Του Νικ. Μάρτη, πρώην Υπουργού
Όταν ήμουν Υπουργός Βιομηχανίας, μου δήλωσε Διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ότι «Η Ελλάδα, με την έρευνα και αξιοποίηση του Ορυκτού της πλούτου, είχε βρει τον σωστό δρόμο για την γρήγορη ανάπτυξή της!»
Η Ελλάδα έχει πλούσιο ορυκτό πλούτο και αν εξαιρέσουμε τα πετρέλαια της Μεγάλης Βρετανίας και Νορβηγίας, η Ελλάδα είναι η πλουσιότερη χώρα της Ε.Ε. σε ορυκτό πλούτο. Έχει νικέλιο, βωξίτη, χρώμιο, ουράνιο, λιγνίτη, αμίαντο, λευκόλιθο, χρυσό, ασήμι, πετρέλαιο (λίγο μέχρι τώρα), γεωθερμία, μάρμαρα και άλλα ορυκτά.
Ο αείμνηστος Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής ως Πρωθυπουργός, όταν ήλθε στο Υπουργείο Βιομηχανίας και του έκανα την πρώτη εισήγηση για τον ορυκτό μας πλούτο, μου είπε: «Έχεις 3 εκατομμύρια δραχμές για έρευνες». Μετά από ένα μήνα έκανα ανακοίνωση για τον ορυκτό μας πλούτο. Μόλις διάβασε τη δήλωση μου, μου τηλεφώνησε και μου είπε: «Τα 3 εκατομμύρια δραχμές γίνονται 100. Πρέπει να μάθουμε τι πλούτο έχουμε».
Ιδιώτες δημιούργησαν μεταλλευτικές επιχειρήσεις, που με την οργάνωση τους εξέπληξαν το 1977 τους εκπροσώπους του ΜΙΤ. Λόγω της πετρελαϊκής κρίσης του 1979-80, ενώ άλλες χώρες βοήθησαν τις εταιρείες που υπέστησαν ζημιά, στην Ελλάδα, στα πλαίσια της διακηρύξεως του 1981 για κοινωνικοποιήσεις, με απεργίες και στάσεις εργασίας, που υποκινούσαν συνδικαλιστές, αφαιρέθηκαν επιχειρήσεις από τους δημιουργούς τους.
Tο κατωτέρω μόνο παράδειγμα, αποκαλύπτει τη σημασία του ορυκτού μας πλούτου, γιά την αντιμετώπιση της κρίσεως, αλλά και την οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας.
Το 1978 η Κυβέρνηση Καραμανλή ανέθεσε στον Καθηγητή Λουκά Μούσουλο, να κάνει μελέτη για τα μικτά θειούχα (Παγγαίου, Χαλκιδικής, Θράκης και Λακωνίας). Η σύνταξη προμελέτης σκοπιμότητας, ανατέθηκε μέσω της ΜΕΤΒΑ, εταιρείας της ΕΤΒΑ, σε δύο ξένους Οίκους (Αγγλικό και Γερμανικό). Το φθινόπωρο του 1979 υποβάλλονται οι προμελέτες των δύο Οίκων και η Κυβέρνηση αναθέτει την αξιολόγησή τους σε ειδική Επιτροπή, η οποία την αξιολόγησε ως θετική και επιβεβαιώθηκε με δοκιμή σε Pilot Plan
Το 1981 η ΜΕΤΒΑ (εταιρεία που δημιούργησε η ΕΤΒΑ για το έργο αυτό), έκανε επιλογή χώρου, εδαφοτεχνική μελέτη χώρου, δημιουργίας Βιομηχανικής Περιοχής, ένταξης στους νόμους επενδύσεων, χρηματοδοτικού σχήματος κλπ. Στις 18 Απριλίου 1981, κατά τα εγκαίνια της λειτουργίας της Μονάδας Αμιάντου, κατ’ εντολή του Πρωθυπουργού Γεωργίου Ράλλη, ανήγγειλα τη δημιουργία της Μεταλλουργικής Μονάδας στην περιοχή του Στρυμώνα. Ο Γεώργιος Ράλλης, λόγω της μεγάλης επενδύσεως, ανέβαλε την παραγγελία του εξοπλισμού γιά τη Μονάδα, ώστε να αποφασίσει η νέα Κυβέρνηση, που θα κέρδιζε στις εκλογές. Τις εκλογές κέρδισε το ΠΑΣΟΚ. Στις 9 Νοεμβρίου 1982 ο τότε Υπουργός Εθνικής Οικονομίας, Γεράσιμος Αρσένης ανήγγειλε, ότι η Μεταλλουργική Μονάδα του Στρυμώνα θα αρχίσει να κατασκευάζεται στα μέσα του 1983.
Στις 4 Μαρτίου 1983 ο Διοικητής της ΕΤΒΑ Κουμπής ανήγγειλε την οριστική απόφαση της ΜΕΤΒΑ για την ίδρυση της Μονάδας Επεξεργασίας Μικτών Θειούχων με ύψος επενδύσεως 30 δισ. δρχ. Συμμετοχή ΜΕΤΒΑ 80% και Μποδοσάκης 20%. Αρχές Ιουνίου 1983 περατώθηκε η σύνταξη των προδιαγραφών (3 τόμοι, σελ. 580), βάσει των οποίων θα προκηρύσσετο Διεθνής Διαγωνισμός κατασκευής του έργου. Το σχέδιο προέβλεπε:
1. Μονάδα Μολύβδου ετησίας δυναμικότητας 40.000 τόνων
2. Μονάδα ψευδαργύρου ετησίας δυναμικότητας 40.000 τόνων
3. Μονάδα φρύξης πυριτών και εξαγωγής αρσενικού ετησίας δυναμικότητας 160.000 τόνων
4. Μονάδα θειϊκού οξέος ετησίας δυναμικότητας 360.000 τόνων
5. Μονάδα φωσφορικού οξέως ετησίας δυναμικότητας 90.000 τόνων
6. Μονάδα ΑLF3 ετησίας δυναμικότητας 3.500 τόνων
7. Μονάδα καθαρισμού φρυγμάτων σιδηροπυρίτου
8. Μονάδα εξαγωγής χρυσού και αργυρού από τα τα φρύγματα συδηροπυρίτου ετησίας δυναμικότητας 120.000 τόνων
9. Μονάδα καθαρισμού πολυτίμων μετάλλων ετησίας δυναμικότητας χρυσού 3 τόνων, αργυρού 150 τόνων
Έκτοτε δεν δόθηκε συνέχεια.
Ανακοινώθηκε αιφνιδίως ότι θα γίνει Μονάδα στη Χαλκιδική, για την παραγωγή 2 τόνων χρυσού ετησίως, χωρίς να δοθεί εξήγηση γιατί εγκαταλείφθηκε η Μονάδα του Στρυμώνα. Εάν θεμελιωνόταν η Μονάδα του Στρυμώνα, θα είχαμε σήμερα τουλάχιστον 30 τόνους χρυσού, 1.500 αργυρού και χιλιάδες τόνων από τα ανωτέρω άλλα προϊόντα και εάν εκμεταλλευόμαστε πλήρως τον εκτεταμένο ορυκτό μας πλούτο, δεν θα αντιμετωπίζαμε την τρέχουσα σοβαρότατη οικονομική κρίση.
