ΑΠΟ ΤΗ ΦΟΙΒΗ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ

Το Παγκόσμιο κύπελλο είναι προ των πυλών κι έχει στρέψει όλα τα βλέμματα πάνω του. Δεν θα μπορούσαμε λοιπόν, να μην συζητήσουμε με τους «ειδικούς» του ποδοσφαίρου για το τι μπάλα γενέσθαι…Οι οπαδοί της μπάλας διψούν για θέαμα και «καλό» ποδόσφαιρο και φυσικά αδημονούν για την τύχη της Ελλάδας. Έτσι στην πρεμιέρα η εθνική μας θα αντιμετωπίσει τη Νότιο Κορέα την 12η Ιουνίου κι ακολουθούν τα ματς με Νιγηρία στις 17 και Αργεντινή στις 22 τον ίδιο μήνα.

Ο Ρεχάγκελ είπε πρόσφατα στο επίσημο site της FIFA, για την πρόκριση στα τελικά του Μουντιάλ: «Οι παίκτες μας επιβραβεύτηκαν για το απίστευτο πάθος τους και το ανταγωνιστικό πνεύμα τους. Έχουμε πει, ότι πριν από κάθε επιτυχία πρέπει να έχεις στο πλευρό σου τους θεούς…».

Μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της εθνική μας ομάδας παίρνει σάρκα και οστά στα γήπεδα της Ν. Αφρικής όπου καλείται να ανταγωνιστεί τα «θηρία» του παγκοσμίου ποδοσφαίρου και «να φτάσει όσο πιο ψηλά γίνεται», όπως δηλώνει και ο ίδιος ο Ότο Ρεχάγκελ. Η στιγμή που θα δοθεί το εναρκτήριο λάκτισμα για την κορυφαία ποδοσφαιρική διοργάνωση ζυγώνει. Το κλίμα που επικρατεί είναι ανήσυχο και στα δημοσιογραφικά πηγαδάκια ακούγονται πολλά και γι αυτό μιλήσαμε με τους ειδικούς. Οι συστάσεις περισσεύουν για τους Χρήστο Σωτηρακόπουλο, Αντώνη Κατσαρό, Γιώργο Γεωργίου και Νίκο Καραγιαννίδη, οι οποίοι κάνουν προβλέψεις για τα ματς, σχολιάζουν τον Ότο Ρεχάγκελ και την πορεία της ελληνικής ομάδας στο Μουντιάλ και δεν παραβλέπουν να μας μιλήσουν ακόμη και για το ενδεχόμενο η Ελλάδα να μην βάλει (πάλι) ούτε γκολ!

Ποια χώρα έχει περισσότερες πιθανότητες να σηκώσει το κύπελλο; 

Χρήστος Σωτηρακόπουλος

Σε δίλημμα:

Όπως και σε όλα τα Μουντιάλ η Βραζιλία θεωρείται το φαβορί. Όμως για μένα η Ισπανία και η Αγγλία είναι πολύ δυνατές. Νομίζω πως δυο από αυτές θα είναι και το ζευγάρι του τελικού.

Αντώνης Κατσαρός

Αποφασιστικά:

Σαν φαβορί βλέπω την Ισπανία, δεύτερη τη Βραζιλία, και από τον όμιλό μας την Αργεντινή. Γενικότερα πάντως θέλω να πιστεύω ότι τα αουτσάιντερ, όπως η Ακτή Ελεφαντοστού θα φτάσουν ψηλά.

Νίκος Καραγιαννίδης

Στοιχηματικώς:

Το φαβορί βρίσκεται στις γνωστές παγκόσμιες ποδοσφαιρικές δυνάμεις Βραζιλία Ιταλία, Γερμανία, Αργεντινή.  Σύμφωνα όμως με τις προβλέψεις των στοιχημάτων, δίνουν πολλές πιθανότητες στην Ισπανία, η οποία δεν το έχει ξαναπάρει.

Γιώργος Γεωργίου

Απερίφραστα:

Η Ισπανία, εξαιτίας της πληρότητας της σε όλα τα επίπεδα. Έχει όμως ένα μειονέκτημα, ότι είναι «κομπλεξική» ομάδα. Θα μπορέσει άραγε να αποβάλλει το κόμπλεξ της και να νικήσει; Η Αγγλία επίσης δείχνει ότι είναι ένα καλό αουτσάιντερ. Μετά το 1994 και τον «καταποντισμό» της εθνικής μας στα γήπεδα των ΗΠΑ, είναι η 2η φορά που η χώρα μας εκπροσωπείται σε τελική φάση Παγκόσμιου Κυπέλλου.

Ξεκινώντας με τις εκτιμήσεις τους για τη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική διοργάνωση, ο Καραγιαννίδης θέλει να περιμένει θέαμα και διασκέδαση: «Θέλω να ξεφύγω από τη μιζέρια της καθημερινότητας. Δεν υπάρχει καλύτερο φάρμακο από ένα τουρνουά που σου προσφέρει χρώματα, εικόνες και κορυφαίο ανταγωνισμό». Ο Σωτηρακόπουλος από την άλλη, δεν περιμένει και πολλά: «Θα δούμε, ό,τι βλέπουμε συνήθως, με τη διαφορά πως αυτή τη φορά κάποια αφρικανική ομάδα μπορεί να φτάσει μακριά στη διοργάνωση. Επίσης κάτι που δεν έχει τονιστεί αρκετά είναι πως για πρώτη φορά από το 1978 το Μουντιάλ διεξάγεται στο νότιο ημισφαίριο, άρα σε συνθήκες χειμώνα. Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται κι ο Γεωργίου: «Τίποτα δεν περιμένω από το Μουντιάλ. Δεν νομίζω να δούμε καλή μπάλα. Θα είναι της πλάκας. Θα υπάρχουν σκοπιμότητες και ότι άλλο αυτό συνεπάγεται. Όσο προχωράει η διοργάνωση και θα αναγκαστούν να πιεστούν οι ομάδες, τότε θα δούμε καλύτερη μπάλα. Δεν πρόκειται να προκύψει κάτι άγνωστο και συναρπαστικό. Πχ παλιά υπήρχαν παίκτες από τη Ν. Αμερική που δεν τους ξέραμε και τους βλέπαμε για πρώτη φορά στο Μουντιάλ. Τώρα τους ξέρουμε όλους, τους έχουμε δει από παιχνίδια στην Ευρώπη, ξέρουμε τα κόλπα τους. Κι ο Κατσαρός εντάσσεται με τις παραπάνω απόψεις: «Δυστυχώς στο Μουντιάλ, λόγω των υψηλών υποχρεώσεων των σούπερ σταρ καθ’ όλη τη χρονιά, δεν βλέπουμε να δίνουν πάντα τον καλύτερό τους εαυτό, κι αυτό πλήττει την διοργάνωση του καλοκαιριού. Αυτά είναι σημεία των καιρών που υπαγορεύονται από τα μεγάλα συμβόλαια και τους χορηγούς».

Πώς θα τα πάει όμως η Ελλάδα στα ματς και ποια θα είναι η πορεία της; Τα προγνωστικά των Σωτηρακόπουλου και Κατσαρού είναι θετικά: «Θα είναι τεράστια επιτυχία να προκριθούμε στα νοκ-αουτ. Αυτή η παρουσία μας στο Παγκόσμιο Κύπελλο σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί με εκείνη του 1994 όταν δεν σκοράραμε. Τα τελευταία χρόνια ο κορμός της ομάδας έχει εμπειρία από τα κορυφαία ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και σαφώς μπορεί και να σκοράρει και να πάρει θετικό αποτέλεσμα. Σπουδαίο θα ήταν να διακριθούν πολλοί παίκτες και όχι μόνο ένας, γιατί τότε σημαίνει πως θα έχουμε πετύχει το στόχο μας». Κατσαρός: «Ο πρώτος στόχος της Ελλάδας που είμαι σίγουρος ότι θα επιτευχθεί, είναι οι αξιοπρεπείς καταρχήν εμφανίσεις, γιατί έχει σημασία το πώς παίζεις, πέρα από το αποτέλεσμα. Λόγω της εμπειρίας των ποδοσφαιριστών σε υψηλό επίπεδο, της μεγαλύτερης συνοχής στην ομάδα, κι επειδή δεν είναι τόσο κουρασμένοι όσο άλλοι σούπερ σταρ και λόγω Ρεχάγκελ, που για την ψυχολογία τους είναι ο καλύτερος μάστορας μπορούμε να περιμένουν κάτι περισσότερο από αξιοπρεπείς εμφανίσεις. Μας έχουν δώσει το δικαίωμα να το περιμένουμε». Στον αντίποδα βρίσκεται ο Γεωργίου: «Μετά το 2004 που είχα πει ότι θα πατώσουμε και τελικά πήραμε την κούπα αποφάσισα να μην το ξαναπαίξω Ολυμπία Καντούνη (σ.σ.: αστρολόγος). Όποιος κάνει προβλέψεις στο ποδόσφαιρο, πιάνεται «κορόιδο»! (μια soft εκδοχή του μ… ). Έχουν πιαστεί «κορόιδα» ειδήμονες και ειδήμονες, εμείς δεν θα πιαστούμε; Φυσικά η λογική λέει, στον πάτο μπουρμπουλήθρες! Δηλαδή ότι θα πατώσουμε. Δεν ελπίζω σε κάτι. Η ελπίδα πεθαίνει πάντα πρώτη. Πάντως αν γίνουμε ρεζίλι, δεν θα είναι η πρώτη φορά. Είμαστε συνηθισμένοι. Από τους Έλληνες παίκτες δεν θα ξεχωρίσει κάποιος. Σκούρα τα πράγματα». Ο Καραγιαννίδης θα συμφωνήσει μάλλον: «Αν και στο ποδόσφαιρο απαγορεύονται οι προβλέψεις, σαν εκτίμηση, θα μπορούσα να πω ότι θα είναι επιτυχία να πάρουμε την 31 θέση, να κερδίσουμε δηλαδή, μια χώρα. Να σπάσει το φράγμα τον 30. Γιατί η ομάδα είναι αναξιόπιστη αγωνιστικά και πολύ αδύνατη. Πάντως είναι κομματάκι δύσκολο να γελάσει το χειλάκι μας. Ας παίξουν καλά τουλάχιστον, να δείξουν φιλοτιμία, ότι προσπάθησαν, να σταθούν αξιοπρεπώς».

Ποια είναι η γνώμη τους για τον Ρεχάγκελ και γι αυτό που ετοιμάζει; Σωτηρακόπουλος: «Δεν αποτελεί crash test για τον Ρεχάγκελ το Μουντιάλ. Δεν κρίνεται από αυτά που θα συμβούν. Τα. γέρικα σκυλιά δεν μαθαίνουν εύκολα νέα κόλπα και θα εμπιστευτεί τη παλιά δοκιμασμένη συνταγή. Γεωργίου: «Ο Ρεχάγκελ θα κάνει αυτό που κάνει κάθε φορά, τον έχουμε μάθει. Δεν μας κρύβει εκπλήξεις.  Έχει ένα σύστημα το οποίο ακολουθεί. Θα παίξει με τους ίδιους κουρασμένους παίκτες, αυτοί που του έδωσαν και το κύπελλο το 2004». Κατσαρός: «Κανείς δεν δικαιούται να πει κάτι κακό για τον Ρεχάγκελ γιατί αυτό που έχει καταφέρει δεν το έχει κάνεις άλλος. Η εθνική μας ομάδα θα παίξει όπως ξέρει. Έχει κάποια δυνατά σημεία, ίσως η πιο δυνατή της γραμμή στην παρούσα φάση είναι η αμυντική. Έχει περισσότερες επιλογές στην άμυνα και μπορεί να εναλλάσσει παίκτες και να τους δίνει διαφορετικούς ρόλους, για να καταφέρει να κρατήσει το μηδέν πίσω και να διεκδικήσει το ένα γκολ μετά μπροστά. Σαν ομάδα δεν είναι δυνατή, όσο θα έπρεπε, στην μεσαία γραμμή. Παίκτες που έχουν αποχωρήσει τα τελευταία χρόνια, δεν έχουν επί της ουσίας αντικατασταθεί. Γι αυτό και οι λύσεις που δίνονται, είναι λύσεις ανάγκης. Καραγιαννίδης: «Θα κινηθεί περισσότερο αμυντικά και συντηρητικά από την Πορτογαλία του 2004. Δεν έχουμε πριμαντόνες να σπρώξουν την ομάδα, όλο το οπλοστάσιο θα στηριχτεί στη συνολική δουλειά η οποία κατά 91% θα είναι αμυντική. Ο Ρεχάγκελ δεν σου δίνει την εντύπωση ότι είναι γερμανός προπονητής βόρειας χώρας , αλλά μεσογειακός. Κοιτάει δηλαδή, πώς να «κλέψει» το αποτέλεσμα. Ακολουθεί τη στρατηγική του «φυλάω τα νώτα μου και ότι μπορώ να αρπάξω».

Όσον αφορά τον ρόλο των φιλάθλων, ο Καραγιαννίδης πιστεύει: «Είναι πεσμένα τα φτερά των ελλήνων για την ομάδα τους. Μετά το 2004 ξαναβρέθηκε η Ελλάδα εκεί που ήταν. Είναι δύσκολο να γίνει ανάταση. Όσοι πάνε θα πάνε, θα πάνε για να ζήσουν το φεστιβάλ, το πολυφυλετικό νταραβέρι, μιας και δεν έχει ξαναγίνει στη Ν. Αφρική μουντιάλ. Εξάλλου οι παίκτες δεν περιμένουν κάτι από τους φιλάθλους. Δεν πρόκειται να επηρεαστεί η ψυχολογία τους από την εξέδρα. Θα τους χρειαστούν στην περίπτωση που προχωρήσουν και δεν αποκλειστούν. Για τον Σωτηρακόπουλο «η χρονική συγκυρία κάνει ακόμη πιο ηρωική την παρουσία των Ελλήνων φιλάθλων στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Δεν παύει να είναι ένα ακριβό ταξίδι, σε μια χώρα που προκαλεί αμφιβολίες για την ασφάλεια που μπορεί να προσφέρει στους επισκέπτες της». Τέλος, ο Γεωργίου «οι φίλαθλοι είναι απογοητευμένοι από το ελληνικό ποδόσφαιρο το οποίο σέρνεται. Δεν εκμεταλλεύτηκε την επιτυχία του 2004 και τώρα επικρατεί γενικότερος μαρασμός, που σίγουρα επηρεάζει. Οι φίλαθλοι θα πάνε στην Ν. Αφρική, όχι όμως στον βαθμό που  πήγαν τότε στην Πορτογαλία. Ο προορισμός από μόνος του δεν είναι και δέλεαρ. Τι να πάνε να φάνε; Κροκόδειλους; Άσε που είναι και πολύ μακριά!».