Του Νίκου Μελέτη

Η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ προσπάθεια να δοθεί ιστορικός και πανηγυρικός χαρακτήρας στην επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα δεν μπόρεσε τελικά να αποτρέψει έναν ασυγκράτητο Τούρκο πρωθυπουργό να θέσει δημοσίως, παρουσία του Έλληνα ομολόγου του, όλο το φάσμα των «σκληρών» τουρκικών θέσεων, δείχνοντας ποσό μακρύς και δύσβατος είναι ο δρόμος για την ουσιαστική βελτίωση και την εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Χρειάστηκαν μόνο τα σχεδόν 90 λεπτά της συνέντευξης Τύπου για να προσγειώσουν όλους στην αδυσώπητη πραγματικότητα των ελληνοτουρκικών προβλημάτων και κυρίως να διαψεύσουν τις προσδοκίες (που συνήθως δημιουργούνται στην Αθήνα) για «διαφορετική» προσέγγιση της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας της Τουρκίας στον σκληρό πυρήνα των Ελληνοτουρκικών.

Ο Τούρκος πρωθυπουργός με πραγματικά καταιγιστικό λόγο έθιξε όλα τα ζητήματα, φέρνοντας σε δύσκολη θέση την ελληνική πλευρά και τον ίδιο τον Γ. Παπανδρέου, ο οποίος έδειξε να αποφεύγει την άμεση απάντηση προκειμένου να μη διαταραχθεί το κλίμα της επίσκεψης.

Ο κ. Ερντογάν ουσιαστικά ανανέωσε το casus belli λέγοντας ότι «πρέπει να εξετασθούν οι λόγοι για tous οποίους αποφασίσθηκε το casus belli» (σ.σ. για το ενδεχόμενο επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων έως τα 12 ν.μ.) και εξέφρασε ήταν εκτίμηση ότι «θα λυθεί όχι όμως μονομερώς», υπονοώντας δηλαδή ότι θα πρέπει να υπάρξει και ταυτόχρονη παραίτηση εκ μέρος ins Ελλάδος από το δίκαιο επέκτασης των χωρικών υδάτων.

Ο τούρκος πρωθυπουργός επανέφερε την πρόταση για αφοπλισμό των αεροσκαφών, κάτι που αποτελεί πάγια απαίτηση της τουρκίας, καθώς με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζεται για την Τουρκία η συνέχιση ins τακτικής των παραβιάσεων και των υπερπτήσεων, χωρίς τον κίνδυνο θερμού επεισοδίου. Παράλληλα απαιτείται από την Ελλάδα να… αφοπλίσει τα αεροσκάφη της τα οποία πετούν και στον εθνικό και όχι μόνο στον διεθνή εναέριο χώρο του Αιγαίου.

Το Κυπριακό. Ο κ. Παπανδρέου, πάντως, στο σημείο αυτό επεσήμανε το αυτονόητο ότι οι σχέσεις καλής γειτονίας σημαίνει «να χτυπάς την πόρτα του γείτονα πριν μπεις στο σπίτι του και να καταθέτεις σχέδια πτήσης πριν μπεις στον εναέριο χώρο του»… (σ.σ. τον οποίο όμω5 δεν αναγνωρίζει η Τουρκία).

Στο Κυπριακό ο κ. Ερντογάν έθεσε ως χρονοδιάγραμμα για λύση το τέλος του 2010, επαναφέροντας την πρότασή του για διεθνή διάσκεψη (πρόταση που αποσκοπεί στην εξίσωση της Κυπριακής Δημοκρατίας με το ψευδοκράτος), ενώ έκανε μακρά αναφορά στο Σχέδιο Ανάν για να ενοχοποιήσει σχεδόν την ελληνοκυπριακή πλευρά για τη συνέχιση της παραμονής των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων στο νησί. Και σε αυτή την περίπτωση έμμεσα απάντησε ο Γ. Παπανδρέου λέγοντας ότι στην Ε.Ε. δεν θα χρειάζονται εγγυήτριες δυνάμεις, αν και προκάλεσε εντύπωση ο τρόπος με τον οποίο εκθείασε τη γενικότερη στάση του κ. Ερντογάν στο Κυπριακό από την περίοδο του Σχεδίου Ανάν ..

Ο κ. Ερντογάν για πολλοστή φορά εξέφρασε την εκτίμηση ότι σύντομα θα .. λυθεί το θέμα της Χάλκης, ενώ απάντησε ότι ο ίδιος «δεν έχει πρόβλημα όταν χρησιμοποιείται ο ορός Οικουμενικό για το Πατριαρχείο, καθώς και οι πρόγονοι του το ίδιο έπρατταν…». Μια δήλωση που ακούγεται θετικά αλλά μένει να αποδειχθεί εάν πρακτικά θα σημάνει τη βελτίωση της κατάστασης του Πατριαρχείου…
Συνδέοντας ευθέως το θέμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της ανάδειξα του Πατριάρχη από την Ιερά Σύνοδο με το θέμα των μουφτειών, ζητώντας να αναγνωριστούν από την Ελλάδα οι εκλεγμένοι από μια ομάδα πιστών «ψευδομουφτήδες», ο κ. Ερντογάν αποκάλυψε ποσό εννοεί και κατανοεί τη λέξη «οικουμενικό».

Ατζεντα

Σε περίοπτη θέση οι… μειονότητες

ΜΠΡΟΣΤΑ σε αυτόν τον καταιγιστικό λόγο, ο κ. Παπανδρέου εμφανίσθηκε και πάλι διακριτικός δηλώνοντας ότι «ούτε το θέμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου ούτε της μουσουλμανικής μειονότητας είναι διμερή» και σε ό, τι αφορά τη μειονότητα αναφέρθηκε στις προσωπικές προσπάθειες ταυ για βελτίωση της κατάστασης στη Θράκη. Ο τρόπος που διεξήχθη αυτή η δημόσια συζήτηση κα ι φυσικά το γεγονός ότι χθες το πρωί ο κ. Ερντογάν δέχθηκε στο ξενοδοχείο του τη λεγομένη Συμβουλευτική Επιτροπή «Τούρκων» Δυτικής Θράκης, μάλλον αποδεικνύει ότι ο Τούρκος πρωθυπουργός έχει επιβάλει τελικά στην ατζέντα και μειονοτικό ζήτημα. Με την ολοκλήρωσή της η επίσκεψη του κ. Ερντογάν περνά σίγουρα στην Ιστορία. Όχι όμως ως νέο κεφάλαιο, αλλά μάλλον ως ταυτόσημη και ίδια σελίδα με τις τόσες άλλες που γεμίζουν το όχι και τόσο ευχάριστο βιβλίο των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Όσο για τα 21 χαμηλού επιπέδου και πολιτικής μνημόνια και συμφωνίες που υπογράφηκαν, δεν είναι αρκετό για να δικαιολογήσουν και να στηρίξουν την αισιοδοξία για την επόμενη ημέρα των Ελληνοτουρκικών… Σε ό, τι αφορά τις θεωρήσεις, η τούρκικη πλευρά δεν αρκείται στην κίνηση της Αθήνας να καταργήσει τις θεωρήσεις σε όλα το «πράσινα διαβατήρια» που κατέχουν οι κρατικοί λειτουργοί και δημόσιοι υπάλληλοι και στρατιωτικοί (και κάθε λογής υπάλληλοι της ΜΙΤ), ζητώντας την κατάργηση των θεωρήσεων για όλα τα διαβατήρια. Η ελληνική πλευρό έχει δεσμευθεί ότι θα αναζητήσει τρόπους για την κατάργηση των θεωρήσεων τουλάχιστον για τους τουρίστες Τούρκους ή από μη κοινοτικές χώρες, ώστε να κάνουν ανενόχλητοι εκδρομές στα ελληνικά νησιά.