Μέχρι το φθινόπωρο δίνει περιθώριο η Μόσχα για τον αγωγό ρωσικού πετρελαίου Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη.ΤΟ δήλωσε χθες κατηγορηματικά ο Ρώσος υπουργός Ενέργειας κ. Σμάτκο, ο οποίος διευκρίνισε ότι η Μόσχα πρέπει το επόμενο διάστημα να λάβει την τελική απόφασή της σχετικά με την υλοποίηση του έργου επειδή η ρωσική πλευρά έχει ήδη επενδύσει μεγάλα κονδύλια σ’ αυτό.
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ουσιαστικά για την τελευταία προειδοποίηση προς τη Βουλγαρία, η οποία συστηματικώς κωλυσιεργεί εναντίον του έργου επικαλούμενη όψιμες περιβαλλοντικές ευαισθησίες.
ΤΟ «παράξενο» είναι ότι και η ελληνική κυβέρνηση επιμένει επίσης, αν και σε μικρότερο βαθμό, σε περιβαλλοντικές μελέτες, χωρίς να έχει πιέσει ούτε στο ελάχιστο, όπως θα είχε κάθε συμφέρον, τη Σόφια να αλλάξει την «περίεργη» στάση της.
ΚΑΤ’ ΑΥΤΟΝ τον τρόπο ο αγωγός Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη αυτή τη στιγμή «ψυχορραγεί», έστω και αν από τη δεκαετία του 1990 μέχρι και πριν από ένα χρόνο εθεωρείτο από την Αθήνα ένα έργο «στρατηγικής πνοής» που θα αναβάθμιζε τον ρόλο της Ελλάδας στη διεθνή ενεργειακή σκακιέρα…
ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ, η Αθήνα προχώρησε με ταχύτατους ρυθμούς στην οριστικοποίηση της κατασκευής του ελληνικού τμήματος του αγωγού ρωσικού φυσικού αερίου «Σάουθ Στριμ», που θα καταλήγει στη Νότια Ιταλία.
Η ΥΠΟΓΡΑΦΗ μεταξύ Γκαζπρόμ και ΔΕΣΦΑ πριν από λίγες ημέρες στη Μόσχα ήταν «εύκολη», χωρίς όμως ιδιαίτερο ρωσικό ενδιαφέρον.
ΚΑΙ τούτο γιατί το ρωσικό ενδιαφέρον στον τομέα της ενέργειας έχει πλέον -και μάλλον οριστικώς- μεταστραφεί προς την πλευρά της Τουρκίας.
ΙΔΟΥ δύο γεγονότα απολύτως χαρακτηριστικά που συνέβησαν μόνο το τελευταίο εξάμηνο:
* Τον περασμένο Αύγουστο, η Αγκυρα επέτρεψε στη Ρωσία να περάσει τον υποθαλάσσιο αγωγό «Σάουθ Στριμ» για το φυσικό αέριο από τα τουρκικά χωρικά ύδατα στη Μαύρη Θάλασσα, στην πορεία του προς τη Βουλγαρία (σ.σ. από εκεί ένα τμήμα του αγωγού συνεχίζει προς την κεντρική Ευρώπη και το δεύτερο προς την Ελλάδα και την Ιταλία).
* Λίγο αργότερα η Μόσχα ανακοίνωσε ότι θα τροφοδοτήσει με ρωσικό πετρέλαιο από τη Μαύρη Θάλασσα τον αγωγό που καταλήγει στο τουρκικό λιμάνι του Τσεϊχάν, ένα έργο πολύ μεγαλύτερο αλλά πλήρως ανταγωνιστικό του Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη, αφού όχι μόνον παρακάμπτει τα Στενά, αλλά ανοίγει και τις ενεργειακές μεταφορές στη Μεσόγειο και το Αιγαίο για την Τουρκία. Και οι δύο πλευρές επιπροσθέτως αποφάσισαν την κατασκευή από τη Μόσχα του πρώτου πυρηνικού εργοστασίου στην Τουρκία.
ΚΑΤ’ ΑΥΤΟΝ τον τρόπο, με τη βοήθεια και τη συμπαράσταση της Μόσχας, η Αγκυρα καθίσταται εκ των πραγμάτων μείζων ενεργειακός παίκτης στην περιοχή -ένα χαρτί που βαραίνει ιδιαιτέρως και στην ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας. Ετσι, υποβαθμίζεται αισθητά το μέχρι πρότινος «κρυφό καμάρι» της Ελλάδας που ήθελε για τον εαυτό της «την ενεργειακή πύλη» προς τον ευρωπαϊκό Νότο.
ΜΕ τις υγείες μας, λοιπόν…
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
