Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου, Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα

Αντιγράφω από την “Οικονομική Καθημερινή” της 10/10, τις πρώτες αράδες από την “Ανάλυση, του Κ. Καλλίτση”: “Γιατί, άραγε, οι Αθηναίοι έχουν συμφέρον να ξαναψηφίσουν για δήμαρχο κάποιον που κραυγάζει κατά του Μνημονίου αλλά κατηγορείται για φαυλότητα στην οικονομική διαχείριση, με κορυφαίο δείγμα τη συντήρηση μιας στρατιάς δημοσιογράφων ή δήθεν  δημοσιογράφων σε έναν δημοτικό ραδιοσταθμό που έχει ελάχιστους ακροατές αλλά “ρουφάει” 17,5 εκατ. ευρώ (2009) ετησίως; Δηλαδή, ένα ποσό πολλαπλάσιο από εκείνο που ξοδεύουν οι πρώτοι σε ακροαμα­τικότητα ραδιοσταθμοί…”

Δυστυχέστατα, ο φαύλος λαός ψηφίζει τους φαύλους, ακολουθώντας πιστά το αρχαιοελληνικό όμοιος ομοίω αεί πελάζει, ήτοι το νεοελληνικό, όπως το διατύπωσε ο σατιρικός μας Α. Λασκαράτος λέγοντας: “Οι παλιάνθρωποι ενώνονται μεταξύ τους όπως οι σάπιες σταφίδες” ή όπως το απέδωσε ο επίσης σατιρικός μας Γ. Σουρής με το καυστικό αλλά αληθινό: “Πουλούσατε την ψήφο σας αντί του αργυρίου σαν πρόστυχοι ντελάληδες του Αναβρυτηρίου”.
Δεν είχε άδικο ο πρωθυπουργός “μας”, που είπε στον ομόλογό του Ευρωπαίο ότι “κυβερνώ ένα διεφθαρμένο λαό” (βλ. εφημερίδες – ειδήσεις της 9 και 10 Οκτωβρίου). Σχολιαστές και κυβερνώντες, κόμματα και έμμισθοι υποτακτικοί τους παρεξηγήθηκαν! Προσβλήθηκαν, ενώ γνωρίζουν πολύ καλά ότι ολόκληρος ο δημόσιος και κοινωνικός βίος της Ελλάδας είναι, εδώ και τρεις δεκαετίες, ένας απέραντος οχετός (Στους τρεις τόμους του συλλογικού μου έργου: “Πολιτική και Κοινωνία στην Ελλάδα του Λαϊκισμού”, εκδ. “Πολιτικά Θέματα” 2003-2004, καταγράφεται αυτή η κοινωνική αθλιότητα σε άμεση συναλλαγή με τις διεφθαρμένες εναλλασσόμενες κυβερνήσεις και τους φαύλους βουλευτές.

Συνεπώς κανένας δεν πρέπει να εκπλήσσεται γιατί εκλέγονται και ξαναεκλέγονται και ζητωκραυγάζονται και χειροκροτούνται οι φαύλοι και οι διεφθαρμένοι αφού οι ψηφοφόροι τους είναι το ίδιο. Το της πόλεως ήθος, έλεγε ο Ισοκράτης, ομοιούται τοις άρχουσι. Πρόκειται για ένα πανάρχαιο φαινόμενο, το οποίο καυτηρίαζε ο Πλάτων λέγοντας: “Οι περισσότεροι δεν δυσκολεύονται να μακαρίζουν και να τιμούν και κατ’ ιδίαν και δημοσία τους φαύλους εκείνους που έχουν τα πλούτη και την δύναμιν, ενώ απεναντίας ελεεινολογούν και περιφρονούν τους άλλους, όταν τύχη να είναι αδύνατοι και πτωχοί, όσον και να παραδέχονται πως είναι καλύτεροι από τους άδικους” (“Πολιτεία”, Βιβλίο Β΄).
Ο άνθρωπος, λέει η πολιτική κοινωνιολογία, λατρεύει τη δύναμη,  η οποία μπορεί να σκεπάζει τα εγκλήματα και ν’  αναδεικνύει τους φαύλους και τους κλέφτες οι οποίοι με μια δωρεά στην Εκκλησία ανακηρύσσονται και άγιοι!
Έτσι λειτουργούν οι κοινωνίες ανά τους αιώνες και ανά την ανθρωπότητα και σε όλα τα καθεστώτα. Ο ισχυρός βήχει και οι άλλοι κάτω γονατίζουν. Ούτως εχόντων των πραγμάτων θα έλεγα ότι οι κοινωνίες των ανθρώπων – και προεχόντως η Ελληνική – υποκρίνονται παίζοντας το θέατρο, της δημοκρατίας, του σοσιαλισμού και της “λαϊκής Κυριαρχίας”! Μπούρδες, που θυμίζουν την παλιά εκπομπή: “Το θέατρο της Δευτέρας”.

Καταλήγοντας, ως προς την αφετηρία του θέματος, σημειώνω ότι στα 1993 είχα γράψει ένα κείμενο που είχε τον τίτλο: “Ο αντιδημοτικός 9.84 Ρ/Σ”, γιατί ενώ είναι δημοτικός δεν ασχολείται με τα δημοτικά ζητήματα (βλ. “Πολιτικά Θέματα” της 3/6/1993). Το αντιδημοτικό φαινόμενο των δημοτικών σταθμών είναι γενικευμένο στην Ελλάδα, γεγονός το οποίο καυτηρίασα στο κείμενό μου: “Δημοτικό ραδιόφωνο και ενημέρωση” (βλ. εφ. “24 Ώρες” της 8/8/1988). Ο θεσμός της αυτοδιοίκησης και η γνώση των δημοτικών προβλημάτων απαιτούν αυξημένη προσπάθεια και εξειδικευμένες γνώσεις που δεν έχουν οι δημοσιογράφοι των δημοτικών Σταθμών και γι’ αυτό μυρικάζουν καθημερινές πολιτικές πομφόλυγες (βλ. το άρθρο μου: “Έλλειψη επιστημονικής παιδείας για την αυτοδιοίκηση”, στην “Καθημερινή’ της 3/9/1986 και “Εκπαίδευση και Τοπική Αυτοδιοίκηση” στην “Αυγή” της 9/1/1977).

Εν όψει όλων αυτών θα έλεγα ότι ο “9.84) λειτουργεί με το γνωστό και πολύ πρόστυχο πελατειακό σύστημα και το ίδιο γίνεται με όλα τα δημοτικά ραδιόφωνα. Έτσι επιβιώνουν οι πιο πολλοί δημοτικοί παράγοντες που αναπαράγουν το κοινωνικό και πολιτικό τέλμα. όσο για την εκλογική σύμπραξη του ΛΑΟΣ με τον νυν υποψήφιο δήμαρχο, με απόφαση του αρχηγού του, θα έλεγα ότι πρόκειται για μια ακόμη αντίφαση-κωλοτούμπα του αρχηγού του, ο οποίος ενώ κατακεραυνώνει τους λαθρομετανάστες στηρίζει τον δήμαρχο που τους σιτίζει σε βάρος των πεινασμένων Ελλήνων. Τον στηρίζει εν πλήρει συμμαχία ενώ ο ΛΑΟΣ υπερψήφισε το εθνικτόνο “Μνημόνιο” του ΔΝΤ – ενώ ταυτόχρονα το αποκηρύσσει – το οποίο αποδοκιμάζει ο σύμμαχος δήμαρχος. Φθηνό πολιτικό θέατρο. Πρόκειται για διαδοχικές πολιτικές κωλοτούμπες του αρχηγού τις οποίες ανέδειξε ο γράφων με τα από 24 Μαρτίου και 19 Μαΐου 2010 κείμενά του, τα οποία δημοσιεύθηκαν στην  ιστοσελίδα της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών θεμάτων. 

Αυτές τις πρόδηλες αντιφάσεις του πρωκτοκυβιστή – ο όρος αυτός στην αρχαιοελληνική σημαίνει τον κωλοτούμπα – επισημαίνων και τα καθημερινά δημοσιογραφικά σχόλια (βλ. π.χ. το πρόσφατο ρεπορτάζ στην εφ. “Η Καθημερινή” της 10/10/2010, σελ. 8 με τίτλο: “Οι ‘μετακομίσεις’ του Γ. Καρατζαφέρη. Δυσφορία στον ΛΑΟΣ από τις εναλλαγές του”. Όμως παρ’ όλα αυτά ο νυν δήμαρχος θα ξαναεκλεγεί από τον φαύλο και διεφθαρμένο λαό, όπως τον αποκάλεσε και ο σημερινός πρωθυπουργός που εισέπραξε και εισπράττει τις εξαγορασμένες ψήφους του.