Συγνώμη Σωκράτη μου… που στην μνήμη σου σφαζόμαστε και τρωγώμαστε αλλά “πρέπει να μάθει ο κόσμος!”

από τον Αλέξανδρο Στεφανόπουλο

Πριν από όλα, ως εισαγωγή, συστήνω σε όλους αν δεν έχουν κανένα ειδικό και συγκεκριμένο λόγο να μην παρακολουθήσουν αυτά τα κείμενα. Θα κουράσει το όλο σκηνικό κάποιον που δεν ξέρει πρόσωπα και καταστάσεις που θα αναφερθούν και θα αποκαλυφθούν. Αντιθέτως αυτοί που θέλουν να μάθουν αλλά και να κρατήσουν στοιχεία, και κυρίως εκείνοι που έχουν πρωτίστως έννομο συμφέρον ή κάνουν την δική τους προσωπική έρευνα, ή έχουν κάποιο άλλο ειδικό συμφέρον να μείνουν γιατί έχει μεγάλο ενδιαφέρον όσα θα ειπωθούν-ένθεν κακείθεν- ως το τέλος… αυτής της πράξης. Μια πράξη ενός έργου που παίζεται εδώ και μια 20ετια με την έναρξη της ελεύθερης δημοσιογραφίας από τα χρόνια του 1989 και του ΣΚΑΙ που κάποτε μεσουρανούσε και πρωτοπορούσε και που θέλω να ελπίζω – και εύχομαι- ότι δεν θα είναι το ίδιο αιματηρή με του Σωκράτη Γκιόλια. Του Σωκράτη στην μνήμη του οποίου αφιερώνω όλα τα επόμενα και προσεχή κείμενα, ρεπορτάζ και αναλύσεις μας με αφορμή την δολοφονία του και τις παράπλευρες απώλειες και συνέπειες της στον χώρο της έντυπης και ηλεκτρονικής δημοσιογραφίας και της ελληνικής BLOGσφαιρας. Ήρθε η στιγμή να καθαρίσει η ήρα από το στάρι. Νομίζω…Μακάρι δηλαδή όλοι αυτό ευχόμαστε…Ας είναι το αίμα σου Σωκράτη μου, αίμα αθώου και αγνού Πατριώτη(!)-όχι πατριδοκάπηλου-αλλά Πατριώτη! καθαρτήριο και θυσία εξαγνισμού όλων μας. Ας είναι το αίμα σου Σωκράτη και αιτία αντίδρασης και αφύπνισης του Έλληνα! του Κάθε Έλληνα γιατί Εσύ Σωκράτη μου, εκτός των άλλων που δεν είπαμε, ήσουν πρώτα και πάνω και πέρα από όλα Έλληνας Ορθόδοξος, και αυτό ενοχλούσε όχι μόνο τον Μάκη αλλά και αρκετούς άλλους… Πολλούς άλλους δηλαδή…

Ως προοίμιο στα ρεπορτάζ και τις αναλύσεις-αρκετές από αυτές- με αποκαλύψεις που μάλλον –επειδή δεν ξέρουν πρόσωπα και πράγματα από τον λαμπερό κόσμο της ελληνικής δημοσιογραφίας- θα αφήσουν άναυδο τον απλό αλλά πάντα υποψιασμένο και σκεπτόμενο αναγνώστη… Κείμενα, ρεπορτάζ και αναλύσεις και που σύντομα σε κάμποσες συνέχειες θα ακολουθήσουν εφεξής, με αφορμή τον θάνατο του φίλου Σωκράτη Γκιόλια. Πριν από όλα όμως οφείλω κάποιες σταράτες, τίμιες και καθαρές εξηγήσεις. Μια βασική συνεξήγηση. Ενώπιος ενωπίω δηλαδή.

Εξηγήσεις γατί ξεκινώ αυτή την “μάχη”! “Μάχη” και αγώνας πληροφόρησης και ενημέρωσης για το πλέον σκοτεινό παρασκήνιο της ελληνικής δημοσιογραφίας. Μάχη ενημέρωσης και πληροφόρησης για το σκοτεινό παρασκήνιο της εποχής και τα «εγκλήματα» Χριστόδουλου που όψιμα ανακάλυψε ο Μάκης…. Εποχή διαπλοκής και εμπλοκής με τα επιχειρηματικά και εκδοτικά συμφέροντα που σχεδιάστηκαν προ και μετά την –κατά παραχώρηση και όχι κατ Ευλογία- παράνομη και έκνομη «Εκλογή» του στον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο στις 28 04 1998…

Αφορμή για αυτή ειδικά την παρέμβαση μου, στα εκκλησιαστικά, αν και είχα δέσμευση προς τον Μακαριότατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ Ιερώνυμο ότι ζώντος του δεν θα κυκλοφορούσα το βιβλίο μου για « 1995 – 2002: το βρόμικο 1989 της Ελλαδικής Εκκλησίας» που αφορά στο πως; και από ποιους; μηχανισμούς στήθηκαν τα δήθεν οικονομικά «σκάνδαλα» της Εκκλησίας όπου μοναδικό στόχο είχαν την ηθική –εν όψει των αρχιεπισκοπικών εκλογών της 28^ης Απριλίου 1998- και βιολογική εξόντωση του από Θηβών και Λεβαδείας μετέπειτα νυν Αρχιεπισκόπου Αθηνών…κ.κ. Ιερωνύμου…

Παρασκήνιο στο οποίο ενεπλάκη-όπως και 10αδες άλλοι του νεοεκδοτικού κατεστημένου- και ο φίλτατος Μάκης Τριανταφυλλόπουλος και ξεκινώ από αυτό το σημείο λόγω της σκόπιμης φραστικής εκτροπής και διαβολής του θανόντος Σωκράτη αποδίδοντας στον δολοφονηθέντα «κατ εντολή και παραγγελία» καταστάσεις και γεγονότα για τα οποία αφενός είχε παντελή άγνοια και αφετέρου ουδεμία ευθύνη ή ανάμειξη είχε ο ατυχής Σωκράτης – όπως δόλια και χυδαία ή (εν αγνοία του, παίζει και αυτό ως ενδεχόμενο) τον «χρεώνει» ο συντάκτης του «κατ εντολή και παραγγελία» Μάκη υβριστικού κειμένου στο φύλλο της 25^ης Ιουλίου της εφημερίδας Veto με την φράση «..ο Σωκράτης Γκιόλιας προσπάθησε ανεπιτυχώς να δώσει μια μάχη οπισθοφυλακών σε ένα από τα σημαντικότερα κεφάλαια του σύγχρονου νεολληνικού συστήματος θεσμικής μαφίας. Ήταν το κεφάλαιο του παραεκκλησιαστικού κυκλώματος, το οποίο εξελίχθηκε στη γνωστή υπόθεση του παραδικαστικού». Θα τα δούμε όλα αυτά, που περιλαμβάνονται σε αυτό το «κατά παραγγελία και κατ εντολή» Μάκη κείμενο σημείο προς σημείο, λέξη προς λέξη, παρακάτω με αναλύσεις, αποκαλύψεις και ρεπορτάζ. Με στοιχεία αποδείξεις και ντοκουμέντα.

SWKRATIS_GIOLIAS__-_10- Αναλύσεις και ρεπορτάζ για την αποκατάσταση της αλήθειας εις μνήμη του φίλου Σωκράτη. Αναλύσεις, ρεπορτάζ, αναδρομές στο παρελθόν και ανατροπές στο υπάρχον σκηνικό του νεοεκδοτικού κατεστημένου και τον πόλεμο επικράτησης και χειραγώγησης στη θολή blog-σφαίρα. Εξελίξεις που θα επακολουθήσουν μετά και το αρχικό “ξέσπασμα” μου, εξ αφορμής του απαράδεκτου χυδαίου και υβριστικού κειμένου εναντίον του Σωκράτη Γκιόλια στην εφημερίδα του Μάκη το VETO της Κυριακής 25 Ιουλίου 2010. Του Σωκράτη πρώην συνεργάτη του Μάκη επί 17 έτη το αίμα του οποίου αν δεν μιλήσουμε…αν δεν αντιδράσουμε… αν δεν κάνουμε κάτι δραστικό και ουσιαστικά αποδοτικό θα μας πνίξει! Γιατί είναι το αίμα του αθώου όλους… όλα όσα εγράφησαν σε αυτό το «κατά παραγγελία και κατ εντολή» Μάκη κείμενο είναι ύβρεις και περιύβρισης νεκρού! Η σιωπή (μας) από εδώ και πέρα… αν δεν μιλήσουμε είναι ένοχη! Για όσους τουλάχιστον ξέρουμε γεγονότα και θολές και βρόμικες καταστάσεις… Επιβάλλεται να μιλήσουμε και ότι γίνει… με όποιο κόστος οφείλουμε να το κάνουμε. Να αποκαλύψουμε τον ηθικό αυτουργό αυτής της εγκληματικής δράσης… τον ηθικό αυτουργό αυτής της στυγερής «κατ εντολή και κατά παραγγελία» αυτών που τον ήθελαν νεκρό… γιατί είχαν πολλούς λόγους να φοβούνται τον Σωκράτη Γκιόλια… Ατυχώς αυτό το «κατά παραγγελία και κατ εντολή» Μάκη κείμενο ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου…και αργά ή γρήγορα οι εξελίξεις θα είναι καταιγιστικές… ραγδαίες! Τέτοιες και τόσες που δικαίως θα αφήσουν έκπληκτους για την ταχύτητα των εξελίξεων ακόμα και τους στυγερούς δολοφόνους, και εννοώ τον νοσηρό Νου που έδωσε την εντολή και παρήγγειλε την δολοφονία και τους δορυφόρους του, δήθεν αριστερούς εγκέφαλους και όχι τους εκτελεστές… της «επιχείρησης Σωκράτης». Αυτοί έτσι και αλλιώς και ουδεμία αμφιβολία χωρά περί αυτού, ήταν πληρωμένοι Υπάνθρωποι της νύχτας! Υπάνθρωποι του υπόκοσμου! Στυγεροί αιμοσταγείς πληρωμένοι δολοφόνοι! Υπάνθρωποι του οργανωμένου εγκλήματος και της Μαφίας(Αλβανικής, Ρωσικής ή Γεωργιανής τώρα πια λίγη σημασία έχει μόνο για τις έρευνες της ασφάλειας και για την ιστορία και καταγραφή της αληθείας και μόνον…)που εκτελούσαν άλλο ένα συμβόλαιο θανάτου!

Οι εξελίξεις και αποκαλύψεις –και μην τις περιμένετε όλες από εδώ από εδώ θα γίνει απλά η αρχή και την σκυτάλη μοιραία θα πάρουν και άλλοι… Αποκαλύψεις που θα δείξουν ένα πραγματικό πολιτικό κοινωνικό και επιχειρηματικό θρίλερ με όλα όσα περιέεχει η ελλάδα της μεταπολίτευσης ειδικά μετά το ειδικό δικαστήριο και το βρόμικο 1989… έχει τα πάντα μέσα αυτό το έργο που θα δείτε να παίζεται σε πολλές παραστάσεις και σε πολλές version…. Και από διαφορετικά «θέατρα»…Μίση και πάθη. Ίντριγκες. Λάμψη και glamour. Χρήμα και δόξα. Πρόσωπα, μπροστά και πίσω από την κάμερα. Δολοπλοκίες σκοτεινές. Παρασκήνιο. Πολιτική διαπλοκή. Πράκτορες-έλληνες και ξένων υπηρεσιών- αλλά και πρακτορίσκους σε διατεταγμένη υπηρεσία… Ο ένας- από κάποιο σημείο και έπειτα- θα «δίνει» και θα καρφώνει τον άλλο-μέσα από BLOG- σε κάποια στιγμή όταν αρχίσει να ξετυλίγεται το κουβάρι.. Μητροπολίτες και παπάδες. Επίγονοι της εξουσίας που καραδοκούν. Δικαστές και δικηγόρους πληρωμένους με μαύρο χρήμα. Έχει πολλά μέσα αυτό το έργο… Εκδότες και νεοεκδότες που σφάζονται και για την νομή και διανομή της πίτας-επιρροής στην εκάστοτε εξουσία- αλλά κυρίως και πρωτίστως μάχη για την διανομή και νομή των κλεμμένων από τον Ελληνικό λαό -και τα πακέτα της Ε.Ε- χρημάτων. Μάχη μεταξύ κατεστημένων. Παλαιού και νέου. Μάχη επίγονων της εξουσίας και διαπλοκή με βρόμικο και παράνομο χρήμα. Η άκρη του νήματος έχει αρχίσει να ξετυλίγεται μετά την δολοφονία του Σωκράτη… όλα τα άλλα θα πάρουν σειρά και θα επιφέρουν άμεσα αλυσιδωτές αντιδράσεις, εκρήξεις και αντιδράσεις μέσα από δυσάρεστες πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις.

Εξελίξεις που στο τέλος αυτού του νοσηρού εγχειρήματος πολιτικής και κοινωνικής αποσταθεροποίησης της χώρας, θα με δικαιώσουν, χρόνια μετά σε ότι από σήμερα καταθέτω και δημοσιοποιώ.. Αν και έχουμε ακόμα να δούμε πολλά επεισόδια και σε διαφορετικά μεταξύ τους κεφάλαια αυτού του λυσσώδους, δυσώδους και βρομερού τρισάθλιου πολέμου που μαίνεται εδώ και τρία τουλάχιστον χρόνια που είναι σε πλήρη εξέλιξη στα εσώτερα της Ελλάδας. Ενός πολέμου σε πολλά μέτωπα με ένα στόχο: να πληγεί η εσωτερική πολιτική και κοινωνική -έστω και τυπική- δημοκρατική νομιμότητα της χώρας. Να επέλθει πολιτική αποσταθεροποίηση και η Τρίτη πράξη του προσχεδιασμένου εγκλήματος κατά της χώρας που είναι η αλλαγή της γεωστρατηγικής της θέσης. Επομένως και η βίαιη αλλαγή συνόρων. Ναι τόσο βαθιά πάει, το σχέδιο αποσταθεροποίησης της Ελλάδας. Η δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια ήταν απλά ένα επεισόδιο κλιμάκωσης της εσωτερικής έντασης και αποσύνθεσης του κοινωνικού πολιτικού (και κάθε άλλου επιχειρηματικού και δημοσιογραφικού) ιστού της χώρας που επιχειρείται. Η δολοφονία του Σωκράτη απλά ήταν μέρος του συνολικού σχεδίου… εδώ παίζονται πολλά συμφέροντα. Συμφέροντα και επενδύσεις εκατομμυρίων που δεν θα αφήσουν καμία Ελλάδα να τα χαλάσει! Αλλά αυτή είναι η άλλη πλευρά του νομίσματος…η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού…αυτή που λίγοι μπορούν να δουν…και ακόμα λιγότεροι να κατανοήσουν σε αυτό τον αδίστακτο πόλεμο κατά της χώρας που έχουν κηρύξει επειδή τόλμησε και σήκωσε κεφάλι…Σκοπιανό…Βέτο…Βουκουρέστι…Μπουργκάς Αλεξανδρούπολη… ΓαλλοΕλληνική συμφωνία. ΕλληνοΡωσική συμφωνία…. Η πρόβα general για την πολιτική και κοινωνική αποσταθεροποίηση έγινε με τα «Δεκεμβριανά του 2008». Όλα τα άλλα ήρθαν ως συνέπεια.

Η αλήθεια κοστίζει αλλά στο τέλος λυτρώνει…όλους.

Την ημέρα της δολοφονίας του Σωκράτη έγραψα ότι «αυτή η δολοφονία θα είναι η θρυαλλίδα και το κουτί της Πανδώρας» για το πολιτικό εκδοτικό κατεστημένο διότι τώρα πια τίποτα δεν θα είναι ίδιο όπως πριν…Διότι πλέον εφεξής αλλάζουν όλα στην Ελλάδα..» Και συμπληρωματικά εκείνο που θέλω να τονίσω είναι ότι ανεξάρτητα από την ένταση, τις ίντριγκες τις σκοτεινές δολοπλοκίες και τους «μυστικούς κώδικες» που βάφονται τελικά με αίμα αθώων… έρχονται πολλές και βίαιες ανατροπές, όχι μόνον στο αδίστακτο, αιμοσταγές, και χαιρέκακο νεοεκδοτικό κατεστημένο της Ελλάδας αλλά και ευρύτερες πολιτικές και γεωστρατηγικές επικίνδυνες ανακατατάξεις για την πατρίδα μας. Ανακατατάξεις τέτοιες και τόσες, ειδικά μετά τον Σεπτέμβριο, που εκ των πραγμάτων είμαι υποχρεωμένος από την συνείδηση κου και μόνον-και κανέναν άλλο το ξεκαθαρίζω αυτό για να αποφεύγονται οι παρερμηνείες – να βγω και να πάρω δημοσίως θέση! Να μιλήσω. Να μην σιωπήσω και εγώ! Να καταθέσω. Να πω αυτά που -και όσα- λέγονται… Τουλάχιστον όσα μου επιτρέπεται από τις εξελίξεις και τα γεγονότα και πάντως μέχρι εκεί που δεν θα προκληθώ… Η λάσπη δεν με ενοχλεί, δεν με αγγίζει δεν κολλάει πάνω μου το ξεκαθαρίζω εξ αρχής.

Απαραίτητες εξηγήσεις, διευκρινήσεις και συνεξηγήσεις…

Οφείλω πριν από όλα για να είμαι δίκαιος να ξεκαθαρίσω εξ αρχής τα εξής: και όχι για να αποφευχθούν, οι μοιραία και αναπόφευκτα δικαιολογημένες -ή όχι λίγο με νοιάζει πια- εντάσεις που έτσι και αλλιώς θα υπάρξουν, αλλά για να βάζω τα πράγματα στην θέση τους και να υπηρετώ έντιμα, αυτό που έμαθα να κάνω με πίστη και καθαρή την συνείδηση μου, την αλήθεια(!) και μόνο την αλήθεια(!) ότι:

Με τον «κύριο» -αν και τώρα πια είτε βάλεις εισαγωγικά είτε όχι δεν έχει και τόση σημασία- Μάκη Τριανταφυλλόπουλο είχα στο διάστημα που συνεργάστηκα μαζί του μια άριστη συνεργασία και αποδοτική αμφότερα γιατί προσέφερα θέματα και επιτυχίες στις εκπομπές του. Όταν χώρισαν οι δρόμοι μας επέλεξα συνειδητά να μη δημοσιοποιήσω τις θέσεις και τις απόψεις μου είτε στην κόντρα του με τον Θέμο είτε σε αυτή την μοιραία επικίνδυνη όπως αποδείχτηκε εκ των πραγμάτων θανάσιμη κόντρα του με τον Σωκράτη γατί ο Σωκράτης γνώριζε πολλά… πάρα πολλά… και κράταγε ασφαλιστικές δικλείδες…
Επίσης οφείλω να πω, ότι αν και χωρίσαμε σχεδόν φιλικά εν τούτοις οι σχέσεις πάντα ήταν ξεκομμένες και πάντα μέσω του Σωκράτη… «Πάρε τον Γκιόλια», «μίλα με τον Σωκράτη» μου έλεγε όποτε του ζήταγα μια παρέμβαση του ή να φιλοξενήσει κάποιον στην εκπομπή του από εδώ από την Αμερική από τότε που μετακόμισα. Η αλήθεια είναι ότι δεν μου αρνήθηκε ποτέ και τίποτα! Δεν ξέρω το γιατί αλλά οφείλω να το πω…ίσως γιατί ήξερε τα ρεπορτάζ και τις συνεχείς έρευνες μου. Δηλαδή εκείνο που θέλω να πω ευθέως είναι ότι αν και είχα «διασφαλισμένη» την σχέση -την ηρεμία και την ησυχία- μου και την υποστήριξη του σε διάφορα «πλεξίματα» μου εδώ με τα λαμόγια, τους απατεώνες της ομογένειας και τα κάθε είδους θηρία και κροκόδειλους του εδώ βρόμικου συστήματος πάντα έσπευδε προς υποστήριξη μου έστω με ένα τηλεφώνημα του…Ως εδώ σταματώ.
Στο ξεκίνημα του τρωκτικού στηρίξαμε με κάθε τρόπο, ως πρακτορείο –που πρώτοι ανοίξαμε BLOG το 2005 όταν τα BLOG στην Ελλάδα ήταν κάτι εντελώς άγνωστο- όπως το ίδιο κάναμε και για κάθε νέο πράγματι ανεξάρτητο και αδέσμευτο BLOg. Το ίδιο κάναμε και για το νέο –τότε- site την zougla.gr του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου. Προβάλλαμε στην Ομογένεια και τον Ελληνισμό της διασποράς και τα δυο ΜΜΕ αντίστοιχα και ισότιμα μέχρι που η Ζούγκλα του Μάκη συγχρωτίστηκε και ταυτίστηκε περιέργως και όλως τυχαίως με την βρομιά και την εδώ δυσωδία. Αδιάφορο όμως αν είχαν κάποιο καλό και αξιόπιστο θέμα το αναδημοσιεύαμε και έτσι λέμε να συνεχίσουμε. Δηλαδή όλα καλά ήταν και οι σχέσεις πού είχαμε «καλές και άριστες» με τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο. Δεν είχα και δεν έχω κανένα λόγο προσωπικό να μπω σε αυτή την δημόσια αντιπαράθεση. Μέχρι την ημέρα της δολοφονίας του Σωκράτη. Με πιο απλά λόγια δεν έχω να κερδίσω από αυτή την αντιπαράθεση, μόνο να χάσω. Φίλους και συμμάχους. Αλλά έτσι είναι αυτά κάποια στιγμή οφείλεις να κάνεις τις επιλογές σου. Να πάρεις τις αποφάσεις σου…
Εν τούτοις και παρ’ όλα αυτά μέσα μου η συνείδηση μου και ο νους μου δεν μου επιτρέπει το βόλεμα και την «ησυχία»! δεν το αντιλαμβάνομαι ούτε το χωρά αυτό που έγινε ο νους και η καρδιά μου! και ούτε μπορώ να δεχτώ αυτό που έγινε! Και ακόμα χειρότερα για το σινάφι μας δεν αποδέχομαι αυτό που γίνεται μετά τον τραγικό θάνατο του Σωκράτη. Το βόλεμα και τη δημοσιογραφική ξεπέτα. Μέχρι να ξεχαστεί η υπόθεση. Όχι ούτε η υπόθεση θα ξεχαστεί! Ούτε ο Σωκράτης θα ξεχαστεί και αυτό είναι που ενοχλεί. Για αυτό προσωπικά και έλαβα τις αποφάσεις μου… ακριβώς επειδή κάποιοι βολεύονται και νομίζουν ότι «οι νεκροί δεν μιλούν» η δική μου έμπρακτη απάντηση είναι ότι όχι μόνον μιλούν αλλά και κραυγάζουν!
Θα μπορούσα δηλαδή να μην ανακατευτώ. Ειδικά σε με περίοδο που είμαι εύκολος στόχος με πολλά και ανοιχτά εν δυνάμει εσωτερικά μέτωπα-και με το σινάφι μας εδώ- στην Νέα Υόρκη και γενικά τον σάπιο και δυσώδες κόσμο της Ομογένειας. Ένα κόσμο καθρέπτη της αρρωστημένης πλευράς της Ελλάδας και των κατάλοιπων που κουβαλάνε όλα αυτά τα καλά παιδιά που κατά καιρούς έχουμε περιλάβει… κάθε πτυχή θετική και αρνητική πλευρά Ένα κόσμο τον οποίο αποκαλύπτω εδώ και μια 10ετια συστηματικά με στοιχεία ντοκουμέντα και αποδείξεις για κάθε ρεπορτάζ μας. Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον είχα κάθε λόγο να μην ανακατευτώ! Να κάνω πως δεν ξέρω. Δεν είδα…δεν άκουσα. Να βολευτώ! Να κάτσω σε αυτό που κάνω εδώ και δέκα χρόνια παλεύοντας με την βρομιά και την δυσωδία της ομογένειας της άλλης εγκαταλελειμμένης Ελλάδας και να βουλεύομαι με την θολή και χωρίς κόστος στήριξη που μου παρέχουν όλοι –μηδενός εξαιρουμένου- στην Ελλάδα φίλοι συνάδελφοι αλλά και άσχετοι ή ξένοι προς εμένα και πολλές φορές παντελώς άγνωστοι που αναδημοσιεύοντας κείμενα και ρεπορτάζ μας «μια χαρά οκ όλα» όπως μέχρι σήμερα συνέβαινε με τα περισσότερα BLOG & Site της Ελλάδας. Να μην θέσω δηλαδή σε κίνδυνο το μοναδικό και ξεχωριστό «προνόμιο» που έχουμε ως ομάδα δημοσιογραφική να μας εμπιστεύονται σχεδόν όλα ανεξαιρέτως τα ελληνικά ΜΜΕ του έντυπου και ηλεκτρονικού Τύπου, ανεξαρτήτως αν αναγράφουν πηγή όταν αναδημοσιεύουν ή κλέβουν θέματα και ρεπορτάζ μας (αν και τα Blog που κάποιοι τα απαξιώνουν τηρούν απαρέγκλιτα την δεοντολογία σε αντίθεση με τα ξεπερασμένα νεοεκδοτικά και παλαιά ΜΜΕ του απερχόμενου πολιτικού συστήματος.
Κοντολογίς. Να κάνουμε δηλαδή και εμείς εδώ αυτό που κάνουν –και δυστυχώς θα κάνουν- οι περισσότεροι να βολευτούν! αν και ξέρουν την αλήθεια… και τον ηθικό αυτουργό… θα μπορούσα να αποδεχτώ αυτήν την «υφιστάμενη κατάσταση» του αδίστακτου και χωρίς όρους φραγμούς και ηθικές αναστολές νεοεκδοτικού κατεστημένου! Να βολευτώ και εγώ μέσα σε αυτό το σάπιο δυσώδες και βρόμικο κατεστημένο που αναπαράγεται και αυτοαναπαράγεται μέσα στους υπονόμους αναδύοντας μπόχα και οσμώσεις σκανδάλων που λαμβάνουν χώρα αυτή την περίοδο ειδικά με μαύρες και γκρίζες συναλλαγές πάνω και κάτω από το τραπέζι… και να πορεύομαι κουτσοβολεύοντας τα όπως οι περισσότεροι. Δεν το αντέχω κάτι τέτοιο! Ειδικά μετά την στυγερή «κατ εντολή και κατά παραγγελία» δολοφονία του Σωκράτη… Για αυτό και έφυγα για την Να Υόρκη αυτοεξόριστος και κυνηγημένος από το καθεστώς Χριστόδουλου, για να αποφύγω αυτή την μπόχα… την βρώμα και δυσωδία του συστήματος… Τους βόθρους και τα υπολείμματα της βολεμένης δήθεν «δημοσιογραφίας»… Δημοσιογραφία χωρίς δεοντολογία και καμία αξιοκρατία. Δημοσιογραφία των υπονόμων που βγήκαν στους δρόμους… δεν άντεξα να δουλεύεις ώρες ατέλειωτες με έρευνες και ρεπορτάζ και κάποιος άλλος να καρπώνεται την δική σου δουλειά μπροστά από την κάμερα… δεν άντεξα κάποιοι με τον δικό μας τον ιδρώτα να χρυσοπληρώνονται, να κάνουν περιουσίες και εμείς να φυτοζωούμε…όπως συμβαίνει με τους χιλιάδες νέους και παλαιούς συναδέλφους στην Ελλάδα αν και εδώ καμία φορά τα πράγματα όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων είναι πιο άγρια όταν έχεις να κάνεις σε δημοσιογραφικό επίπεδο με ένα κλειστό κύκλωμα συναδέλφων όπου ο κάθε ένας δηλώνει ότι γουστάρει και βλέπεις καταδότες και πρωταγωνιστές Σκανδάλων όπως το σκάνδαλο της ΚΤΗΜΑΤΙΚΗΣ σήμερα να έχει ξεράσει τα απομεινάρια του ως «δημοσιογράφους και εκδότες» πουλημένους στο σύστημα της Ιεράς Αρχ. Αμερικής. Ή ακόμα χειρότερα καταδικασμένοι ποινικά για αδικήματα όπως, πλαστή διαθήκη και μεγάλη διακεκριμένη μεγάλη ληστεία (άκουσον – άκουσον και αυτόν τώρα εδώ τον θεωρούν και δημοσιογράφο τον απατεώνα) και ουδείς εκ των δεδομένων λίγων βολεμένων δημοσιογράφων μιλά ή αντιδρά στα ψεύδη και τις συκοφαντίες. Έχει και εδώ πολλά λαυράκια τέτοια… ο κάθε ένας ότι δηλώνει είναι. Φάρ ουέστ κανονικό. Αλλά αυτό είναι άλλο ζήτημα απλά σας λέω αυτά που βρήκα όταν ήρθα εδώ στην ΝΥ και κάθε μέρα και πιο πολύ βρισκόμουν αντιμέτωπος με την εδώ σκληρή πραγματικότητα της απόλυτα γκετοποιημένης και απόλυτα ελεγχόμενης κοινωνίας από το κτήριο της 79^ης Οδού στο Manhattan…
Ένα πιο κλειστό και απόλυτα ελεγχόμενο κατεστημένο σύστημα εξουσίας δήθεν εθναρχικής Εκκλησίας η οποία μόνον εθναρχική δεν είναι! Ένα τυφλό σύστημα που υπακούει στις προσταγές της καθεστηκυίας τάξης των λίγων (μετρημένων στα δάκτυλα) που αναπαράγουν το παραμύθι και τα ψεύδη περί lobby ακριβώς γιατί αυτό το δομημένο ψέμα τους κάνει πλουσιότερους… η σιωπή τους δίνει χρήμα…αλλά είπα, αυτά όλα για την εδώ σάπια κατάσταση είναι άλλο ρεπορτάζ και μια άλλη ανάλυση…
Το μόνο παρήγορο είναι ότι εδώ ακόμα δεν έχουν βρει τα λαμόγια και οι απατεώνες καμία ΣΕΧΤΑ να εξυπηρετεί τους βρόμικους σκοπούς τους. Προς το παρόν τουλάχιστον… Εδώ το πολύ- πολύ να σε βρουν σε κανένα ποτάμι ή μέρες μετά σε πλήρη αποσύνθεση σε κατάσταση δήθεν ατυχήματος. Αλλά γαζωμένο με 16 σφαίρες εδώ το σύστημα δεν τα σηκώνει! Πέρασαν αυτές οι εποχές που μεσουρανούσε η ιταλική (και ελληνική) Μαφία τις δεκαετίες του 1970, 1980 και τέλη του 1990. Καθάρισαν αυτά επί εποχής Τζουλιάνι.
Επιστρέφω στα της υπόθεσης Μάκη –Δολοφονίας Γκιόλια… όλοι στον χώρο μας –και εννοώ την γενιά της ελεύθερης δημοσιογραφίας αυτήν που γεννήθηκε μετά το 1989 και εντεύθεν ξέρουμε πολύ καλά ο ένας τον άλλο πολύ καλά… και καταλαβαινόμαστε… άλλωστε ένα «μαγαζί» ήταν τότε που μας άνδρωσε όλους ο ΣΚΑΙ. (ναι πέρασα και από εκεί για καμία 10αρια χρόνια όπως αρκετοί εξ ημών). Επομένως δεν θα πω κάτι νέο στα επόμενα αποκαλυπτικά κείμενα μου τα οποία προσφέρω ως ελάχιστη συνεισφορά στην μνήμη του καλού μου φίλου Σωκράτη στην τίμια και καθαρή δημοσιογραφική έρευνα που θα κάνουν οι μελετητές, αναλυτές και ερευνητές στην μετά από εμάς εποχή…Απλά προσδοκώ να ειπωθούν αλήθειες με στοιχεία αποδείξεις και ντοκουμέντα -όπως πάντα έμαθα να κάνω στην ερευνητική δημοσιογραφία- για δημοσιοποιηθούν και ευρύτερα μια σειρά γεγονότα της καθημερινότητας των δημοσιογράφων της γενιάς της δεκαετίας του 1990 και του 2000…της γενιάς των 500 και 700euros που ανήκαμε τότε και σήμερα οι περισσότεροι…

10. Δεν με νοιάζει ότι και αν πει όσο και αν με υποτιμήσει ο Μάκης γιατί πολύ απλά θα είναι ο γνωστός Μάκης αν και εύχομαι να αποφύγει –και πάλι οποιαδήποτε ανοιχτή κόντρα μαζί μου…-γιατί απλά δεν έχει νόημα και ένας Μέγας και τρανός Μάκης με 27 άτομα αστυνομικούς φρουρά συνολικά να τον φυλάνε με βάρδιες ποτέ δεν θα ασχολούταν με ένα μικρό όπως η ταπεινότητα μου…ούτε ήθελα. Προκάλεσε όμως και προκαλεί αντί να βγάλει το σκασμό! Από «συμμάχους» στο πόλεμο λάσπης θα βρει εδώ αρκετούς κουκουλοφόρους… από καταδότες στο FBI νυν αμφιλεγόμενους δημοσιογράφους, οσφυοκάμπτες, και εκδότες των 80 και 100 φύλλων κυκλοφορίας μέχρι καταδικασμένους για ληστείες και πλαστογραφία, ή ακόμα χειρότερα άτομα του υπόκοσμου της Ελληνικής μαφίας με τους οποίους τα βάλαμε και θα συνεχίσουμε μέχρι απελαθέντες και κάθε άλλο μπουμπούκι που το βγάλαμε στον ήλιο και το φως να ανθίσει…Από τέτοια μπουμπούκια θα βρει πολλά να τον στηρίξουν και να τον τροφοδοτήσουν με λάσπη και ανύπαρκτα δήθεν σκάνδαλα στα οποία «πρωταγωνίστησα»… Όση λάσπη όμως και αν πετάξει στον ανεμιστήρα δεν με νοιάζει πια! Εδώ έφτασαν να με καταγγείλουν όλοι αυτοί οι προαναφερόμενοι «έλληνες» στο FBI (το 2007) για ανύπαρκτα ζητήματα ως δήθεν παράνομο (χωρίς κάρτα και visa) και άλλα χαζά που είπαν ανώνυμα ως γνήσιοι κουκουλοφόροι και φυσικά όλα μέσα σε 12 ώρες έπεσαν στο κενό…Για αυτό και είμαι ακόμα στην ΝΥ εις μάτην και εις πείσμα όλων αυτών των σκοτεινών κύκλων… Πράγματα και «θάματα» ημέρες και έργα «ελλήνων» μέσα από τα οποία επιζήσαμε. Επιβιώσαμε. Υπάρχω ακόμα Δόξα τω Θεώ. Και δεν έχω να φοβηθώ κάτι και κανέναν! Ο Μάκης όμως αντιθέτως έχει να φοβηθεί πολλά και πολλούς για αυτό και τον φρουρούν 27 αστυνομικοί σε όλες τις βάρδιες εννοώ στο σπίτι και όσους τον ακολουθούν κατά πόδας. Νύχτα μέρα! Αντιθέτως η αλήθεια-έστω και μέσα από έντονες αντιπαραθέσεις- μόνο λυτρώνει. Αρκεί να ειπωθούν αλήθειες και όχι παραμύθια!

11. Οι πάντες στην Ελλάδα στο σινάφι μας 25 χρόνια τώρα ξέρουν ποιος είμαι και ποια ρεπορτάζ έκανα στις εκπομπές του και τον ανέβασα για χρόνια μετά με υποθέσεις και θέματα που τον κράτησαν για μια 10ετια όπως η υπόθεση Γιοσάκη και ένα σωρό άλλα θέματα και έρευνες. Ευτυχώς που πάντα κράταγα τα master από τις λήψεις των ρεπορτάζ μου…κάτι ήξερα…κάτι σάπιο έβλεπα στο βάθος… Υποθέσεις που κράτησαν και έβγαλαν «λαγούς και λαβράκια» όπως η έρευνα για τα σεξουαλικά σκάνδαλα στα Κήθυρα. Το κατεστημένο Χριστόδουλου που ποτέ δεν έπαιξε ο κύριος Τριανταφυλλόπουλος. Η έρευνα για το ΚΕΦΕ (βλέπε Σαϊντεολογία), η έρευα για τον Γισοάκη. Η έρευνα για τα ανύπαρκτα οικονομικά σκάνδαλα στην Εκκλησία που είχαν στήσει ο μηχανισμός Χριστόδουλος για να πληγεί ο τότε Μητροπολίτης Θηβών και μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Αθηνών την οποία επίσης ποτέ δεν δημοσιοποίησε στο σύνολο της ο «Κύριος» Μάκης γιατί απλούστατα αν δημοσιεύονταν στον Μάκη και στον Κίτρινο Τύπο θα ήταν διαφορετικές οι εξελίξεις και πάντως δεν θα ήταν αρχιεπίσκοπος ο μακαριστός Χριστόδουλος. Οι μετέπειτα εξελίξεις και οι έρευνες μου αισθάνομαι ότι με δικαίωσαν…

12. Η αιμοσταγής δολοφονία του Σωκράτη ας είναι η αφορμή για να ξεκαθαρίσει η ήρα από το στάρι! Ναι είναι αλήθεια ότι παρότρυνα 10αδες φίλους να ανοίξουν blog και τον Σωκράτη γιατί –και το είχα γράψει όταν άνοιξα το πρώτο μου Blog εδώ στην Νέα Υόρκη και εκ τότε 10αδες άλλες φορές το υποστήριξα μετ επιτάσεως και θα το επαναλάβω – ότι τα Blog (επώνυμα ή ανώνυμα άλλη σοβαρή συζήτηση αυτή που οφείλει να ανοίξει κάποια στιγμή γιατί ακούγονται μπούρδες και αηδίες τα τελευταία 24ωρα με αφορμή το τραγικό γεγονός της δολοφονίας του Σωκράτη)- μοιραία θα άλλαζαν και άλλαξαν το νεοεκδοτικό σκηνικό και καταστημένο το οποίο ένιωθε να απειλείται από τα αδέσμευτα, ανεξάρτητα και χωρίς δεσμεύσεις Blog. Ποιοι άνοιξαν τέτοια BLOG; Μα ποια άλλοι; Εκτός, από τα κατευθυνόμενα σκουπίδια που κατέκλεισαν το διαδίκτυο από χειραγωγούμενα και απόλυτα ελεγχόμενα εκδοτικά και επιχειρηματικά συμφέροντα –ευτυχώς μετρημένα και αναγνωρίσιμα τώρα πια – τα μεγάλα και δημοφιλή ιστολόγια(BLOG) τα άνοιξαν, τα κράτησαν και τα κρατάνε Νέοι δημοσιογράφοι καταπιεσμένοι! Απλήρωτοι αλλά ρομαντικοί νέοι δημοσιογράφοι στο ξεκίνημα τους όπως τα παιδιά στο τρωκτικό και δεκάδες άλλα διάσπαρτα στο διαδίκτυο «καθαρά» Blog.

13. Γιατί τα είπα όλα αυτά; Υπάρχει απάντηση. Γιατί είναι αναγκαίο πριν ακολουθήσει ότι επακολουθήσει… να έχουν ειπωθεί και αυτά τα δεδομένα ως βασικά στοιχεία και συστατικά της όλης εικόνας ώστε αφενός, ουδείς να καταλογίσει σκοπιμότητα στις επέκεινα εξελίξεις μετά τα ρεπορτάζ και τις αναλύσεις μας, με αφορμή την δολοφονία του Σωκράτη και το κατάπτυστο «κατ εντολή και παραγγελιά» Μάκη, βέβυλο και χυδαίο κείμενο εις βάρος της μνήμης του Σωκράτη από την εφημερίδα του Μάκη το Veto, και αφετέρου να έχει ο αναγνώστης -και ιστορικός του μέλλοντος- την πλήρη εικόνα της κατάστασης και των εξελίξεων που θα επακολουθήσουν. Αλλά και για να φυλάω τα νώτα μου…Αλήθεια και γεγονότα που λέγονται δημοσίως, συνήθως έμαθα στα 25 χρόνια ερευνητικής δημοσιογραφίας που κάνω, είναι η ασφαλιστική σου δικλείδα ότι και αν συμβεί… έστω και τυχαία… Λέμε τώρα που δεν πρόκειται να γίνει τίποτα. Γιατί απλά έχω λάβει –θέλω να πιστεύω τα μέτρα μου…

Επέλεξα να κλείσω τούτο το κείμενο της σειράς αυτής κειμένων {ρεπορτάζ και αναλύσεων με αποκαλύψεις} αφιερωμένων στο φίλο μου Σωκράτη. Στο δικό μου μοναδικό Σωκράτη. Τον Σωκράτη όπως εγώ τον γνώρισα μέσα από τα κοινά στοιχεία που μας ένωναν και μας έφερναν κοντά. Την Εκκλησία του Χριστού (και Τούτου Εσταυρωμένου). Την Εκκλησία και την Κοινωνία των Προσώπων που συγκεφαλαιώνονται και κορυφώνονται με το Μυστήριο της Θείας Μυσταγωγίας στην Θεία Λειτουργία. Τον ταπεινό Σωκράτη. Το παιδί που εξομολογούνταν και που όχι κύριε Μάκη δεν είχε πνευματικό –εξομολόγο τον Εφραίμ της Μονής Βατοπεδίου! Όπως σκόπιμα τον συνδέεις για να τον διαβάλεις και να τον διασυνδέσεις με την έκνομη και παράνομη δράση του εκκοσμικευμένου οικονομολόγου επιχειρηματία ηγουμένου της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου, Γέροντα(;) Εφραίμ.. Αλλά είπαμε αυτά θα τα δούμε σημείο προς σημείο λέξη προς λέξη στο επόμενο ρεπορτάζ ανάλυση…

Επέλεξα λοιπόν να κλείσω με ένα γράμμα προς τον Σωκράτη Γκιόλια που του έγραψε-και δημοσιεύθηκε στο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ της 25^ης Ιουλίου 2010- ένας κατά πολύ νεότερος συνάδελφος και συνεργάτης του τα τελευταία χρόνια από την εποχή του Μάκη… ο Μάνος Κακλαμάνος ένα επίσης παιδί διαμάντι!

Ακούω την εκπομπή μας, ρε Σωκράτη. Την επανάληψη το βράδυ (που είναι πάντα καλύτερη). Ακούω το παιδί μας που δεν πρόλαβε να γίνει ενός έτους. Κάθομαι να σου γράψω με χαρτί και στυλό γιατί δουλεύουμε μαζί από τότε που γέμιζες δεκάδες σελίδες καθημερινά χειρόγραφα.

Και μια εποχή μετά αγόρασες τον πρώτο σου υπολογιστή και δεν σταμάτησες να γράφεις κι εκεί. Και δεν σταμάτησες ποτέ. Και τι κατάλαβες; Αυτό με ρώτησε και ο Βασίλης. Σκεπτόμενος την έγκυο αδελφή του που άφηνες πίσω, με ρώτησε: «Αξίζει;», και εκείνη τη στιγμή μου έδειχνε… εσένα

νεκρό. Και τότε συνειδητοποίησα πόσα πράγματα δεν ξέρω για σένα.

Ακόμη και τη γυναίκα σου την Αδαμαντία την είχα δει μόνο μία φορά ως νύφη. Τη δεύτερη

φορά την είδα χήρα. Ρε Σωκράτη, διάβασα ότι μια δημοσιογράφος της κρατικής τηλεόρασης, όταν έμαθε ότι εκτελέστηκες, διερωτήθηκε μέσα της: «Μα, ποιος μ… τον έκανε ήρωα;». Φυσικά θα της

απαντήσω της κυρίας, όμως άλλο σου έλεγα. Η ίδια λοιπόν προβληματίστηκε στο κείμενό της για

το αν τελικά είσαι «ένας από εμάς»… και στο τέλος σου έκανε την τιμή να σε συμπεριλάβει στη νομενκλατούρα τους. «Από εμάς» πάει να πει… από τους δημοσιογράφους.

Και άκου, Σωκράτη, δημοσιογράφος είναι και αυτός που αποκαλύπτει παραδικαστικό, παράνομο τζόγο, κύκλωμα αστυνομικών, μεγαλοαπατεώνων, ναρκωτικών, μαστροπείας, χρηματισμούς και σκάνδαλα

υπουργών (θυμάσαι πόσο τις γουστάραμε αυτές τις θεματάρες;), δημοσιογράφος είναι και αυτός που -από τότε που θυμόμαστε- παρουσιάζει εκπομπές. Μια πρωινή εκπομπή, μια βραδινή, ένα talk show, άντε και καμιά Eurovision.

Δημοσιογράφος είναι και αυτός που ψάχνει και συγκρούεται. Δημοσιογράφος είναι και αυτός που πρέπει να χαμογελάει σ’ όλους.

Μωρέ, δεν πάτε να ….;

(Αλλά δεν βρίζουμε ποτέ μπροστά στον Σωκράτη.)

Λοιπόν, ξέρεις τι πιστεύω; Μάλλον θα την πείραξε το θέμα με τα συμβόλαια στην ΕΡΤ. Και άκου, Σωκράτη, ένας άλλος δημοσιογράφος συμπέρανε από τον θάνατό σου ότι «θα πρέπει να προσέχουμε τι λέμε και τι γράφουμε». Πού να καταλάβουν αυτοί τι σημαίνει «να παίζεις τα πάντα»;

Σσσσσσσσσσσς, Σωκράτη, αυτοί δεν πήραν μυρωδιά. Ναι, από τότε που έφυγες όλα αυτά. Οχι, δεν κάνω λάθος. Ρώτα τους.

Μωρέ, κάνα, δυο μηνάκια στο γραφείο και θα στρώνανε… αλλά θα έρθουν τώρα να σου πουν -και με το δίκιο τους- «και γιατί να κάνω αποκαλύψεις; Για να με σκοτώσουνε σαν τον Γκιόλια;».

Να το… Πώς κατάφερες, ρε φίλε, να αφήσεις το όνομά σου στην Ιστορία; Τι κόλπο είναι πάλι αυτό; Εντάξει, ήσουν ιδιόμορφη περίπτωση ανθρώπου αλλά τόσο πια; Το κατάφερες και αυτό. Σε παραδέχομαι. «Αύριο τι θα παίξουμε;». Ναι, ρε Σωκράτη, και αυτή την επιστολή τη γράφω με απλά λόγια για «να καταλαβαίνει ο κόσμος». Ακόμη και «η γιαγιά στην Αλεξανδρούπολη» (με είχες πρήξει μ’ αυτή τη γιαγιά στην Αλεξανδρούπολη). «Να καταλαβαίνει ο κόσμος» και «να καταλαβαίνει ο κόσμος».

Μωρέ, καταλαβαίνει ο κόσμος. Οχι, ρε Σωκράτη, και αύριο στο γραφείο. Να πάρουμε και κάνα ρεπό. Α, θα έρθεις κι εσύ. Κι εμείς πότε θα ζήσουμε; Α, έχουμε καιρό. (Σ’ έχω ικανό να μου το έλεγες και τώρα αυτό.)

Ρε Σωκράτη, ξέρεις πού καταλήγω; Ότι πάλι λειτούργησες σαν αρχισυντάκτης. Έβαλες τη γραμμή και μας είπες: «Να σας δω.

Ποιος συνεχίζει και ποιος κωλώνει. Ποιος είναι μάγκας αι ποιος θα αρχίσει να σκέφτεται καλύτερα το τι λέει και το τι γράφει». Βγάλε αυτούς που θα ηρεμήσουν, βγάλε και αυτούς που θα το ξανασκεφτούν. Μείναμε και κάποιες χιλιάδες που δεν έχουμε να σκεφτούμε τίποτα. Γιατί μάθαμε από εσένα και τον κάθε αντίστοιχο Σωκράτη τον βασικό κανόνα: «Πρέπει να το μάθει ο κόσμος».

Μάθε λοιπόν, κόσμε, ότι έχασα έναν φίλο. Όταν πρωτοσυναντηθήκαμε, δεν με χώνεψε και δεν τον χώνεψα. Όσο περνούσε ο καιρός, μάλιστα, καταλάβαινα ότι διαφέρουμε σε πολλά. Και ο καιρός πέρασε κι άλλο και βρήκα-

με τον κώδικα επικοινωνίας που ψάχναμε. Και ήταν τόσο απλός τελικά…Πάντα με τον λαό.

Χτυπάμε πάντα τους μεγάλους και τους δυνατούς. Και αυτό από κώδικας επικοινωνίας έγινε βιοθεωρία

και τρόπος σκέψης. Και ενώ ήμασταν διαφορετικοί χαρακτήρες, ποτέ δεν διαφωνούσαμε στη δουλειά. Σχεδόν για κανένα θέμα. Τρομερό δεν είναι;

Δεν είναι ωραίο πράγμα να σου αρέσει η δουλειά σου; Του Σωκράτη του άρεσε, παθιαζόταν, πείσμωνε. Και αυτό τον γέμιζε ζωή. Και μετά πήγαινε στο σπίτι που τον περίμεναν η γυναίκα του και το παιδάκι του. Ο Σωκράτης ήταν ευτυχισμένος άνθρωπος… Και είχε έναν τρόπο να σε παρασύρει σ’ αυτό.

Δεν απαιτώ τη μοναδικότητα του πρωταγωνιστή μου. Ο καθένας έχει τον δικό του Σωκράτη που σέβεται και εμπιστεύεται και ξέρει ότι δεν θα τον πουλήσει ποτέ. Απλά τον δικό μου τον σκοτώσανε.

Σ’ αυτούς που τον σκοτώσανε δεν θέλω να αναφερθώ καθόλου. Ούτε μία λέξη χαμένη γι’ αυτούς. Για τον Σωκράτη όμως θα ήθελα κάτι ακόμη. Να του ζητήσω συγγνώμη. Ξέρω ότι, αν συνέβαινε κάτι τέτοιο σε μένα, εκείνος θα αναστάτωνε το σύμπαν με τις φωνές του και εγώ δεν βρήκα το κουράγιο να βγω ούτε σ’ ένα δελτίο να πω μια κουβέντα γι’ αυτόν. Φοβήθηκα ότι θα με πάρουν τα κλάμα-τα… όπως τώρα. Και δεν είναι ώρα για κλάματα. Είναι ώρα για επίθεση. Έχουμε στυλό και μικρόφωνα. Και αυτά είναι βαρύτερος οπλισμός από 17 σφαίρες.

Συγγνώμη, Σωκράτη, που δεν κάναμε περισσότερα. Που δεν αποκαλύψαμε κι άλλα. Που δεν ξηλώσαμε κι άλλους. Που δεν φωνάξαμε ακόμη περισσότερο. Συγγνώμη, φίλε, που δεν σε γνώρισα καλύτερα.

Σε πίστεψα ότι έχουμε ακόμη καιρό μπροστά μας. Άλλωστε ήσουν μόνο 37 χρόνων.

Μπορώ όμως να κάνω κάτι που θα σου αρέσει. Όταν μεγαλώσουν τα παιδάκια σου, θα τους περιγράψω το πόσο ωραίος τύπος ήταν ο πατέρας τους. Θα τους αρέσει, Σωκράτη.

Γεια σου, ρε Γκιόλια…

(Μην αργήσεις στην εκπομπή τη Δευτέρα!)