Του Ιωάννη Κ. Μαντζουράνη, Δικηγόρου – πρώην Γ. Γραμματέα Υπουργικού Συμβουλίου

Το ελληνικό κράτος βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας εξαιτίας των καταστρεπτικών δημοσιονομικών πολιτικών των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων.


Ο εκτροχιασμός της δημοσιονομικής κατάστασης από τις αλόγιστες σπατάλες της προηγούμενης κυβέρνησης της Ν.Δ. σε συνδυασμό με χρονίζοντα δομολειτουργικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας υποχρέωσαν την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ σε προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης της Ε.Ε., της Ε.Κ.Τ. και του Δ.Ν.Τ. και στη συνακόλουθη λήψη και εφαρμογή αυστηρών μέτρων δημοσιονομικής πειθαρχίας με ορατή στόχευση και αβέβαιη έκβαση, ύστερα από καθυστερήσεις και παλινωδίες, που επιβάρυναν την ήδη δραματική οικονομική κατάσταση.

Ανεξαρτήτως της αποδοχής ή μη της αναγκαιότητας της κυβερνητικής επιλογής και της ορθότητας των ληφθέντων μέτρων, εντός ολίγων ημερών η Βουλή των Ελλήνων καλείται να συζητήσει και ψηφίσει, με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, νομοσχέδιο για την κύρωση των συμφωνιών της Ελλάδας με την Ε.Ε., την Ε.Κ.Τ. και το Δ.Ν.Τ.

Από το περιεχόμενο του σχετικού νομοσχεδίου καθίσταται σαφές ότι, έστω και προσκαίρως, ήτοι για τουλάχιστον 4 έτη, οι αρμοδιότητες της Κυβέρνησης και της Βουλής των Ελλήνων προς άσκηση δημοσιονομικής πολιτικής εκχωρούνται στα αρμόδια όργανα της Ε.Ε., της Ε.Κ.Τ. και του Δ.Ν.Τ.. Με άλλες λέξεις, με το υπό ψήφιση νομοσχέδιο η Βουλή των Ελλήνων θα εγκρίνει την εκχώρηση αρμοδιοτήτων, που, κατά το ισχύον Σύνταγμα, ασκούνται από αρμόδια κρατικά όργανα σε όργανα διεθνών οργανισμών. Οι σχετικές δημόσιες δηλώσεις του Έλληνα Πρωθυπουργού για περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας δεν επιτρέπουν αμφισβητήσεις περί αυτού.

Στο άρθρο 28 του Συντάγματος, που ρητώς ανάγεται σε «θεμέλιο της συμμετοχής της χώρας στις διαδικασίες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης», ορίζεται ότι:

« 2. Για να εξυπηρετηθεί σπουδαίο εθνικό συμφέρον και να προαχθεί η συνεργασία με άλλα κράτη, μπορεί να αναγνωρισθούν, με συνθήκη ή συμφωνία σε όργανα διεθνών οργανισμών αρμοδιότητες, που προβλέπονται από το Σύνταγμα. Για την ψήφιση νόμου, που κυρώνει αυτή τη συνθήκη ή συμφωνία απαιτείται πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των βουλευτών.
 
3. Η Ελλάδα προβαίνει ελεύθερα, με νόμο, που ψηφίζεται από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών, σε περιορισμούς ως προς την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας της, εφόσον αυτό υπαγορεύεται από σπουδαίο εθνικό συμφέρον, δεν θίγει τα δικαιώματα του ανθρώπου και τις βάσεις του δημοκρατικού πολιτεύματος και γίνεται με βάση τις αρχές της ισότητας και με τον όρο της αμοιβαιότητας.»

Από τα προεκτεθέντα προκύπτει ότι επιβάλλεται η ψήφιση του νομοσχεδίου για την κύρωση των συμφωνιών με την Ε.Ε., την Ε.Κ.Τ. και το Δ.Ν.Τ. με πλειοψηφία των 3/5 του όλου αριθμού των βουλευτών, ήτοι 180 βουλευτών, κατ’ εφαρμογή της διάταξης της §2 του άρθρου 28 του Συντάγματος, καθόσον αναγνωρίζονται σε όργανα διεθνών οργανισμών αρμοδιότητες, που προβλέπονται στο Σύνταγμα, για να εξυπηρετηθεί το σπουδαίο εθνικό συμφέρον αποτροπής της πτώχευσης του ελληνικού κράτους, ενώ τουναντίον αποκλείεται η ψήφιση των ενλόγω συμφωνιών με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών, ήτοι με 151 ψήφους, κατ’ εφαρμογή της διάταξης της §3 του άρθρου 28 του Συντάγματος, γιατί οι υπαγορευόμενοι από το σπουδαίο εθνικό συμφέρον σωτηρίας της εθνικής οικονομίας περιορισμοί δεν θεσπίζονται υπό τον όρο της αμοιβαιότητας.

Άλλωστε και κατά την κύρωση της Συνθήκης του Μάαστριχτ, όταν εκχωρήθηκε σε όργανα της Ε.Ε. η άσκηση νομισματικής πολιτικής, η Βουλή των Ελλήνων αποφάσισε με πλειοψηφία άνω των 3/5 του όλου αριθμού των βουλευτών, αφού τον Ιούλιο του 1992 εψήφισαν υπέρ της κύρωσης οι βουλευτές της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του Συνασπισμού.

Η επιλογή οποιασδήποτε άλλης διαδικασίας για την ψήφιση του υπό συζήτηση νομοσχεδίου συνιστά παραβίαση της διάταξης της §1 του άρθρου 28 του Συντάγματος, που υπονομεύει την απαρέγκλιτη τήρηση των συμπεφωνημένων με την Ε.Ε., την Ε.Κ.Τ. και το Δ.Ν.Τ., αφού μπορεί να προσβληθεί στα αρμόδια ελληνικά δικαστήρια και να ακυρωθεί κάθε διοικητική πράξη, που εκδίδεται κατ’ εφαρμογή του ψηφισθησομένου νομοσχεδίου, ως αντισυνταγματική.

Αυτό το ενδεχόμενο πρέπει να συνεκτιμηθεί σοβαρότατα, γιατί, άλλως, όχι μόνο κακοποιείται η συνταγματική τάξη, αλλά εξαρχής και εκ των έσω δυναμιτίζεται η προσπάθεια ανάταξης της οικονομίας και ο αιματηρός αγώνας του ελληνικού λαού από … τιτάνιος μπορεί να γίνει … σισύφειος, δηλαδή άπελπις.