν εδώ και χρόνια τα έξοδα της οικογένειας -και όχι μόνον αυτής- διαμονής και τα καθημερινά έξοδα διαβίωσης των παιδιών, τα δίδακτρα στο σχολείο των δυο παιδιών και ένα σωρό άλλα που δεν μπορούν να υπολογιστούν μέσα σε ένα μικρό συμπυκνωμένο κείμενο… έχουν προετοιμαστεί όλα τα χαρτιά για την ανάληψη της ευθύνης κε μέρους της ΚΙΒΩΤΟΥ και οι συμβολαιογράφοι, με έξοδα της κοινότητας και της οικογένειας Σπορίδη δια του Φίλιππα Σπορίδη του ξαδέρφου των παιδιών έχουν αναλάβει να διεκπεραιώσουν όλα τα χαρτιά που απαιτούνται. Όλα τα έξοδα έχουν δρομολογηθεί από κοινού με ευθύνη της Κοινότητας, της ΚΙΒΩΤΟΥ και του Φίλιππα Σπορίδη. Εισιτήρια. Διαβατήρια. Συμβολαιογραφικές πράξεις. Έξοδα δικαστικών παραστάσεων. Και κάθε άλλο απαραίτητο που χρειάζεται ως συνοδευτικό έγγραφο. Και επειδή πολλά ακούστηκαν στο σημείο αυτό οφείλουμε να πούμε ότι από την πρώτη στιγμή που επικοινώνησε μαζί μας ο Φ. Σπορίδης, από εκείνη την ημέρα επικοινωνεί μαζί μας καθημερινά παρακολουθεί και ενημερώνεται step by step για όλες τις ενέργειες μας. Στις 29 Ιανουαρίου μόλις του ζητήσαμε έστειλε ένα σοβαρό ποσό άμεσα στην Αφρική στο όνομα του κ.Γιάννη Παύλου για τα πρώτα έξοδα έκδοσης διαβατηρίων ενώ τις προσεχείς ημέρες στέλνει και άλλα στο όνομα του Γιάννη Παύλου ώστε να επιταχύνονται όλες οι διαδικασίες. Το ίδιο έχει γίνει και εκ μέρους της ΚΙΒΩΤΟΥ όπου από τις πρώτες ημέρες έστειλαν χρήματα για την μητέρα και τα ιατρικά έξοδα… και το ίδιο θα συνεχίσουνε, σύμφωνα με την καθημερινή ενημέρωση που έχουμε με την διευθύντρια κ. Μαρίνα Κατσίμπαλη η οποία κάθε ημέρα λίγο μετά τις 7 το πρωί (τ.ω ΝΥ) θα πάρει για να ενημερώσει και συζητήσει τις τελευταίες λεπτομέρειες… ήδη τα δυο ανήλικα ο Κώστας και ο Δημήτρης με ενέργειες της ΚΙΒΩΤΟΥ και του ελληνικού υπουργείου των εξωτερικών σε συνεργασία και με την Ελληνική πρεσβεία μας στην Κισνάσα και του έλληνα πρέσβη κ. Αλέξανδρος Κατράνη, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα εκτός από δημότες Αθηναίων -και σε αυτό το σημείο οφείλουμε θερμές ευχαριστίες στον Δήμαρχο κ. Νικήτα Κακλαμάνη ο οποίος αμέσως ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα της ΚΙΒΩΤΟΥ- θα είναι και έλληνες πολίτες. Σύμφωνα με τις τελευταίες λεπτομέρειες που καθημερινά ρυθμίζονται τα δυο μικρά που έγιναν κομμάτι της καρδιάς μας θα είναι στην Ελλάδα. Θα τα συνοδεύσει και ο κ. Γιάννης Παύλου ο οποίος και θα τα παραδώσει στην ΚΙΒΩΤΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ και στον π.Αντώνιο εκ μέρους της Ελληνικής Κοινότητας μαζί με τον πλήρη φάκελο και το ιστορικό της υπόθεσης τους…
Μια υπόθεση που ακόμα και όταν σβήσουν τα φώτα των προβολέων με την μετάβαση των δυο παιδιών σε μέρος γεμάτο αγάπη φροντίδα και ζεστασιά όπως η ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. Μέρος ασφαλές για το μέλλον και την ομαλή διαβίωση και πρόοδο τους εν τούτοις θα συνεχίσει να αποτελεί κάλφος στους κόλπους της ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής και μαχαίρι που θα σχίζει την καρδιά του από Βρεσθένης Δημητρίου(Τρακατέλη) Αρχιεπισκόπου Αμερικής… Μια ιστορία που αλλιώς ξεκίνησε… αλλιώς σχεδιάστηκε από εκείνον που οραματίζονταν μια νέα κρίση στην Εκκλησία της Αμερικής από αυτόν που την πρωτό δημοσιοποίησε και άλλοι την ολοκλήρωσαν… Μια υπόθεση που πράγματι έφερε τα πάνω κάτω στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής αφού για μεν τον εμπνευστή και εκείνον που εκμεταλλεύτηκε τον πόνο και το δράμα χάλασε αφού δεν είχε το αποτέλεσμα που είχε σχεδόν για ακόμα μια φορά προσχεδιάσει, για δε τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής και την Ιερά Αρχ. Αμερικής έδειξε για ακόμα μια φορά την γύμνια και την έλλειψη κοινωνικής πρόνοιας, ουσιαστικής φιλάνθρωπης πράξης και παντελή απουσία συντονισμού των διοικητικών μηχανισμών στην πάλαι ποτέ ισχυρή Αρχιεπισκοπή Αμερικής. Ένα πνευματικό υποτίθεται οικοδόμημα το οποίο ταλανίζουν οικονομικά και σεξουαλικά σκάνδαλα. Ένα οικοδόμημα που αρχίζει να τρίζει εκ θεμελίων αφού αυτή η υπόθεση στάθηκε μοιραία για νέες επερχόμενες αποκαλύψεις για σωρεία σκανδάλων που προς το παρόν συγκαλύπτονται… Σκάνδαλα που θα δούμε σε προσεχείς συνδέσεις με ρεπορτάζ και αποκαλύψεις που θα αφήσουν άναυδους και αυτούς ακόμα τους υποστηριχτές του Αρχ. Δημητρίου… Σκάνδαλα που ξεκινά από τα χρόνια της Ποιμαντορίας του αειμνήστου Ιακώβου και στα οποία εξακολουθούν να είναι «πρωταγωνιστές» τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα που άφησε πίσω του τότε εκεί η την μοιραία νύχτα του 1995 όταν αποχωρούσε ο μακαριστός Αρχ. Ιάκωβος της Πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Αρχ. Αμερικής Βορείου και Νοτίου Αμερικής…
ΔΥΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗΣ ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΜΕΡΟΣ Α ΜΕΡΟΣ Β
ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΗΝ 38XRONH ΜΗΤΕΡΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΑΝΗΛΙΚΩΝ FLORENCE NKAY MOSEKA ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ GREEK AMERICAN NEWS AGENCY ΕΚΑΝΕ Ο ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΜΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΑΦΑΡΗΣ (καθηγητής & μεταφραστής Γαλλικών)
{οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν με την άδεια και συγκατάθεση της μητέρας και της ελληνικής κοινότητας στο διάστημα από 13 μέχρι και 17 Ιανουαρίου όπου και άρχισε να χειροτερεύει η κατάσταση της υγείας της μητέρας και για πρώτη φορά μεταφέρθηκε στο τοπικό νοσοκομείο για να επανέλθει λίγες ημέρες αργότερα…}
ΥΣΤΕΟΓΡΑΦΟ: Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους εσάς που με ανθρωπιά σταθήκατε όλες αυτές τις ημέρες και γίνατε αρωγοί και συμπαραστάτες μας στο δύσκολο συντονιστικό έργο όλων μας… Σας ευχαριστούμε ειλικρινώς για την εμπιστοσύνη και τα αισθήματα συμπαράστασης και αγάπης που δείξατε με ανθρωπιά που συγκλονίζει… Για κάθε οικονομική υποστήριξη προς τα δυο παιδιά θα απευθύνεστε αποκλειστικά και μόνον στην ΚΙΒΩΤΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.
Α.Σ.
ΔΕΙΤΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΘΕΜΑ
