Της δημοσιογράφου-ερευνήτριας Φανούλας Αργυρού, Λονδίνο 27/9/2010
Προσφέρει ύδωρ στους Τούρκους και άλλοθι στις καταστροφικές πολιτικές δικών μας
Εδώ και χρόνια αλλά τον τελευταίο καιρό και ειδικά με την εκλογή Χριστόφια στην προεδρία της Δημοκρατίας, έχει χειροτερέψει κατά πολύ η κατάσταση, ΤΡΊΑ πράγματα επικρατούν στην πολιτική στην Κύπρο και στην προσπάθεια πλύσης εγκεφάλου των Ελληνοκυπρίων προς όφελος των Τούρκων και των συνεργατών τους. Και γράφονται και επιτήδεια βιβλία για να υποστηρίξουν την ανάγκη υποταγής στις τουρκικές αξιώσεις (ένα από αυτά είναι το βιβλίο του Π. Πολυβίου «Το Κυπριακό Πρόβλημα – Παραλογισμοί και Προβληματισμοί» σχετική κριτική από τον Λάζαρο Μαύρο 27.9.2010 στην Σημερινή με τίτλο «Π.Πολυβίου: ΔΔΟ εθνικής υποτέλειας»).
Το πρώτο είναι ότι ο πρόεδρος Αρχιεπ. Μακάριος και ο πρόεδρος Σπ. Κυπριανού δέχθηκαν την τουρκική ρατσιστική διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία! Άρα θα πρέπει να αυτοκτονήσουμε γιατί την δέχθηκαν! Μα έτσι έχουν τα πράγματα; Παρόλον ότι ούτε η πρώτη κατευθυντήρια μεταξύ Μακαρίου και Ντενκτάς στις 12 Φεβρουαρίου 1977 περιλαμβάνει την λέξη διζωνική (μόνο δικοινοτική) ούτε η δεύτερη κατευθυντήρια μεταξύ Κυπριανού και Ντενκτάς στις 19 Μαίου 1979 εντούτοις κάποιοι επιμένουν στις τουρκικές θέσεις ότι αμφότεροι Μακάριος και Κυπριανού τις δέχθηκαν. Ενώ η αλήθεια είναι ότι από την επομένη της 12ης Φεβρουαρίου 1977 είναι οι Τούρκοι που προσπάθησαν να προωθήσουν το ψέμα αυτό, ότι έγινε δεκτή η διζωνική ενώ δεν υπήρχε στα πρακτικά και όταν απέτυχαν απαιτούσαν ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ των πρακτικών Μακαρίου/Ντεκτάς για να εισήγαγαν την λέξη διζωνική! Το ίδιο έγινε και το 1979 όταν και η κυβέρνηση Σπύρου Κυπριανού προέβη σε δημόσιες και κατηγορηματικές ανακοινώσεις ότι ΠΟΤΕ δεν είχε γίνει δεκτή η διζωνική. Με την αποδέσμευση των επισήμων βρετανικών αρχείων για τα χρόνια αυτά, έχω δημοσιεύσει στην εφημερίδα Σημερινή στην Κύπρο (και στην Ελευθερία Λονδίνου) τα πραγματικά γεγονότα όπως είχαν τον Δεκέμβριο του 2009. Υπήρξαν σχετικά άρθρα αρθρογράφων της Σημερινής όπως του κ. Κωστάκη Αντωνίου 3/1/2010 και 14/3/2010. Παραθέτω το δεύτερο, με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Το Φόρεϊν Όφις κονιορτοποιεί το έντυπο διζωνικής» που γράφτηκε σε σχέση με το «διαφωτιστικό» έντυπο της κυβέρνησης Χριστόφια περι διζωνικής.
«Ιστορικές αναλήθειες και διαστρεβλώσεις περιέχει το κυβερνητικό έντυπο για τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, ένα έγγραφο, προχειρογραμμένο, ελλιπές και κομμένο και ραμμένο στη φιλοσοφία και στις θέσεις ΑΚΕΛ. Η ανιστόρητη και διαστρεβλωμένη άποψη, ότι τη διζωνική ομοσπονδία, όπως την εννοεί και την προωθεί ο Πρόεδρος Χριστόφιας, την αποδέχθηκαν τάχατες οι Πρόεδροι Μακάριος και Κυπριανού, «και όλοι οι Πρόεδροι της Κυπριακής Δημοκρατίας», καταρρίπτεται και κονιορτοποιείται από τα προσφάτως αποκαλυφθέντα επίσημα έγγραφα του αρχείου του Φόρεϊν Όφις. Και φυσικά μεταξύ των εκδοχών του Φόρεϊν Όφις και ενός κατασκευασμένου εγγράφου συνταγματολόγων του ΑΚΕΛ, προσαρμοσμένου στη σημερινή αγωνιώδη επικοινωνιακή πολιτική της Κυβέρνησης, να προωθήσει μια απαράδεκτη λύση, δεν μπορεί κανένας να δώσει εγκυρότητα και αξιοπιστία στο δεύτερο.
Ούτε ο Μακάριος ούτε ο Σπύρος Κυπριανού είχαν αποδεχθεί ποτέ να συζητήσουν, με αντικείμενο την «ομοσπονδία», που συζητά σήμερα ο Πρόεδρος Χριστόφιας. Μάλιστα, τα έγγραφα του Φόρεϊν Όφις αποκαλύπτουν ότι ολόκληροι γύροι διακοινοτικών συνομιλιών διακόπηκαν, διότι η ελληνοκυπριακή πλευρά απέρριπτε τη διζωνικότητα.
Στα βρετανικά έγγραφα αποκαλύπτεται ότι τα προβλήματα στις διακοινοτικές συνομιλίες παρουσιάστηκαν εξαιτίας της επιμονής της τουρκοκυπριακής πλευράς, όπως η αρχή της διζωνικότητας και το θέμα της ασφάλειας των Τουρκοκυπρίων υιοθετηθούν ως «αποφασισθέντα στοιχεία» της Συμφωνίας Μακαρίου-Ντενκτάς. Ο Ελληνοκύπριος συνομιλητής, Γεώργιος Ιωαννίδης, στη συνάντηση που είχε με τον Τουρκοκύπριο συνομιλητή Ονάν (18 Ιουνίου 1979), απέρριψε την τουρκική εκδοχή ότι στη συμφωνία Μακαρίου-Ντενκτάς υπήρχε συμφωνία για διζωνικότητα. Όντως, στη συμφωνία Μακαρίου-Ντενκτάς, σε καμία περίπτωση δεν αναφέρεται ο όρος «διζωνική». Γινόταν αναφορά μόνο σε δικοινοτική ομοσπονδία.
Τα έγγραφα του Φόρεϊν Όφις αναφέρονται, επίσης, σε δήλωση επισήμου εκπροσώπου της κυπριακής κυβέρνησης, ο οποίος αναγνώρισε ότι στη συνάντηση Μακαρίου-Ντενκτάς είχε εγερθεί θέμα διζωνικότητας, όπως είχαν εγερθεί και άλλα θέματα, αλλά ο Πρόεδρος Μακάριος απέρριψε τη διζωνικότητα, όπως και η τουρκοκυπριακή πλευρά είχε απορρίψει άλλα θέματα που είχαν εγερθεί.
Τότε, ο Ραούφ Ντενκτάς, για να δημιουργήσει ως συνήθως εντυπώσεις και καταφεύγοντας σε ψευδολογίες προκειμένου να δικαιολογήσει τη μη αναφορά στη συμφωνία του με το Μακάριο, στη διζωνική, ισχυρίστηκε ότι ναι μεν στο κείμενο της συμφωνίας δεν συμπεριελήφθη η ορολογία, διότι ο Αρχιεπίσκοπος ζήτησε «να αποφευχθούν λέξεις και όροι, που θα δημιουργούσαν μια δύσκολη κατάσταση στην κοινότητά του». Αλλά ο Ντενκτάς έπαιζε εκ του ασφαλούς, αφού ο Μακάριος δεν μπορούσε να απαντήσει: Είχε αποδημήσει.
Ένα άλλο ντοκουμέντο, που διαψεύδει το προπαγανδιστικό έντυπο της Κυβέρνησης Χριστόφια, ότι ο Μακάριος και ο Κυπριανού είχαν αποδεχθεί διζωνική ομοσπονδία, είναι το μνημόνιο της κυπριακής κυβέρνησης, ημερομηνίας 18 Ιουλίου, 1979, το οποίο, σύμφωνα με τα βρετανικά έγγραφα, επεδόθη στη βρετανική κυβέρνηση και στο οποίο διερωτάται πώς ύστερα από δυόμισι χρόνια, μετά τη συμφωνία Μακαρίου-Ντενκτάς, ανακαλύφθηκε «μυστική συμφωνία» των δύο ηγετών, πέραν του επίσημου κειμένου. Το μνημόνιο της κυπριακής κυβέρνησης τονίζει ότι η επιμονή της τουρκοκυπριακής πλευράς στον όρο διζωνικότητα αποκαλύπτει τον πραγματικό στόχο της να προσδώσει στη διευθέτηση άλλο περιεχόμενο που να ακυρώνει την έννοια της ομοσπονδίας (Ιδού ένα ισχυρότατο στοιχείο, που δικαιολογεί την εμμονή της τουρκικής πλευράς στη λύση της διζωνικής και το οποίο ακόμα να αντιληφθεί ο Πρόεδρος Χριστόφιας).
Αλλά τα βρετανικά έγγραφα συνεχίζουν την κονιορτοποίηση του ακελικού εγγράφου: Αναφέρουν ότι ο Πρόεδρος Κυπριανού, στη συνάντηση που είχε με τη Μάργκαρετ Θάτσερ, στη Λουσάκα, στις 31 Ιουλίου 1979, στα πλαίσια της Διάσκεψης της Κοινοπολιτείας, της τόνισε ότι ο όρος διζωνικότητα δεν αναφέρεται και δεν χρησιμοποιείται σε κανένα σύνταγμα. «Η πρωθυπουργός συμφώνησε ότι δεν πρόκειται για όρο που χρησιμοποιείται στο Διεθνές Δίκαιο», τονίζει το βρετανικό έγγραφο. Μέσα, λοιπόν, από τα αδιάσειστα αυτά στοιχεία, αποδεικνύεται ότι το κυβερνητικό έγγραφο παραπλανεί σκοπίμως τον πολίτη και διαστρεβλώνει την ιστορική αλήθεια, προκειμένου διά της παραπληροφόρησης και της διαστρέβλωσης, να περάσει το μήνυμα ότι η διζωνική ομοσπονδία είναι η μορφή της λύσης που αποδέχθηκαν όλοι οι ηγέτες της Κύπρου. Πρόκειται για ψεύδος. Μακάριος και Σπύρος Κυπριανού, όχι μόνο δεν αποδέχοντο τη διζωνική ομοσπονδία, όπως την εννοεί ο Πρόεδρος Χριστόφιας και το ΑΚΕΛ, αλλά ούτε καν αποδέχοντο να καταστεί βάση συνομιλιών.
Να προσεχθεί τούτο, το οποίο αποφεύγει να διευκρινίσει η αρθρογράφος της «Χαραυγής». Ο Μακάριος μιλά για ομοσπονδία και όχι διζωνική. Και ασφαλώς δεν μιλά ούτε για ομοσπονδία με εκ περιτροπής προεδρία και σταθμισμένη ψήφο. Και δεν γνωρίζουμε πώς θα χρησιμοποιούσε την Ποιμαντορική Ράβδο σε όποιο τον καλούσε να αποδεχθεί διζωνική ομοσπονδία δύο συνιστώντων κρατών, με Τουρκοκύπριο Πρόεδρο και σταθμισμένη ψήφο και με παραμονή 50 χιλιάδων εποίκων…
Ακόμα, η Ανδρούλα Γκιούρωφ, ή αγνοεί ή σκόπιμα αγνοεί βασικά στοιχεία της τελευταίας ομιλίας του Μακαρίου, στην Πλατεία Ελευθερίας, στην οποία διακήρυσσε ότι «ο διακοινοτικός διάλογος διέδραμε τη χρησιμότητά του», ότι οι υποχωρήσεις μας ξεπέρασαν το όριο ασφαλείας, και όποιος ενδιαφερόταν για λύση θα πρεπε να στραφεί με πιέσεις προς την Τουρκία. Όταν, λοιπόν, το 1977, ο Μακάριος διαπίστωνε ότι ο διακοινοτικός διάλογος έπαυσε να είναι χρήσιμος, πώς νομιμοποιείται ο Χριστόφιας να δηλώνει, 33 ολόκληρα χρόνια μετά, ότι ακολουθεί πολιτική των προκατόχων του; Και όταν ο Μακάριος το 1977 δήλωνε ότι οι υποχωρήσεις μας ξεπέρασαν το όριο ασφαλείας, πώς νομιμοποιείται και πάλιν ο Χριστόφιας να υποχωρεί πέραν του ορίου ασφαλείας; antoniouc@simerini.com»
Το δεύτερο, είναι η μαχητική προσπάθεια εμπέδωσης στους Ελληνοκύπριους του ΨΕΜΜΑΤΟΣ ότι εμείς φταίξαμε για όλα και τα «κάναμε στους Τουρκοκύπριους», ούτως ώστε να υποκύψουμε και να δεχθούμε τις ανθελληνικές πολιτικές και λύσεις που προωθούνται μέσω της ρατσιστικής τουρκικής λύσης της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας. Γιατί να σκύψει ο Έλληνας της Κύπρου και να δεχθεί την λύση αυτή θα πρέπει να εξευτελιστεί και να γονατίσει…
Ενώ είναι πλέον ξεκάθαρο ότι η Τουρκία υποκίνησε τα πάντα με την συνεργασία της Βρετανίας για να προωθήσουν διχοτομικά και όχι μόνο σχέδια εις βάρος μας στην Κύπρο από την δεκαετία του 1950 Οι Τούρκοι διαστρεύλωσαν τα πάντα όπως τους βολεύει, και πλασάρουν την τουρκική τους προπαγάνδα γεμάτη ψέματα και τουρκικό πάθος μίσος εναντίον των Ελλήνων όπως καθοδηγήθηκαν από την Τουρκία και τις μυστικές της υπηρεσίες και οργανώσεις που έστειλε στο νησί από την δεκαετία του 1950. Μια ματιά στις τοπικές εφημερίδες της εποχής και τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Περισσότερα και σε βάθος έγραψε και αποκάλυψε το πρώτο τέτοιο δίγλωσσο βιβλίο «Αιματηρή Αλήθεια – Bloody Truth» που εκδόθηκε στην Κύπρο – βλέπε πιο κάτω. ΄Ομως το ΑΚΕΛ και οι «νεοκύπριοι» συνεχίζουν την εμπέδωση των τουρκικών θέσεων.
Για το δεύτερο παραθέτω α) το ευστοχότατο άρθρο του αρχισυντάκτη της εφημερίδας Φιλελεύθερος στην Κύπρο, κ. Άριστου Μιχαηλίδη 26.9.2010 με τον εξίσου χαρακτηριστικό τίτλο « Εμείς τα κάναμε στρατηγέ Σαμπρί, μην επιμένεις» και β) το άρθρο του κ. Λάζαρου Μαύρου στην Σημερινή «Τζαμιά και κυβερνώσα διαστρέβλωση».
Ενώ δηλαδή οι Τούρκοι στρατηγοί των τουρκικών μυστικών επιτελείων ομολογούν ο ένας μετά τον άλλο τα σχέδια τους εις βάρος μας, τις προβοκάτσιες, τις ανατινάξεις τζαμιών για να κατηγορούν τους Ελληνοκύπριους και έτσι να βοηθηθούν στην προώθηση των σχεδίων τους, τις υποκινήσεις των Τουρκοκυπρίων, τις δολοφονίες δικών τους ανθρώπων, οι δικοί μας… επιμένουν το βιολί τους για να δίδουν άλλοθι στις καταστροφικές και ξενοκίνητες πολιτικές τους.
«Εμείς τα κάναμε στρατηγέ Σαμπρί, μην επιμένεις
Κυριακή, 26 Σεπτεμβρίου 2010
«Στην Κύπρο έχουμε πυρπολήσει τζαμί εμείς», είπε και έγινε ένας χαμός. Τηλεοπτικός χαμός. Διότι, αίφνης το ΡΙΚ και μερικές ελληνοκυπριακές εφημερίδες ανακάλυψαν τη δολιοφθορά σαν να και πρώτη φορά άκουγαν τέτοιο πράμα. Όταν τους τα λένε οι «δικοί τους» δεν τα πιστεύουν. Γιατί έχουν από καιρό πεισθεί από την προπαγάνδα της αυτομόλυνσης, που είναι πια και επίσημη πολιτική της κυπριακής κυβέρνησης, ότι εμείς τα κάναμε όλα τα κακά, εμείς σφάζαμε Τουρκοκύπριους, εμείς προκαλέσαμε την τουρκική εισβολή, τότε, πριν το 1974, που δεν προσέχαμε τα όνειρά μας, όπως λέει ο Πρόεδρος Χριστόφιας, «δεν τα προσέξαμε, σφάλλαμε πάρα πολλές φορές και, δυστυχώς, πληρώνουμε αυτά τα τιμήματα» (Δ. Χριστόφιας, 25/8/2010, Συνέδριο Αποδήμων).
Αλλά, είναι γνωστά και πολύ περισσότερα από αυτά που είπε ο Τούρκος στρατηγός. Είναι γνωστό ότι το 1958 οι επιθέσεις του τουρκοκυπριακού όχλου εναντίον Ελληνοκυπρίων προκλήθηκαν μετά από βόμβα που τοποθετήθηκε στην τουρκική πρεσβεία στη Λευκωσία, όπως και ότι τη βόμβα την τοποθέτησαν Τουρκοκύπριοι. Είναι γνωστός ο εντοπισμός του τουρκικού πλοίου Ντενίς, το 1959, που ερχόταν φορτωμένο όπλα για να εξοπλίσει τους Τουρκοκύπριους. Είναι γνωστό ότι πίσω από δολοφονίες της σκοτεινής δεκαετίας (Χικμέτ, Γκιουρκάν, Μιασιαούλης, Καβάζογλου κ.ά.) βρισκόταν η ΤΜΤ. Είναι γνωστές και με ιστορικές έρευνες και με μαρτυρίες ζώντων έως σήμερα πρωταγωνιστών, όλες οι δολιοφθορές που έγιναν από την τουρκική πλευρά και οι βόμβες στα διυλιστήρια και οι δολοφονίες αθώων πολιτών και οι εμπρησμοί τζαμιών και πολλά άλλα. Τουλάχιστον, ας μην παριστάνουν σήμερα τους έκπληκτους όσοι τα τελευταία χρόνια έχουν εμβολιάσει με ψεύτικες ενοχές τη συνείδηση του λαού και όσοι εξυπηρέτησαν και συνεχίζουν να εξυπηρετούν, συνειδητά, τη βιομηχανία τύψεων των αμερικανοβρετανικών σχεδιασμών. (Φιλελεύθερος).
Και το τρίτο, ότι ο Αμερικανός Κλίφφορτ ξεγέλασε τάχα τον Μακάριο να δεχθεί την διζωνική.
Άκρως λανθασμένο, ανιστόρητο και διαστρευλωτικό εφόσον ο Κλίφφορτ έφθασε στην Κύπρο 11 μέρες μετά τις κατευθυντήριες Μακαρίου Ντενκτάς της 12ης Φεβρουαρίου 1977 που δεν περιλάμβαναν εν πάση περιπτώσει την διζωνική! Πότε λοιπόν τον ξεγέλασε… πριν να φθάσει στην Κύπρο ή μετά θάνατον.
Οι 4 κατευθυντήριες γραμμές μεταξύ Μακαρίου και Ντενκτάς 12 Φεβρουαρίου 1977.
- Επιζητούμε μια ανεξάρτητη, αδέσμευτη, δικοινοτική ομόσπονδη Δημοκρατία.
- Το έδαφος υπό τη διοίκηση της κάθε κοινότητας θα πρέπει να συζητηθεί υπό το φως της οικονομικής βιωσιμότητας, της παραγωγικότητας και ιδιοκτησίας της γης.
- Θέματα αρχών, όπως η ελευθερία διακίνησης, η ελευθερία εγκατάστασης, το δικαίωμα περιουσίας και άλλων εξειδικευμένων ζητημάτων είναι ανοιχτά για συζήτηση, λαμβάνοντας υπόψη τη θεμελιώδη βάση ενός δικοινοτικού ομοσπονδιακού συστήματος και ορισμένες πρακτικές δυσκολίες, οι οποίες μπορεί να προκύψουν για την τουρκοκυπριακή κοινότητα.
- Οι εξουσίες και αρμοδιότητες της κεντρικής ομοσπονδιακής κυβέρνησης θα είναι τέτοιες, ώστε να διασφαλίζουν την ενότητα της χώρας, λαμβανομένου υπόψη και του δικοινοτικού χαρακτήρα του κράτους.
(Το ότι η λέξη διζωνική δεν περιλαμβανόταν στα πρακτικά το πρόσεξαν αμέσως οι Βρετανοί της Υπ. Αρμοστείας στην Λευκωσία, οι οποίοι το ανέφεραν στο Λονδίνο). .
Οι 10 κατευθυντήριες γραμμές μεταξύ Κυπριανού και Ντενκτάς 19 Μαίου 1979
- Συμφωνήθηκε όπως αρχίσουν διακοινοτικές συνομιλίες στις 15 Ιουνίου 1979.
- Η βάση των συνομιλιών θα είναι οι κατευθυντήριες γραμμές της 12ης Φεβρουαρίου 1977 και τα σχετικά για την Κύπρο ψηφίσματα των Η.Εθνών.
- Θα πρέπει να υπάρχει σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα και βασικές ελευθερίες όλων των πολιτών της Δημοκρατίας.
- Οι συνομιλίες θα αναφέρονται σε όλες στις εδαφικές και συνταγματικές πτυχές.
- Προτεραιότητα θα δωθεί στην επίτευξη συμφωνίας για την επανεγκατάσταση των Βαρωσίων κάτω από την αιγίδα των Η.Εθνών ταυτόχρονα με το ξεκίνημα από τους συνομιλητές των συζητήσεων για τα συνταγματικά και εδαφικά θέματα για μια συνολική λύση. Αφού επιτευχθεί συμφωνία για τα Βαρώσια αυτή θα εφαρμοστεί δίχως να αναμένεται αποτέλεσμα για τα υπόλοιπα θέματα.
- Συμφωνήθηκε όπως απέχουν από οποιαδήποτε δράση που μπορεί να επηρεάσει το αποτέλεσμα των συνομιλιών, και ειδική σημασία θα δωθεί για αρχικά πρακτικά μέτρα από αμφότερες τις πλευρές για προώθηση καλής θέλησης, αμοιβαίας εμπιστοσύνης και επιστροφή σε κατάσταση ομαλότητας.
- Προβλέπεται η αποστρατικοποίηση της Δημοκρατίας της Κύπρου, και θέματα που σχετίζονται με αυτή θα συζητηθούν.
- Η ανεξαρτησία, κυριαρχία, εδαφική ακεραιότητα και το αδέσμευτο της Δημοκρατίας πρέπει να τύχουν πρέπουσας εγγύησης εναντίον ένωσης με άλλη χώρα μέρους η ολόκληρης οποιασδήποτε μορφής διχοτόμησης ή ένωσης.
- Οι συνομιλίες θα διεξαχθούν διαδοχικά δίχωs καθυστέρηση.
- Οι συνομιλίες θα διεξαχθούν στην Λευκωσία.
Πού υπάρχει λοιπόν η λέξη διζωνική στις κατευθυντήριες αυτές γραμμές;
Η πάσα υποστήριξη ή κάθε ισχυρισμός ότι ο Μακάριος και ο Κυπριανού δέχθηκαν την διζωνική βοηθά τους Τούρκους και εξυπηρετεί ανθελληνικούς στόχους των ξένων και των Τούρκων και ταυτόχρονα προσφέρει ΑΛΛΟΘΙ στους δικούς μας υποστηρικτές της που πλασάρουν ένα ΜΕΓΑ ΨΕΜΑ προς το λαό εις βάρος των εθνικών του συμφερόντων.
Τζαμιά και κυβερνώσα διαστρέβλωση
Ειρήσθω Σημερινή 26.9.2010
του Λάζαρου Μαύρου
Σ Α Σ Τ Ι Σ Ε η κυβερνώσα Διαστρέβλωση της Ιστορίας: Από την ομολογία του Τούρκου ε.α. στρατηγού Σαμπρί Γιρμιμπέσογλου, για την ανατίναξη των τζαμιών Μπαϊρακτάρη και Ομεριέ 25.3.1962, από την τρομοκρατική ΤΜΤ – όργανο από το 1958 του Γραφείου Ειδικού Πολέμου (ΓΕΠ) της Τουρκίας. Σάστισε διότι, η ομολογία, τινάζει στον αέρα τη «θεωρία της συνυπευθυνότητας», που -με… νύχια και με δόντια και με διατεταγμένα υπουργεία Παιδείας και με διατεταγμένα κρατικά ΡΙΚ- επιχειρεί να επιβάλει στον λαό από της ανόδου του στην εξουσία ο κ. Χριστόφιας. Όστις, από το βράδυ της Πέμπτης 13.11.08 και μάλιστα σε αίθουσα του πανεπιστημίου, πρόσταξε ότι «πρέπει να καταγραφεί σωστά η Ιστορία και να παραδεχτούμε και τραγωδίες για τις οποίες είμαστε [οι Ε/κ] συνυπεύθυνοι». Και το διατεταγμένο «σωστά», δεν ήταν τίποτε άλλο, από την αναγκαία βάση για την ιδεολογική, ψυχολογική και πολιτική εμπέδωση της ενοχής ότι «φταίμε οι Ελληνοκύπριοι για όσα υπέφεραν οι Τουρκοκύπριοι, φταίμε όλοι και για το πραξικόπημα του ‘74», ώστε να περάσει αδιαμαρτύρητα η ναζιστική πρακτική της συλλογικής τιμωρίας, «να πληρώσουμε [όλος ο λαός] το τίμημα»: Να υποταχθούμε στην τουρκική απαίτηση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.
Β Ο Υ Λ Ε Υ Τ Η Σ του ΑΚΕΛ ήταν που αποπειράθηκε, παλαιότερα, να εισαγάγει στη Βουλή και τη θεωρία της «Μπανιέρας»: Τη φωτογραφία της μάνας με τα τρία παιδιά της, νεκρών στο μπάνιο, που η ΤΜΤ πρόβαλε μέσω του βρετανικού Τύπου από το 1963-64 ως «απόδειξη» της «βαρβαρότητας των Ε/κ του αιμοσταγούς Μακαρίου για τη γενοκτονία των Τ/κ» (βιβλίο «Αιματηρή αλήθεια – Bloody truth» σελ. 66). Το έγκλημα είχε διαπράξει σε κατάσταση αμόκ ο Τούρκος ταγματάρχης Νιχάτ Ιλχάν, με θύματα τη σύζυγο και τα παιδιά του, στο σπίτι τους, στο κέντρο της τουρκικής συνοικίας όπου ουδέποτε πλησίασε τμήμα των ε/κ δυνάμεων. Κι η ΤΜΤ επιστράτευσε τον δημοσιογράφο Αχμέτ Μπαράν να το φωτογραφήσει, να παραδώσει το φιλμ και να ξεχάσει ό,τι είδε, όπως ο ίδιος ομολόγησε το 1985 στον δημοσιογράφο Κ. Γενάρη («Εξ Ανατολών» σελ. 15επ.)
Γ Ι’ Α Υ Τ Ο η εν εξουσία Διαστρέβλωση δεν μετέφρασε, δεν διένειμε, ούτε κι αξιοποίησε ποτέ: (α) Τις Εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ 1956, (β) το βιβλίο «Στην πραγματικότητα ουδείς κοιμόταν», του εγκεφάλου δημιουργίας της ΤΜΤ το 1957 ταγματάρχη Ισμαήλ Τάνσου, (γ) το βιβλίο «Όσοι έζησαν στη σκιά», του στρατηγού Κεμάλ Γιαμάκ, 1ου υποδιοικητή της ΤΟΥΡΔΥΚ κι επικεφαλής του ΓΕΠ στην Κύπρο 1966 και διοικητή του Αττίλα αργότερα. Επειδή κάνουν θρύψαλα τη χριστόφεια θεωρία της «συνυπευθυνότητας»…
Δείτε ολόκληρο το βιβλίο στο οποίο αναφέρεται ο Λάζαρος Μαύρος (δίγλωσσο αγγλικό και ελληνικό) δωρεάν από την ιστοσελίδα της Κίνησης για Ελευθερία και Δικαιοσύνη στην Κύπρο, www.freedomjustice.com.cy in pdf form, για όλες τις τουρκοβρετανικές σκευωρίες, σχέδια και προβοκάτσες, τεκμηρειωμένες από ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ, ΒΡΕΤΑΝΙΚΕΣ και άλλες έγκυρες πηγές.
