Του Ιωάννη Θ. Μάζη, Καθηγητή Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής του Πανεπιστημίου Αθηνών

«Στη Μέση Ανατολή πρέπει να μην πιστεύεις τίποτα από όσα ακούς και τα μισά από όσα βλέπεις». Αυτή είναι μια ρήση του Ουαλιντ Τζουμπλάντ, ο οποίος την είπε για το Λίβανο, και την προσάρμοσα εγώ για ολόκληρη τη Μέση Ανατολή.

Το αιματηρό επισόδειο μεταξύ του στολίσκου της Free Gaza όπου επικεφαλής ήταν η Τουρκική Οργάνωση Ι.Η.Η. και η πρωτοβουλία της Τουρκικής ισλαμικής κυβερνήσεως του κ. Ερντογάν και των Ισραηλινών Ναυτικών Δυνάμεων αποτελεί αντικείμενο πολλαπλών αναγνώσεων.

 

 Να ξεκαθαρίσουμε πρώτα απόλα τη θέση μας ως προς το γεγονός:

α). Η υπόθεση του ισραηλινού αποκλεισμού της Γάζας είναι διπλωματικά άστοχη, στρατηγικά ατελέσφορη και ανθρωπιστικά απαράδεκτη. Έγραφα και εδήλωνα συχνότατα ότι οι τελευταίες δημοκρατικές εκλογές που έγιναν στην Παλαιστινιακή οντότητα  και ανέδειξαν ως νικήτρια δύναμη τη Χαμάς έπρεπε να γίνουν σεβαστές από την αγγλοσαξωνική πλευρά (η οποία χαρακτηρίζεται συνήθως όσο και αστόχως ως «δυτικός κόσμος ή Δύση») και ο αποκλεισμός αυτός να μην είχε λάβει ποτέ χώρα. Διέβλεπα τα αδιέξοδα και τις εντάσεις αλλά και τις εκρήξεις που θα προκαλούσε αυτή η «δυτική» επιλογή. Δυστυχώς επιβεβαιώθηκα και εγώ, αλλά και όλοι εκείνοι οι οποίοι στήριξαν και στηρίζουν αυτήν την άποψη.

 

β). Είναι φυσικό μια τέτοια κατάσταση να προσελκύσει το ενδιαφέρον της νέο-οσμανικής πολιτικής της ισλαμικής Κυβερνήσεως της Τουρκίας και του τούρκου ΥΠΕΞ κ. Νταβούτογλου, του σχεδιαστού αυτής της πολιτικής η οποία θα οδηγήσει σε σοβαρές εντάσεις την περιοχή της Ν/Α Μεσογείου και θα διαταράξει ανεπανόρθωτα την ειρήνη και την σταθερότητα στην περιοχή. Και ακόμη, θα βλάψει όλα τα καλώς νοούμενα συμφέροντα του ταλαίπωρου τουρκικού λαού, τα οποία πρέπει να μας ενδιαφέρουν ως γείτονες, διότι σε περιόδους ισχυρών κρίσεων η γείτων Τουρκία, προσπαθεί να εξαγάγει τα προβλήματά της προς τα δυτικά της, και ειδικότερα στο Αιγαίο και την Κύπρο.

 γ). Επίσης, η Ελλάδα έχει πολλαπλά συμφέροντα να εντοπίσει στις δηλώσεις των κ.κ. Ερντογάν και Νταβούτογλου περί ισραηλινής «πειρατείας εκτός των 12 ναυτικών Μιλίων» διότι αυτό σημαίνει ότι αιφνιδίως, οι φίλοι Τούρκοι γείτονές μας διακυρήσσουν «την διάπυρον πεποίθησή τους προς την Διεθνή Νομιμότητα και προς το Δίκαιον της Θαλάσσης» το οποίο μέχρι σήμερα έχει υπογραφεί από 160 κράτη και όχι από την Τουρκία (!) και αυτό σημαίνει ότι η φίλη, γείτων και σύμμαχος Τουρκία είναι έτοιμη:

i) να αναγνωρίσει το αντίστοιχο Ελληνικό δικαίωμα των εθνικών χωρικών Υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια (!)

ii) να άρει το casus belli εναντίον της Ελλάδος! Δηλαδή, πράγματα τα οποία η Ελληνική κυβέρνηση οφείλει να τα υπομνήσει αμέσως στην Τουρκική ισλαμική κυβέρνηση και να είναι βεβαία ότι και εκείνη θα τα σεβαστεί απολύτως! Ιδιαιτέρως μετά από την μεγαλειώδη μαγιάτικη επίσκεψη «ειρήνης» του κ. Ερντογάν στην Αθήνα και την «κατανόηση» αλλά και «τις φιλικές προθέσεις» που επέδειξε έναντι της Ελληνικής πλευράς. Και βεβαίως, να είναι βεβαία η Ελληνική Κυβέρνηση ότι ο τούρκος ΥΠΕΞ κ. Νταβούτογλου θα σπεύσει να συνεργασθεί μαζί μας για να τα υλοποιήσει όλα αυτά τα ωραία!

iii) Υπό τα δεδομένα αυτά δύναται να είναι βεβαία η Ελληνική Κυβέρνηση ότι μία «δύναμη ειρήνης», όπως είναι αναμφιβόλως, η νεο-οσμανική Τουρκία θα σπεύσει να διευκρινίσει όλα τα περί ομαδικών τάφων των ελληνοκυπρίων αιχμαλώτων πολέμου της τουρκικής στρατιωτικής εισβολής του Ιουλίου του 1974 στην Κύπρο, η οποία κατέληξε στην παράνομη κατοχή του 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας.

iv) Μπορούμε ακόμη να είμαστε βέβαιοι ότι η ισλαμική Κυβέρνηση της Αγκύρας θα σπεύσει, εντός του πλαισίου των νέων ανθρωπιστικών και ειρηνευτικών δραστηριοτήτων της, να επιστρέψει τις περιουσίες στους 200.000 ελληνοκυπρίους πρόσφυγες οι οποίοι εξεδιώχθησαν από τα  σπίτια τους μετατρεπόμενοι σε πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα

v) Επίσης είναι περισσότερο από βέβαιον ότι θα ζητήσει επίσημα συγνώμη για τους περίπου 4.000 νεκρούς Ελληνοκυπρίους που προκάλεσε η εισβολή και κατοχή της Βορείου Κύπρου,

vi) Ακόμη, ότι θα σπεύσει να μας πληροφορήσει για την τύχη 1.619 Ελληνοκυπρίων οι οποίοι συνελήφθησαν αιχμάλωτοι από τον Τουρκικό στρατό Κατοχής και φέρονται 36 χρόνια τώρα, ως αγνοούμενοι όπως και όλα τα σχετικά με τους ομαδικούς τάφους που απομένουν να αποκαλυφθούν στην Κύπρο ή στην Ανατολία. Αυτά τα απαιτεί ο στοιχειώδης ανθρωπισμός! Και στην ισλαμική Τουρκία, αυτός, ως φαίνεται πλεονάζει!

vii) και ασφαλώς, ως δύναμη ειρήνης και ανθρωπισμού, επειδή ηγείται παρομοίων ακτιβιστικών κινήσεων και κατανοεί τις αγαθές προθέσεις των, είναι απολύτως βέβαιον ότι: οι τούρκοι Γκρίζοι Λύκοι και δολοφόνοι του ελληνοκύπριου ακτιβιστή Τάσου Ισαάκ που δολοφονήθηκε άγρια με λοστούς και πέτρες στη «νεκρή ζώνη» στη Δερύνεια (στις 11-08-96, 24 ετών αφήνοντας για πάντα την έγκυο γυναίκα του στην αγέννητη ακόμα κορούλα του) και του Σολωμού Σολωμού (δολοφονήθηκε με δύο σφαίρες στο λαιμό στις 14-08-1986 από τον τούρκο ψευδο-υπουργό Γεωργίας των Κατεχομένων, 26 χρονών παλληκάρι), οι «αξιότιμοι κ.κ.» Μεχμέτ Αρσλάν (Αρχηγός του εσμού των Γκρίζων Λύκων των Κατεχομένων), Κενάν Ακίν («Υπουργός Γεωργίας» των Κατεχομένων και πρόεδρος του «κόμματος» των Κατεχομένων υπό την επωνυμία «Κόμμα Εθνικής Δικαιοσύνης») όπως και ο αξιότιμος κ. Ερτάλ Ακίν (Διοικητής των Ειδικών Δυνάμεων των Κατεχομένων), θα δικαστούν πάραυτα από την Τουρκική νέο-οσμανική δικαιοσύνη και θα τους επιβληθούν οι δέουσες ποινές για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως. Τοσούτο μάλλον που οι «κύριοι» αυτοί δεν είναι καν μουσουλμάνοι αλλά φανατικοί κεμαλιστές Γκρίζοι Λύκοι, πνευματικά παιδιά του Αρπασλάν Τουρκές!

Να θυμίσω σε όσους το λησμόνησαν και να κάνω γνωστό σε όσους το αγνοούν ότι: για τις δολοφονίες των δύο αυτών Ελληνοκυπρίων ακτιβιστών έγινε προσφυγή (από τις οικογένειές τους) στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στις 3.02.97, και στις 24.06.08 εκδόθηκε η τελική απόφαση. Όσον αφορά στην οικογένεια του Ισαάκ, το ΕΔΑΔ επιδίκασε συνολικό ποσό 215.000 και ποσό 35.000 ευρώ στον πατέρα του Σολωμού. Σημασία δεν έχει το χρηματικό ποσό, το οποίο ουδέποτε κατεβλήθη από την τουρκική κατοχική πλευρά, αλλά η ίδια η αναγνωρισμένη καταδίκη των δολοφόνων από το Διεθνές Δικαιοδοτικό όργανο!

Είμαι βέβαιος, ότι η παρούσα νέο-οσμανική ισλαμική κυβέρνηση της γείτονος, φίλης και συμμάχου χώρας θα το αναγνωρίσει και θα ζητήσει επισήμως συγνώμη από τις οικογένειές τους και από την νόμιμη κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας!

δ). Αναφορικά τώρα με την υπόθεση της «πειρατείας» για την οποία καταγγέλλεται η Κυβέρνηση Νετανιάχου, και μάλιστα εκτός των υπολοίπων, και από την Τουρκία, ιδωμένη από την αυστηρά νομική της πλευρά η καταγγελία αυτή δεν έχει νομικό έρεισμα. Απλούστατα διότι κατά το Δίκαιο του Ναυτικού αποκλεισμού (Blocus Naval) υπάρχει το Κείμενο του San Remo (San Remo Manual on International Law Applicable to Armed Conflicts at Sea, 12 June 1994) το οποίο, όπως ορθότατα παρατηρεί ο Δρ. Αθανάσιος Δρούγος, με την «…παράγραφο 67 επιτρέπει σε αντιμαχόμενους να επιτεθούν σε εμπορικά/μη-πολεμικά πλοία που φέρουν την σημαία τρίτων κρατών εκτός των χωρικών τους υδάτων, εφόσον είναι βέβαιοι και βάσει λογικών αποδείξεων εμπλέκονται σε παράνομες δραστηριότητες, ή πρόκειται να σπάσουν ναυτικό αποκλεισμό, και ενώ έγκαιρα τους έχουν ειδοποιήσει και αρνούνται να σταματήσουν ή επί τούτου αρνούνται –αντιδρούν σε νηοψία-έρευνα ή κατάληψη». Και βεβαίως, όπως συνεχίζει ο Δρ Δρούγος: «Αν πάμε και στην παράγραφο 146 του ιδίου κειμένου: Επιτρέπεται η κατάληψη του συγκεκριμένου πλοίου τρίτης Χώρας (Εμπορικού) εκτός των χωρικών υδάτων, εφόσον υπάρχει εμπλοκή σε παράνομες δραστηριότητες που αναφέρονται στην προηγούμενη παράγραφο 67». Ο Δρ Δρούγος σημειώνει ακόμη ότι «Όλοι αυτοί που τόσο έντονα επέκριναν την καταδρομική ενέργεια(που επαναλαμβάνω ότι θα μπορούσε να εξελιχθεί διαφορετικά) και είναι λαλίστατοι από τις θέσεις τους, δεν είπαν απολύτως τίποτα όταν το Ισραήλ εντόπισε και κατέλαβε το πλοίο που μετέφερε 33 τόνους όπλα στην Χεζμπολλάχ (κατά παραβίαση της απόφασης 1701 του ΣΑ/ΟΗΕ), ούτε όταν στο αεροδρόμιο της Μπανγκόκ/Ταϊλάνδη σταμάτησαν οι αρχές το αεροσκάφος που μετέφερε όπλα και συστήματα πυραύλων από την Β. Κορέα στο Ιράν (κατά παραβίαση των αποφάσεων 1696 και 1874 του ΣΑ/ΟΗΕ), ούτε βέβαια διαμαρτυρήθηκαν για την αθλιότητα του καθεστώτος της Β. Κορέας να βυθίσει προ δυο μηνών πολεμικό πλοίο της Νοτίου Κορέας στην Κίτρινη Θάλασσα (46 νεκροί από τα μέλη του πληρώματος)

Παρόλα αυτά, οφείλω να επαναλάβω ότι στο ηθικό πεδίο, η Κυβέρνηση Νετανιάχου οφείλει να δεχθεί ότι ο αποκλεισμός ενός πληθυσμού 1,4 εκ. κατοίκων σε 36τχμ. με πολλαπλές στερήσεις αποτελεί αποκρουστική κατάσταση και καταδικάζεται ασυζητητί! Ο αποκλεισμός αυτός πρέπει κατεπειγόντως να αρθεί για τα καλώς νοούμενα συμφέροντα του Παλαιστινιακού Λαού, του Ισραηλινού Λαού και των εθνών της Μεσογείου και της Ευρύτερης Μέσης Ανατολής. Αυτό, όμως, δεν είναι νομικής τάξεως πρόβλημα και πάντως δεν μπορεί να επιλυθεί από έναν εθνικό δρώντα με την «αξιοπιστία της Τουρκίας», ειδικά σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών! Αλήθεια, με εκείνον τον Οτσαλάν στο Ιμραλί, τι να γίνεται;

ε). Φαντάζομαι, συμπαρατασσόμενος απολύτως με τον Νίκο Κοτζιά (Η Αξία, 05 Ιουνίου 2010, «Γνώμες», σ. 13) ότι οι ακτιβιστές μας είναι έτοιμοι να δημιουργήσουν ακόμα έναν στολίσκο διεθνών ακτιβιστών με την εκ 50% συμμετοχή Ελλήνων ακτιβιστών (κατά την πρόσφατη τουρκική αναλογία) και «..να πάνε στην Κατεχόμενη Κύπρο να διαδηλώσουν τη θέλησή τους να απαλλαγεί η Κύπρος, και πριν απ’ όλα ο δημοκρατικός τουρκο-κυπριακός πληθυσμός, από την κατοχή των τουρκικών αντιδημοκρατικών στρατευμάτων. Αν αυτό φαντάζει δύσκολο, τότε τους προτείνω να οργανώσουν την είσοδό τους στο λιμάνι της πόλης φαντάσματος της Αμμοχώστου και να διεκδικήσουν την άμεση επιστροφή του στο Λαό της Κύπρου».

στ). Πόσοι αλήθεια γνωρίζουν στην χώρα μας ότι ο Οργανισμός Ισλαμικής Διασκέψεως (Ο.Ι.Δ.) έχει δεχθεί και αναγνωρίσει, το ψευδοκράτος του Ντεκτάς και των Κατεχομένων ως «Κράτος Παρατηρητή» από το 1979 (!) με την επωνυμία Turkish Cypriot State; Δηλαδή, τα 57 μέλη του Αραβομουσουλμανικού Κόσμου που μετέχουν στο Οργανισμό αυτό, αναγνώρισαν ως κράτος την παράνομη «Τουρκική Δημοκρατία της Βορείου Κύπρου»! Ομόφωνα!. Δεν συζητούμε φυσικά για την Τουρκία, η οποία άλλωστε προεδρεύει του Οργανισμού δια του υπηκόου της Καθηγητού κ. Ekmeleddin Ihsanoglu, ο οποίος είναι ο Γ.Γ. του Ο.Ι.Δ από το 2005! Ο οποίος κ. Ihsanoglu μάλιστα, προτρέπει όλα τα μέλη του Οργανισμού να συνδράμουν το «Τουρκοκυπριακό Κράτος» με κάθε τρόπο και σε όλους τους τομείς! Μπορεί κανείς να απολαύσει την ομιλία του Τούρκου Γενικού Γραμματέα του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης, που έγινε κατά την  34η Σύνοδο των Υπουργών Εξωτερικών του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης στις 14/04/2007 στην Jeddah της Σαουδικής Αραβίας).

Συνεπώς το ερώτημα, πάντως, θα ήθελα να θέσω προς κάποιους ανησυχούντες μήπως η στάση της Ελληνικής Κυβερνήσεως και της Κυπριακής ομολόγου της, εξοργίσει τους Άραβες και πάνε και αναγνωρίσουν την «Τουρκική Δημοκρατία της Β. Κύπρου» έχει ήδη απαντηθεί: το έχουν ήδη πράξει οι Αραβο-μουσουλμάνοι,  από το 1979! Και συνοψίζοντας θεωρώ ότι:

1)      Βελτίωση, σημαίνει «καλυτέρευση σχέσεων με το Ισραηλινό κράτος» δεν σημαίνει… μανιχαϊστικά την διάρρηξη των σχέσεών μας με τον Αραβικό κόσμο!

2)      Αγαπητέ ανησυχούντες, ξυπνείστε! Η Τουρκία έγινε  μέλος στον Οργανισμό Ισλαμικής Διάσκεψης το 1969, με άκρως κεμαλικό και κοσμικό καθεστώς! Και μάλιστα, το Φεβρουάριο του 1996, λίγες μέρες αφού οι τούρκοι «δημοσιογράφοι» δημιούργησαν το δράμα των Ιμίων, με την i) κεμαλίστρια-λαϊκο-κοσμική συνεπώς, Πρωθυπουργό (Κόμμα του Ορθού Δρόμου) κ. Τσιλέρ, η Τουρκία η οποία ii) ήταν ήδη μέλος του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης-μαζί με το Ιράν(!)- iii) υπογράφει την ευρύτερη δυνατή Συμφωνία Αμυντικής και Στρατιωτικής Συνεργασίας με το…Ισραήλ! Αντιληφθήκατε μήπως εσείς και οι ανησυχούντες φίλοι σας, τι σημαίνει πραγματική διπλωματία;!

3)      Οι όποιοι καλοί φιλότουρκοι φίλοι, δεν ενοχλείστε από τουρκο-ισραηλινή Αμυντική Συνεργασία μέχρι και τώρα, σήμερα, όπου ο Τούρκος Υπουργός Εθνικής Αμύνης δηλώνει ανερυθρίαστα (μετά τη σφαγή των τούρκων πολιτών από τον ισραηλινό στρατό, εσείς τα λέτε…) ότι θα…συνεχίσει την προμήθεια Ισραηλινών, μη επανδρωμένων μαχητικών αεροσκαφών (u.a.v.) ύψους 135 εκατομμ. Δολλαρίων (!), γιατί ενοχλείστε από μια πρότασή μου περί «ελληνο-ισραηλινής συνεργασίας στο τομέα της συμπαραγωγής αμυντικών συστημάτων»; Δηλαδή για πιο λόγο η καλή φίλη, γείτων και σύμμαχος Τουρκία, πρίν ακόμη θάψει τους σκοτωμένους μουτζαχεντίν της από τον ισραηλινό στρατό, είναι καλό και δημοκρατικό να ανανεώνει τη συνεργασία της με «τον δολοφόνο τους»…το Ισραήλ (στον τομέα των προμηθειών αλλά και της συμπαραγωγής οπλικών συστημάτων), ενώ η Ελλάδα διαπράττει έγκλημα καθοσιώσεως εάν διαννοηθεί να το πράξει ενώ δεν έχει ούτε έναν τέτοιο νεκρό;

4)      Δεν μπορώ να κατανοήσω σε τι ακριβώς ενοχλεί την ελλαδική τουρκολαγνική «διανόηση», η αμφίπλευρη διπλωματική προσέγγιση της Ελλάδος, δηλ. προς τον Αραβικό κόσμο αλλά και το Ισραήλ, τη στιγμή που η Ελλάδα είναι μια χώρα χωρίς αποικιοκρατικό παρελθόν στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, άρα έχει λευκό ποινικό μητρώο, ενώ αυτό το κάνει η Τουρκία, χώρα η οποία είναι και θα είναι καταδικασμένη στη συνείδηση του Αραβικού κόσμου ως καταστροφέας του Χαλιφάτου και της αραβικής λαμπρότητας! Εφόσον η μερίδα αυτή και οι πάσης φύσεως «ηρακλειδείς» της, μας προτείνουν ως πρότυπο την Τουρκία, ας αντιληφθούν ότι αυτή η χώρα η οποία έχει αυτήν την πολιτική! Γιατί αυτό επιτρέπεται για την Τουρκία και όχι για την Ελλάδα; Mήπως τελικά η ελλαδική τουρκολαγνεία στρέφεται πλέον και στον αντισημιτισμό; Eγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα να γράψω πόσο τιμώ και σέβομαι τον Παλιστινιακό Λαό και την προσπάθειά του να δημιουργήσει το Κράτος του, ανεξάρτητο, ευτυχισμένο και ελεύθερο στα εδάφη της Παλαιστίνης. Και τότε, όπως και τώρα, ασφαλώς θα πρότεινα κάθε μορφής ειρηνική συνεργασία μαζί του. Το ίδιο όμως λέγω και γράφω και για το Ισραηλινό κράτος με το Λαό του οποίου δε θεωρώ ότι με χωρίζει κάτι. Με κάποιες κυβερνήσεις ίσως! Αλλά αυτό μου συμβαίνει και με τις δικές μου, τις ελληνικές κυβερνήσεις! Δεν είναι «προνόμιο» μόνον των Ισραηλινών! Και πιστεύω ότι η χώρα μου, μια μη-αναθεωρητική χώρα, θα μπορούσε να βοηθήσει το Ισραήλ να σκεφθεί προς την κατεύθυνση αυτή χωρίς εκρήξεις, πόλεμο και αιματοχυσία. Όπως ήταν έτοιμος να πράξει ο μεγάλος Γιτζχάκ Ράμπιν πρίν δολοφονηθεί από το χέρι του θερμοκέφαλου Γιγκάλ Αμίρ! Αλλά σε καμμία περίπτωση δεν θα παύσω να σκέφτομαι το εθνικό όφελος και τις ισορροπίες στο διεθνές σύστημα

5)      Επανερχόμενοι όμως στο ζήτημα της ακτιβιστικής επιχειρήσεως πρέπει να καταστήσουμε σαφές ότι από πλευράς των συμμετεχόντων πολιτών των λοιπών χωρών που μετείχαν σε αυτήν, ήταν απολύτως καθαρή και αγνών ανθρωπιστικών προθέσεων. Δεν προκύπτει όμως ότι ισχύει κάτι κάτι ανάλογο και από την πλευρά της Τουρκίας. Όπως αναφέρει και ο συνάδελφος Νίκος Κοτζιάς (Η Αξία, 05 Ιουνίου 2010, «Γνώμες», σ. 13), «…να μην ξεχνάμε ότι Κύπριοι ευρωβουλευτές, και μάλιστα του αντιπολιτευόμενου ΔΗΣΥ, κατήγγειλαν την παρουσία των Μυστικών Υπηρεσιών της Τουρκίας σε όλη την επιχείρηση»! Και θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί του στο ότι «…όταν η κοινή γνώμη [στην Ελλάδα] είναι έτοιμη να κλάψει για δικαιώματα τρίτων χωρών, ενώ δεν είναι έτοιμη να το κάνει για την Κύπρο είναι σοβαρό το ζήτημα» και στο ότι «…σήμερα, και αυτό με παραξενεύει, συχνά με πληγώνει, οι Έλληνες ακτιβιστές πάνε μέχρι το τέρμα του κόσμου, αλλά αγνοούν συστηματικά την Κύπρο».

Σύμφωνα και με το αμερικανικό Ινστιτούτο Strafort (και έχει σημασία να τονίσουμε την προέλευση του Ινστιτούτου), η Τουρκία προσπαθεί να επανακάμψει στη διεθνή σκηνή ως μεγάλη δύναμη, κι η επιδίωξή της αυτή έχει τεράστια επίπτωση στην πάλαι ποτέ συμμαχία της με το Ισραήλ, που διήρκεσε περισσότερο από έξι δεκαετίες. Το αμερικανικό αυτό Ινστιτούτο, προέβλεπε, ήδη από την 25η Μαΐου 2010, σε σχετικό του policy paper, με εξαιρετική ακρίβεια τα μελούμενα να συμβούν

Πρέπει όμως να τονισθεί ότι, οι τυχοδιωκτικές αυτές κινήσεις της Τουρκίας, θέτουν σε τεράστιο κίνδυνο την ασφάλεια της περιοχής εξωθώντας στα άκρα ισχυρούς γεωστρατηγικά πόλους ισχύος, στη Μέση Ανατολή.

Και θα μου επιτραπεί και μια πρόβλεψη: οι εξελίξεις αυτές δεν θα αφήσουν τα εσωτερικά μέτωπα στην Τουρκία (Κούρδοι της Τουρκίας) αλλά και τις εξελίξεις στο Ιράκ (Κούρδοι του Ιρακινού Κουρδιστάν) χωρίς αναταραχές και αλυσιδωτές εκρήξεις θερμών κρίσεων. Τα νέο-οσμανικά παίγνια του κ. Νταβούτογλου και του «μοιραίου» πρωθυπουργού του, ο οποίος προσπαθεί να ενδυθεί ρόλο Σουλτάνου, δεν θα καταλήξουν προς το συμφέρον της Τουρκίας. Και να σκεφθεί κανείς ότι μόλις χθές, τα αμερικανικά στρατεύματα στο Ιράκ, παρέδωσαν την «Πράσινη Γραμμή» στον Ιρακινό Στρατό όπως και ότι η επιχείρηση έγινε δύο μέρες πρίν την συνάντηση Ομπάμα με τoν Μαχμούντ Αμπάς και τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Ίσως αυτό να έκανε και τον κ. Νταβούτογλου να «κινητοποιηθεί ανθρωπιστικά» μέσω αναγνωρισμένων τρομοκρατικών οργανώσεων, για να προλάβει την επισφαλή γι αυτόν, επόμενη μέρα…Προφανώς κατά τις τουρκικές νέο-οσμανικές αντιλήψεις, ειρηνευτική διαδικασία μεταξύ ισραηλινών και Παλαιστινίων, χωρίς την…Υψηλή Πύλη, δεν έπρεπε να προχωρήσει!

 Ο Αποκλεισμός της Γάζας.

 Αναφορικά, τώρα με τον αποκλεισμό της Γάζας, θεωρώ ότι πρέπει να αναθεωρηθεί τάχιστα από Ισραηλινής πλευράς. Δεν συνάδει με τις στοιχειώδεις αρχές του ανθρωπισμού και βασανίζει άδικα έναν πληθυσμό ανθρώπων που, ούτως ή άλλως υποφέρουν, πρωτίστως, από την ίδια τη Χαμάς.

Εφόσον υπάρχει ζήτημα ασφάλειας του Ισραήλ, ας κλείσει απολύτως τα σύνορά του με τη Λωρίδα της Γάζας και ας της αφήσει απολύτως ελεύθερη την επικοινωνία μέσω θαλάσσης και αέρος, αλλά και δια ξηράς από την Αίγυπτο.

Επίσης, μια τέτοια πράξη θα εκτιμηθεί δεόντως από την διεθνή κοινότητα, αλλά και θα ανακουφίσει τον χειμαζόμενο παλαιστινιακό πληθυσμό της περιοχής με ευεργετικά αποτελέσματα για την πρόοδο των ειρηνευτικών διαδικασιών.

Ας βοηθήσουμε όλοι μας, προς μια τέτοια κατεύθυνση. Δεν είναι άστοχο…