Του Μενέλαου Τασιόπουλου,
Η παρουσία των Ερντογάν- Νταβούτογλου στην Αθήνα, έχοντας μάλιστα θέσει όρους για την άφιξη τους, να μην παραβρίσκεται ταυτόχρονα στην ίδια πόλη ο ισραηλινός πρωθυπουργός Νετανιάχου, δείχνει ότι η συζήτηση για το Αιγαίο και την διαφορά Ελλάδας- Τουρκίας έχει προχωρήσει.
Η αφορμή για την επίσκεψη της τουρκικής ηγεσίας είναι μια ημερίδα για την κλιματική αλλαγή που διοργανώνει ουσιαστικά ο αδελφός του πρωθυπουργού, Ανδρέας. Οι πραγματικές συνθήκες μέσα στις οποίες εξελίσσεται η επίσκεψη είναι η προχωρημένη «μυστική» διαβούλευση, σε δευτερεύον επίπεδο μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας, για την επίτευξη συμφωνίας που θα επιτρέψει την συμμετοχή και των δύο χωρών σε διεθνές κονσόρτσιουμ, που θα αναλάβει την έρευνα και την εξόρυξη των κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο. Από ελληνικής πλευράς την άτυπη συζήτηση συντονίζει ο με θεσμική εξουσιοδότηση, επίτιμος πρεσβευτής και πρώην επικεφαλής στην ΕΥΠ, Λουκάς Αποστολίδης.
Σύμφωνα με εμπιστευτικές και απολύτως αξιόπιστες πληροφορίες η Ελλάδα ουσιαστικά θα δεχθεί αποστρατιωτικοποίηση του Αιγαίου πέρα από τον 25ο Μεσημβρινό, όπως θέλει η Τουρκία. Αυτό σηματοδοτεί δύο εξελίξεις. Πρώτον ότι κυρίαρχο ρόλο επιχειρησιακής διαιτησίας θα αναλάβει στο Αρχιπέλαγος το ΝΑΤΟ. Από την πλευρά της η Συμμαχία, ως αντιστάθμισμα θα υποβαθμίσει το περίφημο στρατηγείο της Σμύρνης η τουλάχιστον θα φροντίσει να μην βρίσκεται υπό τουρκική διοίκηση.
Η δεύτερη εξέλιξη που προδιαγράφεται είναι ότι το Καστελόριζο θα περάσει ουσιαστικά στις γκρίζες ζώνες και θα στερείται υφαλοκρηπίδας. Άρα οι ΑΟΖ της Κύπρου και της Ελλάδος δεν θα συναντηθούν ποτέ. Και η όποια οικονομική εξέλιξη δια θαλάσσης, στον υπό διαμόρφωση άξονα Ισραήλ- Κύπρου- Ελλάδος , θα περνά από τον έλεγχο ή την σύμφωνη γνώμη της Τουρκίας. Από την πλευρά του ο Ερντογάν θα προβάλει επιχειρήματα που σχετίζονται με την οικονομική κατάσταση της Ελλάδος και την δυνατότητα που θα αποκτήσει η Αθήνα να αποπληρώσει το δημοσιο χρέος της , που και με το Μνημόνιο διογκούται. Αφού το δικαίωμα της Ελλάδος στο διεθνές κονσόρτσιουμ θα επιτρέψει μια νέα αρχή. Πέραν αυτών ο Ερντογάν θα προβάλει το επιχείρημα του οικονομικού ωφελήματος που θα έχουν οι εθνικές οικονομίες και των δύο χωρών από το τέλος των καθημερινών αερομαχιών στο Αιγαίο. Φυσικά θα δηλώσει ότι το casus belli σε μια τέτοια εξέλιξη θα αποτελέσει παρελθόν.
Εάν όλα αυτά συμβούν η Ελλάδα μπορεί να ωφεληθεί δημοσιονομικά και από μια συμφωνία μείωσης των εξοπλισμών, η οποία θα είναι ετεροβαρής σε σχέση με την Τουρκία. Γιατί κυρίαρχο μέτωπο πολέμου για την Ελλάδα είναι μόνον το Αιγαίο ενώ για την Τουρκία είναι και το Κουρδιστάν, αλλά και ο Καύκασος. Τουτέστιν η Ελλάδα θα διαλύσει στην ουσία τον στρατό της, ενώ η Τουρκία, με τα πιο ανθηρά πλέον οικονομικά θα αναλάβει και στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, την ευθύνη «ασπίδας προστασίας» έναντι τρίτων με την ατλαντική λογική και της Ελλάδος.
Οι νέο-Οθωμανοί ήδη προτείνουν μια Συμφωνία Ειρήνης με την Ελλάδα, στρατηγικού βάθους, η οποία στην ουσία θα καλύψει, παρακάμπτοντας, τις διαπραγματεύσεις για τα εθνικά σύνορα σε αέρα και θάλασσα, το καθεστώς των ελληνικών νησιών και τα ζητήματα υφαλοκρηπίδας. Όλα αυτά δεν θα συζητηθούν ποτέ γιατί το Αιγαίο θα μετατραπεί σε μια κοινή θάλασσα και το ελληνικό Αρχιπέλαγος σε μια «γκρίζα ζώνη» κυριαρχίας, αλλά ελεύθερη ζώνη εμπορίου και επενδύσεων.
Η αγγλική επιρροή με τα διεθνή hedge funds, το παγκόσμιο ναυτιλιακό κέντρο και τις στρατιωτικές βάσεις, με καθεστώς ανεξαρτήτου κράτους, θα εγγυηθεί αυτήν την εξέλιξη.
Το Αιγαίο και η Ελλάδα θα μοιάζει με τον τρόπο αυτό κατά πολύ, με την Κύπρο προ της εισβολής του 1974 και φυσικά σε ελάχιστα χρόνια θα έχει την τύχη της Μεγαλονήσου. Η Ελλάδα θα αποτελέσει την τουρκική ευρωζώνη, σε μια Ένωση με κυρίαρχο το Βερολίνο, για μια Τουρκία που δεν θα αποκτήσει ποτέ την ιδιότητα του πλήρους μέλους, αλλά μια ειδική σχέση , με εδαφικό βάθος, μέσω της Ελλάδος που βρίσκεται στη ζώνη του ευρώ.
Το χειρότερο γι΄αυτους τους τρεις αδελφούς είναι ότι εκ της καταγωγής τους και των διεθνών επαφών τους γνωρίζουν ότι η Ελλάδα έχει επιλογές μετεξέλιξης και εθνικής αυτοεπιβεβαίωσης. Είτε σε μια συμμαχία με το Ισραήλ, ιδιαίτερα μετά την προδιαγραφόμενη επίλυση του Παλαιστινιακού, είτε με μια συνομοσπονδία με την Ιταλία, που θα σηματοδοτήσει την νέα Ένωση της Δύσης στην Μεσόγειο και το αντάμωμα του Βατικανού με το Φανάρι. Σημειωτέον ότι το Ισραήλ διακήρυξε προ ελαχίστων ημερών, όχι τυχαία , ότι συγκροτείται ως εθνικό, δημοκρατικό κράτος. Δείχνει δηλαδή τον άλλο δρόμο που οδηγεί , μέσω Κουρδιστάν και εντάσεων με την Άγκυρα στην διάλυση της Τουρκίας και όχι στον εξανδραποδισμό της Ελλάδος. Όταν μάλιστα ο «βρυχηθμός» της «αρκούδας του Βορρά» δεν θα αργήσει να ακουστεί στα στενά του Βοσπόρου. Αλλά το Καστρί αποφάσισε απόλυτη εναρμόνιση με την στρατηγική του Φόρειν Όφις και τώρα απομένει είτε η υπογραφή της παράδοσης του εθνικού κράτους των Ελλήνων είτε η βίαιη και εμπρόθεσμη ανατροπή της κυβέρνησης.
