Σκούζουν και οδύρονται οι γλείφοντες και γονατισμένοι δημοσιογράφοι για τα όσα είπε μέσα στο “δημόσιο πτυελοδοχείο” ο εκπρόσωπος του Δ.Ν.Τ., συνδέοντας την παραγωγικότητα με τους μισθούς. Τα εξουσιαστικά λιβανιστήρια παριστάνουν τους πολύ όψιμους υπερασπιστές των λαϊκών συμφερόντων, ενώ σιωπούσαν όταν τα κομματικά τους αφεντικά λήστευαν την Ελλάδα. Δεν τολμούσαν, για δεκαετίες, να μιλήσουν, για διαφθορά της εξουσίας και να τη συνδέσουν με την παραγωγικότητα.
Το γεγονός αναδείκνυε και επεσήμανε ο γράφων εδώ και δυο δεκαετίες με τούτο το κείμενό του που είχε ως τίτλο: “Παραγωγικότητα και σκάνδαλα δεν πάνε μαζί” (Βλ. “Ελευθεροτυπία” της 6.4.1989).
Μια κοινωνία βουβή, μια δημοσιογραφία βουβή, με βουβά κόμματα, παρακολουθούσαν το πλιάτσικο και πολύ το χειροκροτούσαν! ‘Ετσι η Ελλάδα χρεοκόπησε. Τώρα φταίνε οι δανειστές. Σ’εκείνο το κείμενο κατέληγα ψέγοντας τον τότε πρωθυπουργό, για την ανοχή και υπόθαλψη των σκανδάλων. “Είναι φανερό ότι ο πρωθυπουργός Α. Παπανδρέου προσπαθεί να κρατήσει δύο καρπούζια σε μια μασχάλη, ενώ είναι βέβαιο ότι κάποιο θα του πέσει κάτω. Ας διαλέξει, λοιπόν, αν θα κρατήσει την παραγωγικότητα ή τα σκάνδαλα. Το δύο μαζί αποκλείεται. Μια έγκυρη μελέτη για την παραγωγικότητα της τελευταίας δεκαετίας θα ήταν, νομίζω, αποκαλυπτική και διαφωτιστική”.
‘Ομως ο “χαρισματικός” πρωθυπουργός και το πολιτικό σύστημα, μαζί με το διεφθαρμένο λαό, προτίμησαν να κρατήσουν το καρπούζι της διαφθοράς.
Τώρα είναι αργά, πολύ αργά, έστω και για υποκριτικά και ανεύθυνα δάκρυα.Ουαί υμίν Γραμματείς και Φαρισαίοι!
