Η στάση αυτή της κας Μέρκελ φυσικά, δεν είναι ανεξήγητη. Οφείλεται, αφ’ ενός στο αντιτούρκικο ρεύμα που επικρατεί στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια, μετά την άνοδο στην εξουσία των κομμάτων της συντηρητικής δεξιάς και αφ’ ετέρου στην αναβαθμισμένη ενεργειακά και κατ’ επέκταση γεωστρατηγικά θέση της Κύπρου, λόγω της ανακάλυψης στο θαλάσσιο περίγυρο της μεγάλων κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου, η οποία προκαλεί το μεγάλο ενδιαφέρον των ισχυρών κρατών.
Το επιδεικνυόμενο ενδιαφέρον για την περιοχή μας από τον άξονα Γαλλίας, Γερμανίας και Ρωσίας επιβεβαιώνει τις δικές μας τοποθετήσεις περί αναγκαιότητας σύμπηξης, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, συμμαχίας μεταξύ των εθνικιστικών κινημάτων της ριζοσπαστικής δεξιάς και κομμάτων της συντηρητικής δεξιάς τα οποία διαπνέονται από τις αρχές του χριστιανικού πατριωτισμού, η οποία θα κατατείνει στην προοπτική εξουσίας και άσκησης διακυβερνήσεως σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, επ’ ωφέλεια των Ευρωπαϊκών λαών αλλά και κυρίως των Ελληνικών εθνικών συμφερόντων. Μία τέτοια συμμαχία θα καταστήσει δυνατή τη χειραφέτηση της Ευρώπης από την αμερικανοσιωνιστική κυριαρχία και τον λυτρωμό της από την επιβουλή της ανεξέλεγκτης τριτοκοσμικής μετανάστευσης.
Πάνω απ’ όλα όμως θα καταστήσει δυνατή την οικοδόμηση της Ευρώπης των Εθνών και των Πατρίδων, η οποία θα διαπνέεται από της αρχές των Ελληνοχριστιανικού πολιτισμού και η οποία, φυσικώ τω λόγω, θα επιδείξει έμπρακτα την αλληλεγγύη της στον αγώνα μας για την αποτίναξη της Τουρκικής κατοχής από την Κύπρο και την ανάσχεση της τουρκικής επεκτατικότητας στο Αιγαίο και τη Θράκη.
Γι’ αυτό το λόγο απαιτείται από την ηγεσία του Ελληνισμού η χάραξη μίας εθνικής στρατηγικής, η οποία θα αξιοποιεί τα εμπλεκόμενα συμφέροντα ασκώντας μία εξωτερική πολιτική συμμαχιών σε διάφορα επίπεδα και κυρίως με την Γαλλία, Γερμανία και Ρωσία, στα πρότυπα της προσέγγισης με το Ισραήλ (ασχέτως της δικής μας ιδεολογικής απέχθειας προς το Σιωνισμό). Για το σκοπό αυτό απαιτείται απεμπλοκή μας από τον αγγλοαμερικανικό άξονα και η αξιοποίηση, στο μέγιστο βαθμό, του ενεργειακού μας πλεονεκτήματος το οποίο προκύπτει από τις τελευταίες ανακαλύψεις του φυσικού αερίου στην περιοχή μας. Προϋπόθεση βεβαίως προς τούτο είναι η ακώλυτη άσκηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων επί της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), όπου βρίσκονται αυτά τα κοιτάσματα. Ο εν λόγω χειρισμός προϋποθέτει ισχυρή άμυνα και αναβάθμιση των Ενόπλων Δυνάμεων τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ελλάδα προκειμένου να αναχαιτισθεί η τουρκική βουλιμία.
Έχοντας συνείδηση των ανωτέρω, προκαλεί θλίψη η ανεπάρκεια της πολιτικής μας ηγεσίας σε Κύπρο και Ελλάδα να ασκήσει εθνική στρατηγική και να διαφυλάξει τα συμφέροντα του Ελληνισμού είτε λόγω ανθελληνικής ιδεοληψίας (βλ. κυβέρνηση Χριστόφια) είτε λόγω εθνομηδενιστικής υποτέλειας (βλ. Κυβέρνηση Παπανδρέου).
Η ολοένα αυξανόμενη τουρκική επιθετικότητα αλλά και το ευνοϊκό κλίμα που υπάρχει σήμερα σε Ευρωπαϊκό επίπεδο και το οποίο χρήζει εκμετάλλευσης επ’ ωφέλεια των εθνικών μας συμφερόντων, απαιτεί την άμεση αλλαγή της ανεπαρκούς ηγεσίας μας και την ανάληψη εξουσίας από προσωπικότητες με κύρος, αξιοσύνη και με ανιδιοτελή προσφορά του εαυτού τους στην υπηρεσία του Ελληνισμού, στα πλαίσια μίας συμμαχίας του εθνικιστικού χώρου με τη συντηρητική πατριωτική δεξιά, όπως ακριβώς συμβαίνει και στην Ευρώπη (και βεβαίως δεν εννοούμε πατριωτική δεξιά τη κοσμοπολίτικη, εθνομηδενιστική, φιλελεύθερη κεντροδεξιά, όπως εκφράζεται στην Κύπρο από την ηγεσία του ΔΗΣΥ).
