Tου Κωστάκη Αντωνίου
Διερωτόμαστε με ποιαν καρδιά ο Πρόεδρος Χριστόφιας εναγκαλίζεται και ασπάζται τον Κάρολο Παπούλια, έναν αμετανόητο ελληνοκεντρικό πολιτικό, ο οποίος εάν ζούσε στην Κύπρο, ο Πρόεδρος και το ΑΚΕΛ θα τον συμπεριελάμβαναν στους πιο ακραίους εθνικιστές-σοβινιστές του τόπου. Μα,επιτρέπεται, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας να αποκαλέσει την Τουρκία «βάρβαρο»; «Κατακρεουργηθήκαμε από τον ίδιο βάρβαρο», είπε ο Κάρολος Παπούλιας, υποδεχόμενος στην Αθήνατον Πρόεδρο της Αρμενίας Σερζ Σαρκισιάν. Μια μέρα προηγουμένως, ο Αρμένιος Πρόεδρος βρισκόταν στην Κύπρο, εκτελώντας επίσημη επίσκεψη. Δεν ακούσαμε τον ηγέτη του κατακρεουργηθέντος κυπριακού Ελληνισμού να αποκαλεί βάρβαρο τη χώρα που εισέβαλε στην Κύπρο, τη διχοτόμησε, προσφυγοποίησε το μισό ελληνοκυπριακό πληθυσμό, προχώρησε σε εθνικό ξεκαθάρισμα, κατέχει και τουρκοποιεί τη μισή επικράτειά της, δολοφόνησε, βίασε, καταπάτησε κάθε ανθρώπινο δικαίωμα του λαού της.
Α, όλα κι όλα! Ο Πρόεδρος Χριστόφιας δεν μπορεί να καταφεύγει σε τέτοιους εθνικιστικούς, σοβινιστικούς χαρακτηρισμούς, όπως ο Πρόεδρος της δεύτερης εισβαλούσας χώρας! Ούτε καν στη γενοκτονία των Αρμενίων καταδέχτηκε να αναφερθεί ο Πρόεδρος της κατακρεουργηθείσας Κυπριακής Δημοκρατίας. Και γιατί να το κάμει; Να δυσαρεστήσει τον Ντερβίς Έρογλου και να δηλητηριάσει το κλίμα στις απευθείας συνομιλίες που βρίσκονται σε τόσο ενθαρρυντική πορεία; Ή να ενσπείρει δυσαρέσκεια μεταξύ των Τουρκοκυπρίων όταν εύχεται και ξαναεύχεται να ανατείλει η ευ-
λογημένη εκείνη ώρα που οι Τουρκοκύπριοι θα κατακλύζουν το Προεδρικό Μέγαρο. Προφανώς αναμένει ότι η τουρκοκυπριακή προεδρία της Διζωνικής Κυπριακής Δημοκρατίας θα συμπέσει τη μέρα που θα γιορτάζονται μαζί Πάσχα και Μπαϊράμι, ώστε το Προεδρικό να κατακλυσθεί από λληνοκυπρίους και Τουρκοκυπρίους…
Αλλά, ας σοβαρευτούμε. Όπως είπε προψές και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, στην ομιλία του στο Νεοκυπριακό Σύνδεσμο, η κοινή πατρίδα «δεν θα πρέπει να είναι ούτε ελληνική ούτε τουρκική, αλλά πατρίδα και κράτος των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων». Πατρίδα μιξοβάρβαρη, τελικά, αφού αν συνεχίσει ο Πρόεδρος Χριστόφιας να τραβά το διάλογο ώς το 2013, Τουρκοκύπριοι δεν θα υπάρχουν στην Κύπρο. Με τη λύση που θα προκύψει, αν προκύψει, η Κύπρος θα είναι πατρίδα των όσων θα απομείνουν Ελληνοκυπρίων και των Τούρκων εποίκων. Και είναι άξιον απορίας πώς ο Πρόεδρος, στην τόση ευαισθησία που δείχνει έναντι των Τουρκοκυπρίων και του εποικισμού, δεν σκέφθηκε το αυτονόητο: Αντί να ανοίγει οδοφράγματα ως Μέτρα Οικοδόμησης εμπιστοσύνης, να απαιτήσει, ως όρο συνέχισης των συνομιλιών, τον τερματισμό του εποικισμού.
Τώρα τι ψάχνεις, κύριε Αντωνίου; Δεν άκουσες τον καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου, που μίλησε στο Νεοκυπριακό Σύνδεσμο και παραπονέθηκε ότι «η ιστορία της Στ΄ Δημοτικού υποβάλλει ότι η Κύπρος ήταν πάντοτε ένα κομμάτι του αλύτρωτου Ελληνισμού» και ότι το 2004 οι Ελληνοκύπριοι «συσπειρώθηκαν γύρω από το μύθο, τον οποίο πρόβαλε στο διάγγελμά του ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας» και απέρριψαν το σχέδιο Ανάν;
Από την εφημερίδα «Σημερινή»
