ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ -ΕΙΔΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
Του Θάνου Οικονομόπουλου
ΚΡΙΣΙΜΟ το επερχόμενο τελευταίο τρίμηνο του ’10 για τα δημοσιονομικά μας και την πραγματική οικονομία. Τα δημόσια έσοδα δραματικά λιγότερα από τα προϋπολογισθέντα, οι περικοπές των δαπανών πιο ικανοποιητικές αλλά όχι ικανές να ισοσταθμίσουν το έλλειμμα των εσόδων. Η τρόικα πιέζει για βελτίωση, λέει στην κυβέρνηση «βρείτε τη λύση», η τελευταία στρέφεται στην «περαίωση» (από μιαν άποψη, ταφόπλακα του πολέμου κατά της φοροδιαφυγής, αφού στο βωμό των «όπως – όπως» εσόδων επιβραβεύονται γι’ άλλη μια φορά οι φοροφυγάδες…) και προγραμματίζει νέα αύξηση των φόρων με μετάταξη προϊόντων σε υψηλότερο ΦΠΑ. Που συνακόλουθα θα πλήξει ακόμη περισσότερο την κατανάλωση, άρα και τις επιχειρήσεις, και θ’ αυξήσει την ανεργία. Και τελικά σε βάθος χρόνου θα… μειώσει και τα προσδοκώμενα φορολογικά έσοδα: οι σημερινοί αυξημένοι φόροι, σκοτώνουν τους αυριανούς…
ΦΑΥΛΟΣ ΚΥΚΛΟΣ. Και στο βάθος του τούνελ, το ενδεχόμενο μιας «ελεγχόμενης πτώχευσης», που μπορεί να ξορκίζεται εδώ και στην ΕΕ, αλλά μη στοιχηματίσετε πως αποκλείεται κιόλας, ή (όπερ και πιθανότερο) κάποια πολύχρονη παράταση του Μνημονίου. Για το καλό μας, να μην πέσουμε βορά των «αγορών». Αλλά, στ’ αλήθεια, γιατί διαρκώς η «λύση» των νέων φόρων; Γιατί άραγε, μέχρι να ’ρθει η πολυπόθητη ανάπτυξη (την… «Ιθάκη» μου φέρνει στο νου!), δεν στρέφει η κυβέρνηση το άμεσο ενδιαφέρον της στον ακόμη μεγαλύτερο περιορισμό του σπάταλου κι αναποτελεσματικού κράτους, τον εξορθολογισμό της λειτουργίας του, τον υγιή εκσυγχρονισμό του; Εχει υποσχεθεί ο πρωθυπουργός έμφαση στην τόλμη, τη φαντασία, τη νεωτερικότητα, την υπέρβαση όσων προβλημάτων δεν αντιμετωπίζονται με την απλή «διάβαση» και διαχείριση. Ιδού η Ρόδος, λοιπόν…
Ο ΟΣΕ έχει ομολογηθεί πως είναι η πιο αιμάσσουσα πληγή της εθνικής οικονομίας -μετά την παλιά «Ολυμπιακή». Μας κοστίζει (χωρίς να ’χουμε καν… τρένο σοβαρό και αξιόπιστο, λειτουργικό!). Ας εστιάσουμε το ενδιαφέρον μας σ’ αυτόν. Στα 10,7 δισ. το σωρευμένο χρέος των «σιδηροδρόμων», 1,2 δισ. το προστιθέμενο πάνω σ’ αυτό το τρομακτικό ποσό ετήσιο έλλειμμά τους. Και να σκεφθεί κανείς πως από την επικείμενη γενική αύξηση του ΦΠΑ από το 11% στο 13 %, που θα «λιώσει» τα νοικοκυριά και θα γονατίσει την αγορά, το οικονομικό επιτελείο προσδοκά(;) την είσπραξη περίπου 1 δισ…
ΟΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ και οι εργαζόμενοι αντιδρούν στα (όποια, όποτε…) σχέδια της κυβέρνησης να μειώσει τα απαράδεκτα υψηλά λειτουργικά έξοδα (κυρίως μισθοδοσίας του πλεονάζοντος προσωπικού -κάμποσες χιλιάδες…), να εκσυγχρονίσει τον ΟΣΕ, να τον ιδιωτικοποιήσει στα πρότυπα της «ΟΑ», να πάψει ο κόσμος να πληρώνει για μια «υπηρεσία» που δεν λειτουργεί. Ισχυρίζονται πως δεν ευθύνονται αυτοί ή τα «κεκτημένα» τους (κτηθέντα στη διαχρονική και διακομματική λογική του πελατειακού κράτους…). Πως οι ευθύνες για την κακοδιαχείριση και την απαξίωση του οργανισμού βαρύνουν τις κατά καιρούς κυβερνήσεις, οι οποίες ποτέ δεν εισάκουσαν τις εισηγήσεις και τις προτάσεις συνδικαλιστών και εργαζομένων…
ΩΡΑΙΑ, ΛΟΙΠΟΝ. Να η ευκαιρία εκσυγχρονισμού και σωτηρίας του ΟΣΕ: Να δηλώσει η κυβέρνηση πως αναλαμβάνει το κράτος ΟΛΑ του τα χρέη, δεσμεύεται ότι θα συνεχίσει να επιδοτεί τις όσες «άγονες γραμμές» του, παρέχει δωρεάν το δίκτυο και τις λειτουργικές εγκαταστάσεις του οργανισμού, και τον ΧΑΡΙΖΕΙ σε συνδικαλιστές και εργαζόμενους, να τον εκμεταλλευθούν οι ίδιοι με ιδιωτικοοικονομικά επιχειρηματικά κριτήρια, με το πρόσθετο «μπόνους», ως εταιρεία πια να πληρώνει για τα επόμενα 20 χρόνια μειωμένο φόρο, μόλις 5%. Η δημόσια περιουσία στον εργαζόμενο λαό, ούτε στους «ξένους» ούτε στο «μεγάλο κεφάλαιο»! Τζάμπα ευκαιρία για νέους επιχειρηματίες -κι ας κανονίζουν αυτοί κατά πως θέλουν προνόμια, όρους δουλειάς και μισθούς. Ας τους ρωτήσει ο κ. Ρέππας, το δέχονται -κι αν όχι, με ποιο σκεπτικό, αφού τόσα χρόνια μας πρήζουν πώς «αυτοί, ξέρουν καλύτερα»;
