Κείμενο – έρευνα: GreekAmericanNewsAgnecy.com
Αποκλειστική Συνέντευξη στην Δέσποινα Συριοπούλου
Στο ΠΡΩΤΟ και ΔΕΥΤΕΡΟ μέρος της έρευνας «ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ: ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ» είδαμε μια σειρά αποκαλυπτικών στοιχείων για την συστηματική εξαπάτηση που επιχειρείται από συγκεκριμένο οργανωμένο κύκλωμα εξαπάτησης του Ελληνισμού της Αμερικής και της Ελληνικής Πολιτείας. Σήμερα στο τρίτο μέρος θα δούμε νεότερα στοιχεία για αυτή την συστηματική εξαπάτηση του ελληνισμού της Αμερικής και της Ελληνικής Πολιτείας μέσα από τις αποκαλύψεις αλλά και τις γλαφυρές σε ύφος και διήγηση καταγγελίες που κάνει αποκλειστικά στο GreekAmericanNewsAgency.com η πρόεδρος ενός εκ των ισχυρότερων Αμερικανικών ιδρυμάτων που δραστηριοποιούνται υποστηρικτικά στον τομέα της παιδείας και του πολιτισμού στις ΗΠΑ. Μιλήσαμε με την No1 στην κορυφή της εξουσίας αυτού του ιδρύματος ύστερα από μια μακρά- και επιβεβλημένη κατά την άποψη μας- διαδικασία ελέγχου και πιστοποίησης για το Who is Who της προσωπικής δημοσιογραφικής ιδιότητας μας, αλλά και το Who is Who της κεντρικής 24ωρης διαδικτυακής πύλης ενημέρωσης αποκαλύψεων και παρέμβασης.
Marianne Mason. Πρόεδρος του Cordell Hull Foundation. Του ισχυρότερου αμερικάνικου NON PROFIT οργανισμού που βοηθά και στηρίζει εκπαιδευτικούς από περισσότερες των 55 εθνικοτήτων στην Αμερική. Μεταξύ αυτών των εθνικοτήτων περίοπτη θέση στο κατάλογο των υποστηριζόμενων εκπαιδευτικών οι έλληνες εκπαιδευτικοί, στους οποίους αν δεν υπήρχαν τα τεχνητά εμπόδια από παρασιτικές και οι γνωστές ανάρμοστες συμπεριφορές της νοοτροπίας της αυτοπροβολής με μηδέν έργο και την εκτός των άλλων, προκλητική συμπεριφορά, που αν μη τι άλλο εκθέτουν τους έλληνες και την Ελληνική κοινότητα γενικότερα, τα αποτελέσματα θα ήταν θεαματικά και κυρίως αποδοτικά για την πρόοδο της Ελληνικής Παιδείας στις ΗΠΑ.
Την συναντήσαμε στο γραφείο της στο Manhattan στα κεντρικά του ιδρύματος Cordell Hull Foundation στις 6 Οκτωβρίου(10). Ευγενής και καλοσυνάτη μας υποδέχθηκε στην είσοδο με το χαμόγελο στα χείλη και ζήτησε από τους συνεργάτες της να μας ετοιμάσουν ένα πλήρη φάκελο με το υλικό που της είχαμε ζητήσει για να το μελετήσουμε. Νωρίτερα, μέρες πριν είχαμε ζητήσει επικοινωνία να την δούμε από κοντά για να μιλήσουμε σχετικά με ένα μέρος της έρευνας μας για την παιδεία στις ΗΠΑ και ειδικότερα για το καθεστώς της visa των ελλήνων εκπαιδευτικών. Την υπόθεση της βίζας αρχίσαμε να ψάχνουμε μετά από σχετική καταγγελία που είχαμε λάβει από εκπαιδευτικούς στην Νέα Υόρκη. Στην αρχή ήταν διστακτική και πολύ προσεκτική, αλλά μετά από αρκετή συζήτηση δέχθηκε να μας μιλήσει γύρω από το γνωστό θέμα, το οποίο φανερά την είχε στενοχωρήσει και ενοχλήσει η στάση κάποιων αξιωματούχων από την Ελληνική κοινότητα. Μιλήσαμε κάμποσες φορές τηλεφωνικά και τελικά δέχθηκε να μας μιλήσει on the record και να μας προσκομίσει όλα τα σχετικά ντοκουμέντα που αφορούν στην επέκταση της βίζας των εκπαιδευτικών από 3 σε 5 χρόνια. Θέμα που καπηλεύτηκε η κ. Στέλλα Κοκόλη και ο κύριος Θεόδωρος Σπυρόπουλος και το οποίο, τελικώς, όπως αποδεικνύεται μέσα από τα ντοκουμέντα που αποκαλύψαμε και παρουσιάσαμε κατά αποκλειστικότητα, επετεύχθη με την απόφαση του αρμόδιου αμερικανικού οργανισμού στις 7 Απριλίου 2010 χάρη στις ενέργειες του Αμερικανικού ιδρύματος, του Cordell Hull Foundation.
Ο πρόλογος και εισαγωγή που μας έκανε έδειχνε μια προσωπικότητα αρκετά σοβαρή. Αξιοπρεπής αλλά και θαρραλέα. Χωρίς δισταγμούς να πει τα πράγματα με το όνομα της. Υπεύθυνη και στιβαρή. Έτοιμη να προσφέρει από την θέση που της εμπιστεύθηκαν σε έναν κολοσσιαίο ίδρυμα, όπως το Cordell Hull Foundation στόχος του οποίου είναι πολλαπλός και πολυδιάστατος στην παιδεία και τον πολιτισμό. Μας εξήγησε για αρκετή ώρα την δουλειά του ιδρύματος. Νωρίτερα το πιθανότερο είναι πως είχε ψάξει για την δουλειά που κάνουμε γιατί οι ερωτήσεις της ήταν σχετικές με τα θέματα μας. Έτσι ήταν στενός συνεργάτης της, της είχε ετοιμάσει ένα πλήρες μέμο με στοιχεία για την δημοσιογραφική δουλειά που κάνουμε. Την διστακτικότητα της την αποδώσαμε στην συνηθισμένη επιφυλακτικότητα του κόσμου προς τους δημοσιογράφους. Δεν ήταν έτσι. Ήθελε να διασφαλίσει ότι «αυτά που θα ειπωθούν θα μεταδοθούν όπως θα τα πω…» για να συμπληρώσει με νόημα ότι «ελπίζω να διαφέρετε από τους υπόλοιπους» με τους οποίους είχε επικοινωνήσει η ίδια προσωπικά προκειμένου να αποκατασταθεί η αλήθεια για το θέμα της επέκτασης της βίζας των εκπαιδευτικών. Ο σύζυγος της δημοσιογράφος ο ίδιος σε γνωστή μεγάλη εφημερίδα –μας είπε όταν άνοιξε η συζήτηση πάνω στον καφέ- της είχε μάθει μερικά πράγματα χρόνια πριν πώς να ξεχωρίζει τις καταστάσεις και να κρίνει τα πρόσωπα και έτσι δεν είχε κανένα λόγο να είναι επιφυλακτική πια ειδικά μετά από μια τέτοια προεργασία και προετοιμασία για αυτή την συνάντηση μας. Μια συνάντηση που έμελλε να είναι καθοριστικής σημασίας με αποκαλύψεις που ήδη κλονίζουν την ελληνική κοινότητα στις ΗΠΑ καθώς και το ελληνικό Υπουργείο παιδείας στην Ελλάδα, το οποίο ενημερώθηκε ήδη για τις αποκαλύψεις και το ρεπορτάζ που ήρθε στο φως της δημοσιότητας.
– Τότε -την ρωτάμε- ποιο είναι το πρόβλημα;
– Θα σας εξηγήσω όταν ανοίξετε το κασετόφωνο τι έχει συμβεί και οφείλω να λαμβάνω τα μέτρα μου.
Από αυτά που μας είπε On the record αλλά και όλα όσα μας αποκάλυψε και μας έδειξε στην off the record συζήτηση μας είναι ότι το πρόβλημα της ήταν ειδικά με τους έλληνες δημοσιογράφους! Το γιατί θα το καταλάβετε παρακάτω από αυτά που μας αποκαλύπτει αλλά και αυτά που καταγγέλλει με ονόματα και στοιχεία.
Χωρίς να χάνουμε χρόνο ανοίξαμε το κασετόφωνο και της δώσαμε τον λόγο να μιλήσει χωρίς παύσεις για συνεννοήσεις τι θα πει και πώς θα το πει. Ήταν προετοιμασμένη από πριν με τα χαρτιά της ενώπιον της και τους φακέλους που μας έδωσε να μελετήσουμε με όλο το αποδεικτικό υλικό το οποίο ήδη στο πρώτο και δεύτερο μέρος αυτής έρευνας έχουμε ήδη παραθέσει ένα μέρος του.
– Γειά σας. Είμαι η Marianne Mason, πρόεδρος του Cordell Hull Foundation για την διεθνή εκπαίδευση και είμαι εδώ σήμερα για να σας πω για την δουλειά που κάνουμε για τους έλληνες εκπαιδευτικούς που επιθυμούν να διδάξουν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το Cordell Hull Foundation υφίσταται εδώ και 50 χρόνια και πήρε το όνομά του από τον Cordell Hull, υπουργό εξωτερικών για 12 χρόνια κατά την προεδρία F. Roosevelt, και επίσης βραβευμένος με το νόμπελ ειρήνης το 1945, ως Πατέρας των Ηνωμένων Εθνών. Αυτό που κάνουμε εδώ είναι υποστηρίζουμε δασκάλους πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που επιθυμούν να εργαστούν σε σχολεία στις Ηνωμένες Πολιτείες, και εδώ στην περιοχή Νέα Υόρκη υποστηρίζουμε 30 έλληνες εκπαιδευτικούς, που εργάζονται είτε σε Immersion σχολεία, είτε σε ενοριακά, είτε στα charters. Ο οποιοσδήποτε από την Ελλάδα, αξιωματούχος της ελληνικής κυβέρνησης ή του υπουργείου παιδείας ή έλληνας εκπαιδευτικός στα δημόσια σχολεία που πληρώνεται από το κράτος που θα επιθυμούσε να εργαστεί στις Ηνωμένες Πολιτείες σε ελληνικό σχολείο, μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου στο Cordell Hull Foundation, στο κέντρο του Manhattan στην Νέα Υόρκη, στα τηλέφωνα 212-300-2138 ή στην ηλεκτρονική διεύθυνση cordellhull@aol.com.
Ενδιαφερόμαστε ιδιαίτερα για τους έλληνες εκπαιδευτικούς, διότι κατάφερα σε συνάντηση με το State Department πέρυσι τον Μάρτιο, μετά από 2 χρόνια δουλειάς στο συγκεκριμένο Project να πετύχω την επέκταση της βίζας για τους εκπαιδευτικούς για δυο ακόμα χρόνια, και τώρα έχουν συνολικά 5 χρόνια. Στο παρελθόν είχαμε πρόβλημα με τους έλληνες εκπαιδευτικούς που δεν ενδιαφέρονταν τόσο να έρθουν στις Ηνωμένες Πολιτείες για 3 μόνο χρόνια, αλλά το State Department συμφώνησε να επεκτείνει την βίζα για 5 χρόνια για εκπαιδευτικούς που πληρώνονται από το ελληνικό κράτος, συμβάλλοντας έτσι στην οικονομία μας, και συν τοις άλλοις είναι μορφωμένοι. Ενθαρρύνουμε τους εκπαιδευτικούς που μας ακούν ή διαβάζουν τις πληροφορίες για το εν λόγω πρόγραμμα, να μας τηλεφωνήσουν ή να στείλουν e-mail ή να δει τις πληροφορίες on line στο www.cordellhull.net ή στο www.cordellhull.org .
Συνεχίζει με χαμόγελο να μιλά και ξέροντας πως όλοι οι έλληνες εκπαιδευτικοί θα την διαβάσουν και θα την ακούσουν τονίζοντας πως «Θα ήταν χαρά μας να σας βοηθήσουμε και να δουλέψουμε μαζί σας. Έχουμε πολύ καλή σχέση με τους έλληνες εκπαιδευτικούς, έχουμε πολύ πληροφοριακό υλικό, μεταφρασμένο στα ελληνικά, και εργαζόμαστε στενά με τους διευθυντές των σχολείων. Αυτόν τον καιρό σχεδιάζουμε ένα σεμινάριο εργασίας για ένα απόγευμα τον προσεχή Νοέμβριο για την βελτίωση της διδασκαλίας των ελληνικών ως ξένης γλώσσας. Διότι στην Ελλάδα, οι περισσότεροι από εσάς δεν διδάσκετε τα ελληνικά ως ξένη γλώσσα, αλλά ως την μητρική γλώσσα. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, όταν έρθετε πρέπει να διδάξετε την ελληνική γλώσσα σε παιδιά που η μητρική τους γλώσσα είναι τα αγγλικά, οπότε είναι μια εντελώς διαφορετική διαδικασία, πρέπει να ξέρετε τελείως διαφορετικά πράγματα. κάνουμε ό,τι μπορούμε να σας στηρίξουμε, διότι από συζητήσεις με έλληνες εκπαιδευτικούς μας είπαν ότι αυτό χρειάζονται. Η μόνη εκπαίδευση που παίρνετε είναι 2-3 εβδομάδες σεμιναρίων στην Αθήνα κάθε Ιούλιο. Πριν από 2 χρόνια βρέθηκα στην Αθήνα, προσκεκλημένη του ελληνικού υπουργείου παιδείας της ηγεσίας της προηγούμενης κυβέρνησης. Συνεργάστηκα με τον Στέφανο Βλαστό, και ήταν αυτός που με κάλεσε να πάω στην Αθήνα και κάναμε κάποια σεμινάρια εργασίας για έλληνες εκπαιδευτικούς που θα έρχονταν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό ήταν για πέρυσι. Φέτος δεν ήρθαν έλληνες εκπαιδευτικοί στις Ηνωμένες Πολιτείες.
“Έχετε επαφές με την καινούργια ηγεσία του Υπουργείου παιδείας” την ρωτάμε;
“Όχι, τώρα δεν έχω απευθείας επαφή με το Υπουργείο παιδείας. Γνωρίζω τα ονόματα, αλλά δεν έχω έρθει σε επαφή μέσω e-mail, δεν έχω μιλήσει ακόμα μαζί τους. Έχουν μειώσει τον αριθμό των εκπαιδευτικών που φέρνουν, και ξέρω ότι έχουν πολλά προβλήματα και δυσκολίες. Συνεργάζομαι απευθείας με την Γενική Πρόξενο κα Άγη Μπαλτά, και με τον κ. Βληκίδη, συντονιστή παιδείας στο γενικό προξενείο της Νέας Υόρκης, συνεργάζομαι με όλους τους διευθυντές των ελληνικών σχολείων στην περιοχή της Νέας Υόρκης, καθώς και με κάποιους διευθυντές στην Φλόριδα, στην περιοχή της Τάμπας, και με έναν στο Σικάγο, και επίσης είμαι σε επαφή με τον πρόξενο στην Δυτική Ακτή, και φυσικά με όλους τους εκπαιδευτικούς.
Από εδώ και πέρα προσέξετε πολύ καλά πως περιγράφει γλαφυρά με γεγονότα –τα οποία διασταυρώσαμε – πώς ακριβώς ήταν αυτό το περίφημο γεύμα στην Ουάσιγκτον το οποίο παρουσιάστηκε από την πρόεδρο της ανύπαρκτης –ναι όπως το διαβάζετε – Ομοσπονδίας Ελλήνων Εκπαιδευτικών Αμερικής – κ. Στέλλα Κοκόλη και τον κ. Θεόδωρο Σπυρόπουλο, συντονιστή του ΣΑΕ Αμερικής (το οποίο εδώ και οκτώ μήνες έχει αναστείλει πλήρως της εργασίες του και λειτουργεί αποκλειστικά και μόνο καταχρηστικά και παράνομα) ως επίτευγμα δικό τους η επέκταση της visas των εκπαιδευτικών αλλά και τα όσα αποκαλύπτει δεν είναι απλώς ενδιαφέροντα αλλά εξόχως αποκαλυπτικά…
-Είπατε ότι σας πήρε δυο χρόνια να πετύχετε την επέκταση της βίζας…
-Έστειλα επιστολές, παρακάλεσα, τηλεφώνησα, είχα συναντήσεις με το State Department, αλλά δεν συμφωνούσαν στην επέκταση. Τον περασμένο Οκτώβρη, ένα μέλος της ελληνοαμερικανικής κοινότητας της Νέας Υόρκης οργάνωσε ένα γεύμα στο κτήριο Rayburn στην Ουάσινγκτον, στο οποίο συμμετείχαν μερικοί εργαζόμενοι του Κογκρέσου, ένας βουλευτής ήρθε για 10 λεπτά, μίλησε για τα επιτεύγματά του και έφυγε, αλλά δεν έμεινε στην ενημέρωση που έκανα για την βίζα J1. Ήταν επίσης και κάποια στελέχη του γραφείου παιδείας, αλλά τίποτε δεν έγινε ως αποτέλεσμα αυτού του γεύματος. Ήταν ένα γεύμα που ήρθαν στελέχη του Κογκρέσου, επειδή έγινε στο κτήριο Rayburn –μια και το ‘φερε η κουβέντα ήταν όντως ένα πολύ καλό γεύμα-, αλλά δεν υπήρξε κάποιο αποτέλεσμα ή έγιναν κάποιες ενέργειες. Αυτό που άκουσα ήταν ότι ήθελαν να πάει όλο το Hellenic Caucus να μιλήσει με το State Department, όπως είπαν κάποια στελέχη, αλλά μετά την συνάντηση για κάποιο λόγο δεν επέστρεφαν τα τηλεφωνήματά μου, δεν μπορούσα να έρθω σε επαφή μαζί τους. Μου είπαν ότι θα με ενημερώνουν για τις εξελίξεις στο θέμα, αλλά ποτέ δεν το έκαναν. Δεν είχαν καμία συνάντηση με το State Department σχετικά με την διετή επέκταση της βίζας. Η επέκταση ήρθε με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο, που θα σας εξηγήσω παρακάτω, αλλά δεν είχε σε καμία περίπτωση να κάνει με κάποιον από όσους παραβρέθηκαν σε εκείνο το γεύμα, εκτός από μένα. Δεν είχε να κάνει με κάποια πολιτική κίνηση, ή κάποια πολιτική ομάδα, ή ένωση, ή βουλευτή ή στελέχη, ή σχολείο. Ήταν αποκλειστικά μια εσωτερική συνάντηση μεταξύ του Cordell Hull Foundation και του State Department, κατά την οποία επετεύχθη τον περασμένο Μάρτιο η επέκταση για 2 χρόνια.
Όλα έγιναν από το Cordell Hull Foundation…
Η συνάντηση όπου επετεύχθη η επέκταση της βίζας για 2 χρόνια ήταν μια εσωτερική συνάντηση, διότι το State Department έχει ορίσει το Cordell Hull Foundation. Ωστόσο δεν θα έπαιρνα όλο το credit, διότι είχε ζητηθεί η επέκταση και από μια επιστολή του Χρήστου Παλαϊδη, διευθυντή ενός ενοριακού σχολείου στην Φλόριδα, της εκκλησίας του Αγ. Νικολάου. Ο κ. Παλαϊδης έχει πάθος για την δουλειά του, έχει συγκεντρώσει εκατομμύρια δολάρια για την κατασκευή γυμναστηρίου και άλλων εγκαταστάσεων στο σχολείο. Προσπαθούσε να φέρει δασκάλους για το απογευματινό και νυχτερινό σχολείο, καθώς και για το πρόγραμμα για ενήλικες, αλλά το State Department δεν θα του επέτρεπε του εκπαιδευτικούς με βίζα J1, που πληρώνονται από το ελληνικό κράτος να εργαστούν στο σχολείο του. Απέστειλε επιστολή στο State Department, και μέσα στην επιστολή ανέφερε το Cordell Hull Foundation, διότι συνεργαζόμουν στενά μαζί του, προσπαθώντας να τον βοηθήσω να πάρει τις άδειες για εκπαιδευτικούς να εργαστούν στο απογευματινό και στο ενοριακό σχολείο, τα οποία δεν ήταν πιστοποιημένα από τις Ηνωμένες Πολιτείες και δεν μπορούσαν να έχουν εκπαιδευτικούς με J1 βίζα. Αυτό είναι μέσα στους κανονισμούς, οπότε τίποτε δεν μπορούσε να γίνει γι’ αυτό. Κατάφερα να πετύχω την επέκταση της βίζας για 5 χρόνια, διότι υπάρχουν κάποιες κατηγορίες της βίζας J1 διάρκειας 5 χρόνων, έτσι αυτό ήταν επιτρεπτό, διότι ήταν κάτι που ίσχυε στις άλλες κατηγορίες, καθηγητές σε πανεπιστήμια, ερευνητές. Ωστόσο, επειδή ο Χρήστος έγραψε την συγκεκριμένη επιστολή και επειδή υπήρχαν κάποιες ανακρίβειες στην απάντηση, το State Department του απέστειλε επιστολή… επειδή υπήρξε κάπου μια λανθασμένη αντίληψη για το πρόγραμμα στην επιστολή που το State Department έστειλε στον Χρήστο Παλαϊδη, ο οποίος μου προώθησε την επιστολή. Γι’ αυτό το λόγο κατάφερα να συναντηθώ με το State Department, συνάντηση που δεν είχα καταφέρει να έχω τα προηγούμενα δυο χρόνια. Και αυτό διότι είναι αυτή την λανθασμένη αντίληψη για τον τρόπο που τα ελληνικά προγράμματα λειτουργούσαν. Επιπρόσθετα με αυτό, ένα χρόνο πριν ο Αντώνης Μαρμαρινός, ο συντονιστής παιδείας στην Ουάσινγκτον μου ζήτησε να τον φέρω σε επαφή με το State Department και επειδή τα αγγλικά του ήταν πολύ καλά, μια και μεγάλωσε στην νότιο Αφρική. Έτσι εφόσον μιλάει πολύ καλά αγγλικά, και ήξερα ότι μπορούσε να επικοινωνήσει πολύ καλά μαζί τους, ζήτησα από το State Department να συναντηθεί μαζί του. Συναντήθηκε, αλλά τίποτε δεν έγινε. Μετά την συνάντηση μου είπε ότι τίποτε δεν έγινε, διότι η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε ότι δεν θα προχωρήσει το συγκεκριμένο αίτημα.
ο μόνος λόγος που τον πρότεινα να έχει συνάντηση με το State Department γιατί τα αγγλικά του ήταν πολύ καλά, αφού είχε μεγαλώσει σε αγγλόφωνη χώρα. Και αυτό γιατί ήξερα ότι δεν είχαν (οι του Sτate Department) πολλή υπομονή. Πρέπει να μιλάς πολύ γρήγορα. Προφανώς όμως δεν μπόρεσε να τους πείσει, από ό,τι μου είπε. Έπρεπε λοιπόν να συνεχίζω μόνη μου. Και το έκανα και εξαιτίας του Χρήστου Παλαϊδη πέτυχα να έχω συνάντηση (στο State Department). Δεν θα έλεγα λοιπόν ότι ό,τι έγινε, έγινε αποκλειστικά εξαιτίας του Cordell Hull Foundation για αυτό σας είπα με κάθε λεπτομέρεια την ιστορία με τον κ. Παλαϊδη για να σας δείξω ότι δεν έχουμε ανάγκη να καρπωθούμε δουλειά άλλων. Προσπάθησε αλλά δεν τα κατάφερε και έτσι συνεχίσαμε να συνεργαζόμαστε αλλά το βάρος πια και η ευθύνη άνηκε στο Cordell.
Αυτό που έκανα ήταν να προχωρήσω την υπόθεση, πήρα την απόδειξη γραπτώς ότι η αντίληψη που είχαν για το πώς λειτουργεί το πρόγραμμα ήταν λανθασμένη, και αφού είδαν ότι είχα την απόδειξη γραπτώς ότι πράγματι το πρόγραμμα λειτουργούσε όπως έπρεπε να λειτουργεί, άρχισαν να σκέφτονται την ιδέα για την επέκταση των 2 χρόνων. Ήταν απλά καλή διπλωματία.
Η επέκταση αυτή θα ευεργετήσει τους έλληνες δασκάλους…
Και τα σχολεία και οι εκπαιδευτικοί νιώθουν ευγνωμοσύνη για μένα. Θα ήθελα να ενθαρρύνω όλους τους εκπαιδευτικούς να επικοινωνήσουν μαζί μου για να μάθουν περισσότερα για τη βίζα, γιατί πρόσφατα είχα ένα γεύμα στο ελληνικό προξενείο όπου μου είπαν ότι πολλοί εκπαιδευτικοί τους τηλεφωνούν ζητούν να μάθουν περισσότερα για την επέκταση της βίζας και πώς θα την πάρουν την επόμενη χρονιά. Τους είπα ότι πρέπει (οι εκπαιδευτικοί) να επικοινωνήσουν με το Cordell Hull Foundation για οτιδήποτε έχει να κάνει με τη βίζα. Δεν πρέπει να ρωτούν στο προξενείο, αφού είναι κάτι που εμείς διευθετήσαμε και γνωρίζουμε καλά.
-Τι συνέβη με την κα Κοκκόλη; Ποια είναι η αλήθεια;
“Η κα Κοκκόλη ήταν αυτή που διοργάνωσε το γεύμα στο κτήριο Rayburn στο Κογκρέσο τον Οκτώβριο του 2009, περίπου έναν χρόνο πριν. Προσκάλεσε, στελέχη, στελέχη του Κογκρέσου, βουλευτές, αλλά ο μόνος βουλευτής που ήρθε ήταν ο Gus Bilirakis, μίλησε μόνο για 10 λεπτά και μετά έφυγε, οπότε δεν συμμετείχε επί της ουσίας στη συνάντηση. Και πολλά από τα στελέχη έφυγαν νωρίς επίσης. Πριν από αυτή την συνάντηση, είχα μια άλλη συνάντηση με το State Department, τους ρώτησαν γι αυτό το πρόγραμμα, διότι επρόκειτο να συμμετέχω σε αυτό το γεύμα, και ότι υπάρχουν πολλοί που ενδιαφέρονται για το θέμα της βίζας. Είπαν ότι ζήτησαν από τον Αντώνη Μαρμαρινό, ένα χρόνο πριν, συγκεκριμένες πληροφορίες και συγκεκριμένα στατιστικά από την ελληνική πρεσβεία, και ότι δεν μπορούσαν να προχωρήσουν την υπόθεση, αν δεν είχαν τα συγκεκριμένα στατιστικά». Δηλαδή όπως καταλάβατε-το καρφί και το υπονοούμενο- αφορούσε τον εντεταλμένο της ελληνικής πρεσβείας στην Ουάσιγκτον…
Kατά την διάρκεια εκείνου του γεύματος,-συνεχίζει η κυρία Mason- λοιπόν, υπήρχε ζωηρή συζήτηση για το θέμα, είπα ότι μπορούμε να προχωρήσουμε την υπόθεση. Ο Μαρμαρινός άρχισε να μιλάει για τους Γάλλους, και εγώ του είπα ότι οι γάλλοι δεν έχουν καμία σχέση, διότι οι γάλλοι εκπαιδευτικοί δεν πληρώνονται από την ελληνική κυβέρνηση και ότι είναι ένας μικρός αριθμός.
Είπε λοιπόν… «έστειλα όλες τις πληροφορίες πέρυσι τον Μάιο στην αμερικανική πρεσβεία», του απάντησα «αλήθεια, γιατί μου είπες ότι εγκατέλειψες την ιδέα και ότι δεν θα προχωρούσες», μου ξαναλέει «στείλαμε όλες τις πληροφορίες…», του λέω «δώσε μας ένα αντίγραφο» Αυτό που ήθελαν να μάθουν ήταν τον αριθμό των ελληνικών σχολείων στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον αριθμό των μαθητών, των καθηγητών, ποιο είναι το στάτους της βίζας τους, ποιοι πληρώνονται από την ελληνική κυβέρνηση, διότι μερικοί από αυτούς που εργάζονται σε ελληνικά σχολεία έχουν βίζα J1 και πληρώνονται από την ελληνική κυβέρνηση, και κάποιοι άλλοι πράσινη κάρτα και εξακολουθούν να πληρώνονται από την ελληνική κυβέρνηση και κάποιοι άλλοι με βίζα H1B και εξακολουθούν να πληρώνονται από την ελληνική κυβέρνηση. Το State Department ήθελε να γνωρίζει όλα αυτά τα στοιχεία. Του είπα, λοιπόν, «δώσε μου ένα αντίγραφο από αυτά τα στοιχεία» και απάντησε «όχι, όχι, όχι, είναι top secret, είναι απόρρητα, κανείς δεν μπορεί να τα έχει». Εκεί υπήρχαν και κάποια στελέχη του Κογκρέσου, δικηγόροι που ήθελαν να έχουν αντίγραφο. «Όχι», είπε, «δεν μπορώ να τα δώσω σε κανένα». Αυτό έγινε τον Οκτώβριο και 6 μήνες μετά, τίποτε δεν είχε γίνει, καμία συνάντηση δεν είχε γίνει με κανέναν άλλο πέρα από το Cordell Hull Foundation, και έχω ένα e-mail, από τον άνθρωπο που συναντήθηκα στο State Department -διότι ήθελα να γνωρίζω «αν κάποιος άλλος σας ζήτησε ραντεβού, σας τηλεφώνησε, σας έστειλε φαξ, σας έστειλε e-mail, ή μήνυμα στο κινητό, ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο σας ζήτησε συνάντηση σχετικά με την διετή επέκταση της βίζας;».
Μου απάντησε ότι «κανείς άλλος δεν με πλησίασε, ζητώντας συνάντηση αναφορικά με την διετή επέκταση της βίζας».
Και τώρα προσέξετε από εδώ και πέρα τι διηγείται και γιατί σε αυτή την συστηματική εξαπάτηση –γράφαμε ορθώς και τεκμηριώνεται με στοιχεία και αποδείξεις τα οποία ήδη παρουσιάσαμε – εμπλέκεται και ο Εθνικός Κήρυκας αλλά και σχεδόν το σύνολο των Ομογενειακών ΜΜΕ στην Αμερική.
Μας λέει η κυρία Mason φανερά ενοχλημένη …«Υπήρξε έναν άρθρο στον Εθνικό Κήρυκα στο οποίο γινόταν λόγος για τον Α. Μαρμαρινό, που δήλωσε ότι «αυτό ήταν μια περίφημη ομαδική προσπάθεια». Αλλά αυτός έναν εμπόδιο, πρώτα που είπε ότι δεν θα προχωρούσε την υπόθεση, και μετά όταν του ζητήσαμε τις πληροφορίες, για να προχωρήσουμε, μας είπε ότι δεν μπορούσε να τις μοιραστεί με κανένα. Δεν ήταν μέρος της ομάδας, αν υποθέσουμε ότι υπήρχε ομάδα. Ήταν πολλοί αυτοί που συμμετείχαν σε εκείνο το δείπνο όπως σας είπα αλλά σας περιέγραψα ακριβώς τα γεγονότα
Το γεγονός που με σόκαρε, πολύ είναι που… η κυρία Στέλλα Κοκκόλη,… μετά την επίτευξη της διετούς επέκτασης της βίζας, και έχω εδώ τα e-mails που έστειλα στην Γενική πρόξενο, κα Μπαλτά, στους δασκάλους και στους διευθυντές, δηλώνοντας τον Μάρτιο ότι παραχωρήθηκε η επέκταση της βίζας. Η κα Κοκόλη, λοιπόν, έγραψε ένα e-mail ότι είχε αυτό το γεύμα στην Ουάσινγκτον και ότι παραχωρήθηκε έτσι η διετής επέκταση της βίζας. Ο τρόπος με τον οποίο διατύπωσε το e-mail, στην πραγματικότητα έπαιρνε το credit της δουλειάς που χρόνια τώρα κάνει το Cordell. Μου τηλεφωνούσαν να ρωτήσουν αν κα Κοκόλη είχε σχέση με την υπόθεση. Απαντούσα «όχι», και μου έλεγαν ότι «λάβαμε ένα e-mail ένα δελτίο τύπου (στα ελληνικά)».
Είχα γράψει ένα δελτίο τύπου και το μετέφρασε στα ελληνικά ο δρ. Γ. Μελικόκης, ο οποίος εδώ και πολλά χρόνια είχε επαφές με την Στέλλα, αλλά δεν το γνώριζα, μέχρι που κάποιοι μου το είπαν. Μου είπε ότι -υποτίθεται- είχε στείλει ένα δελτίο τύπου που έλεγε ότι μόνο το Cordell Hull Foundation που είχε συνάντηση (με το SD). Μια εβδομάδα προτού το μεγάλο άρθρο δημοσιευτεί στην εφημερίδα(σ.σ. στον Εθνικό Κήρυκα εννοεί) , ζήτησα από τον Γ. Μελικόκη να μου μεταφράσει ένα άλλο δελτίο τύπου, όπου και γινόταν σαφές ότι η Στέλλα Κοκκόλη δεν είχε καμία σχέση με την διετή επέκταση της βίζας. Αλλά δεν το μετέφρασε. Και μια εβδομάδα μετά το τελικά στον Εθνικό Κήρυκα δημοσιεύθηκε το γνωστό άρθρο. Νωρίτερα μια μέρα πριν, είχα γεύμα με τον εκδότη της εφημερίδας(σ.σ. εννοεί τον εκδότη Αντώνη Διαματάρη) στο Σικάγο, εξηγώντας του κάτω από ποιες συνθήκες έγιναν όλα και για τον Χρήστο Παλαίδη. Του είπα ότι έχω αποδείξεις για ό,τι έγινε και τον προσκάλεσα να συναντηθούμε στο γραφείο μου για να του δείξω ό,τι είχα. Ανταλλάξαμε τηλέφωνα, αλλά ποτέ δεν μου τηλεφώνησε…
-Τι συνέβη…;
Το άρθρο(σ.σ στον Εθνικό Κήρυκα που εξαπατά διαστρεβλώνει και παραποιεί την αλήθεια) δημοσιεύτηκε και κάποιοι μου τηλεφώνησαν, ρωτώντας «τι είναι αυτό το άρθρο, η Στέλλα Κοκόλη αναφερόταν μέσα, παίρνοντας το credit».
-Πώς αισθάνεστε γι αυτή την εξέλιξη την ρωτάμε βλέποντας την φανερά ενοχλημένη για όλη αυτή την δυσάρεστη κατάσταση ;
– «Στην αρχή σοκαρίστηκα, μια και κάτι τέτοιο δεν μου είχε συμβεί ξανά στο παρελθόν. Πίστευα ότι ήταν μια μεγάλη εξέλιξη, για την οποία δούλευα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ήξεραν πόσες φορές είχα γράψει επιστολές, πόσες φορές του είχα ενοχλήσει και αυτό σε συνδυασμό με την εκπληκτική επιστολή του Χ. Παλαϊδη (ξέρει να γράφει πολύ καλά και γνωρίζει πώς να μαζεύει χρήματα και πώς να συγκεντρώνει τον κόσμο). Όταν είπα στον Χ. Παλαϊδη ότι δεν κατάφερα να τον βοηθήσω για τα απογευματινά του σχολεία, διότι σε εκείνη την συνάντηση στο SD είπαν όχι και ότι τα σχολεία πρέπει να πιστοποιηθούν, όταν του το είπα, απάντησε «τουλάχιστον, κατάφερες κάτι για την ελληνική κοινότητα».
-Μετά από όλα αυτά τι σκέφτεστε;
– Και σκέφτομαι ότι αυτός είναι ο χαρακτήρας του ανθρώπου που θέλω να δουλεύω μαζί του. Δεν τον βοήθησα καθόλου, αλλά ήταν ικανοποιημένους για όλους τους άλλους. Άκουσα πολλά για την Στέλλα Κοκόλη, ότι συχνά είναι προσκεκλημένη σε εκδηλώσεις να κάνει την εισαγωγή, ή σε άλλες εκδηλώσεις για απονομή βραβείων, να μιλάει στην τύχη (…) και ο κόσμος απλά γελάει. Κάθε φορά που τους ρωτάω, γελάνε. Έστειλα ένα φαξ στον Θεόδωρο Σπυρόπουλο, λέγοντας ότι η κα. Κοκόλη δεν έχει σχέση με την επέκταση της βίζας και ότι δεν θα έπρεπε να στέλνει δελτία τύπου. Ότι «θα ήθελα να το ξέρετε, επειδή είστε στο Σικάγο. Δεν ξέρω αν γνωρίζετε τι κάνει, αλλά ο κόσμος γελάει, γιατί γνωρίζουν ότι δεν έχει σχέση».
– Σας απάντησε;
– Δεν απάντησε. Δεν τον ξαναείδα από εκείνο το γεύμα στην Ουάσιγκτον. Προφανώς όμως γνώριζε. Γιατί αναφερόταν στο συγκεκριμένο άρθρο και είχε κανονίσει να γραφτούν και άλλα άρθρα.
– την κοιτάξαμε με φανερά και έκδηλα τα αισθήματα ντροπής και της είπαμε «Δεν είναι όλοι οι έλληνες έτσι…
– Όλοι αυτό μου λένε. Στην αρχή μου πήρε χρόνο να το ξεπεράσω. Στην πραγματικότητα όμως το πιο σημαντικό είναι ότι οι δάσκαλοι πήρανε δυο χρόνια επέκταση στην βίζα τους. Φέτος δεν θα έρθουν καινούργοι εκπαιδευτικοί, οπότε τα σχολεία δεν έχουν να προσλάβουν και να επανεκπαιδεύσουν εκπαιδευτικούς…(…). Τουλάχιστον κάποιοι θα ευεργετηθούν από την νέα αυτή εξέλιξη.
– Έχετε καλή συνεργασία με τις ελληνικές αρχές. Το πρόβλημα όμως με την κα Κοκόλη πώς θα λυθεί;
-Πολύ καλή συνεργασία έχω με την κα Μπαλτά(σ.σ. Γενική Πρόξενος της Ελλάδας στην Νέα Υόρκη), όχι με όμως και με τον Α. Μαρμαρινό…(σ.σ. στην Ουάσιγκτον εννοεί)
– Το πρόβλημα όμως με την κα Κοκκόλη πώς θα λυθεί;
– Δεν ξέρω… Είναι μπλεγμένο. Έχει κάνει μια σειρά από πράγματα. Κάνει πράγματα για να φαίνεται ότι είναι απαραίτητη, αλλά υπάρχουν περισσότερα για σας να γνωρίζετε και όχι για μένα… έχετε κάποια ιδέα…;
– Είστε διατεθειμένη να έχετε απευθείας συνεργασία με το ελληνικό υπουργείο παιδείας;
– Οπωσδήποτε. Θα ήθελα να τους εξηγήσω. Είμαι σίγουρη, γιατί ξέρω ότι τους τηλεφωνούν, και πιστεύω ότι θεωρούν ότι είναι η Σ. Κοκόλη που πέτυχε την διετή επέκταση της βίζας. Είμαι σίγουρη ότι δεν γνωρίζουν την αλήθεια. Διότι μιλάει για τη βίζα, και προσπάθησε να είναι φιλική μαζί μου, μετά την «εμφάνισή της» και την συμπεριφορά που είχε στο σεμινάριο εργασίας που κάναμε πέρυσι τον Ιανουάριο. Της έστειλα ένα e-mail και της έλεγα ότι η συμπεριφορά της δεν ήταν αποδεκτή, και ότι δεν επιθυμούσα να συνεργάζομαι στο εξής μαζί της και ότι υπήρχαν πολλά πράγματα στα οποία είχα αντιρρήσεις. Είναι δύσκολο να επικοινωνήσεις μαζί της, διότι δεν ακούει καλά. Της συνέστησα να ζητήσει βοήθεια γι’ αυτό. Επίσης δεν γνωρίζει την τεχνολογία, δεν έχει τηλεφωνητή στο τηλέφωνό της, δεν ξέρει να στέλνει μηνύματα, και γι΄ αυτό είναι δύσκολο να συνεργάζεσαι με κάποιον που ούτε καν προσπαθεί και απλά λέει όχι. Είχαμε μια συνάντηση γι’ αυτό το σεμινάριο, και στην μέση της συνάντησης της τηλεφώνησε ο γιος της, διέκοψε την συνάντηση και μιλούσε δυνατά στο τηλέφωνο για 20 λεπτά –μιλάει πολύ δυνατά, γιατί δεν ακούει καλά-. Για 20 λεπτά λοιπόν, δέκα άνθρωποι στην αίθουσα την περιμέναμε να τελειώσει, γιατί δεν βγήκε ούτε καν από την αίθουσα. Προσωπικά με αυτόν τον τρόπο, δεν αξιοποιώ τον χρόνο μου σωστά, δουλεύοντας με ανθρώπους σε αυτή τη βάση. Είμαι επαγγελματίας και θέλω να δουλεύω με ανθρώπους που ακολουθούν την τεχνολογία και μπορώ να επικοινωνώ. Διότι, όταν μιλούσαμε για το σχέδιο το Hellenic Caucus να συναντηθεί με το State Department, μου είπε ότι είχε κλείσει μια συνάντηση, της είπα ότι θέλω να το επιβεβαιώσω, και μου είπε ότι όντως έχει κλειστεί μια συνάντηση, και όταν μετά από περίπου μια εβδομάδα ανακάλυψα ότι δεν ήταν αλήθεια, επειδή προσπαθούσα να βοηθήσω και να πιέσω για αυτή την συνάντηση, μου είπε ότι δεν κατάλαβε καλά. Δεν μπορώ, λοιπόν, να δουλέψω σε τέτοια βάση, αν δεν σε ακούν και δεν επικοινωνούν μαζί σου. Αυτό ήταν ένα από τα πολλά που της έγραψα στο e-mail, λέγοντας της ότι το καλύτερο γι αυτή είναι να διορθώσει κάποια πράγματα, εάν θέλει να αποτελεί μια κινητήριο δύναμη της ελληνικής κοινότητας».
Ακούστε Live την αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε η πρόεδρος του ιδρύματος κυρία Marion Mason
Κλείνοντας της συζήσαμε να κάνει ένα video μήνυμα προς τους έλληνες εκπαιδευτικούς της Αμερικής το οποίο θα αναλαμβάναμε να διακινήσουμε και να προβάλουμε μέσα από την κεντρική διαδικτυακή πύλη του GreekAmericanNewsAgency.com έτσι και έγινε. Το βίντεο ήδη κάνει το γύρω του ελληνικού διαδικτύου και κυκλοφορεί από email σε email.
Η συνάντηση με την κ. Mason, καταγράφηκε και εκ μέρους του ιδρύματος κρατήθηκαν πρακτικά και σημειώσεις για το αρχείο του ιδρύματος, από την πλευρά μας δεσμευτήκαμε ότι όλο το υλικό τα οποίο μαζί με τον πλήρη φάκελο που μας παραδόθηκε με όλα τα στοιχεία εστάλησαν ήδη στο Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας Διά Βίου Μάθησης και θρησκευμάτων σύμφωνα με δέσμευση που λάβαμε έναντι του ιδρύματος ως βασική προϋπόθεση για αυτή την συνέντευξη αλλά και για την παράδοση όλων των στοιχείων που λάβαμε.
Η έρευνα συνεχίζεται.
Αύριο 24 10 2010 η συνέχεια
