Στην δημόσια συζήτηση επί της ομιλίας του προέδρου Χριστόφια, από το βήμα του συνεδρίου, ο πρόεδρος του ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α. Σταύρος Καρκαλέτσης προέβη στην κάτωθι τοποθέτηση και ταυτόχρονα ερώτηση προς τον Κύπριο πρόεδρο:

“Εάν υποθέσουμε πως ένεκα του τουρκικού μαξιμαλισμού οδηγηθούν σε αδιέξοδο οι διαπραγματεύσεις με τον Έρογλου, υπάρχει στην Λευκωσία εναλλακτικό σχέδιο Β; Ή ενδεχομένως και Γ; Διότι οι Τούρκοι ασφαλώς επεξεργάζονται εναλλακτικές. Στην περίπτωση αυτή, που βεβαίως απευχόμαστε, ενός οριστικού αδιεξόδου, μήπως πρέπει ως πρόεδρος της Κύπρου να επανεξετάσετε μια σε βάθος χρόνου αλλαγή στρατηγικής; Και για να γίνω συγκεκριμένος: Μήπως πρέπει, αφού πρώτα η Ελλάδα ορθοποδήσει οικονομικά, να προβεί σε αναθεώρηση και υιοθέτηση πολιτικής ουσιαστικής συμπαράταξης (και όχι συμπαράστασης) με την Κύπρο; Μήπως απαιτείται σε βάθος χρόνου μια γεωπολιτική “επιστροφή” της Ελλάδας στην ανατολική Μεσόγειο, όπως επιχειρήθηκε στην δεκαετία του 1990 με την πολιτική Ανδρέα Παπανδρέου-Γεράσιμου Αρσένη; Και μήπως πρέπει Αθήνα και Λευκωσία να επανενεργοποιήσουν το -νεκρό σήμερα- δόγμα του ενιαίου αμυντικού χώρου; Διότι, ας μην κοροιδευόμαστε, το δόγμα υπάρχει σήμερα μόνο στα χαρτιά. Ενεργοποίησή του όμως, θα λειτουργούσε ως μοχλός ουσιαστικής πίεσης πάνω στην Άγκυρα. Πρέπει να διαπραγματευτούμε από καλύτερη, από ισχυρότερη θέση. Για αυτό και καταθέτω τον παραπάνω προβληματισμό”.

Στην απάντησή του ο πρόεδρος Χριστόφιας, πάντα εκ του βήματος, δήλωσε τα κάτωθι προς τον πρόεδρο του ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α.:

“Αυτό που προτείνετε, συνιστά πρόταση πολεμικού τύπου. Εμείς δεν είμαστε υπέρ των πολεμοχαρών λύσεων. Δεν θέλουμε πόλεμο. Είμαστε υπέρ των ειρηνικών λύσεων. Θυμηθείτε τους S-300 και την κατάληξή τους. Αποτύχαμε με αυτήν την πολιτική. Αφήστε που  μπορεί να δημιουργηθούν συνθήκες κρίσης. Επαναλαμβάνω, είμαστε υπέρ των ειρηνικών μέσων….”

Επί της τοποθέτησης του Δημήτρη Χριστόφια, το ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α. προβαίνει στην παρακάτω, καλοπροαίρετη και ελπίζουμε εποικοδομητική, κριτική:

1. Το δόγμα και η πολιτική του “ενιαίου” Ελλάδας και Κύπρου δεν απέτυχε. Εμείς αποτύχαμε. Οι S-300 δεν πήγαν μόνοι τους στην Κρήτη. Εμείς υποχωρήσαμε στις τουρκικές απειλές και τους αποσύραμε πανικόβλητοι. Εμείς, ως Ελλάδα και Κύπρος, αυτοακυρωθήκαμε και ταυτόχρονα κατοχυρωθήκαμε ως κράτη μειωμένης εθνικής κυριαρχίας και αξίας.

2. Αφού κατά τον πρόεδρο της Κύπρου διαπραγμάτευση με τα νώτα καλυμμένα (=ισχυρή άμυνα) σημαίνει ”πολεμική λύση”, δεν πρέπει με την ίδια λογική να καταργήσουμε την Εθνική φρουρά; Και να αποστρατιωτικοποιήσουμε το ανατολικό Αιγαίο; ”Πολεμοχαρείς επιλογές” δεν συνιστούν και αυτά;

3. Προσκομίσαμε την εντύπωση, από την απάντηση του προέδρου της Κύπρου, πως αυτός υποβαθμίζει βασικές αρχές της στρατηγικής αποτροπής και πως αυτή “δουλεύει”. Είναι προφανές, πως όταν διαπραγματεύεσαι, οφείλεις να έχεις “βέλη στην φαρέτρα”: Οικονομία, διπλωματία, ένοπλες δυνάμεις. Δηλαδή, συνολική ισχύ. Αυτήν σέβεται ο συνομιλητής σου. Η δημόσια δήλωση του προέδρου Χριστόφια πως υιοθέτηση στρατηγικής αποτροπής, συνιστά “πολεμική λύση”, μεταφράζεται (από όλους και πρώτα από τους Τούρκους) σε “προτιμώ να διαπραγματεύομαι γυμνός και χωρίς ισχύ.” Το ΕΛ.ΚΕ.Δ.Α. εκτιμά και προεξοφλεί, πως τέτοιες δημόσιες τοποθετήσεις, και μάλιστα από ένα βήμα όπως αυτό του “ECONOMIST”, ανάβουν το πράσινο φως στην Τουρκία  για ακόμη περισσότερη αδιαλλαξία και αλαζονεία, αφού δηλώνουμε δημόσια πως δεν πιστεύουμε στην άμυνα και την αποτροπή, πως δεν επιθυμούμε να διαπραγματευτούμε επί ίσοις όροις, αλλά αμυντικά απογυμνωμένοι.