ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ – ΕΙΔΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

Από τον Λουκά Γ. Κατσώνη

Τι συμβαίνει με τις τράπεζες; Γιατί έχουν κλείσει τις στρόφιγγες και δεν δίνουν δάνειο ούτε στον καλύτερο πελάτη τους;

 

Η απάντηση είναι -σχετικά- απλή: Οι τραπεζίτες βρίσκονται και οι ίδιοι εγκλωβισμένοι ανάμεσα στην αναιμική ρευστότητα που μπορούν να αντλήσουν μόνο μέσω της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και των απαιτήσεων του χρηματοπιστωτικού κυκλώματος. Δηλαδή, των μετόχων που θέλουν μέρισμα και αποδόσεις, των εποπτικών οργανισμών οι οποίοι θέλουν κεφαλαιακή επάρκεια, των κυβερνήσεων που θέλουν ρευστότητα στο σύστημα και χαμηλά επιτόκια. Αλλά όλα μαζί δεν γίνονται. Σήμερα οι ελληνικές τράπεζες υφίστανται τα λάθη των χειρισμών του Γιώργου Παπανδρέου, τα οποία οδήγησαν στην έξοδο της χώρας από τις αγορές, συμπαρασύροντας μαζί της και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Κανένας σοβαρός παράγοντας της διεθνούς αγοράς δεν εμπιστεύεται μια χώρα της οποίας ο πρωθυπουργός κραυγάζει ότι «βρίσκεται στο χείλος της αβύσσου» ή ότι είναι «ένα βήμα πριν από τη χρεοκοπία». Γιατί να εμπιστευτεί τις τράπεζες της χώρας αυτής;

Για να είναι κανείς ειλικρινής, όμως, πρέπει να σημειώσει ότι οι ελληνικές τράπεζες συμμετείχαν ενεργά στο πάρτι των προηγούμενων δεκαετιών, όπου ο καθείς μπορούσε να δανειστεί για να ικανοποιήσει τις τρελές καταναλωτικές του επιθυμίες. Τα αλήστου μνήμης διακοποδάνεια είναι η καλύτερη απόδειξη περί αυτού. Ωστόσο, την τελική ευθύνη δεν την έχει ο τραπεζίτης αλλά ο δανειολήπτης.

Σήμερα, επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπα, στη συντριπτική πλειοψηφία τους, δυσκολεύονται να καλύψουν τις δανειακές υποχρεώσεις τους. Και οι τράπεζες δεν έχουν κανέναν αξιόλογο τρόπο να αναζητήσουν τα χρωστούμενα πίσω. Τι να το κάνουν το ακίνητο του οφειλέτη σε μια εποχή που κανείς δεν αγοράζει ακίνητα; Και γιατί να οδηγήσει σε κλείσιμο μια επιχείρηση καταργώντας έτσι την απειροελάχιστη πιθανότητα να πάρει τα χρήματά της πίσω; Ή, ακόμα συνηθέστερα, γιατί η τράπεζα με τη μικρή ρευστότητα που διαθέτει να χρηματοδοτήσει μια μικρή και φερέλπιδα επιχείρηση, όταν αγωνιά να κρατήσει στη ζωή τις μεγάλες επιχειρήσεις που κινδυνεύουν και οι οποίες έχουν συνάψει και μεγάλα δάνεια;

Το κλειδί (όπως εγκαίρως το διέγνωσε ο Γ. Αλογοσκούφης) είναι η ρευστότητα στο σύστημα. Σήμερα το ΠΑΣΟΚ ετοιμάζεται να διοχετεύσει άλλα 25 δισ. ευρώ, πέραν των 28 δισ. επί υπουργίας Αλογοσκούφη. Αλλά τώρα το κλίμα είναι πολύ χειρότερο. Οι ανάγκες φαντάζουν (και εν πολλοίς είναι) μεγαλύτερες. Και δεν φτάνει το νέο τροπάρι του Γ. Παπανδρέου ότι «η Ελλάδα ανακτά την αξιοπιστία της».

Αν η κυβέρνηση δεν δρομολογήσει ακαριαία αναπτυξιακά μέτρα και δεν τα εφαρμόσει άμεσα με αξιόπιστο τρόπο, ώστε να παραχθεί πλούτος, η ύφεση θα εξακολουθήσει να μας υποδουλώνει.

Το στοίχημα είναι τώρα στα χέρια του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη. Τους άλλους τους είδαμε τι έκαναν. Ισως αυτός να σώσει -πάλι- την παρτίδα.